ევ­რო­პუ­ლი საბ­ჭოს პრე­ზი­დენ­ტი, შარლ მი­შე­ლი, რო­მე­ლიც სა­ქარ­თვე­ლო­ში ვი­ზი­ტით იმ­ყო­ფე­ბო­და, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბი­სა და ოპო­ზი­ცი­ის წარ­მო­მად­გენ­ლებს შო­რის შეხ­ვედ­რის გა­მარ­თვის ინი­ცი­ა­ტი­ვით გა­მო­ვი­და. შეხ­ვედ­რა­ზე ჩა­მო­ი­წე­რა 6 პუნ­ქტი, რა­ზეც ორი მხა­რე უნდა შე­თან­ხმდეს, ხოლო რო­გორც მი­შელ­მა გა­ნა­ცხა­და, სხვა­დას­ხვა რთულ სა­კი­თხზე პროგ­რე­სის შე­სა­ფა­სებ­ლად ორი კვი­რის შემ­დეგ სა­ქარ­თვე­ლოს­თან ასო­ცი­რე­ბის საბ­ჭო ბრი­უ­სელ­ში ჩა­ტარ­დე­ბა.

მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ რო­გორც მმარ­თვე­ლი პარ­ტი­ის, ისე ოპო­ზი­ცი­უ­რი პარ­ტი­ე­ბის წარ­მო­მად­გენ­ლებ­მა აღ­ნიშ­ნეს, რომ მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბი ახალ - ფა­სი­ლი­ტა­ტო­რო­ბის შემ­დეგ უკვე მე­დი­ა­ცი­ის დო­ნე­ზე გა­და­ვი­და, სულ რამ­დე­ნი­მე სა­ათ­ში პარ­ლა­მენ­ტის მიმ­დე­ბა­რე ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე ოპო­ზი­ცი­ის საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცია გაგ­რძელ­და და პი­კე­ტი­რე­ბა­ზე უარი არ ით­ქვა. ეს მთავ­რო­ბამ "დესტრუქ­ცი­ულ ქმე­დე­ბად“ შე­ა­ფა­სა.

შარლ მი­შე­ლის ვი­ზი­ტის გზავ­ნი­ლებ­სა და შე­დე­გებს, ისე­ვე, რო­გორც მას შემ­დეგ გან­ვი­თა­რე­ბულ მოვ­ლე­ნებს AMBEBI.GE-სთან ექ­სპერ­ტე­ბი - ვახ­ტანგ ძა­ბი­რა­ძე და ვიქ­ტორ ყი­ფი­ა­ნი აფა­სე­ბენ.

რო­გორც პო­ლი­ტო­ლო­გი ვახ­ტანგ ძა­ბი­რა­ძე მი­იჩ­ნევს, შე­დე­გი, რაც შარლ მი­შე­ლის ვი­ზიტს ახ­ლდა, ისაა, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს პარტნი­ო­რებ­მა და­ი­ნა­ხეს, რომ კრი­ზი­სის გან­სა­მუხ­ტად ფა­სი­ლი­ტა­ტო­რო­ბა არ არის საკ­მა­რი­სი. თუმ­ცა მი­სი­ვე თქმით, ვი­ზი­ტის მი­უ­ხე­და­ვად, ქარ­თუ­ლი მხა­რე­ე­ბის მხრი­დან პო­ლი­ტი­კა ანა­ლო­გი­უ­რი რჩე­ბა და უფრო მეტი და აქ­ტი­უ­რი ჩა­რე­ვის გა­რე­შე სა­თუ­ოა, რე­ა­ლუ­რი შე­თან­ხმე­ბა დად­გეს.

"სა­ქარ­თვე­ლო­ში მი­შე­ლის ვი­ზი­ტი ალ­ბათ უფრო სხვა მი­მარ­თუ­ლე­ბით უნდა ყო­ფი­ლი­ყო, რომ არა ქვე­ყა­ნა­ში არ­სე­ბუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი ვი­თა­რე­ბა, რაც, ფაქ­ტობ­რი­ვად, და­პი­რის­პი­რე­ბულ­მა მხა­რე­ებ­მა - ოპო­ზი­ცი­ამ და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ წარ­მოშ­ვეს. ამას და­ე­მა­ტა ის, რომ ნიკა მე­ლი­ას და­პა­ტიმ­რე­ბა და­სავ­ლეთ­ში აღიქ­ვეს, რო­გორც შე­ტე­ვა ოპო­ზი­ცი­ა­ზე და უკუს­ვლა დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი თვალ­საზ­რი­სით.

