მსოფ­ლი­ოს ხუთგზის ჩემ­პი­ო­ნი, სა­ჭად­რა­კო ოლიმ­პი­ა­დე­ბის ის­ტო­რი­ა­ში ერ­თა­დერ­თი სპორ­ტსმე­ნი, რო­მელ­მაც 9 ოქ­როს მე­და­ლი მო­ი­გო, ვახ­ტანგ გორ­გას­ლის III ხა­რის­ხის ორ­დე­ნის კა­ვა­ლე­რი და ჭად­რა­კის "ოს­კა­რის" ოთხგზის გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლი, მაია ჩი­ბურ­და­ნი­ძე დღეს 60 წლის გახ­და.

შე­უ­და­რე­ბე­ლი ქარ­თვე­ლი მო­ჭად­რა­კე პირ­ვე­ლია ქალ­თა შო­რის, რო­მელ­მაც 17 წლის ასაკ­ში მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნის ტი­ტუ­ლი მო­ი­პო­ვა. მან ჩემ­პი­ო­ნო­ბა 1978 წელს, ასე­ვე ქარ­თვე­ლი მო­ჭად­რა­კის­გან, ლე­გენ­და­რუ­ლი ნონა გაფ­რინ­დაშ­ვი­ლის­გან გა­და­ი­ბა­რა.

ვუნ­დერ­კინ­დი მო­ჭად­რა­კე 1961 წლის 17 იან­ვარს ქუ­თა­ის­ში და­ი­ბა­და.

მსოფ­ლი­ოს ჩემ­პი­ო­ნის ტი­ტუ­ლი მან 1978 წელს, ბიჭ­ვინ­თა­ში მო­ი­პო­ვა - იმ დრო­ის­თვის მსოფ­ლი­ოს ხუთგზის ჩემ­პი­ო­ნი ნონა გაფ­რინ­დაშ­ვი­ლი 8,5:6,5 და­ა­მარ­ცხა. სა­ინ­ტე­რე­სოა, რომ მაია ამ მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნატ­ზე ერთი სა­ინ­ტე­რე­სო შემ­თხვე­ვის წყა­ლო­ბით მოხ­ვდა. მას საბ­ჭო­თა პირ­ვე­ლო­ბა­ზე სულ რა­ღაც ნა­ხე­ვა­რი ქულა და­აკ­ლდა მე-4 ად­გი­ლის და­სა­კა­ვებ­ლად და შე­სა­ბა­მი­სად, მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნატ­ზე მო­სახ­ვედ­რად, მაგ­რამ ისე მოხ­და, რომ მე-4 ად­გილ­ზე გა­სუ­ლი ლუდ­მი­ლა შერ­ბი­ნა ვერ წა­ვი­და მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნატ­ზე, მან პლას­ტი­კუ­რი ოპე­რა­ცია გა­ი­კე­თა და სქე­სი შე­იც­ვა­ლა... შე­დე­გად მისი ად­გი­ლი მა­ი­ამ და­ი­კა­ვა, ჩემ­პი­ო­ნის ტი­ტუ­ლი მო­ი­პო­ვა და შემ­დეგ კი ეს ტი­ტუ­ლი კი­დევ 4-ჯერ და­იც­ვა

ასევე დაგაინტერესებთ

12:38 / 01-06-2021

"საქართველოში ძალიან რთულია ამ ტიტულის მიღება, რადგან ძლიერი მეტოქეები უნდა დაამარცხო" - გაიცანით 16 წლის მოჭადრაკე გოგონა, რომელმაც ოსტატის წოდება მოიპოვა

1981 წელს ბა­თუმ­ში პა­ექ­რო­ბა ნანა ალექ­სან­დრი­ას­თან ყა­ი­მით 8-8 დას­რულ­და, თუმ­ცა ჩი­ბურ­და­ნი­ძემ ტი­ტუ­ლი მა­ინც შე­ი­ნარ­ჩუ­ნა. სამი წლის შემ­დეგ ვოლ­გოგ­რად­ში მან და­ა­მარ­ცხა ირი­ნა ლე­ვი­ტი­ნა - 8-5. 1986 წელს მო­წი­ნა­აღ­მდე­გე იყო ელე­ნე ახ­მი­ლოვ­სკა­ია, რო­მელ­თან მატჩშიც ჩი­ბურ­და­ნი­ძემ გა­ი­მარ­ჯვა 8½-5½. 1988 წელს, თე­ლავ­ში მცი­რე უპი­რა­ტე­სო­ბით და­ა­მარ­ცხა ნანა იო­სე­ლი­ა­ნი 8½-7½.

