წე­ლი­წად­ზე მე­ტია, მსოფ­ლი­ოს წეს­რი­გი კო­რო­ნა­ვირუ­სის პან­დე­მი­ამ შეც­ვა­ლა და მის ირ­გვლივ დღემ­დე რჩე­ბა უამ­რა­ვი პა­სუ­ხგა­უ­ცე­მე­ლი კი­თხვა. მათ შო­რის მთა­ვა­რია - ტო­ვებს თუ არა ვირუ­სი კვალს ადა­მი­ა­ნის ფი­ზი­კურ თუ ფსი­ქი­კურ ჯან­მრთე­ლო­ბა­ზე? რა შემ­თხვე­ვა­ში და რა სა­ხის პრობ­ლე­მე­ბი რჩე­ბა მის­გან გა­მო­ჯან­მრთე­ლე­ბულ ადა­მი­ანს? რამ­დენ ხან­ში შე­იძ­ლე­ბა ამ შე­დე­გე­ბის და­მარ­ცხე­ბა?

სა­ინ­ტე­რე­სოა, ის ადა­მი­ა­ნე­ბი, ვინც კო­რო­ნა­ვირუ­სი და­ა­მარ­ცხეს, გრძნო­ბენ თუ არა ცვლი­ლე­ბას სა­კუ­თარ ორ­გა­ნიზმსა თუ ქცე­ვებ­ში? AMBEBI.GE-ს რეს­პონ­დენ­ტე­ბი აღ­ნიშ­ნა­ვენ, რომ Covid-19-ის შემ­დეგ, ყვე­ლა­ზე ხში­რად თა­ვის ტკი­ვი­ლი აღე­ნიშ­ნე­ბათ; რაც შე­ე­ხე­ბა მენ­ტა­ლურს, აქ სა­ერ­თო პრობ­ლე­მას მეხ­სი­ე­რე­ბა­ში ხარ­ვე­ზე­ბი და გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბის მო­მა­ტე­ბუ­ლი დონე წარ­მო­ად­გენს.

45 წლის ლინა ქურ­თიშ­ვილ­მა კო­რო­ნა­ვირუ­სი 2 თვის წინ გა­და­ი­ტა­ნა. ის სა­გა­რე­ჯოს "ჯეო ჰოს­პი­ტალ­სის" ექი­მია, სა­დაც დღე­საც კო­ვი­დცენ­ტრია. ლინა AMBEBI.GE-ს თა­ვის კო­ვიდ-ის­ტო­რი­ას უყ­ვე­ბა:

"სა­ვა­რა­უ­დოდ, სამ­სა­ხურ­ში და­ვინ­ფი­ცირ­დი. სა­მე­დი­ცი­ნო პერ­სო­ნა­ლი PCR ტეს­ტი­რე­ბას კვი­რა­ში ერთხელ ვი­ტა­რებ­დით. 27 დე­კემ­ბრის ტეს­ტის პა­სუ­ხი უარ­ყო­ფი­თი იყო, 30-ში მო­რი­გე­ო­ბი­სას კი და­მე­წყო ძლი­ე­რი, აუ­ტა­ნე­ლი თა­ვის ტკი­ვი­ლი და ისე­თი სი­სუს­ტე, რომ ფეხ­ზე ვე­ღარ ვდგე­ბო­დი. 31 დე­კემ­ბერს, მო­რი­გე­ო­ბი­დან სახ­ლში დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლი, პირ­და­პი­რი მნიშ­ვნე­ლო­ბით, ლო­გი­ნად ჩავ­ვარ­დი. 4 იან­ვარს გეგ­მი­ურ ტეს­ტი­რე­ბა­ზე მი­ვე­დი სამ­სა­ხურ­ში და სახ­ლში დაბ­რუ­ნე­ბულ­მა სრუ­ლად დავ­კარ­გე სუნი და გემო, უკვე მივ­ხვდი, რომ კო­ვი­დინ­ფი­ცი­რე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი. პო­ზი­ტი­ურ­მა პა­სუხ­მაც არ და­ა­ყოვ­ნა...