უამ­რა­ვი პრობ­ლე­მაა რო­გორც ქვე­ყა­ნა­ში, ისე რე­გი­ო­ნუ­ლი მას­შტა­ბით - ამ ბოლო დროს რე­გი­ონ­ში ბევ­რი რამ შე­იც­ვა­ლა, ძი­რი­თა­დად მხედ­ვე­ლო­ბა­ში მაქვს სომ­ხურ-აზერ­ბა­ი­ჯა­ნუ­ლი კონ­ფლიქ­ტის მოგ­ვა­რე­ბა და თუნ­დაც, ამ­ჟა­მად სომ­ხეთ­ში მიმ­დი­ნა­რე მოვ­ლე­ნე­ბი, რომ აღა­რა­ფე­რი ვთქვათ პან­დე­მი­ა­ზე, სო­ცი­ა­ლურ და ეკო­ნო­მი­კურ ვი­თა­რე­ბა­ზე. ამ ყვე­ლა­ფერ­ზე ალ­ბათ ცოტ-ცოტა იყო ლა­პა­რა­კი, მაგ­რამ ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი მა­ინც შუ­ა­მავ­ლის ფუნ­ქცია და პო­ლი­ტი­კუ­რი ნი­ა­და­გის მო­სინ­ჯვა იყო, რამ­დე­ნად შე­საძ­ლე­ბე­ლია ამ ორ მხა­რეს შო­რის დი­ა­ლო­გი და რა შე­ეძ­ლო გა­ე­კე­თე­ბი­ნა ამ შემ­თხვე­ვა­ში რო­გორც პი­რა­დად მი­შელს, ასე­ვე - ევ­როს­ტრუქ­ტუ­რებს.

მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი მგო­ნია და სწო­რედ ეს იყო კულ­მი­ნა­ცია, ქარ­თვე­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბაც იმ­დე­ნა­დაა ჩარ­თუ­ლი ამ პრო­ცე­სებ­ში, რომ ყვე­ლა­ფერ­ზე მაღ­ლა მა­ინც ამ ურ­თი­ერ­თო­ბებს აყე­ნებს და ამის პა­სუ­ხი იყო შეხ­ვედ­რა, რო­მე­ლიც მი­შე­ლის ინი­ცი­ა­ტი­ვით გა­ი­მარ­თა. შეხ­ვედ­რის შემ­დეგ გა­კე­თე­ბუ­ლი მისი ბოლო გან­ცხა­დე­ბით, ის კმა­ყო­ფი­ლია, რომ ქარ­თულ­მა მხა­რე­ებ­მა, რო­გორც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ, ისე ოპო­ზი­ცი­ამ, გა­მოთ­ქვა მზად­ყოფ­ნა, რომ ისი­ნი დას­ხდე­ბი­ან, ერ­თმა­ნეთს და­ე­ლა­პა­რა­კე­ბი­ან და დი­ა­ლო­გის წი­ნა­აღ­მდე­გი არ არი­ან.

მი­შე­ლი თვლის, რომ ეს წარ­მა­ტე­ბაა. ზო­გა­დად, რა თქმა უნდა, ასეც არის, თუ არ იც­ნობ ქარ­თულ პო­ლი­ტი­კურ სპექტრს, რად­გან იმ შეხ­ვედ­რა­ზე არც ერთი პო­ლი­ტი­კო­სი არ იტყო­და იმას, რომ დი­ა­ლო­გის წი­ნა­აღ­მდე­გია. ოღონდ რამ­დე­ნად რე­ა­ლუ­რია ეს დი­ა­ლო­გი და რამ­დე­ნად აქვს სა­ფუძ­ვე­ლი იმას, რომ ამ კრი­ზი­სი­დან გა­მო­სავ­ლის ძებ­ნა­ში მარ­თლა და­ი­წყე­ბა სე­რი­ო­ზუ­ლი მო­ლა­პა­რა­კე­ბა, ეს უკვე სხვა თე­მაა და არა მგო­ნია, მხო­ლოდ ამ ვი­თა­რე­ბამ მო­ი­ტა­ნოს რა­ი­მე შე­დე­გი. ამას უკვე ვხე­დავთ, გან­ცხა­დე­ბე­ბი გა­კეთ­და რო­გორც ოპო­ზი­ცი­ის, ისე ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მხრი­დან - ე.წ. "წი­თე­ლი ხა­ზე­ბი­დან“ უკუს­ვლას, კომ­პრო­მისს არც ერთი მხა­რე არ აპი­რებს. ოპო­ზი­ცი­ის­თვის დი­ა­ლო­გი ნიშ­ნავს, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა და­თან­ხმდეს მის მო­თხოვ­ნებს, ხოლო ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­თვის დი­ა­ლო­გი ნიშ­ნავს იმას, რომ ოპო­ზი­ცია მის მო­თხოვ­ნებს და­თან­ხმდეს. არც ერთი უშ­ვებს იმას, რომ რიგ­გა­რე­შე არ­ჩევ­ნე­ბი ჩა­ტარ­დეს და არც მე­ო­რე უშ­ვებს, რომ რიგ­გა­რე­შე არ­ჩევ­ნე­ბი არ მო­ი­თხო­ვოს. ყვე­ლა­ზე ფუნ­და­მენ­ტუ­რი სა­კი­თხი აქ სწო­რედ რიგ­გა­რე­შე არ­ჩევ­ნე­ბია“, - აღ­ნიშ­ნა ძა­ბი­რა­ძემ.

