მსოფლიო
მოზაიკა

16

მარტი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

მთვარის მეთვრამეტე დღე დაიწყება 22:24-ზე, მთვარე სასწორშია არ წამოიწყოთ ახალი საქმეები, სასამართლო პროცესები. არ გირჩევთ ვაჭრობას, უძრავ ქონებასთან დაკავშირებული საკითხების მოგვარებას. კარგი დღეა შემოქმედებითი საქმიანობისთვის. ურთიერთობისას აკონტროლეთ ემოციები. კამათი დაუშვებელია. კარგი დღეა მოგზაურობისთვის, ხანგრძლივი მგზავრობისთვის. დაისვენეთ, მაგრამ ნაკლები იძინეთ. მოერიდეთ ქორწინებასა და ჯვრისწერას. გაამდიდრეთ თქვენი რაციონი თხილითა და მცენარეული ზეთით. სიგარეტის რაოდენობა და ალკოჰოლის დოზა შეამცირეთ.
საზოგადოება
სამართალი
კულტურა/შოუბიზნესი
სამხედრო
მეცნიერება
Faceამბები
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"დებატორი მხარეების შეპირისპირება ხშირად დემაგოგიაში მიდის“, - რით არის გამოწვეული პოლიტიკური დებატების დაბალი კულტურა საქართველოში?
"დებატორი მხარეების შეპირისპირება ხშირად დემაგოგიაში მიდის“, - რით არის გამოწვეული პოლიტიკური დებატების დაბალი კულტურა საქართველოში?

პო­ლი­ტი­კუ­რი დე­ბა­ტე­ბი გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი სა­ხელ­მწი­ფო­ე­ბის სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნი­ე­ბის ერთ-ერთი გა­ნუ­ყო­ფე­ლი ნა­წი­ლია. პო­ლი­ტი­კო­სე­ბის ერ­თმა­ნე­თის პი­რის­პირ ამ ფორ­მით წარ­დგო­მას სა­ქარ­თვე­ლოს პო­ლი­ტი­კუ­რი კულ­ტუ­რის ტრა­დი­ცი­ას ნამ­დვი­ლად ვერ და­ვარ­ქმევთ. სა­ინ­ტე­რე­სოა, რისი ბრა­ლია ეს და მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, გვყავს თუ არა კარ­გი მო­დე­ბა­ტე­ე­ბი?

ექ­სპერტ არ­ჩილ გამ­ზარ­დი­ას თქმით, რო­გორც წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნი­ის ნა­წი­ლი, დე­ბა­ტე­ბი სა­ქარ­თვე­ლო­ში წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში არ­სე­ბობ­და, თუმ­ცა, 2020 წელს ესეც შე­იც­ვა­ლა. სა­ქარ­თვე­ლო­ში პო­ლი­ტი­კუ­რი დე­ბა­ტე­ბის კულ­ტუ­რის გან­ვი­თა­რე­ბას, მისი თქმით, სამი მთა­ვა­რი ფაქ­ტო­რი უშ­ლის ხელს.