მე-8 დღეს ჩა­ვი­ტა­რე სრუ­ლი კლი­ნი­კო-ლა­ბო­რა­ტო­რი­უ­ლი კვლე­ვა. პა­თო­ლო­გი­უ­რი ცვლი­ლე­ბა არ­სად არ იყო, თუმ­ცა ძა­ლი­ან და­უძ­ლუ­რე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, სახ­სრე­ბის და თა­ვის ძლი­ე­რი ტკი­ვი­ლით, უძი­ლო­ბით, ადი­ნა­მი­ით, აპა­თი­ით, სრუ­ლი ინ­დი­ფე­რენ­ტუ­ლო­ბით სამ­ყა­როს მი­მართ. ამ სიმპტო­მებს დღემ­დე ვებ­რძვი, თუმ­ცა - უშე­დე­გოდ

ცხოვ­რე­ბას ორ ნა­წი­ლად დავ­ყოფ­დი - კო­ვი­დამ­დე და კო­ვი­დის შემ­დეგ

მო­რა­ლუ­რად, და­ინ­ფი­ცი­რე­ბამ­დე მედგრად და უშიშ­რად ვი­ყა­ვი. ინ­ფი­ცი­რე­ბის შემ­დეგ შიში არ მქო­ნია, თუმ­ცა მედგრად ნამ­დვი­ლად ვერ ვი­ყა­ვი და დღემ­დე ვე­ღარ ვარ. სამ­სა­ხურს და­ვუბ­რუნ­დი, მაგ­რამ ყვე­ლა ას­პექ­ტში შეც­ვლი­ლი ვარ, შეგ­რძნე­ბე­ბის და ემო­ცი­ე­ბის დო­ნე­ზეც დათ­რგუ­ნუ­ლი. ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რია, ვფიქ­რობ, რომ ადა­მი­ა­ნი, როცა ვე­რა­ნა­ირ სურ­ნელს და გე­მოს ვერ აღიქ­ვამს, ხმა­მა­ღა­ლი ნათ­ქვა­მია, მაგ­რამ ადა­მი­ა­ნად ვე­ღარ გრძნობს თავს..." - გვიყ­ვე­ბა ლინა ქურ­თიშ­ვი­ლი.

47 წლის ნინა ილუ­რი­ძემ და­ა­ვა­დე­ბის პირ­ვე­ლი ნიშ­ნე­ბი დე­კემ­ბრის პირ­ველ რი­ცხვებ­ში შე­ნიშ­ნა. არ ელო­და, რომ შე­იძ­ლე­ბო­და, ინ­ფექ­ცია ასე რთუ­ლად გა­და­ე­ტა­ნა, რად­გან წლე­ბია, ჯან­სა­ღი წე­სით ცხოვ­რობს - ვარ­ჯი­შობს და სწო­რად იკ­ვე­ბე­ბა:

"პირ­ვე­ლი სიმპტო­მე­ბი ყე­ლის მსუ­ბუ­ქი ტკი­ვი­ლი და ამის ფონ­ზე წა­მოხ­ვე­ლე­ბა იყო. ვი­ფიქ­რე, რომ მეჩ­ვე­ნე­ბო­და, რად­გან კო­ვი­დის შე­სა­ხებ ბევრ ინ­ფორ­მა­ცი­ას ვი­ღებ­დით... მე­ო­რე დი­ლით რომ გა­ვიღ­ვი­ძე, მთე­ლი სხე­უ­ლი მტკი­ო­და, ძლივს ავ­დე­ქი, ფაქ­ტობ­რი­ვად, სა­წო­ლი­დან გად­მოვ­ფო­ფხდი. ეს მა­ინც წინა დღე­ე­ბის ზედ­მეტ ვარ­ჯიშს და­ვაბ­რა­ლე. იმ დღეს თოვლში მხო­ლოდ 10 წუ­თით მო­მი­წია გას­ვლა. რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა, ადა­მი­ანს იმ­დე­ნად შეგ­ცივ­დეს, რომ ფაქ­ტობ­რი­ვად, კან­კა­ლებ­დე, მთელ ტან­ში გტე­ხავ­დეს და მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან ვე­ღარ გა­მო­დი­ო­დე? სი­ცხე­მაც მა­ლე­ვე ამი­წია.