მისი თქმით, ის, რომ პარტნი­ო­რე­ბის მეტი ინი­ცი­ა­ტი­ვის გა­რე­შე პრობ­ლე­მე­ბი არ მოგ­ვარ­დე­ბა, უკვე შეგ­ვიძ­ლია, და­ვი­ნა­ხოთ.

"ერ­თა­დერ­თი, რაც წარ­მა­ტე­ბა მგო­ნია, ისაა, რომ ფა­სი­ლი­ტა­ტო­რის ფუნ­ქცი­ი­დან მე­დი­ა­ტო­რის ფუნ­ქცი­ა­ზე გა­და­ვიდ­ნენ, თუმ­ცა მე­ეჭ­ვე­ბა, რომ თუნ­დაც ამ მე­დი­ა­ტო­რის ფუნ­ქცი­ით მი­ვი­ღოთ შე­დე­გი, თუ ის კი­დევ უფრო არ გამ­კაცრ­და, ანუ მო­თხოვ­ნა თუ არ იქ­ნე­ბა ჩვე­ნი პარტნი­ო­რი ქვეყ­ნე­ბის­გან, რომ დას­ხდნენ და თა­ვად პარტნი­ო­რი ქვეყ­ნე­ბის მიერ შე­თა­ვა­ზე­ბუ­ლი წი­ნა­და­დე­ბე­ბი მი­ი­ღონ. ეს ოპო­ზი­ცი­ის დღე­ვან­დელ ქმე­დე­ბებ­შიც ჩანს - დი­ა­ლო­გის შემ­დეგ მათ საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცი­ე­ბი არ გა­და­დეს. საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცია თა­ვის­თა­ვად კი არაა პრობ­ლე­მა, მაგ­რამ ის, რაც დღეს ვნა­ხეთ, რაც პი­კე­ტი­რე­ბის დროს ხდე­ბო­და, აბ­სო­ლუ­ტუ­რად არაფ­რით გან­სხვავ­დე­ბო­და იმ პი­კე­ტი­რე­ბე­ბის­გან, რაც ადრე გვი­ნა­ხავს - ისევ იყო ძიძ­გი­ლა­ო­ბა, ისევ იყო არა პი­კე­ტი­რე­ბა, არა­მედ, გზე­ბის გა­და­კეტ­ვა და ა.შ. ამას­თა­ნა­ვე, ვნა­ხეთ ირაკ­ლი ღა­რი­ბაშ­ვი­ლის გან­ცხა­დე­ბა, რო­მე­ლიც ამ­ბობს, რომ მე­ლი­ას საქ­მე­ში ვერ ჩა­ე­რე­ვა და რიგ­გა­რე­შე არ­ჩევ­ნებ­ზე ლა­პა­რა­კი არ არის. აბა, სხვა­ზე რაზე უნდა ილა­პა­რა­კოს ოპო­ზი­ცი­ამ და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ, თუ ერთ მა­გი­დას­თან დას­ხდე­ბი­ან, მე უბ­რა­ლოდ არ მეს­მის. ყვე­ლა­ზე პრინ­ცი­პუ­ლი სა­კი­თხე­ბი სწო­რედ ესე­ნია და თუ არ მოგ­ვარ­დე­ბა, ოპო­ზი­ცი­ას არ აქვს რა­ი­მე­ზე ლა­პა­რა­კის სურ­ვი­ლი, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას კი რიგ­გა­რე­შე არ­ჩევ­ნებ­ზე ლა­პა­რა­კი არ სურს.

