"სრულფასოვანი ცხოვრება მაქვს, მაგრამ კარგი იქნებოდა, მეორე ნახევარიც მყოლოდა" - როგორ შეცვალა პანდემიამ კრისტი ყიფშიძე და რომელი მავნე ჩვევის დაძლევას ცდილობს?

მომხიბვლელი კრისტი ყიფშიძე წყენას მალევე ივიწყებს - ცუდ, უსარგებლო ამბებს გონებიდან შლის. სურს, სამყაროსთვის სასარგებლო ადამიანი იყოს. მოსწონს ახალგაზრდების დახმარება...

- კრისტი, პოპულარობის განცდა პირველად როდის დაგეუფლათ?

- ეს ბუნებრივად მოხდა: საერთოდ, ბავშვობიდანვე კომუნიკაბელური ვიყავი. თბილისი მაინც პატარა ქალაქია - ყველას ვიცნობდი, მიცნობდნენ... შემდეგ უკვე სამოდელო სფეროში მუშაობა დავიწყე. ხშირად მქონდა ინტერვიუ, ჩვენება, გადაღება... ჯანსაღი ფსიქიკის მქონე უნდა იყო, რომ ეს ყველაფერი სწორად მიიღო. ზოგს "ვარსკვლავური დაავადება" ემართება... პირადად მე, მივხვდი, რომ "თავში არ უნდა აგივარდეს"... სხვათა შორის, ტაქსიში რომ ვჯდები, ხშირად ყოფილა შემთხვევა, მძღოლს უთქვამს, - უი, იცით, თქვენ კრისტის ჰგავხართო. - კი-მეთქი, - ვპასუხობ ხოლმე. არც ვეუბნები, რომ მე ვარ, რადგან ზოგჯერ მეზარება (იღიმის)... ერთხელ შინ რემონტს ვაკეთებდით. მუშები დედაჩემს ეუბნებოდნენ, - ვაიმე, თქვენი შვილი იმ გოგოს ძალიან ჰგავს, მოდელი კრისტი რომ არისო.

დედაჩემი პასუხობდა, - რატომ გგონიათ, რომ ჰგავს? კრისტი არისო. - უი, მართლა?! ვერ წარმოვიდგენდით, თუ ახლა მასთან მოვიდოდითო, - უკვირდათ (იცინის)... კიდევ ერთს დავამატებ: გააჩნია, პოპულარული როგორ გახდი, - რა გააკეთე იმისთვის, რომ ხალხი გიცნობს, პატივს გცემს და უყვარხარ. ჩემთვის სასიამოვნოა, როცა მაგალითად, საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილებში ბავშვები მოდიან, ჩემ მიმართ სიყვარულს გამოხატავენ. ეს ჩემთვის უცნაურია, რადგან ბავშვები მოდას კარგად არ იცნობენ, მაგრამ მათთვის საინტერესო ვარ. "ინსტაგრამზეც" ბევრი გოგონა მწერს, რჩევებს მეკითხება... ჩემი (თუნდაც მცირე) გამოცდილების მათთვის გაზიარება მსიამოვნებს.

- ადამიანის პირადად გაცნობისას, თქვენს ყურადღებას პირველად რა იქცევს?

- თვალები. მიმაჩნია, რომ ადამიანის გარეგნობიდან ყველაზე მეტყველი და მთავარი თვალებია. თვალებიდან ბევრი რამის ამოკითხვა შემიძლია - ამის ნიჭი მაქვს (იცინის). როცა ადამიანს ვუყურებ, უკვე ვხვდები, ის ჩემ მიმართ როგორ არის განწყობილი, მატყუებს თუ არა... სხვათა შორის, დავაფიქსირე, რომ უკვე შემიძლია ამოვიკითხო, როგორ ხასიათზეა ადამიანი, როდესაც ის "ჩატში" მწერს.

- ეს როგორ?

- თუ კარგად ვიცნობ და მასთან ხშირი მიმოწერა მაქვს, სასვენი ნიშნების, "სმაილების", შეტყობინებებს შორის პაუზების და მსგავსი პატარა დეტალების მიხედვით ვხვდები, როგორ ხასიათზეა. არასდროს ვცდები. მიკითხავს კიდეც, - ცუდ ხასიათზე ხარ-მეთქი? - უი, საიდან იციო? - გაოცებულა... 21-ე საუკუნეა, თან - პანდემიის პერიოდი, როცა ამდენი თვეა, ჩაკეტილები ვართ. შესაბამისად, სხვანაირად აზროვნება დავიწყეთ. მაგალითად, პირადად მე, ძალიან შევიცვალე და ეს მომწონს, რადგან რაღაცები გადავაფასე... ცხადია, ყველა მეგობარს ყოველდღიურად ვერ დავურეკავ, ვერ ვნახავ, მაგრამ თუ ვგრძნობ, ახლო მეგობარი კარგად ვერ არის, ვურეკავ. ამ მხრივ არასდროს შევმცდარვარ... ხომ ამბობენ, - ახლა მეხუთე განზომილებაში გადავედითო? მგონია, ნელ-ნელა კიდევ რაღაცებს ვგრძნობ - ეს შინაგანი, განსხვავებული ემოციებია... ზუსტად ის უნარია, რომლითაც შემიძლია, ადამიანის თვალებიდან მივხვდე, მას ჩემგან რა უნდა. უკვე 43 წლის ვარ. კიდევ მომემატება წლები და უფრო მეტ რამეს გავარკვევ (იღიმის)...