სა­ჭად­რა­კო ოლიმ­პი­ა­დე­ბის ის­ტო­რი­ა­ში მაია ჩი­ბურ­და­ნი­ძემ 9 ოქ­როს მე­და­ლი მო­ი­გო. რო­გორც თვი­თონ ამ­ბობს, მათ­გან 4, და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ხე­ლით მო­პო­ვე­ბუ­ლი, გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად ძვირ­ფა­სია...

1977 წელს მაია ჩი­ბურ­და­ნი­ძემ სა­ერ­თა­შო­რი­სო დი­დოს­ტა­ტის წო­დე­ბა ქალ­თა შო­რის მო­ი­პო­ვა, 1984 წელს კი ვაჟ­თა შო­რის. ჩი­ბურ­და­ნი­ძე სა­ჭად­რა­კო ოს­კა­რით 4-ჯერ და­ჯილ­დოვ­და.

რო­გორც ჩი­ბურ­და­ნი­ძე იხ­სე­ნებს, ჭად­რა­კის თა­მა­ში ად­რე­ულ ასაკ­ში უფ­როს­მა ძმამ ას­წავ­ლა:

"ჭად­რა­კის თა­მა­ში უფ­როს­მა ძმამ 8 წლის ასაკ­ში მას­წავ­ლა. მახ­სოვს, სა­ღა­მო­ო­ბით სი­ცი­ვე რომ იყო, ბუ­ხარ­თან ვსხდე­ბო­დით და თა­მაშს ვი­წყებ­დით. ის ჩემ­ზე 10 წლით უფ­რო­სი იყო და რა­ტომ­ღაც ძა­ლი­ან მალე და­ვი­წყე მო­გე­ბა. ძლი­ე­რი მა­თე­მა­ტი­კო­სი იყო და ჩემი ეს მო­გე­ბა მის­თვის წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლიც კი იყო. ბრაზ­დე­ბო­და აი­ღებ­და ჭად­რაკს, შეყ­რი­და ბუ­ხარ­ში და შემ­დეგ ვქე­ქავ­დით ნა­ცარს და ბუხ­რი­დან ვი­ღებ­დით. მე­უბ­ნე­ბო­და, მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნიც რომ გახ­დე, მა­ინც ვერ მო­მი­გე­ბო... შემ­დეგ ჩემი ძმა ტრა­გი­კუ­ლად და­ი­ღუ­პა, ამ პე­რი­ოდ­ში ჭად­რაკ­ზე ქუ­თა­ის­ში პი­ო­ნერ­თა სახ­ლში დავ­დი­ო­დი და გა­მო­მიყ­ვა­ნეს, ამ­ხე­ლა ტრა­გე­დი­ის დროს არა­ვის ეცა­ლა ჩემი ჭად­რა­კის­თვის. რამ­დე­ნი­მე ხნის შემ­დეგ, ჩემი ძმა დე­დას სიზ­მარ­ში რამ­დენ­ჯერ­მე გა­მო­ე­ცხა­და, სთხო­ვა ჭად­რაკ­ზე და­ვებ­რუ­ნე­ბი­ნე და ასე სას­წა­უ­ლებ­რი­ვად გან­ვაგ­რძე თა­მა­ში."

"უკვე 10 წლის ასაკ­ში ძა­ლი­ან ბევ­რი პრი­ზი მქონ­და მო­გე­ბუ­ლი, ამი­ტომ სა­ჭი­რო­ე­ბა მო­ი­თხოვ­და ქუ­თა­ი­სი­დან თბი­ლის­ში გად­მოვ­სუ­ლი­ყა­ვი და აქ გა­მეგ­რძე­ლე­ბი­ნა თა­მა­ში".

1973 წელს მაია იყო ერ­თა­დერ­თი გო­გო­ნა, რო­მელ­მაც 11 წლის ასაკ­ში ნონა გაფ­რინ­დაშ­ვილს ერ­თობ­ლი­ვი სე­ან­სი­სას მო­უ­გო, სწო­რედ ამის შემ­დეგ გა­იც­ნო ქარ­თვე­ლი გო­გო­ნა სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ.

"არ მიყ­ვარს წი­ნას­წარ ფიქ­რი იმა­ზე, რომ გა­ვი­მარ­ჯვებ. უკვე ბოლო პარ­ტი­ა­ში, როცა გა­დამ­წყვე­ტი იყო გა­ვა­კე­თებ­დი თუ არა ყა­იმს, აი, მა­შინ შე­მე­პა­რა გა­მარ­ჯვე­ბა­ზე ფიქ­რი, თო­რემ სხვა შემ­თხვე­ვა­ში უბ­რა­ლოდ ჭად­რაკს ვთა­მა­შობ­დი", - იხ­სე­ნებს ნონა გაფ­რინ­დაშ­ვილ­თან გა­დამ­წყვეტ თა­მაშს მო­ჭად­რა­კე.