"რო­გორც წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნი­ის ნა­წი­ლი, დე­ბა­ტე­ბი ჩვენ­თან ასე თუ ისე, წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში არ­სე­ბობ­და. სამ­წუ­ხა­როდ, ეს ყვე­ლა­ფე­რი შე­იც­ვა­ლა 2020 წელს. რო­დე­საც სა­არ­ჩევ­ნო სუ­ბი­ექ­ტე­ბი დე­ბა­ტე­ბით გა­მო­დი­ან, ამომ­რჩე­ველს ძა­ლი­ან კარ­გი სა­შუ­ა­ლე­ბა აქვს არა მხო­ლოდ იმის, რომ სა­არ­ჩევ­ნო სუ­ბი­ექ­ტებს მო­ნო­ლო­გის რე­ჟიმ­ში უს­მი­ნოს და მერე თვი­თონ რა­ღაც დას­კვნე­ბი გა­ა­კე­თოს, არა­მედ, ერ­თგვა­რი შე­და­რე­ბი­თო­ბა და შე­ჯიბ­რე­ბი­თო­ბა იყოს და­ცუ­ლი და ამ შემ­თხვე­ვა­ში, მას გა­უ­ად­ვილ­დეს არ­ჩე­ვა­ნის გა­კე­თე­ბა. და­სავ­ლურ ქვეყ­ნებ­ში დე­ბა­ტე­ბის პრო­ცეს­ში იმა­ვე ცო­ცხალ რე­ჟიმ­ში იზო­მე­ბა ამომ­რჩევ­ლის პო­ზი­ცი­ე­ბი და არას­წო­რი ფრა­ზის, არას­წო­რი ჟეს­ტის, არ­გუ­მენ­ტის, არა­საკ­მა­რი­სი ეფექ­ტის შემ­თხვე­ვა­შიც კი ეს პულ­სის ცემა იც­ვლე­ბა ხოლ­მე, რად­გან იქ ამომ­რჩე­ვე­ლი ცდი­ლობს, უფრო ცნო­ბი­ე­რად მო­ექ­ცეს სა­არ­ჩევ­ნო სუ­ბი­ექ­ტე­ბის ში­ნა­არსს, ვიდ­რე ეს იყოს ფორ­მა­ლო­ბა.

რაც შე­ე­ხე­ბა ჩვენს კულ­ტუ­რას, მას (დე­ბა­ტებს) რამ­დე­ნი­მე ფაქ­ტო­რი უშ­ლის ხელს. პირ­ვე­ლი: ამომ­რჩევ­ლის მზა­ო­ბაც არ არის საკ­მა­რი­სად მა­ღა­ლი, რად­გან არ­სე­ბო­ბენ ზო­გა­დი სკეპ­ტი­კო­სე­ბი, ან ამა თუ იმ პარ­ტი­ის მხარ­დამ­ჭე­რე­ბი, რო­მელ­თათ­ვი­საც დე­ბა­ტე­ბი უფრო პი­რო­ბი­თო­ბაა, ვიდ­რე სა­კუ­თა­რი პო­ზი­ცი­ის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა. ჩვე­ნი ამომ­რჩე­ვე­ლი დე­ბა­ტებ­ზე გან­სა­კუთ­რე­ბით მგრძნო­ბი­ა­რე არაა, თუმ­ცა ის პო­ლი­ტი­კუ­რი კულ­ტუ­რის ნა­წილ­ში მა­ინც შე­დის.