- საკუთარი მომხიბვლელობა რომელ ასაკში გააცნობიერეთ?

- ძალიან რთული კითხვაა... რა თქმა უნდა, ვგრძნობ, რომ მომხიბვლელი ვარ, მაგრამ ეს პირდაპირ ჩემს საქმიანობას უკავშირდება, - სხვაგვარად არ გამოვა. სიტყვა "ლამაზი" არ მომწონს. მირჩევნია, ადამიანი შინაგანად ლამაზი იყოს, გარეგნულად - სიმპათიური, შარმიანი, ქარიზმატული. ვერ ვიტყვი, ლამაზი ვარ-მეთქი, უფრო - ქარიზმატული, შარმიანი და სექსუალური ვარ. ზოგს "სექსუალურობის" და "ვულგარულობის" მნიშვნელობა ერთმანეთში ერევა.

მთავარია, ვულგარული არ იყო, - მხოლოდ გარეგნულად კი არა, ქცევითაც. როცა ადამიანი ლამაზად იქცევა, ეტყობა, რომ კარგად აღზრდილია, კარგი ტიპია (იღიმის). ჩემი მომხიბვლელობაც ალბათ ბავშვობიდან "მოდის" - თანდაყოლილია, ამას ვერ მოიპოვებ. ყველა ასაკს თავისი ხიბლი აქვს. ადამიანი იზრდება, სხვა ხიბლი ემატება... როგორც ალმასის ქვას თლი, თლი და ბოლოს ბრილიანტად იქცევა, ადამიანის შემთხვევაშიც დაახლოებით ასეა: სულ საკუთარ თავზე უნდა იმუშაო. მაგალითად, თუ რაღაცის მოსმენა, წაკითხვა მინდა, ამას ვაკეთებ, საინტერესო ხალხს გავიცნობ, საუბრის თემებს, ენერგიას ვცვლით... ამ დროს თანდაყოლილი მომხიბვლელობა იხვეწება, რადგან იცი, როგორ გააკონტროლო, შენი ენერგეტიკა არ გააფუჭო...

- საღამოს 9 საათის შემდეგ რას აკეთებთ ხოლმე?

- მაქსიმუმ, საკუთარ ეზოში თუ ჩავალ, ისიც - სარეცხის ამოსატანად (იცინის). ამჟამად სხვას ვერაფერს ვაკეთებ, სამწუხაროდ... 9 საათის შემდეგ თავის მოვლის საღამოს რუტინას ვიწყებ: შხაპის მიღება, საცხის წასმა ტანზე, სახეზე... შეიძლება, ჩაი ან მურაბა მივირთვა - ღამით "მძიმე" საკვებს არ გეახლებით... ასევე, ფილმს ვუყურებ, "ფეისბუკზე" შევდივარ ან მეგობარს ტელეფონით ვეჭორავები (იცინის). ვცდილობ, 11 საათზე უკვე ლოგინში ვიწვე და თუ მაშინვე არ დავიძინებ, დავისვენო მაინც.

- როგორ ფიქრობთ - შესაძლებელია, ადამიანი მეორე ნახევრის გარეშე სრულყოფილად ბედნიერი იყოს?

- მეორე ნახევარი არ მყავს. მაქვს დიდი ოჯახი: დედ-მამა, შვილი... ჩემი დის ოჯახი ჩვენს მეზობლად ცხოვრობს. ჩემს 2 დისშვილთან ისეთი ურთიერთობა მაქვს, თითქოს 3 შვილი მყავს... ამჟამად მარტო ვარ და სრულფასოვანი ცხოვრება მაქვს, მაგრამ ალბათ კარგი იქნებოდა, რომ მეორე ნახევარიც მყოლოდა. ისე, ხომ გაგიგონია - ადამიანი მაინც მარტო მოდის ამქვეყნად და მარტო მიდისო?.....წაიკითხეთ სრულად