ისი­ნი მი­შელს და­თან­ხმდნენ, თქვეს, დი­ა­ლო­გი გვინ­დაო, მაგ­რამ დი­ა­ლო­გი ორი­ვე მხა­რეს თა­ვის სა­სარ­გებ­ლოდ ეს­მის. ოპო­ზი­ცია ხომ არ ეტყო­და, დი­ა­ლო­გი არ გვინ­დაო? ეს კი იცის ოპო­ზი­ცი­ამ, რომ არ "მო­სუ­ლა“; ამას არც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა იტყვის, - დი­ა­ლო­გი რო­გორ არ უნ­დათ, კაცო?! მაგ­რამ რე­ა­ლუ­რი დი­ა­ლო­გი არც ერთ მხა­რეს არ უნდა. ასე რომ, და­ამ­შვი­დეს ის კაცი, ქარ­თულ პო­ლი­ტი­კურ სპექტრს ის არ იც­ნობს, ჩვენ ვიც­ნობთ და ვი­ცით, რაც ხდე­ბა. ამი­ტომ ის წა­ვი­და, გზა და­უ­ლო­ცეს, გა­ა­ცი­ლეს და ორი­ვე მხა­რემ გა­აგ­რძე­ლა ის პო­ლი­ტი­კა, რა პო­ლი­ტი­კა­საც ამ შეხ­ვედ­რამ­დე ატა­რებ­დნენ. სწო­რედ ამი­ტომ ვამ­ბობ, არც ფა­სი­ლი­ტა­ტო­რო­ბა და არც მო­დე­რა­ტო­რო­ბა არ ჰყოფ­ნის ამ ვი­თა­რე­ბას, პარტნი­ო­რი ქვეყ­ნე­ბის უფრო აქ­ტი­უ­რი ჩა­რე­ვაა სა­ჭი­რო“, - აღ­ნიშ­ნავს ძა­ბი­რა­ძე.

კი­თხვა­ზე, ამ ყვე­ლაფ­რი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რამ­დე­ნად ელო­დე­ბა იმას, რომ მი­შე­ლის დათ­ქმა შეს­რულ­დე­ბა და 2 კვი­რის შემ­დეგ შე­თან­ხმე­ბა სა­ხე­ზე გვექ­ნე­ბა, ექ­სპერ­ტი პა­სუ­ხობს, რომ სა­ვა­რა­უ­დოდ, ამის მიღ­წე­ვა ვერ მო­ხერ­ხდე­ბა.

“რა თქმა უნდა, ჩემი აზ­რით, ეს არ მოხ­დე­ბა. რომც გულ­წრფე­ლად უნ­დო­დეთ, მა­ინც გა­მო­რი­ცხუ­ლი იქ­ნე­ბო­და, ორი კვი­რა ძა­ლი­ან ცოტა დროა იმის­თვის, რომ ამ­დე­ნი პრობ­ლე­მა თუნ­დაც შეხ­ვედ­რე­ბის დო­ნე­ზე, მო­აგ­ვა­რონ კი არა, თუნ­დაც, გა­ი­ა­რონ, იმ­დე­ნად ბევ­რი თე­მაა და იმ­დე­ნად რა­დი­კა­ლი­ზე­ბუ­ლია პო­ზი­ცი­ე­ბი. ორი კვი­რის შემ­დეგ უბ­რა­ლოდ, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას უფრო მეტი შან­სი აქვს, რა­ღაც ქუ­ლე­ბი და­ი­წე­როს და­სავ­ლეთ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში, ვიდ­რე ოპო­ზი­ცი­ას - თუნ­დაც იმი­ტომ, რომ ბრი­უ­სელ­ში სა­ლა­პა­რა­კოდ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ჩავა და არა ოპო­ზი­ცია. ეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას გარ­კვე­ულ­წი­ლად, პრი­ო­რი­ტეტს აძ­ლევს, მაგ­რამ არ აძ­ლევს გა­რან­ტი­ას, რომ პრობ­ლე­მა მოგ­ვარ­დე­ბა.