თუმ­ცა, ბოლო წლებ­ში ვხე­დავთ, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მაქ­სი­მა­ლუ­რად ერი­დე­ბა არა მხო­ლოდ ოპო­ნენ­ტებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა­სა და კო­მუ­ნი­კა­ცი­ას, არა­მედ, კრი­ტი­კუ­ლად გან­წყო­ბილ ჟურ­ნა­ლის­ტებ­საც კი და ცდი­ლობს, მაქ­სი­მა­ლუ­რად გა­ე­რი­დოს კრი­ტი­კულ აზრს. შე­სა­ბა­მი­სად, კულ­ტუ­რა, რაც ფორ­მა­ლუ­რად მა­ინც არ­სე­ბობ­და წინა წლებ­ში, წელს პრაქ­ტი­კუ­ლად, თა­მა­შ­გა­რე მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში აღ­მოჩ­ნდა, ე.ი. სა­ერ­თო ჯამ­ში, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი არა­თუ მომ­ხმა­რებ­ლის, არა­მედ პო­ლი­ტი­კუ­რი კულ­ტუ­რის დო­ნე­ზეც კი არ დარ­ჩა. თუმ­ცა თუ კარ­გად და­ვაკ­ვირ­დე­ბით, შე­იძ­ლე­ბა ეს გან­პი­რო­ბე­ბუ­ლი იყოს იმი­თაც, რომ მიმ­დი­ნა­რე არ­ჩევ­ნებ­ზე ამომ­რჩევ­ლის მცი­რე ნა­წი­ლის პო­ზი­ცი­ა­საც კი მნიშ­ვნე­ლო­ბა ჰქონ­და იმ პო­ლი­ტი­კუ­რი წო­ნას­წო­რო­ბის გა­სამ­ყა­რებ­ლად, რაც არ­ჩევ­ნე­ბის შე­დე­გე­ბით გა­მო­ვი­დო­და. რო­გორც ჩანს, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მო­ე­რი­და დე­ბა­ტებს, რომ თუნ­დაც მცი­რე ნა­წილს მის მი­მართ უფრო კრი­ტი­კუ­ლი აზრი არ შექ­მნო­და და არც სხვა პო­ლი­ტი­კურ აქ­ტო­რებს არ გა­მო­ე­ჩი­ნათ თავი. ამი­ტომ, დე­ბა­ტებ­მა ჩვენ­თან კულ­ტუ­რის ნა­წი­ლის ფუნ­ქცი­აც დაჰ­კარ­გა, რი­თიც ავ­ტო­რი­ტა­რულ ქვეყ­ნებს და­ვემ­სგავ­სეთ - იქ არის ხოლ­მე ცალ­მხრი­ვი პრო­პა­გან­და... ჩვე­ნი სა­ხელ­მწი­ფო ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით წა­ვი­და“, - აღ­ნიშ­ნავს გამ­ზარ­დია AMBEBI.GE-სთან.

მისი თქმით, კონ­კუ­რენ­ცი­ის გვერ­დზე დე­ბა­ტე­ბის ფუნ­ქცია უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სია.

"კონ­კუ­რენ­ცია არის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­სა და მის მო­წი­ნა­აღ­მდე­გე­ებს შო­რის და თა­ვად ე.წ. ოპო­ზი­ცი­ურ სივ­რცე­ში, რად­გან თი­თო­ე­უ­ლი მათ­გა­ნი ერ­თმა­ნე­თის კონ­კუ­რენ­ტია. მაგ­რამ ოპო­ზი­ცია ზო­გი­ერთ შემ­თხვე­ვა­ში, ზედ­მე­ტად პარტნი­ო­რულ ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში გა­და­დის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მი­მართ, ვიდ­რე თვი­თპო­ზი­ცი­ო­ნი­რე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით, შე­სა­ბა­მი­სად, ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლიზმს კარ­გა­ვენ. სამ­წუ­ხა­როდ, ამ ეტაპს ვერ გავ­ცდით, რაც წინა წლე­ბის პრო­პა­გან­დის ნა­წი­ლი იყო, ვთქვათ, "სა­ქარ­თვე­ლო შე­ვარ­დნა­ძის გა­რე­შე“ და ა.შ.