რო­გორც სა­ჭარ­და­კო ექ­სპერ­ტე­ბი აფა­სე­ბენ, მაია მთე­ლი თა­ვი­სი წარ­მა­ტე­ბუ­ლი სა­ჭად­რა­კო კა­რი­ე­რი­სას, დიდ­წი­ლად სა­კუ­თა­რი სი­ა­მოვ­ნე­ბის­თვის თა­მა­შობ­და...

2008 წელს მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნა­ტი რუ­სეთ­ში, კერ­ძოდ, ნალ­ჩიკ­ში ტარ­დე­ბო­და, მაია იმ­დე­ნად კარგ ფორ­მა­ში იყო, მას ჩემ­პი­ო­ნის ტი­ტუ­ლის დაბ­რუ­ნე­ბას უწი­ნას­წარ­მე­ტყვე­ლებ­დნენ, თუმ­ცა რუ­სეთ-სა­ქარ­თვე­ლოს ომის გამო ამ პირ­ვე­ლო­ბა­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა­ზე უარი თქვა.

სხვა­დას­ხვა ტურ­ნი­რებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას დღე­საც იღებს. რო­გორც ამ­ბო­ბენ, მაია სა­ოც­რად თავ­მდა­ბა­ლი, უბ­რა­ლო ადა­მი­ა­ნია, რო­გორც ერთ-ერთი მისი ნაც­ნო­ბი ამ­ბობს, ის პა­ი­კი­ვით თავ­მდა­ბა­ლი დე­დო­ფა­ლია... ეკ­ლე­სი­უ­რად ცხოვ­რობს და ამ­ბობს, რომ ყვე­ლა­ფე­რი რაც მის თავს ხდე­ბო­და და ხდე­ბა უფ­ლის ნე­ბაა...

2019 წლის სექ­ტემ­ბერ­ში დიდ დი­ღომ­ში მაია ჩი­ბურ­და­ნი­ძის აკა­დე­მია გა­იხ­სნა.

ჭად­რა­კის დე­დო­ფალს მე­დი­ას­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა არ უყ­ვარს. ამი­ტო­მაც ხუთგზის მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნი­სა და "სა­ჭად­რა­კო "ოს­კა­რის" ოთხგზის მფლო­ბე­ლის ინ­ტერ­ვი­უ­ზე და­თან­ხმე­ბა ჟურ­ნა­ლის­ტის­თვის ლა­მის ისე­თი­ვე წარ­მა­ტე­ბაა, მაია ჩი­ბურ­და­ნი­ძეს­თან ყა­ი­მი რომ იქ­ნე­ბო­და! შარ­შან დიდ ჩემ­პი­ონ­თან "კვი­რის პა­ლიტ­რამ" ექ­სკლუ­ზი­უ­რი ინ­ტერ­ვიუ ჩა­წე­რა:

- 2018 წელს ზუ­რაბ აზ­მა­ი­ფა­რაშ­ვი­ლის აკა­დე­მი­ა­ში შე­მომ­თა­ვა­ზეს სას­წავ­ლო პრო­ცეს­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა და მო­მე­წო­ნა ბავ­შვებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა. საბ­ჭო­ე­თის დაშ­ლის შემ­დეგ ჭად­რა­კით და­ინ­ტე­რე­სე­ბა თან­და­თან იკარ­გე­ბა. აღარ ჩა­ნან ისე­თი ვარ­სკვლა­ვე­ბი, ჩვენს დროს რომ იყ­ვნენ, ამი­ტომ ჩვე­ნი სა­ჭად­რა­კო ტრა­დი­ცი­ე­ბის აღ­სად­გე­ნად მო­მა­ვა­ლი თა­ო­ბის გაზ­რდა უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სად მი­მაჩ­ნია. ქა­ლა­ქის ცენ­ტრს მო­წყვე­ტი­ლი დიდი დი­ღო­მი ამ თვალ­საზ­რი­სით სა­ინ­ტე­რე­სო უბა­ნია. ბავ­შვებს სხვა­დას­ხვა აქ­ტი­ვო­ბა­ში ჩარ­თვის არ­ცთუ დიდი არ­ჩე­ვა­ნი აქვთ და ვეც­დე­ბით, ჭად­რა­კით რაც შე­იძ­ლე­ბა მეტი მათ­გა­ნი და­ვა­ინ­ტე­რე­სოთ.