რო­გორც ამ­ბო­ბენ, მე­ხუ­თე დღე კრი­ტი­კუ­ლია - მახ­სოვს, ვი­წე­ქი და უეც­რად, გუ­ლის­ცე­მა ძა­ლი­ან საგ­რძნობ­ლად მო­მე­მა­ტა. ამის შემ­დე­გი დღეც ჯო­ჯო­ხე­თი­ვით მახ­სოვს: აღუ­წე­რელ სი­სუს­ტეს და სი­ცხეს წნე­ვაც და­ე­მა­ტა, რო­მე­ლიც ცხოვ­რე­ბა­ში არას­დროს მქო­ნია

ასე­ვე, დი­ა­რეა მქონ­და; სუნ­თქვა არ მყოფ­ნი­და; მკერ­დის, ზურ­გის და წე­ლის არე­ში ტკი­ვი­ლი მა­წუ­ხებ­და. თა­ვის ტკი­ვილს რაც შე­ე­ხე­ბა, პირ­ვე­ლი დღი­დან შვი­დი დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში არ შემ­ჩე­რე­ბია, შე­უ­ჩე­რე­ბე­ლი იყო, წა­მა­ლიც არ მშვე­ლო­და, მე­გო­ნა, ეს ტკი­ვი­ლი არას­დროს დამ­თავ­რდე­ბო­და... 8-9 დღის მერე ოდ­ნავ შე­მიმ­სუ­ბუქ­და. იმის გამო, რომ სი­ცხეც და უბ­რა­ლო გა­ცი­ე­ბაც იშ­ვი­ა­თად მე­მარ­თე­ბა, ეს მდგო­მა­რე­ო­ბა ჩემ­თვის სრუ­ლი შოკი იყო, ყვე­ლა­ზე რთუ­ლი პე­რი­ო­დი გა­მო­ვი­ა­რე. მე-15 დღეს უკვე აღა­რა­ფე­რი მჭირ­და...

კო­ვი­დის გა­და­ტა­ნის შემ­დეგ ერ­თა­დერ­თი ცვლი­ლე­ბა, რაც სა­კუ­თარ თავს შე­ვამ­ჩნიე, ისაა, რომ როცა გო­ნებ­რი­ვი სა­მუ­შაო მაქვს, ყუ­რა­დღე­ბის მოკ­რე­ბა მი­ჭირს, კონ­ცენ­ტრა­ცი­ას ვერ ვა­ხერ­ხებ და და­მახ­სოვ­რე­ბის პრობ­ლე­მაც მაქვს. ანუ, გო­ნებ­რი­ვი პრობ­ლე­მე­ბია და ვფიქ­რობ, იქ­ნებ, რამ­დე­ნი­მე დღე გა­დაბ­მულ­მა, უსაშ­ვე­ლო თა­ვის ტკი­ვილ­მა პა­ტა­რა და­ზი­ა­ნე­ბე­ბიც გა­მო­იწ­ვია თა­ვის არე­ში - ეს მხო­ლოდ ჩემი ვა­რა­უ­დია. მაგ­რამ არა მგო­ნია, ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი მო­მენ­ტი იყოს და მეჩ­ვე­ნე­ბო­დეს...

სა­კუ­თარ თავ­ზე უკვე ვი­მუ­შა­ვე, მქონ­და ში­შის მო­მენ­ტე­ბი, რომ ისევ დაბ­რუნ­დე­ბა ეს ჯო­ჯო­ხე­თუ­რი შეგ­რძნე­ბე­ბი და ტკი­ვი­ლე­ბი, მაგ­რამ ფი­ზი­კუ­რად სა­კუ­თა­რი თავი მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან გა­მო­ვიყ­ვა­ნე - ყვე­ლა­ნა­ი­რი ფი­ზი­კუ­რი აქ­ტი­ვო­ბა გან­ვა­ახ­ლე. ამი­ტომ არა მგო­ნია, რომ ეს მო­მენ­ტი ჩემს ფსი­ქი­კა­ში ცალ­კე იყოს დარ­ჩე­ნი­ლი და უბ­რა­ლოდ მე­გო­ნოს, რომ კო­ვიდ­მა გო­ნებ­რი­ვი პრობ­ლე­მე­ბი და­მი­ტო­ვა. რაც გო­ნე­ბას ეხე­ბა, იმ ნა­წილ­ში წყვე­ტაა აშ­კა­რად... არ ვფიქ­რობ, რომ ეს "სა­მუ­და­მო გა­ნა­ჩე­ნი" იქ­ნე­ბა - ალ­ბათ, და­ა­ვა­დე­ბის რა­ღაც ეფექ­ტია დარ­ჩე­ნი­ლი და ნელ-ნელა ესეც გა­მოს­წორ­დე­ბა" - გვე­უბ­ნე­ბა ნინა ილუ­რი­ძე.