დე­ბა­ტე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბის­თვის ეს პი­რო­ბაა სა­ჭი­რო, კონ­კუ­რენ­ცია არ­სე­ბობ­დეს. რაც უფრო ავ­ტო­რი­ტა­რუ­ლია ძა­ლა­უფ­ლე­ბა, მით უფრო ნაკ­ლე­ბია კონ­კუ­რენ­ცია... მე­ო­რე მო­მენ­ტია ნე­ბის არ­სე­ბო­ბა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მხრი­დან, რა­კი­ღა მნიშ­ვნე­ლო­ვან­წი­ლად პო­ლი­ტი­კურ დე­ბა­ტებ­ში მხა­რე ის გა­მო­დის, ამ შემ­თხვე­ვა­ში ვალ­დე­ბუ­ლე­ბა და­ვარ­ქვათ, რად­გან ეს არ არის მისი ნება, სი­ნამ­დვი­ლე­ში ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა არის ვალ­დე­ბუ­ლი, დე­ბა­ტებ­ზე ყო­ველ­თვის და სხვა­დას­ხვა შრე­ზე გა­მო­დი­ო­დეს; ვალ­დე­ბუ­ლია, სა­ზო­გა­დო­ე­ბას­თან ჰქონ­დეს ურ­თი­ერ­თო­ბა არა სა­კუ­თა­რი რა­ღაც მე­დი­ა­სა­შუ­ა­ლე­ბე­ბის თუ სპი­კე­რე­ბის სა­ხით, არა­მედ, ვალ­დე­ბუ­ლია, მი­ვი­დეს კრი­ტი­კულ მე­დი­ა­ში, პი­რო­ბი­თად, ესა­უბ­როს ყვე­ლა­ზე ინ­ტრი­გან, თუნ­დაც სხვი­სი ლო­ბის გავ­ლე­ნის ქვეშ მყოფ ჟურ­ნა­ლისტს; ვალ­დე­ბუ­ლია, ესა­უბ­როს სა­ზო­გა­დო­ე­ბას ოპო­ნენ­ტებ­თან, რაც გინ­და დე­მა­გო­გი იყოს და ა.შ. ამ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის არარ­სე­ბო­ბა, რა თქმა უნდა, გან­ვი­თა­რე­ბას ხელს უშ­ლის; მე­სა­მეა თა­ვად მა­ყუ­რებ­ლის ფაქ­ტო­რი, რო­მე­ლიც სე­ირ­ზე მე­ტად ში­ნა­არსზე უნდა იყოს ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი, რათა მხა­რე­ებ­მა თვით­ვალ­დე­ბუ­ლე­ბად გა­ნი­ხი­ლონ გან­ვი­თა­რე­ბა და სწო­რი აქ­ცენ­ტე­ბით სა­უ­ბა­რი, მიხ­ვდნენ, რომ მათი მხრი­დან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი თე­მა­ტუ­რი, ში­ნა­არ­სობ­რი­ვი, არ­გუ­მენ­ტი­რე­ბუ­ლი, სა­ინ­ტე­რე­სო, დი­ნა­მი­უ­რი და ა.შ. ლა­პა­რა­კია მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი. მე­დი­ა­სა­შუ­ა­ლე­ბებ­საც კი ხში­რად აინ­ტე­რე­სებთ მიმ­დი­ნა­რე ზე­და­პი­რუ­ლი თე­მე­ბი, რად­გან მა­ყუ­რებ­ლის მარ­კე­ტინ­გი ამას ითხოვს და არა სხვა­დას­ხვა მი­მარ­თუ­ლე­ბით თე­მა­ტურ, სიღ­რმი­სე­ულ მსჯე­ლო­ბას, რა­შიც უნდა გა­მოჩ­ნდეს, რისი რე­სურ­სე­ბი აქვს ამა თუ იმ პო­ლი­ტი­კურ სუ­ბი­ექტს, რა­ზეც ის ლა­პა­რა­კობს. რა თქმა უნდა, ამის გან­ვი­თა­რე­ბის სივ­რცე არ­სე­ბობს, მაგ­რამ ჯერ ეს ერ­თგვა­რი სამ­კუ­თხე­დი უნდა შე­იკ­რას”, - აცხა­დებს არ­ჩილ გამ­ზარ­დია.

ექ­სპერ­ტის თქმით, არ­სე­ბო­ბენ დე­ბა­ტებ­ში ძლი­ე­რი ცალ­კე­უ­ლი პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი, თუმ­ცა მა­ინც, მათ სა­ქარ­თვე­ლო­ში პო­ლი­ტი­კურ დე­ბა­ტებ­ზე მო­თხოვ­ნი­ლე­ბა არა ში­ნა­არ­სის, არა­მედ, ფორ­მის გა­მოა და მათი მხრი­და­ნაც სწო­რი აქ­ცენ­ტე­ბის დას­მა ძნელ­დე­ბა.