სას­წავ­ლო პრო­ცეს­ში მეც აქ­ტი­უ­რად ვიქ­ნე­ბი ჩარ­თუ­ლი, გა­მორ­ჩე­ულ ბავ­შვებს კი გან­სა­კუთ­რე­ბულ ყუ­რა­დღე­ბას მი­ვაქ­ცევთ. ვეც­დე­ბით ბავ­შვებს ჭად­რა­კი შე­ვაყ­ვა­როთ, მისი სი­ლა­მა­ზე და­ვა­ნა­ხოთ, შრო­მის­მოყ­ვა­რე და მი­ზან­სწრა­ფუ­ლი მოს­წავ­ლე­ე­ბის­გან კი ჩემ­პი­ო­ნის "გა­მო­ძერ­წვაც" შე­იძ­ლე­ბა.

- ბოლო წლებ­ში რა­ტომ არ ჩან­და მაია ჩი­ბურ­და­ნი­ძე?

- ორ­მო­ცი წე­ლი­წა­დია, რაც ჭად­რაკს აქ­ტი­უ­რად ვემ­სა­ხუ­რე­ბი. ეს რი­გი­თი დი­დოს­ტა­ტის­თვი­საც ძა­ლი­ან ბევ­რია, არა­თუ მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნის­თვის, რო­მელ­საც გა­ცი­ლე­ბით დიდი ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი წნე­ხი­სა და სტრე­სის გაძ­ლე­ბა უწევს. ნა­თა­მა­შე­ბი მაქვს 15 ოლიმ­პი­ა­და, 6 მატ­ჩი მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნის ტი­ტუ­ლის­თვის, უამ­რა­ვი ტურ­ნი­რი... ამი­ტომ გა­დავ­წყვი­ტე ცოტა ხანს და­მეს­ვე­ნა ჭად­რა­კის­გან.

- გა­მო­დის, ჭად­რაკს იშ­ვი­ა­თად თა­მა­შობთ, თუმ­ცა ვის უნდა ეთა­მა­შოს თქვე­ნი დო­ნის მო­ჭად­რა­კე? იქ­ნებ კომ­პი­უ­ტე­რულ პროგ­რა­მას?

- კომ­პი­უ­ტერ­თან თა­მა­ში მოყ­ვა­რუ­ლებს უფრო მოს­წონთ, რად­გან უჭირთ პარტნი­ო­რის პოვ­ნა, მე კი მხო­ლოდ პო­ზი­ცი­ე­ბის გა­სა­ა­ნა­ლი­ზე­ბელ პროგ­რა­მას ვი­ყე­ნებ.

კომ­პი­უ­ტერ­თან ტურ­ნირ­შიც მი­თა­მა­შია, მაგ­რამ ცო­ცხალ ადა­მი­ან­თან ორ­თაბ­რძო­ლა მირ­ჩევ­ნია! კომ­პი­უ­ტე­რის შე­მოჭ­რამ ჭად­რა­კი და მო­ჭად­რა­კე­თა ცხოვ­რე­ბა მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად შეც­ვა­ლა. ცოტა ხნის წინ ხე­ლოვ­ნუ­რი ინ­ტე­ლექ­ტიც შექ­მნეს, რო­მელ­მაც ეს თა­მა­ში სხვა დო­ნე­ზე აიყ­ვა­ნა, მისი ამო­უ­წუ­რა­ვი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბი და სიღ­რმე გა­მო­ავ­ლი­ნა.

- რით გან­სხვავ­დე­ბა ხე­ლოვ­ნუ­რი ინ­ტე­ლექ­ტი "ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი" სა­ჭად­რა­კო პროგ­რა­მის­გან?

- ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი კომ­პი­უ­ტე­რუ­ლი პროგ­რა­მა მას­ში ჩა­დე­ბულ ალ­გო­რით­მებ­სა და ინ­ფორ­მა­ცი­ას იყე­ნებს, რო­მელ­საც ძალ­ზე სწრა­ფად ამუ­შა­ვებს, ხე­ლოვ­ნუ­რი ინ­ტე­ლექ­ტი კი თვი­თონ სწავ­ლობს თა­მაშს. მან ოთხ დღე­ში თა­ვის თავ­თან მი­ლი­ონ­ზე მეტი პარ­ტია ითა­მა­შა და თა­ვი­სი­ვე თა­ვის გან­სწავ­ლით, დამ­წყე­ბი­დან სუ­პერ­დი­დოს­ტა­ტი გახ­და. სა­ინ­ტე­რე­სოა, რომ ხე­ლოვ­ნურ ინ­ტე­ლექტს კლა­სი­კუ­რი, პო­ზი­ცი­უ­რი თა­მა­ში არ იტა­ცებს, მას შემ­ტე­ვი სტი­ლი აქვს, იო­ლად წი­რავს პა­ი­კებს ინი­ცი­ა­ტი­ვის მო­სა­პო­ვებ­ლად XVIII-XIX სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის რო­მან­ტი­კუ­ლი ჭად­რა­კის მიმ­დევ­რე­ბი­ვით. სა­ო­ცა­რი პარ­ტი­ე­ბი აქვს. ხე­ლოვ­ნურ­მა ინ­ტე­ლექ­ტმა და­ამ­ტკი­ცა, რომ ჭად­რაკ­ში აქ­ტი­უ­რო­ბაა მთა­ვა­რი!