39 წლის გი­ორ­გი მან­ჯა­ვი­ძემ დე­კემ­ბერ­ში გა­და­ი­ტა­ნა COVID-19. მის­თვის კო­ვიდ-ინ­ფექ­ცი­ას ბევ­რი უც­ნა­უ­რი თვი­სე­ბა აღ­მო­აჩ­ნდა: სიმპტო­მე­ბი, რომ­ლე­ბიც დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში "თა­მა­შო­ბენ", ძი­ლის სურ­ვი­ლი, რო­მე­ლიც, შე­წი­ნა­აღ­მდე­გე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, პი­რი­ქით, მე­ტის­მეტ ენერ­გი­უ­ლო­ბა­ში გა­და­დის და ა.შ.

"კო­რო­ნა­ვირუ­სი პირ­ველ დე­კემ­ბერს და­მი­დას­ტურ­და. დღე­ნა­ხევ­რით ადრე გა­მო­მივ­ლინ­და პირ­ვე­ლი სიმპტო­მი - ღამე ძა­ლი­ან შე­მამ­ცივ­ნა. მე­ო­რე დღეს ძა­ლი­ან სუს­ტად ვი­ყა­ვი და მივ­ხვდი, რომ რა­ღაც ისე ვერ იყო... ეს არ იყო ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი სიმპტო­მე­ბი, რო­მე­ლიც გა­ცი­ე­ბის დრო­საა ხოლ­მე - თუ გახ­სოვთ, კო­ვი­დის გა­მო­ჩე­ნამ­დე რამ­დე­ნი­მე თვით ადრე, რა­ღაც სა­ში­ნე­ლი ვირუ­სე­ბი იყო ჩვენ­თან, ისიც გა­და­ვი­ტა­ნე და საკ­მა­ოდ ცუ­დად ვგრძნობ­დი თავს, მაგ­რამ კო­ვი­დი მა­ინც ყვე­ლა­ნა­ი­რად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი იყო.

ბე­ჭე­ბის არა­ნორ­მა­ლუ­რი ტკი­ვი­ლი მქონ­და, მაგ­რამ ყვე­ლა­ზე უც­ნა­უ­რი ის იყო, რომ დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში სიმპტო­მე­ბი იც­ვლე­ბო­და: ერთ მო­მენ­ტში შე­იძ­ლე­ბა სურ­დო ყო­ფი­ლი­ყო, და­ახ­ლო­ე­ბით 10-15 წუთ­ში ყე­ლის არა­ნორ­მა­ლუ­რი ტკი­ვი­ლი და­მე­წყე­ბო­და, კი­დევ რამ­დე­ნი­მე წუთ­ში - სახ­სრე­ბის ტკი­ვი­ლი; ან შე­იძ­ლე­ბო­და, აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ყვე­ლა სიმპტო­მი ერ­თბა­შად გამ­ქრა­ლი­ყო და ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი.

პირ­ველ­მა ორმა დღემ და­მან­გრია, მა­კან­კა­ლებ­და და შუბ­ლის, თვა­ლე­ბის, მთლი­ა­ნად სა­ხის და ზურ­გის არა­ნორ­მა­ლუ­რი ტკი­ვი­ლი მქონ­და, მერე უკვე გარ­თუ­ლე­ბებს ად­გი­ლი აღარ ჰქო­ნია