"მა­გა­ლი­თად, წინა წლებ­ში ერთ-ერთი იყო ბურ­ჯა­ნა­ძი­სა და უსუ­ფაშ­ვი­ლის დე­ბა­ტე­ბი, რო­მე­ლიც გა­მო­ირ­ჩე­ო­და პო­ლი­ტი­კუ­რი კულ­ტუ­რით, კო­რექ­ტუ­ლო­ბით, მი­დი­ო­და აზ­რობ­რი­ვი-ში­ნა­არ­სობ­რი­ვი დის­კუ­სია. ცალ-ცალ­კე აღე­ბუ­ლი დე­ბა­ტო­რე­ბი მეტ-ნაკ­ლე­ბად გვყავს, თუმ­ცა, დე­ბა­ტო­რი მხა­რე­ე­ბი ხში­რად ცდი­ლო­ბენ, ოღონდ სი­ტყვით მო­უ­გონ, ოღონდ აჯო­ბონ, თუმ­ცა არა ში­ნა­არ­სობ­რი­ვად, არა არ­გუ­მენ­ტე­ბით, არა სტრა­ტე­გი­უ­ლად, არა პო­ლიტ­კო­რექ­ტუ­ლო­ბით, არა ეთი­კუ­რო­ბით, არა­მედ, ხში­რად ეს შე­პი­რის­პი­რე­ბა დე­მა­გო­გი­ის ნა­წილ­ში მი­დის. ეს დე­ბა­ტე­ბის კლა­სი­კურ სა­ზომ­ში არ ჯდე­ბა და შეგ­ვიძ­ლია ვთქვათ, რომ უფრო ყვი­თე­ლი პრო­ცე­სია, რაც ზო­გა­დად, მა­ღა­ლი რან­გის პო­ლი­ტი­კო­სე­ბის­თვის მი­სა­ღე­ბი და სა­სურ­ვე­ლი არ უნდა იყოს. მაგ­რამ ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რი, რომც ვი­პო­ვოთ ცალ­კე­უ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი და ცხა­დია, არ­სე­ბო­ბენ ასე­თე­ბი, რო­მელ­თაც კარ­გი დე­ბა­ტე­ბი შე­უძ­ლი­ათ, არ­გუ­მენ­ტი­რე­ბუ­ლი, ეთი­კუ­რი და ექ­სპრე­სი­უ­ლი სა­უ­ბა­რი, პრობ­ლე­მაა, რომ ეს მხო­ლოდ შემ­თხვე­ვე­ბის, პრე­ცე­დენ­ტე­ბის დო­ნე­ზეა და არა - მნიშ­ვნე­ლო­ვან­წი­ლად. არ არის მო­თხოვ­ნი­ლე­ბა ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლურ დე­ბა­ტებ­ზე, რო­მე­ლიც მთა­ვა­რი პი­რო­ბაა, ამი­ტომ დე­ბა­ტებ­ში ფორ­მა­ზე მეტი აქ­ცენ­ტია, ვიდ­რე ში­ნა­არსზე, რაც თა­ვის­თა­ვად არას­წო­რი პრო­ცე­სია. ამ პრო­ცეს­შიც მა­ყუ­რე­ბე­ლი, მსმე­ნე­ლი თუ მო­ქა­ლა­ქე-ამომ­რჩე­ვე­ლი, სამ­წუ­ხა­როდ, ხში­რად ში­ნა­არსზე მეტ ყუ­რა­დღე­ბას ფორ­მას ანი­ჭებს, რაც თა­ვის­თა­ვად, დე­ბა­ტე­ბის კულ­ტუ­რის სიღ­რმი­სე­ულ გან­ვი­თა­რე­ბას­თან შე­და­რე­ბით, უფრო ზე­რე­ლე გან­ვი­თა­რე­ბის­კენ და სი­მარ­ტი­ვე­ზე მი­უ­თი­თებს“, - აღ­ნიშ­ნავს არ­ჩილ გამ­ზარ­დია.