დღეს ყვე­ლამ ის­წავ­ლა თა­ვის დაც­ვა. ამი­ტომ, თუ გა­მარ­ჯვე­ბა გინ­და, მე­ტო­ქის წა­გე­ბას კი უნდა არ და­ე­ლო­დო, თვი­თონ ეცა­დო მო­გე­ბას.

- ჭად­რა­კი აღარ არის ძვე­ლე­ბუ­რად პო­პუ­ლა­რუ­ლი?

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში იკლო ინ­ტე­რეს­მა, სა­ზღვარ­გა­რეთ კი, გან­სა­კუთ­რე­ბით აზი­ის ქვეყ­ნებ­ში, ჭად­რა­კის პო­პუ­ლა­რო­ბა იზ­რდე­ბა.წლე­ბის წინ სა­ქარ­თვე­ლო­ში შე­მო­სულ­მა სხვა­დას­ხვა ტი­პის გა­ჯე­ტებ­მა ახალ­გაზ­რდე­ბის მთე­ლი ყუ­რა­დღე­ბა მი­ი­პყრო, სა­ზღვარ­გა­რეთ კი ეს დიდი ხნის წინ მოხ­და, სი­ახ­ლე­ებ­ზე ჩვენ­სა­ვით არ და­ფე­თე­ბუ­ლან და იქა­ურ ახალ­გაზ­რდებ­ში ჭად­რა­კი ისევ პო­პუ­ლა­რუ­ლია.

რუ­სეთ­შიც კი, რო­მელ­მაც დიდი ხა­ნია დათ­მო მსოფ­ლიო ლი­დე­რის პო­ზი­ცია, და­ი­წყო ჭად­რა­კის აღორ­ძი­ნე­ბა­ზე ზრუნ­ვა. ამ წლის სექ­ტემ­ბრი­დან მისი სწავ­ლე­ბა სკო­ლა­ში სა­ვალ­დე­ბუ­ლო გახ­და, სომ­ხეთ­ში დიდი ხა­ნია ის­წავ­ლე­ბა. რამ­დე­ნი­მე წლის წინ ჩვენც შე­ვი­ტა­ნეთ ჭად­რა­კი სკო­ლებ­ში, მაგ­რამ, სამ­წუ­ხა­როდ, ეს პრო­ცე­სი თან­და­თან მი­ი­ნავ­ლა.

- ტექ­ნო­ლო­გი­ე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბის პა­რა­ლე­ლუ­რად, თა­ვად ჭად­რაკ­შიც შე­იც­ვა­ლა რა­ი­მე?

- შე­იც­ვა­ლა მიდ­გო­მა და მზა­დე­ბის ხერ­ხე­ბი. წი­ნათ მო­ჭად­რა­კეს უნდა შე­ეს­წავ­ლა თე­ო­რია, ახა­ლი იდე­ე­ბი მო­ე­გო­ნე­ბი­ნა, ახლა კი კომ­პი­უ­ტე­რი ამუ­შა­ვებს მი­ცე­მულ პო­ზი­ცი­ას, მო­ჭად­რა­კე­ე­ბი კი მხო­ლოდ "მის ბო­ძე­ბულ" ვა­რი­ან­ტებს იზე­პი­რე­ბენ.

- "ცო­ცხალ ინ­ტე­ლექტს" - მაია ჩი­ბურ­და­ნი­ძეს და­ვუბ­რუნ­დეთ: ამ­ჟა­მად რას საქ­მი­ა­ნობთ?