სა­ერ­თოდ ით­ვლე­ბა, რომ კო­ვი­დი მთელ­მა ოჯახ­მა ძა­ლი­ან მარ­ტი­ვად გა­და­ვი­ტა­ნეთ. თუმ­ცა, სიმპტო­მე­ბის დღე­ში რამ­დენ­ჯერ­მე ცვლა ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რა­დაც ძა­ლი­ან რთუ­ლი იყო. ექი­მი­ვით ვერ ვი­ტყვი, მაგ­რამ ლო­გი­კუ­რად მივ­ხვდი, რომ ალ­ბათ, ორ­გა­ნიზ­მიც შე­სა­ბა­მი­სა­დაა - ორ­გა­ნიზ­მიც ვერ ხვდე­ბა რა ქნას, რად­გან ხან ერთი რამ სჭირს, ხან მე­ო­რე და ასე გრძელ­დე­ბა... კი, მარ­თა­ლია, რომ მხნედ უნდა შეხ­ვდე, რო­გორც ჩვე­უ­ლებ­რივ ვირუსს, მაგ­რამ არ არ­სე­ბობს, ვერ იგ­რძნო, რომ კო­ვი­დი გაქვს, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ყვე­ლას ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რად გა­და­აქვს.

კი­დევ ერთი უც­ნა­უ­რი ფაქ­ტო­რი - კო­ვი­დის პე­რი­ოდ­შიც და მას შემ­დე­გაც ძა­ლი­ან მძაფ­რა­დაა გა­მო­ხა­ტუ­ლი, რომ არა­ფე­რი არ გინ­და, სულ მხო­ლოდ წოლა გინ­და, ყო­ველ­თვის გე­ძი­ნე­ბა და დაღ­ლი­ლი ხარ

ამას­თა­ნა­ვე, ძა­ლი­ან უც­ნა­უ­რია ისიც, რომ რო­გორც კი თავს და­ა­ძა­ლებ, გა­ი­ა­რო და რამე გა­ა­კე­თო, თით­ქოს ეგ­რე­ვე ად­რე­ნა­ლი­ნი გაწ­ვე­ბა და ვე­ღარ ჩერ­დე­ბი, ენერ­გია გე­მა­ტე­ბა და გე­მა­ტე­ბა, არ იღ­ლე­ბი, მაგ­რამ რო­გორც კი დაჯ­დე­ბი, მა­შინ­ვე დას­ვე­ნე­ბის და და­ძი­ნე­ბის სურ­ვი­ლი გიბ­რუნ­დე­ბა.

როცა იგებ, რომ კო­რო­ნა გაქვს, სხვა­ნა­ი­რი ხდე­ბი... ქვეც­ნო­ბი­ე­რი ში­შე­ბიც გაქვს, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ იმ პე­რი­ოდ­ში მთე­ლი ოჯა­ხი ძა­ლი­ან ენერ­გი­უ­ლი ვი­ყა­ვით, ვთა­მა­შობ­დით, ვვარ­ჯი­შობ­დით და კვე­ბის მხრი­ვაც ჯან­მრთე­ლი ცხოვ­რე­ბის წე­სით ვცხოვ­რობ­დით, რო­გორც ჩანს, მერე და მერე გარ­კვე­ულ ფსი­ქო­ლო­გი­ურ კვალს ტო­ვებს. ეს ძა­ლი­ან დიდი სტრე­სია და ვე­რა­ვინ იტყვის, რომ ად­ვი­ლად გა­და­ი­ტა­ნა - ჩვენც ძა­ლი­ან მხი­ა­რუ­ლად და ბედ­ნი­ე­რად გა­და­ვი­ტა­ნეთ, ჩვენს თა­ვებს და ერ­თმა­ნეთს ვე­უბ­ნე­ბო­დით, რომ ამას ისე უნდა შევ­ხვედ­რო­დით, რო­გორ კე­თილ ბა­ტო­ნებს, ასე­თი მიდ­გო­მა გვქონ­და. მგო­ნია, რომ მარ­თლაც ასეა - რო­გორც კი ით­რგუ­ნე­ბი, მა­შინ­ვე ძა­ლი­ან მძიმ­დე­ბი... თუმ­ცა, ში­შე­ბი მო­მა­ტე­ბუ­ლია. მა­გა­ლი­თად, ხე­ლე­ბი რომ გი­ბუჟ­დე­ბა, მა­შინ­ვე გახ­სენ­დე­ბა, რომ კო­ვიდ­მა სის­ხლის შე­დე­დე­ბა იცის და ა.შ.

