"ჩემი პირველი პაციენტი დღეს ჩემი საუკეთესო მეგობარია, ფაქტობრივად, ჩემი შვილია" - ლევან რატიანი შვილებზე, ვაქცინასა და "დამუღამებულ" მეთოდებზე

"ჩემი პროფესია სიკვდილსა და სიცოცხლეს შორის ბრძოლაა. ჩემს ცხოვრებაში პირველი და უზენაესი სიცოცხლეა და მერე სხვა დანარჩენი. სამწუხაროდ, ადამიანებმა არ ვიცით სიცოცხლის ფასი, ჩემთვის კი ის უპირველესი გახდა მას შემდეგ, რაც ექიმობა დავიწყე. სხვა არაფერი მაინტერესებ და, სიცოცხლე უნდა გადამერჩინა", - მეუბნება რეანიმატოლოგი და პირველი საუნივერსიტეტო კლინიკის დირექტორი ლევან რატიანი. ამბობს, რომ ღამითაც ესიზმრება პაციენტები, რომელთა გადარჩენაზეც მათ საწოლთან ოჯახის წევრებივით ლოცულობს.

"კორონავირუსმა ჩემი ცხოვრებაც შეცვალა... ექიმობა ჩემთვის ყველაფერია. ექიმისთვის ყველაზე დიდი ბედნიერება სიკვდილზე გამარჯვებაა. ამ დროს ჩემთვის მთელი დედამიწა ნათდება", - ამბობს გულწრფელად და იმედს გვაძლევს, რომ მალე ეს კოშმარი დასრულდება.

- ბატონო ლევან, ძლივს მოგიხელთეთ, თქვენი სამუშაო დღე როდემდე გრძელდება?

- რაც პირველი კოვიდპაციენტი მივიღე, მას შემდეგ დღედაღამ სამსახურში ვარ. აქამდე ისედაც არ მქონდა სამუშაო გრაფიკი, ამ პანდემიის დროს კი თითქმის 24 საათი პაციენტებთან ვარ, შინ თუ მივდივარ, ტელეფონი წამითაც არ ჩერდება.

- თქვენს დანახვაზე მუდმივად თქვენი სიტყვები ჩამესმის: "ქართველი ხალხი უნდა გადარჩეს!"...

- აუცილებლად გადარჩება, ჩვენ ხომ ღვთისმშობლის წილხვედრი ქვეყანა ვართ. ერთმანეთის სიყვარული და დახმარება გადაგვარჩენს. სულ ამას ვამბობ, განსაკუთრებით, ბოლო დროს, ერთმანეთს თუ მოვუვლით და ერთმანეთის ლხინსა და ჭირს გავიზიარებთ, ამ სენს დავამარცხებთ!

- მით უმეტეს, როცა თქვენისთანა ექიმები გვყავს... "დაამუღამეთ" კოვიდთან ბრძოლის მეთოდები? თქვით, თანდათან "ვამუღამებთო"...

- ცოდვა გამხელილი ჯობია, თავიდან შეშინებული ვიყავით. რაც უნდა მოსმენილი და წაკითხული გვქონდეს, ექიმობა არის პროფესია, სადაც თეორიულ ცოდნასთან ერთად, გამოცდილება გაძლევს საშუალებას, მეტი გამოჯანმრთელებული პაციენტი გყავდეს. ბოლო პერიოდმა ჩვენც მოგვცა გამოცდილება, როგორ ვუმკურნალოთ კორონავირუსს. სამწუხაროდ, ის ბოლომდე არ არის შეცნობილი, არა მარტო ჩვენთვის, მსოფლიოს წამყვანი მეცნიერებისთვისაც ბევრი კითხვის ნიშანია. ჯერ არ არსებობს სამკურნალო საშუალებები. მართალია, გამოჩნდა ვაქცინა, მაგრამ დრო სჭირდება იმის დადგენას, ეფექტიანია თუ არა. იმედია, მალე გამოჩნდება ამ სენის რომელიმე საწამლო საშუალება...

- "დამარცხება ძალიან ცუდი მომენტია. იმ დროს, როცა მონიტორზე ფიქსირდება ასისტოლა, მეც მიჩერდება გული", - ეს თქვენი ფრაზაა. ბევრჯერ გქონიათ გულის გაჩერების მომენტი?

- ჩემთვის სიცოცხლე უპირველესი გახდა მას შემდეგ, რაც ექიმობა დავიწყე. სხვა არაფერი მაინტერესებდა, სიცოცხლე უნდა გადამერჩინა. კაცობრიობის ნიშანია დაბადება, გაზრდა და სიკვდილი. სამწუხაროდ, ხანდახან აუცდენელია სიკვდილი და ექიმისთვის ეს ძალიან ძნელია, როცა აკეთებ ყველაფერს და საბოლოოდ მარცხდები, დგება მომენტი, როცა ასისტოლა ფიქსირდება. ჩემთვის ყველაზე დიდი ბედნიერებაა, როდესაც სიკვდილზე ვიმარჯვებ. როცა ადამიანს აპარატიდან მოხსნი და ის ოჯახს უბრუნდება, შენთვის ანათებს მთელი დედამიწა. შატილის ტრაგედიის მაგალითზე ვიტყვი - როცა ჩვენთან სამი ურთულესი პაციენტი იყო და სამივე უმძიმესი, სიცოცხლესთან შეუთავსებელი ტრავმებით, მართლა ბევრი ვიბრძოლეთ... დღეს სამივე ძველებურად აგრძელებს ცხოვრებას, რაც დიდი ბედნიერებაა ექიმისთვის.

თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ანესთეზია-რეანიმაციის კათედრის გამგე ვარ და სტუდენტებს და რეზიდენტებს სულ ვეუბნები - როცა ამ პროფესიას ირჩევ, შენს პირადს ივიწყებ და გადადიხარ სხვის ცხოვრებაზე ერთადერთი მიზნით, რომ ეს სიცოცხლე უნდა გადაარჩინო, სხვა გზა არა გაქვს. ყველაფერი უნდა გააკეთო ამისთვის, თუ არადა, სხვა პროფესია უნდა აირჩიო.

- მართლა ყველა პაციენტი გესიზმრებათ ყოველ ღამეს?

- არასდროს გავიწყდება მძიმე პაციენტი. სულ ვლოცულობ მათთვის. მერე უმეტესობა თითქმის შენი ოჯახის წევრი ხდება...წაიკითხეთ სრულად