- ჩემი ჰობი ახლა ჩი­ნე­თი და ინ­დო­ე­თია, მათი ის­ტო­რი­ით, ტრა­დი­ცი­ე­ბით, კულ­ტუ­რით, კი­ნე­მა­ტოგ­რა­ფი­თა თუ საბ­რძო­ლო ხე­ლოვ­ნე­ბით. მომ­წონს ჩი­ნუ­რი და ია­პო­ნუ­რი ჩაის თემა - მათი სა­ხე­ო­ბე­ბის შეს­წავ­ლით და დამ­ზა­დე­ბის ტექ­ნო­ლო­გი­ე­ბით. ვსწავ­ლობ აღ­მო­სავ­ლურ მე­დი­ცი­ნას, კერ­ძოდ, აი­ურ­ვე­დას, მკურ­ნა­ლო­ბის უძ­ვე­ლეს ინ­დურ სის­ტე­მას. მა­ინ­ტე­რე­სებს არო­მა­თე­რა­პია - სურ­ნე­ლე­ბით მკურ­ნა­ლო­ბა, ასე­ვე არა­ბუ­ლი სუ­ნა­მო­ე­ბის დამ­ზა­დე­ბის მე­თო­დე­ბი. თა­ნა­მედ­რო­ვე სუ­ნა­მო­ე­ბი, ძი­რი­თა­დად, ქი­მი­უ­რი ნივ­თი­ე­რე­ბე­ბი­თა და ალ­კოჰო­ლის გა­მო­ყე­ნე­ბით მზად­დე­ბა, მალე ორ­თქლდე­ბა და ხშირ შემ­თხვე­ვა­ში მავ­ნე­ბე­ლიც არის, აღ­მო­სავ­ლუ­რი სუ­ნა­მო­ე­ბი კი ეთერ­ზე­თე­ბი­თა და სხვა ბუ­ნებ­რი­ვი ინ­გრე­დი­ენ­ტე­ბით მზად­დე­ბა და სამ­კურ­ნა­ლო თვი­სე­ბე­ბი აქვს. როცა დრო მაქვს, თა­ვა­დაც ვამ­ზა­დებ.

- მე­დი­ცი­ნით და­ინ­ტე­რე­სე­ბა­ში შეს­წავ­ლა იგუ­ლის­ხმე­ბა თუ გა­მო­ყე­ნე­ბა?

- რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში გა­მოც­დილ მკურ­ნა­ლო­ბის მე­თო­დებს არატ­რა­დი­ცი­უ­ლი უწო­დო, ხოლო პრაქ­ტი­კუ­ლად ერ­თსა­უ­კუ­ნო­ვან მე­დი­ცი­ნას ტრა­დი­ცი­უ­ლი? აღ­მო­სავ­ლუ­რი მე­დი­ცი­ნა ცდი­ლობს ადა­მი­ა­ნის ორ­გა­ნიზ­მის ყვე­ლა შე­საძ­ლებ­ლო­ბის გა­მოვ­ლე­ნას და აღ­დგე­ნას. ადა­მი­ა­ნი ისეა შექ­მნი­ლი, რომ სწო­რი ცხოვ­რე­ბი­თა და კვე­ბით მის ორ­გა­ნიზმს მი­ნი­მუმ 100-წლი­ა­ნი სი­ცო­ცხლის რე­სურ­სი აქვს, მაგ­რამ ჩვენ თვი­თონ ვიკ­ლავთ თავს, ისე­თი პრო­დუქ­ტე­ბით ვიკ­ვე­ბე­ბით და ისეთ ჰა­ერს ვსუნ­თქავთ.

- ვიცი, რომ ჩაი თქვენ­თვის გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი თე­მაა...

- ნამ­დვი­ლი ჩაის გემო პირ­ვე­ლად ათი­ო­დე წლის წინ ამე­რი­კი­დან მე­გობ­რე­ბის გა­მოგ­ზავ­ნი­ლი ჩაის და­ყე­ნე­ბის შემ­დეგ გა­ვი­გე. ჩაით მას შემ­დეგ და­ვინ­ტე­რეს­დი.

- დაგ­რჩე­ბათ დრო კი­დევ ერთი საყ­ვა­რე­ლი საქ­მის - სა­სუ­ლი­ე­რო ლი­ტე­რა­ტუ­რის რე­დაქ­ტი­რე­ბის­თვის ან სხვა საქ­მი­ა­ნო­ბის­თვის?

- შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად ვცდი­ლობ და­ვეხ­მა­რო ხოლ­მე ჩემს მო­ძღვარს. ისე, ბევ­რი რამ მა­ინ­ტე­რე­სებს (ყვე­ლა­ფე­რი, პო­ლი­ტი­კის გარ­და), თა­ნაც აზარ­ტუ­ლად ვიცი ინ­ტე­რე­სის ობი­ექ­ტზე ბო­ლომ­დე ჩა­ყო­ლა. თუმ­ცა ჭად­რაკ­ში ნო­ნა­სა­ვით აზარ­ტუ­ლი რომ ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი, ალ­ბათ, სხვა"ორ­ბი­ტა­ზე" გა­ვი­დო­დი.

- მორ­წმუ­ნე რო­გორ გახ­დით?