ფაქ­ტია, რომ ისე ვერ ცხოვ­რობ, რო­გორც ცხოვ­რობ­დი - ეს ცალ­სა­ხად ასეა, სხვა ხარ. ფი­ზი­კუ­რი კუ­თხით კო­ვიდ­მა თა­ვის ტკი­ვი­ლე­ბი და­მი­ტო­ვა, ყო­ველ მე­ო­რე თუ მე­სა­მე დღეს თა­ვის ტკი­ვი­ლი მა­წუ­ხებს - ასე ნამ­დვი­ლად არას­დროს ყო­ფი­ლა. თან, უც­ნა­უ­რი თა­ვის ტკი­ვი­ლე­ბია, თით­ქოს, გა­ცი­ე­ბის, რა­ზეც "ციტ­რა­მონს" ვი­ღებთ ხოლ­მე, მაგ­რამ ამ­ჯე­რად წა­მა­ლი არ შვე­ლის.

ყვე­ლა­ზე შე­სამ­ჩნე­ვი, რაც ინ­ფექ­ცი­ამ და­ტო­ვა, მეხ­სი­ე­რე­ბის პრობ­ლე­მაა. ყვე­ლა­ფე­რი არ მა­ვი­წყდე­ბა, მაგ­რამ შე­იძ­ლე­ბა, ელე­მენ­ტა­რუ­ლი, ყვე­ლა­ზე მარ­ტი­ვი სი­ტყვე­ბი და­მა­ვი­წყდეს, ისე­თი, რომ­ლის და­ვი­წყე­ბის შან­სიც ნუ­ლია... რა ვიცი, მა­გა­ლი­თად, "ჩან­გა­ლი"

ასე­ვე შე­იძ­ლე­ბა, ვერ გა­ვიხ­სე­ნო, სად დავ­დე რა­ღაც ნივ­თი და ვე­ღარ ვი­პო­ვო. თით­ქოს, შე­და­რე­ბით და­ბინ­დუ­ლია გო­ნე­ბა. ვი­ტყვი, რომ კო­ვი­დის გა­და­ტა­ნის მერე სხვა­ნა­ი­რი ხარ, ორ­გა­ნიზ­მიც სხვა­ნა­ი­რია, ად­ვი­ლად იღ­ლე­ბი, სულ ფე­ხე­ბის და­ბუ­ჟე­ბა გაქვს, სახ­სრე­ბის ტკი­ვი­ლიც ხში­რია, თა­ვის ტკი­ვი­ლიც... ძი­ლის სურ­ვი­ლიც დარ­ჩა და ისიც, რომ რო­დე­საც რა­მეს გა­კე­თე­ბას იწყებ, კი­დევ უფრო მეტი ენერ­გია მო­დის. შე­იძ­ლე­ბა, ამას თა­ვი­სი პლუ­სე­ბი ჰქონ­დეს - მა­გა­ლი­თად, ჯან­მრთე­ლი ცხოვ­რე­ბის წე­სის­კენ გი­ბიძ­გებს; უფრო ხში­რად იღებ ანა­ლი­ზებს და ზრუ­ნავ ჯან­მრთე­ლო­ბა­ზე. თა­ნაც, აქამ­დე ძა­ლი­ან დიდი შიში მქონ­და, რა მეშ­ვე­ლე­ბა, კო­ვი­დი რომ და­მე­მარ­თოს­მეთ­ქი და ეს უდი­დე­სი შვე­ბაა, ძა­ლი­ან თა­ვი­სუ­ფა­ლი ვარ ამ მხრივ" - გვიყ­ვე­ბა გი­ორ­გი.

სა­ქარ­თვე­ლო­ში კო­ვიდ-19-ის პან­დე­მი­ის გავ­რცე­ლე­ბი­დან დღემ­დე გა­მოვ­ლე­ნი­ლი და­დას­ტუ­რე­ბუ­ლი შემ­თხვე­ვე­ბის სა­ერ­თო რა­ო­დე­ნო­ბა 267 000-ს აჭარ­ბებს. ინ­ფი­ცი­რე­ბულ­თა­გან 260 000-ზე მეტი ადა­მი­ა­ნი გა­მო­ჯან­მრთელ­და. სამ­წუ­ხა­როდ, პან­დე­მი­ის გავ­რცე­ლე­ბი­დან დღემ­დე სა­ქარ­თვე­ლო­ში ვირუსს 3 400 პირი ემსხვერ­პლა.