ასეა თუ ისე, ყვე­ლამ - ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­მაც და ოპო­ზი­ცი­ა­მაც კარ­გად იცის, რომ პარტნი­ო­რე­ბის მხარ­და­ჭე­რის გა­რე­შე ქვე­ყა­ნა­ში სრუ­ლი კა­ტას­ტრო­ფა იქ­ნე­ბა, გნე­ბავთ პო­ლი­ტი­კუ­რი, გნე­ბავთ - ეკო­ნო­მი­კუ­რი, გნე­ბავთ - სო­ცი­ა­ლუ­რი, გნე­ბავთ - სუ­ვე­რე­ნი­ტე­ტის თვალ­საზ­რი­სით, რომ აღა­რა­ფე­რი ვთქვა ტე­რი­ტო­რი­ულ მთლი­ა­ნო­ბა­ზე და ა.შ.“, - ხაზს უს­ვამს ძა­ბი­რა­ძე.

ანა­ლი­ტი­კუ­რი ორ­გა­ნი­ზა­ცია "ჯე­ო­ქე­ი­სის" თავ­მჯდო­მა­რე, ვიქ­ტორ ყი­ფი­ა­ნი მი­შე­ლის ვი­ზი­ტში ერთ-ერთ უმ­თავ­რეს ფაქ­ტო­რად იმას გა­მოჰ­ყოფს, რომ ამით გა­მოჩ­ნდა, რამ­დე­ნა­დაა ევ­რო­კავ­ში­რის "რა­და­რებ­ზე“ სა­ქარ­თვე­ლო.

"შარლ მი­შე­ლის ვი­ზი­ტი გა­მო­სარ­ჩე­ვია უმ­თავ­რე­სად იმი­ტომ, რომ ამ ვი­ზი­ტით კი­დევ ერთხელ და­დას­ტურ­და, რომ ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა, რო­გორც "მო­დუ­რად“ იტყვი­ან, ევ­რო­კავ­ში­რის რა­და­რებ­ზეა. გარ­და ამი­სა, ვი­ზი­ტის შარლ მი­შე­ლი ად­გილ­ზე გა­ეც­ნო რო­გორც ქარ­თუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი პრო­ცე­სის მიმ­დი­ნა­რე­ო­ბას, გა­იც­ნო პრო­ცე­სის აქ­ტო­რე­ბი, უშუ­ა­ლოდ მათ­გან მო­ის­მი­ნა არ­სე­ბულ პრობ­ლე­მა­ტი­კას­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი მათი გზავ­ნი­ლე­ბი და ინ­ტერპრე­ტა­ცია; ასე­ვე, ის ეწ­ვია ბორ­დე­რი­ზა­ცი­ის ხაზს და ად­გილ­ზე სა­უბ­რე­ბი­სა და ნა­ნა­ხის შე­დე­გად, უშუ­ა­ლოდ შე­ექ­მნა წარ­მოდ­გე­ნა, თუ რა გა­მოწ­ვე­ვებს უპი­რის­პირ­დე­ბა ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა ოკუ­პა­ცი­ი­სა და ბორ­დე­რი­ზა­ცი­ის პი­რო­ბებ­ში. ასე რომ, ეს შე­სა­ბა­მის ინ­სტი­ტუ­ტებს და­ეხ­მა­რე­ბა, რომ უფრო სწო­რი პო­ლი­ტი­კი­სა და მიდ­გო­მე­ბის ფორ­მი­რე­ბა მო­ახ­დი­ნონ ჩვენს ქვე­ყა­ნას­თან მი­მარ­თე­ბა­ში.

რაც შე­ე­ხე­ბა მო­ლა­პა­რა­კე­ბებს მთავ­რო­ბა­სა და ოპო­ზი­ცი­ას შო­რის, მინ­და ვთქვა, რომ ის, რა­საც მე­დი­ა­ცი­ას ვე­ძა­ხით, სი­ნამ­დვი­ლე­ში გუ­შინ მე­დი­ა­ცია არ აღ­მოჩ­ნდა და ეს მა­ინც ფა­სი­ლი­ტა­ცი­აა. მე­დი­ა­ცია ის მე­ქა­ნიზ­მია, რო­დე­საც თა­ვად მე­დი­ა­ტო­რი მხა­რე­ებს სა­კუ­თარ გა­და­წყვე­ტას სთა­ვა­ზობს.