სა­ზო­გა­დო­ე­ბას­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის სპე­ცი­ა­ლის­ტის, ელ­დარ პირ­მი­საშ­ვი­ლის თქმით, დე­ბა­ტე­ბი ფაქ­ტობ­რი­ვად, მიბ­მუ­ლია დე­მოკ­რა­ტი­ულ პრო­ცეს­ზე, რად­გან ის ცი­ვი­ლი­ზე­ბულ სამ­ყა­რო­ში ერ­თგვარ ვალ­დე­ბუ­ლე­ბად ით­ვლე­ბა, რათა ამომ­რჩე­ვე­ლი და სა­ზო­გა­დო­ე­ბა ინ­ფორ­მი­რე­ბუ­ლი იყოს.

"დე­ბა­ტებს ისე­თი ტი­პის მიდ­გო­მა აქვს, სა­დაც ფაქ­ტობ­რი­ვად, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ ორი­ვე მხა­რე იყოს წარ­მოდ­გე­ნი­ლი, რათა სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ინ­ფორ­მი­რე­ბუ­ლო­ბის დონე მა­ღა­ლი იყოს. რა თქმა უნდა, სა­ქარ­თვე­ლო­ში დე­ბა­ტე­ბის დონე გან­ვი­თა­რე­ბის ეტაპ­ზეა, რად­გან რო­გორც ქვე­ყა­ნა ვართ არა გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი, არა­მედ - გან­ვი­თა­რე­ბა­დი, შე­სა­ბა­მი­სად, დე­ბა­ტე­ბის კულ­ტუ­რაც ამ დო­ნე­ზეა. თუმ­ცა, არის ხოლ­მე პე­რი­ო­დე­ბი, ხან­და­ხან დე­ბა­ტე­ბის მიდ­გო­მა ძა­ლი­ან კარ­გად, ხან კი - ძა­ლი­ან ცუ­და­დაა. თუ ბოლო არ­ჩევ­ნებ­ზე ვი­სა­უბ­რებთ, აქ დე­ბა­ტე­ბის კულ­ტუ­რა ძა­ლი­ან და­ბა­ლი იყო, ფაქ­ტობ­რი­ვად, ასე­თი არ გვი­ნა­ხავს. თუმ­ცა მა­გა­ლი­თად, წინა არ­ჩევ­ნებ­ზე დე­ბა­ტე­ბი უფრო იყო და რამ­დე­ნი­მე მა­უ­წყე­ბელს ძა­ლი­ან კარ­გი ფორ­მა­ტიც ჰქონ­და, სა­დაც სა­სა­უბ­რო დრო იყო გა­მო­ყო­ფი­ლი, ყვე­ლა მო­ნა­წი­ლე­ობ­და, სი­ტყვას ცალ-ცალ­კე პარ­ტი­ებს უთ­მობ­დნენ და ისი­ნი დე­ბა­ტებ­ში ერ­თმა­ნეთ­თა­ნაც შე­დი­ოდ­ნენ.

