რა ევალება კერძო დაცვის სამსახურს და რა შემთხვევაში ჩაითვლება მისი მოქმედება კანონდარღვევად? -  რას ამბობს შინაგან საქმეთა ექსმინისტრი?

ბერა ივანიშვილის მსგავსად, არც სახელმწიფო დაცვის სამსახურის მოქმედმა უფროსმა ანზორ ჩუბინიძემ უარყო "TV პირველის" მიერ გავრცელებული ფარული აუდიოჩანაწერის ავთენტურობა. ტელეკომპანია "იმედისთვის" მიცემულ ინტერვიუში ჩუბინიძემ აღნიშნა, რომ სატელეფონო საუბრები, რომელშიც ის ბერა ივანიშვილთან და ირაკლი ღარიბაშვილთან ერთად მონაწილეობს, 2010-2011 წლის პერიოდს ასახავს. მანვე ისაუბრა იმაზე, როგორ რეაგირებდა ბერა ივანიშვილის მიმართ მუქარაზე, როცა ის ივანიშვილების დაცვის სამსახურის უფროსი იყო.

"2010-2011 წლებში, ბერას მიმართ გავრცელდა მუქარის შემცველი და სალანძღავი სიტყვებით დახუნძლული პროვოკაციული განცხადებები. ჩემი პირდაპირი მოვალეობა იყო და, რა თქმა უნდა, მეც ჩავერთე, მოვახდინე იდენტიფიცირება. აღმოჩნდა, რომ ეს იყო ახალგაზრდების გარკვეული ჯგუფი. შევეცადე და გავედი კონტაქტზე ერთ-ერთის მშობელთან. ჩემდა სასიხარულოდ, მშობელი აღმოჩნდა ადეკვატური, კარგად გაიგო ჩვენი შეშფოთების საფუძველი, ჩაერთო ძალიან პოზიტიურად და მედიატორის როლიც კი იკისრა ახალგაზრდებთან. იგივე მშობელი ჩვენ დაგვეხმარა და გაგვიყვანა კონტაქტზე თავისი შვილის მეგობართან, რომელიც ძირითადად ავრცელებდა ამ პოსტებს. ის ცხოვრობდა მეზობელ კორპუსში, მშობელთან ერთად. როდესაც ჩვენ მასთან მივედით, აღმოჩნდა, რომ ეს ახალგაზრდა მარტო იყო სახლში და მისი მშობლები არ იყვნენ იმ დროს. ჩემი თხოვნით, საუბრის პროცესში ჩაერთნენ მეზობლები. ჩემი განზრახვა იმაში მდგომარეობდა, რომ ახალგაზრდა კაცისთვის შემექმნა კეთილსაიმედო გარემო და მისი ნდობა მომეპოვებინა. ამან გაამართლა, საუბრის დასაწყისშივე მეზობლებთან და ზეიმით აღნიშნულ მშობელთან ერთად ადვილად შემოვიყვანე კონტაქტში. ჩემს მიმართ კარგად განეწყო. მე მას ჩემთვის სასურველი კითხვები დავუსვი და მივიღე პასუხები. დავრწმუნდი იმაში, რომ მის მიერ მანამდე გავრცელებულ მუქარას არ ექნებოდა მომავალში რაიმე ტიპის ქმედება და ფაქტობრივად ამით დასრულდა საუბარი", - აღნიშნა ჩუბინიძემ.

მოქმედებდა თუ არა კანონის ფარგლებში ანზორ ჩუბინიძე, როდესაც ის დაცვის ობიექტის მიმართ გამოთქმულ მუქარებს თავისებურად ანეიტრალებდა? - ამის შესახებ შინაგან საქმეთა ექსმინისტრ კობა ნარჩემაშვილს ვკითხეთ.

"არსებობს სახლმწიფო დაცვის შესახებ კანონი, რომლის მიხედვითაც, თუ პირი კერძო დაცვით არის უზრუნველყოფილი, მას ევალება გაარკვიოს, რამდენად რეალურია მუქარა და საფრთხე და ამის შემდეგ მიმართოს სამართალდამცველ ორგანოს. დაცვა თუ საფრთხეს რეალურად მიიჩნევს, ის ვეღარ გააგრძელებს ოპერირებას, შესაბამისი ორგანოები უნდა ჩაერთონ საქმეში. ანუ საფრთხის გასანეიტრალებლად დაცვამ უნდა მიიღოს ყველა ზომა და შემდეგ ამას კვალიფიკაციას - რა იყო და როგორ იყო, სამართალდამცველი ორგანო აძლევს", - ამბობს კობა ნარჩემაშვილი, რომელიც საუბარს სკანდალური აუდიოჩანაწერის შეფასებით იწყებს:

- ჩემი აზრით, პიველ რიგში, ამ საქმეზე უნდა ჩატარდეს კომპეტენტური გამოძიება, ეს ცალსახაა იმიტომ, რომ თუ აპრიორი ვენდობით გამოძიებას, მან უნდა დაადგინოს ჩანაწერის ავთენტურობა, ან - არაავთენტურობა. შეიძლება იდეაში მე ვამბობდე, რომ ავთენტურია, მაგრამ თვითონ ექსპერტიზამ უნდა დაადგინოს მონტაჟის კვალი, ან დადგინდეს ის, რაც არსებითად ცვლის შინაარსს. ცალსახად იმის თქმა, რომ ჩანაწერში დანაშაულის ნიშნები იკვეთება, არ შეიძლება, ამიტომაა ჩასატარებელი გამოძიება. შესაბამისი სპეციალური ექსპერტიზების გარეშე, შეუძლებელია თქვა, როგორია უწყვეტობა, ავთენტურობა, არის თუ არა მონტაჟის კვალი... ამის გარეშე ისაუბრო იმაზე, რეალურად რასთან გვაქვს საქმე, ძალიან რთულია. პოლიტიკურად შეიძლება მივცეთ ამას შეფასება, მაგრამ სამართლებრივად შეფასებას ცალსახად სჭირდება კვალიფიციური გამოძიება.

- თქვენი აზრით, კანონის ფარგლებში მოქმედებდა ანზორ ჩუბინიძე? მუქარის შემთხვევაში, პოლიციისთვის ხომ არ უნდა მიემართა, რათა მას მოეხდინა რეაგირება მუქარაზე და, შესაბამისად, კვალიფიკაციაც მიეცა საქმისთვის?

- არსებობს სახლმწიფო დაცვის შესახებ კანონი. არ ვიცი, ამ სფეროში ექცეოდა თუ არა იმ დროს მისი დაცვის ობიექტი, ყოველ შემთხვევაში, თუ დადგინდებოდა, რომ მუქარა რეალური იყო, მაშინ ამ ვითარებაში უკვე პოლიცია და სამართალდამცველი ორგანოები უნდა ჩართულიყო, რომელსაც კვალიფიკაცია უნდა მიეცა საქმისთვის.

თუ პირი კერძო დაცვით არის უზრუნველყოფილი, მას ევალება გაარკვიოს, რამდენად რეალურია მუქარა და საფრთხე და ამის შემდეგ მიმართოს სამართალდამცველ ორგანოს. დაცვა თუ საფრთხეს რეალურად მიიჩნევს, ის ვეღარ გააგრძელებს ოპერირებას, უნდა მიმართოს შესაბამის ორგანოებს და ისინი უნდა ჩაერთონ საქმეში. ანუ საფრთხის გასანეიტრალებლად დაცვამ უნდა მიიღოს ყველა ზომა და შემდეგ იმის კვალიფიკაციას - რა იყო და როგორ იყო, აძლევს სამართალდამცველი ორგანო.

- ანუ დაცვა ვალდებული იყო პოლიციისთვის მიემართა და არა თავად ემოქმედა, შემდგომ..

- მე თუ ვახლავარ დასაცავ პირს, და თუ ჩემს დასაცავ პირს ემუქრებიან, მაშინ პოლიციას ხომ არ დავუწყებ ლოდინს, შესაბამისად, ჯერ საფრთხეს გავანეიტრალებ, ან ჩემი დაცვის ქვეშ მყოფს გავარიდებ საფრთხეს, შემთხვევის ადგილს ან ფიზიკურად დავიცავ და ამის შემდეგ მივმართავ ორგანოებს იმის თაობაზე, რომ ადგილი ჰქონდა ასეთ ფაქტს და დანარჩენზე ისინი იზრუნებენ.

- მუქარის შემცველი კომენტარის ავტორისთვის სახლში მიკითხება და მისი "მიკაჩავება" (როგორც ჩანაწერშია აღნიშნული) შედის დაცვის კომპეტენციაში?