გუ­შინ­დე­ლი პრეს­კონ­ფე­რენ­ცი­ის შე­დე­გად, მე ასე­თი წარ­მოდ­გე­ნა არ დამ­რჩა, რომ ევ­რო­კავ­შირ­მა თა­ვი­სი ფორ­მუ­ლის, ვა­რი­ან­ტის და მო­დე­ლის შე­თა­ვა­ზე­ბა გა­ა­კე­თა, ყო­ველ შემ­თხვე­ვა­ში იქი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რაც ჩვენ მო­ვის­მი­ნეთ. სწო­რედ ესაა ფა­სი­ლი­ტა­ცი­ი­სა და მე­დი­ა­ცი­ის გან­მას­ხვა­ვე­ბე­ლი. ეს შე­იძ­ლე­ბა, ტექ­ნი­კუ­რი გან­სხვა­ვე­ბაა, თუმ­ცა მა­ინც სჯობს და­ზუს­ტე­ბის გა­კე­თე­ბა.

ნე­ბის­მი­ერ შემ­თხვე­ვა­ში, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, ეს ფა­სი­ლი­ტა­ცია იყო თუ მე­დი­ა­ცია, ცხა­დია, ასე­თი ინ­ტერ­ვენ­ცი­ის, ჩარ­თუ­ლო­ბის ფასი ამით აბ­სო­ლუ­ტუ­რად არ მცირ­დე­ბა. მე­ო­რე სა­კი­თხია და ქარ­თულ მე­დი­ა­ში კი­დევ ერთხელ უკვე გა­მო­ით­ქვა გუ­ლის­წყვე­ტა იმის თა­ო­ბა­ზე, რომ ქარ­თულ პო­ლი­ტი­კურ სპექტრს არ ძა­ლუძს, პირ­და­პირ ასე­თი ჩა­რე­ვის, ასე­თი უცხო­უ­რი თა­ნა­მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის გა­რე­შე მო­ძებ­ნოს ერ­თმა­ნეთ­ში სა­ერ­თო ენა და არა­თუ იპო­ვოს ის, არა­მედ, დას­ხდნენ და ერ­თმა­ნეთს პირ­და­პირ ესა­უბ­რონ. ეს რა თქმა უნდა, კი­დევ ერთხელ მე­ტყვე­ლებს იმა­ზე, რომ ჩვე­ნი პო­ლი­ტი­კუ­რი კულ­ტუ­რა მა­ინც, ჯერ­ჯე­რო­ბით ვერ არის იმ დო­ნი­სა და სტან­დარ­ტის, რაც სრუ­ლი სი­თა­მა­მით გვათ­ქმე­ვი­ნებს, რომ ევ­რო­პულ პო­ლი­ტი­კურ პა­რა­მეტ­რებ­სა და სტან­დარ­ტებს ვე­ზი­ა­რეთ.

ასეა თუ ისე, რო­გო­რიც არ უნდა იყოს ტერ­მი­ნო­ლო­გი­უ­რი და­ზუს­ტე­ბა და ერ­თგვა­რად ჩვე­ნი გუ­ლის­წყვე­ტა, რომ ჯერ კი­დევ გვჭირ­დე­ბა შუ­ა­მავ­ლო­ბა, რა თქმა უნდა, ეს მი­სა­სალ­მე­ბე­ლია და ფრთხილ ოპ­ტი­მიზმს გვი­ტო­ვებს, რომ ორი კვი­რის თავ­ზე რა­ი­მე ხელ­შე­სა­ხე­ბი შე­დე­გი გვექ­ნე­ბა. ამ წუთ­ში დარ­წმუ­ნე­ბი­თა და და­ბე­ჯი­თე­ბით იმა­ზე სა­უ­ბა­რი, რომ ასე­თი შე­დე­გი გა­რან­ტი­რე­ბუ­ლად იქ­ნე­ბა, მი­ჭირს, რად­გან ამ მო­მენ­ტის­თვის მხა­რე­თა შო­რის პო­ზი­ცი­ებ­ში და­შო­რი­შო­რე­ბა საკ­მა­ოდ საგ­რძნო­ბია. რაც შე­ე­ხე­ბა კომ­პრო­მი­სის ფორ­მუ­ლას, ერ­თია, ჩვენ რო­გორ წარ­მოგ­ვიდ­გე­ნია, მე­ო­რეა, რამ­დე­ნად შე­უ­ვალ­ნი იქ­ნე­ბი­ან მხა­რე­ე­ბი თა­ვი­ანთ პო­ზი­ცი­ებ­ში. ნე­ბის­მი­ერ შემ­თხვე­ვა­ში, ფრთხი­ლი ოპ­ტი­მიზ­მით ვუ­ყუ­როთ ამ ორ­კვი­რი­ან პე­რი­ოდს და ვი­ქო­ნი­ოთ იმე­დი, რომ რო­გორც შიდა აუ­დი­ტო­რი­ის ხათ­რით, ასე­ვე - სა­გა­რეო აუ­დი­ტო­რი­ის ხათ­რით, პრო­ცე­სის მო­ნა­წი­ლე­ნი გა­და­ა­ბი­ჯე­ბენ სა­კუ­თარ პო­ლი­ტი­კურ ეგოს და იპო­ვი­ან ერ­თმა­ნე­თის­კენ მი­მა­ვალ გზას“, - გა­მოთ­ქვამს იმედს ვიქ­ტორ ყი­ფი­ა­ნი.