რა­ტო­მაა ამის და­ბა­ლი კულ­ტუ­რა? პრო­ცე­სე­ბი ორ­მხრი­ვად უნდა და­ვი­ნა­ხოთ, რა­შიც ორი ფაქ­ტო­რი იგუ­ლის­ხმე­ბა: ერ­თია, რო­გორ ხე­და­ვენ პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი ამ პრო­ცესს და მე­ო­რე, რო­გორ ხე­დავს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა. თუ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ინ­ტე­რე­სი დე­ბა­ტე­ბი იქ­ნე­ბა ხოლ­მე, პო­ლი­ტი­კო­სე­ბიც იძუ­ლე­ბულ­ნი იქ­ნე­ბი­ან, დე­ბა­ტე­ბი იყოს. ამ არ­ჩევ­ნებ­ზე პო­ლა­რი­ზე­ბუ­ლი იყო სა­ზო­გა­დო­ე­ბაც და დე­ბა­ტე­ბის მო­თხოვ­ნა ძა­ლი­ან და­ბა­ლი იყო. იმა­ვე, აშშ-ში დე­ბა­ტე­ბი კულ­ტუ­რის ნა­წი­ლია, სა­ზო­გა­დო­ე­ბა ამას ითხოვს, ამი­ტომ, რად­გან ამ კონ­კრე­ტულ არ­ჩევ­ნებ­ზე არ იყო სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მხრი­დან დი­დად დე­ბა­ტე­ბის მო­თხოვ­ნა, პო­ლი­ტი­კო­სებ­მაც არ შე­ი­წუ­ხეს თავი.

კონ­კრე­ტუ­ლად რომ ვი­ლა­პა­რა­კოთ, მა­გა­ლი­თად, გი­ორ­გი ვა­შა­ძის შე­თა­ვა­ზე­ბა­ზე გა­ხა­რი­ა­სად­მი: ლო­გი­კუ­რიც იყო, რომ პრე­მი­ე­რი დე­ბა­ტებ­ში არ და­უჯ­და და მგო­ნი, ეს არ იყო იმის გამო, რომ მთავ­რო­ბას არ უნ­დო­და, არა­მედ, თუ და­ვაკ­ვირ­დე­ბით იმა­ვე აშშ-ის პო­ლი­ტი­კას, მა­გა­ლი­თად, რო­გორც სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბებ­შია, რომ თუ ვი­ზი­ტი აქვს სა­გა­რეო საქ­მე­თა მი­ნისტრს, უნდა დახ­ვდეს სა­გა­რეო საქ­მე­თა მი­ნის­ტრი, ასე­თი პრო­ტო­კო­ლია. იგი­ვეა პარ­ტი­ე­ბის თე­მაც - ვთქვათ, 1%-იან პარ­ტი­ას 50%-იანი პარ­ტი­ის ლი­დე­რი სა­სა­უბ­როდ არ და­უჯ­დე­ბა. გა­ხა­რია-ვა­შა­ძის დე­ბა­ტე­ბი სა­ინ­ტე­რე­სო იქ­ნე­ბო­და, ვა­შა­ძეს მეტი ლე­გი­ტი­მა­ცია რომ ჰქო­ნო­და ოპო­ზი­ცი­უ­რი პარ­ტი­ე­ბი­დან და ყვე­ლას ერ­თხმად ეთ­ქვა, რომ სწო­რედ ეს იქ­ნე­ბა ჩვე­ნი კან­დი­და­ტიო, მა­შინ ექ­ნე­ბო­და აზრი“, - აღ­ნიშ­ნავს პირ­მი­საშ­ვი­ლი.

თუნ­დაც, ამ მო­ცე­მუ­ლო­ბა­ში რო­მე­ლი პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი შე­იძ­ლე­ბა, და­ვა­სა­ხე­ლოთ, რო­გორც ძლი­ე­რე­ბი დე­ბა­ტებ­ში? - ექ­სპერ­ტი სა­ქარ­თვე­ლო­ში ამ თვალ­საზ­რი­სით ორ თე­მას გა­მოჰ­ყოფს: პარ­ლა­მენ­ტში ან­გა­რი­შის წარ­დგე­ნა­სა და მე­დი­ა­ში სტუმ­რო­ბას.