- ათე­ის­ტურ ოჯახ­ში ვიზ­რდე­ბო­დი, მაგ­რამ ჩემი 19 წლის ძმის (ჭად­რა­კის თა­მა­ში სწო­რედ მან მას­წავ­ლა) ტრა­გი­კუ­ლად და­ღუპ­ვამ ჩვე­ნი ოჯა­ხი მორ­წმუ­ნე გა­ხა­და. ტა­ძა­რი რვა წლის ასა­კი­დან შე­მო­იჭ­რა ჩემს ცნო­ბი­ე­რე­ბა­ში.

- როცა ძმა გარ­და­იც­ვა­ლა, ცხა­დია, თქვენ­თვის ჭად­რაკ­ზე სა­ტა­რებ­ლად არა­ვის ეცა­ლა, მაგ­რამ დე­დათ­ქვენს რამ­დენ­ჯერ­მე ჰქონ­და ხილ­ვა, სა­დაც თქვე­ნი ძმა სთხოვ­და, მაია სა­ჭად­რა­კო წრე­ში და­აბ­რუ­ნე­თო. ოდეს­მე თქვენც გქო­ნი­ათ მსგავ­სი მი­ნიშ­ნე­ბა?

- მთე­ლი ჩემი ცხოვ­რე­ბა უფ­ლის მი­ნიშ­ნე­ბე­ბით აღ­სავ­სე სას­წა­უ­ლია. მისი დაშ­ვე­ბის გა­რე­შე არა­ფე­რი ხდე­ბა და სწო­რედ უფ­ლის ნება იყო 17 წლის ასაკ­ში ჩემი მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნად გახ­დო­მაც.

- შეგცვა­ლათ ამ წო­დე­ბამ? 17 წლის გო­გო­ნას­თვის რთუ­ლი არ იყო ასე­თი "ტვირ­თის" ტა­რე­ბა?

- არ შე­ვუც­ვლი­ვარ! დედა ბავ­შვო­ბი­დან­ვე მი­ნერ­გავ­და: მარ­ცხი მხო­ლოდ შენი ბრა­ლია, წარ­მა­ტე­ბა კი უფ­ლის წყა­ლო­ბაა და თავ­ში არ აგი­ვარ­დე­სო!

- ნონა დღემ­დე აქ­ტი­უ­რად მო­ნა­წი­ლე­ობს ვე­ტე­რან­თა ტურ­ნი­რებ­ში, თქვენ კი არა. რა­ტომ?

- ნო­ნას უჭად­რა­კოდ სი­ცო­ცხლე არ შე­უძ­ლია. ჭად­რა­კი მეც მიყ­ვარს, მაგ­რამ ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რი ად­გი­ლი ნამ­დვი­ლად არ უკა­ვია. თვი­თონ ჭად­რაკ­ში რა მიყ­ვარს? ახა­ლი გზე­ბის ძებ­ნა, ლა­მა­ზი იდე­ე­ბის აღ­მო­ჩე­ნა, ძვე­ლი რო­მან­ტი­კუ­ლი სტი­ლი.

მგო­ნია, რომ ჭად­რა­კი კოს­მო­სუ­რი წარ­მო­შო­ბის თა­მა­შია, ადა­მი­ა­ნი ვერ შექ­მნი­და ასეთ ამო­უ­წუ­რავ სიღ­რმეს

- რა სხვა­ო­ბაა და­ფა­სა და ეკ­რან­ზე თა­მაშს შო­რის?

- ჭად­რა­კი ორ­თაბ­რძო­ლაა. მიყ­ვარს მო­წი­ნა­აღ­მდე­გის ემო­ცი­ებ­ზე დაკ­ვირ­ვე­ბა, მის სა­ხე­ზე"წა­კი­თხვა, კმა­ყო­ფი­ლია თუ არა პო­ზი­ცი­ით. სხვა­თა შო­რის,თა­მა­შის მა­ნე­რით იო­ლია ადა­მი­ა­ნის ხა­სი­ა­თის გა­მოც­ნო­ბა. ადა­მი­ა­ნებ­ზე დაკ­ვირ­ვე­ბა ბავ­შვო­ბი­დან­ვე მიყ­ვარს და ამ თვი­სე­ბას ჭად­რა­კის თა­მა­შის დრო­საც ვი­ყე­ნებ­დი. დი­დოს­ტა­ტე­ბიც კი უპირ­ვე­ლე­სად ადა­მი­ა­ნე­ბი არი­ან და თა­მა­შის დროს ისი­ნიც იშიფ­რე­ბი­ან. სწო­რედ ამი­ტომ არ მიყ­ვარს უე­მო­ციო კომ­პი­უ­ტერ­თან თა­მა­ში.

- რო­დის უფრო თა­ვი­სუფ­ლად თა­მა­შობ­დით, ჩემ­პი­ო­ნო­ბამ­დე თუ მას მერე, რაც ტი­ტუ­ლი მო­ი­პო­ვეთ?