ის აკე­თებს კო­მენ­ტარს ოპო­ზი­ცი­ის მიერ საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცი­ის ჩა­ტა­რე­ბის თა­ო­ბა­ზე და აღ­ნიშ­ნავს, რომ მისი გად­მო­სა­ხე­დი­დან, ეს არ შე­ე­სა­ბა­მე­ბა გუ­შინ­დელ სა­უბ­რებს.

"გაკ­ვირ­ვე­ბას გა­მოვ­თქვამ დღეს დი­ლით გა­ნახ­ლე­ბუ­ლი აქ­ცი­ით. ჩემი გად­მო­სა­ხე­დი­დან, ეს აბ­სო­ლუ­ტუ­რად არ შე­ე­ფე­რე­ბა გუ­შინ­დე­ლი სა­უბ­რე­ბის სუ­ლის­კვე­თე­ბას და რო­გორც მი­ნი­მუმ, ფორ­მას. სი­მარ­თლე გი­თხრათ, ვერ ვხვდე­ბი, გა­ნახ­ლე­ბუ­ლი აქ­ცი­ე­ბის პრაქ­ტი­კუ­ლი და­ნიშ­ნუ­ლე­ბა რაში მდგო­მა­რე­ობს. ვთვლი, რომ ეს აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ზედ­მე­ტია და ასე­ვე, ძა­ლი­ან ცუდ ფონს უქ­მნის გუ­შინ­დელ სა­უბ­რებ­სა და შეხ­ვედ­რებს. იმედს ვი­ტო­ვებ, რომ დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში ოპო­ზი­ცი­ის მხრი­დან ამის გა­აზ­რე­ბა ხე­ლახ­ლა მოხ­დე­ბა. ვფიქ­რობ, რომ ევ­რო­კავ­ში­რის ჩა­რე­ვა ამ პრო­ცე­სებ­ში საკ­მა­რი­სი გა­რან­ტი­აა, რომ ოპო­ზი­ცი­ამ ქუ­ჩის აქ­ცი­ებს არ მი­მარ­თოს - ქუ­ჩის აქ­ცი­ე­ბის მნიშ­ვნე­ლო­ბის გა­თა­ნაბ­რე­ბა ევ­რო­კავ­ში­რის ჩა­რე­ვის მნიშ­ვნე­ლო­ბას­თან, ვფიქ­რობ, ძა­ლი­ან უსა­მარ­თლო ტო­ლო­ბის ნი­შა­ნია. ამი­ტომ, ოპო­ზი­ცი­ი­სად­მი ჩემი მო­წო­დე­ბა იქ­ნე­ბა, რომ გა­და­ხე­დონ თა­ვი­ანთ პრაქ­ტი­კას - ვი­მე­ო­რებ, ერთი, რომ ეს შე­უ­ფე­რე­ბე­ლია და მე­ო­რეა, რომ ასე­თი აქ­ცი­ე­ბის გაგ­რძე­ლე­ბა ამ ორ­კვი­რი­ან მო­ნაკ­ვეთ­ში არ ქმნის იმის ფონს, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა საკ­მა­რი­სი კონ­სტრუქ­ტი­ვიზ­მით მო­ე­კი­დოს პრო­ცესს. უფრო მე­ტიც, შე­იძ­ლე­ბა, სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო წრე­ებ­ში ოპო­ზი­ცი­ის მხრი­დან ასეთ­მა ქუ­ჩის ზე­წო­ლამ ერ­თგვა­რი სა­ბა­ბი მის­ცეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას, მან გა­ნა­ცხა­დოს, რომ ოპო­ზი­ცია შარლ მი­შე­ლი­სა ან ევ­რო­კავ­ში­რის მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით გა­მარ­თუ­ლი მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბის სუ­ლის­კვე­თე­ბის ერ­თგუ­ლი არ არის და შე­სა­ბა­მი­სად, ამან გა­მო­იწ­ვი­ოს პრო­ცე­სის ჩაშ­ლა, რაც ძა­ლი­ან სამ­წუ­ხა­რო იქ­ნე­ბა. ჩემი აზ­რით, ოპო­ზი­ცი­ის მხრი­დან ქუ­ჩის აქ­ტი­ვო­ბა­ზე მი­ნი­მუმ ორ­კვი­რი­ა­ნი მო­რა­ტო­რი­უ­მი არა­თუ მათ სი­სუს­ტე­ზე მი­ნიშ­ნე­ბა ან ამის აღი­ა­რე­ბა იქ­ნე­ბა, არა­მედ პი­რი­ქით, მთლი­ა­ნო­ბა­ში პრო­ცე­სი­სად­მი ძა­ლი­ან საღი და სწო­რი მიდ­გო­მა იქ­ნე­ბა“, - აღ­ნიშ­ნავს ყი­ფი­ა­ნი.