- ეს რიტორიკული კითხვაა.. რა თქმა უნდა, არ შედის. დაცვას კანონი მხოლოდ საფრთხის განეიტრალების საშუალებას აძლევს, შემდეგ კვალიფიკაცია უნდა დაადგინოს სხვა ორგანოებმა.

- კერძო დაცვას აქვს ადამიანების მონაცემებზე, მისამართებზე წვდომა?

- კერძო დაცვა ამ მხრივ შედარებით შეზღუდულია. მონაცემთა ბაზასთან წვდომა აქვს როგორც პოლიციას, ისე სახელმწიფო დაცვის სპეციალურ სამსახურს, კერძო დაცვა კი ამას საკუთარი ძალებით ახერხებს. საკუთარი რესურსი თუ არ ჰყოფნით, მაშინ საქმეში სახელმწიფო სამსახური ჩაერთვება.

- ჩანაწერი თუ მართლა 10 წლის წინანდელია, შესაბამისად, ხანდაზმულობის ვადაც გასული იქნება...

- ამას როგორ ვიტყვით, თუ არ დავადგინეთ ჩანაწერი როდინდელია? ვინ რას ამბობს, არაა საინტერესო. შეიძლება ჩანაწერი უფრო ადრინდელიცაა, ან უფო ახალიც. გამოძიება თუ არ ჩატარდა, ეს როგორ უნდა დადგინდეს? გამოძიება ტარდება და შემდეგ არის ხანდაზმულობა საქმეზე წარმოების შეწყვეტის საფუძველი, მაგრამ ხანდაზმულობა გამოძიების არჩატარების საფუძველი არ არის. არსებობს მარტივი ხანდაზმულობის ფაქტები, როცა ხმაურიანი ფაქტია მომხდარი და ყველამ იცის ამის შესახებ, მაგრამ არსებობს ისეთი ხანდაზმულობები, რომლებიც გამოძიებით უნდა დადგინდეს. ამიტომ, ჯერ გამოძიებით უნდა დადგინდეს, როდინდელია ჩანაწერი და ამის შემდეგ, დიდი შანსია, რომ ნამდვილად ხანდაზმული იყოს.

- როცა საქმის ფიგურანტები მაღალჩინოსნები არიან, საზოგადოების გამოძიების მიმართ ნდობა არც თუ დიდია. გამოითქვა მოსაზრებები, რომ უპრიანი იქნება ჩანაწერები ექსპერტიზაზე უცხოეთში გაიგზავნოს...

- რა არის იცით, ამაზე დიდი შეურაცხყოფა არაფერია, ეს ჩვენს სრულ უუნარობას გამოხატავს. ჯერ ერთი, ძალიან მრცხვენია, რომ ქართველებმა იმდენი ძალა ვერ მოვძებნეთ, საერთო ენა გამოგვენახა და უცხოელების გარეშე მოვრიგებულიყავით. სირცხვილია რა, ბოლო-ბოლო. ადრე რუსეთისკენ ვიყურებოდით, იქიდან უნდა ჩამოსულიყო ვიღაცა, ახლა - დასავლეთისკენ ვიყურებით. ხან მესიას ველოდებით, ხან - რას.. სამარცხვინო არაა? თუ ჩვენ ამის რესურსი არ გვაქვს, არც დამოუკიდებლობის ღირსები ვართ. მაშინ ჯერ საპროცესო კანონმდებლობა შევცვალოთ, სამართალწარმოების წესი შევცვალოთ და იქ ჩავწეროთ, რომ საქმეები სხვებმა გამოიძიონ. აბა, რისთვის შევქმენით სახელმწიფო ინსპექტორის და სხვა ამდენი სამსახური, რისთვის ვუხდით ამ ხალხს ხელფასს? მაშინ ვთქვათ, რომ ისინი არ ვარგანან და შევცვალოთ მუხლი, ასეთ შემთხვევაში რომელი ქვეყნის საგამოძიებო სამსახურებსაც ვენდობით, ის ჩავწეროთ, - მოგვაშველეთ ძალები-თქო. მაშინ თქვი, რომ არაფრის რესურსი არ გაქვს და ჩავბარდეთ ვიღაცას. თავმოყვარე და თავისუფლებაზე პრეტენზიის მქონე ქვეყანა მიდიოდე და სიმართლეს სხვაგან ეძებდე, ქვეყანაში არ გყავდეს ისეთი, ვის ობიექტურობასაც ენდობი, მაშინ ძალიან კრიტიკულ მდგომარეობაში ვართ.