- 17 წლამ­დე, მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნო­ბამ­დე, ძა­ლი­ან ლა­ღად ვთა­მა­შობ­დი და სწრა­ფად ვპ­როგ­რე­სი­რებ­დი, შემ­დეგ კი ჩემი გან­ვი­თა­რე­ბა თით­ქოს შე­ფერ­ხდა. სამ­წუ­ხა­როდ, არ მყავ­და მუდ­მი­ვი მწვრთნე­ლი, რო­მე­ლიც ყო­ველ­დღი­უ­რად და­ხე­ლოვ­ნე­ბა­ში და­მეხ­მა­რე­ბო­და. წარ­მა­ტე­ბას მხო­ლოდ ნი­ჭი­სა და პრაქ­ტი­კის ხარ­ჯზე ვაღ­წევ­დი. ამ­გვა­რად, მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნო­ბის ტი­ტუ­ლის მო­პო­ვე­ბი­დან მის და­კარ­გვამ­დე, 13-წლი­ა­ნი პე­რი­ო­დი, გან­ვი­თა­რე­ბის თვალ­საზ­რი­სით ჩემ­თვის და­კარ­გუ­ლი დროა.

- ჭად­რა­კის გარ­და, სხვა თა­მა­შე­ბიც გიყ­ვართ?

- მომ­წონს ფი­გუ­რუ­ლი სრი­ა­ლი, ქალ­თა ერ­თე­ულ­თა თან­რი­გის გა­მოს­ვლე­ბი... მა­ინ­ტე­რე­სებს სუმო, რო­გორც ია­პო­ნუ­რი მსოფ­ლმხედ­ვე­ლო­ბის ნა­წი­ლი. მი­ხა­რია, რომ ია­პო­ნე­ლე­ბი პა­ტივს სცე­მენ ტო­ჩი­ნო­შინს, ლე­ვან გორ­გო­ძეს, და მის გამო ინ­ტე­რეს­დე­ბი­ან სა­ქარ­თვე­ლო­თი. ერთ წარ­მა­ტე­ბულ ადა­მი­ანს უფრო მე­ტის გა­კე­თე­ბა შე­უძ­ლია თა­ვი­სი ქვეყ­ნის­თვის, ვიდ­რე დიპ­ლო­მა­ტი­ურ კორ­პუ­სებ­სა და სა­ერ­თა­შო­რი­სო მი­სი­ებს ერ­თად.

- პო­ლი­ტი­კა­ზე არა, მაგ­რამ სა­ქარ­თვე­ლო­ზე გკი­თხავთ: რა გვჭირს, რა­ტომ ვერ და­ლაგ­და და გან­ვი­თარ­და ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა?

- ადა­მი­ანს ბედ­ნი­ე­რე­ბას ვერც ერთი წყო­ბა და ვერც ერთი მთავ­რო­ბა ვერ მო­უ­ტანს, თუ თვი­თონ არ შე­იც­ვა­ლა... ენა, მა­მუ­ლი, სარ­წმუ­ნო­ე­ბა - ამ სამ უმ­თავ­რეს ბურ­ჯზე უნდა იდ­გეს ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა, ჩვენ კი... ენას და­უ­დევ­რად ვექ­ცე­ვით და ვა­ბინ­ძუ­რებთ, მა­მუ­ლი გა­ვა­ნი­ა­ვეთ, სარ­წმუ­ნო­ე­ბა დავ­კარ­გეთ და კი­დევ გვიკ­ვირს, რა­ტომ ვართ ასეთ დღე­ში?! სარ­წმუ­ნო­ე­ბა აღა­რა­ვის ახ­სოვს, ყვე­ლა დღე­ვან­დე­ლი დღით ცხოვ­რობს, მარ­ტო მოხ­ვე­ჭა­ზე ფიქ­რობს. სიც­რუე სირ­ცხვი­ლად აღარ ით­ვლე­ბა... ყოვ­ლად­წ­მინ­და ღვთის­მშობ­ლის სა­ხით სა­ქარ­თვე­ლოს გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი მფარ­ვე­ლი ჰყავს. ღმერ­თის შემ­წე­ო­ბის გა­რე­შე ორი­ა­თას­წლო­ვან ქარ­ტე­ხილ­ში ვე­რაფ­რით გა­დავ­რჩე­ბო­დით, მაგ­რამ, თუ ისევ უფ­ლის­კენ არ მივ­ბრუნ­დით და ძვე­ლე­ბუ­რად გა­ვაგ­რძე­ლეთ ცხოვ­რე­ბა, უა­რეს მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში ჩავცვივ­დე­ბით.

წყა­რო: "კვი­რის პა­ლიტ­რა"