სპე­ცი­ა­ლის­ტი დას­ძენს, რომ სა­ბო­ლო­ოდ, სა­ერ­თო ევ­რო­პუ­ლი გად­მო­სა­ხე­დი­დან ჩანს ერ­თი­ა­ნი ქარ­თუ­ლი სუ­რა­თი.

"ვფიქ­რობ, ევ­რო­პუ­ლი გად­მო­სა­ხე­დი­დან ამ ქარ­თულ სუ­რათ­ში ბრი­უ­სე­ლი ან რო­მე­ლი­მე ევ­რო­პუ­ლი დე­და­ქა­ლა­ქი დი­დად არ და­ი­წყებს გარ­ჩე­ვას, სად დგას ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა და სად დგას ოპო­ზი­ცია. ამი­ტომ მგო­ნია, რომ ამ სუ­რათს დის­ტან­ცი­რე­ბუ­ლად უნდა შევ­ხე­დოთ და ასე გვერ­დი­დან და­ნა­ხუ­ლი ჩვე­ნი პო­ლი­ტი­კუ­რი უმ­წი­ფო­ბა და მოქ­მე­დე­ბა შე­იძ­ლე­ბა, ბევ­რი გაკ­ვე­თი­ლის მომ­ტა­ნი იყოს. სა­ერ­თო ინ­ტე­რეს­შია, რომ მეტი სო­ლი­და­რო­ბა იყოს პო­ლი­ტი­კუ­რი პრო­ცე­სის მო­ნა­წი­ლე­თა შო­რის, მეტი ინ­კლუ­ზი­უ­რო­ბა, მეტი სა­ზი­ა­რო ინ­ტე­რე­სე­ბი იყოს სა­ბო­ლოო შე­დეგ­თან და­კავ­ში­რე­ბით, რად­გან სხვაგ­ვა­რად ევ­რო­კავ­შირს, რო­მელ­საც ისე­დაც საკ­მა­რის­ზე მეტი პრობ­ლე­მა აქვს, რო­გორც სა­ში­ნაო, ასე­ვე - სა­გა­რეო ხა­სი­ა­თის, არა მგო­ნია, რომ საკ­მა­რი­სი მოთ­მი­ნე­ბა და პო­ლი­ტი­კუ­რი ნება ჰქონ­დეს, რომ ქარ­თულ თე­მას­თან და­კავ­ში­რე­ბით "პო­ლი­ტი­კუ­რი ძი­ძის“ ფუნ­ქცია და­უს­რუ­ლებ­ლად შე­ას­რუ­ლოს.

ჩემი აზ­რით, ამ მხრივ ჩვე­ნი ეგო­იზ­მი და ჭარ­ბი მო­ლო­დი­ნე­ბის სურ­ვი­ლი უნდა და­ვი­ო­კოთ, რა­ცი­ო­ნა­ლუ­რად და პარ­გმა­ტუ­ლად უნდა შევ­ხე­დოთ, რომ პო­ლი­ტი­კურ დღის წეს­რიგ­ში გან­კუთ­ვნი­ლი გვაქვს ჩვე­ნი მოკ­რძა­ლე­ბუ­ლი ად­გი­ლი და იმა­ზე მეტს ჩვენ ევ­რო­პა ვერც დრო­ში, ვერც სივ­რცე­ში, ვერც ყუ­რა­დღე­ბი­სა და ვერც სხვა რე­სურ­სის კუ­თხით არ და ვერ მოგ­ვა­ნი­ჭებს - ეს ძა­ლი­ან არ­სე­ბი­თია“, - დას­ძენს ვიქ­ტორ ყი­ფი­ა­ნი.