"დე­ბა­ტე­ბის გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი ფორ­მაა დე­ბა­ტე­ბი პარ­ლა­მენ­ტში ან­გა­რი­შის წარ­დგე­ნის დროს. რა თქმა უნდა, ამ კუ­თხით გა­მოვ­ყოფ­დი გა­ხა­რი­ას, გა­მოვ­ყოფ­დი იმა­ვე, ვა­შა­ძეს - პარ­ლა­მენ­ტში არა, მაგ­რამ ზო­გა­დად ამ დე­ბა­ტე­ბის და კო­მუ­ნი­კა­ცი­ის და სპი­კე­რო­ბის ჟანრ­ში, ასე­ვე, შალ­ვა ნა­თე­ლაშ­ვილ­საც თა­ვი­სი მიდ­გო­მა აქვს, რად­გან ხში­რად იყე­ნებს ხოლ­მე იუ­მორს და გან­სა­კუთ­რე­ბულ, რო­გორც ვე­ძა­ხით, "სპინ სი­ტყვებს“, რო­მე­ლიც ხში­რად ხვდე­ბა ხოლ­მე მე­დი­ა­სა და სხვა­დახსხვა ტი­პის კო­მუ­ნი­კა­ცი­ა­ში. ბოლო დროს თუ გა­ვა­კე­თებთ აქ­ცენტს მი­ტინ­გე­ბის წარ­მარ­თვა­ზეც, ოპო­ზი­ცი­ა­შიც იყ­ვნენ გარ­კვე­უ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი, იგი­ვე, ელე­ნე ხოშ­ტა­რია, ნიკა მე­ლია და ა.შ. თუმ­ცა, ჩვენ­თან ხომ არ ტარ­დე­ბა მსგავ­სი ტი­პის კვლე­ვე­ბი, ლი­დე­რე­ბის რე­ი­ტინგსა და მათი იმი­ჯის და ა.შ. შე­სა­ხებ. მთელ მსოფ­ლი­ო­ში რომ ტარ­დე­ბა, თუ ლი­დერს ვინ­მე უწუ­ნებს კო­მუ­ნი­კა­ცი­ას, ან გა­მოს­ვლას, ისი­ნი ცდი­ლო­ბენ, შემ­დეგ და­იხ­ვე­წონ, მე­ტად მო­ერ­გონ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას.

ვფიქ­რობ, რა თქმა უნდა, შეც­დო­მაა სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო გუნდში, რო­დე­საც ისი­ნი ამ­ბო­ბენ, რომ რა­ღაც ტი­პის ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში, მა­გა­ლი­თად, "ტვ პირ­ველ­ზე“ არ მი­დი­ან, რად­გან ზო­გა­დად, მთავ­რო­ბის მო­ვა­ლე­ო­ბაა, ესა­უბ­რო შენს სა­ზო­გა­დო­ე­ბას, რო­გო­რი სა­ზო­გა­დო­ე­ბაც არ უნდა იყოს. აშშ-ში არ­ჩევ­ნე­ბის მო­გე­ბის მერე რა იყო ბა­ი­დე­ნის პირ­ვე­ლი კო­მენ­ტა­რი? მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ მად­ლო­ბა გა­და­უ­ხა­და დე­მოკ­რა­ტებს, უთხრა, მე ვიქ­ნე­ბი ყვე­ლას პრე­ზი­დენ­ტი, ყვე­ლა თა­ნაბ­რად იმ­სა­ხუ­რებს ჩემს ყუ­რა­დღე­ბა­სო.

იქ ეს კულ­ტუ­რაა დე­ბა­ტის, კულ­ტუ­რაა სა­უბ­რის, რომ ასე თქვა და რე­ა­ლუ­რად, ასე გა­ა­კე­თო. ჩვენ­თან ერთ ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში ხდე­ბა ერთ კონ­კრე­ტულ აუ­დი­ტო­რი­ას­თან სა­უ­ბა­რი, მე­ო­რე­ში - მე­ო­რე აუ­დი­ტო­რი­ას­თან და ფაქ­ტობ­რი­ვად, მე თუ ერთი ტე­ლე­ვი­ზი­ის აუ­დი­ტო­რია ვარ, შე­იძ­ლე­ბა, მე დამ­კარ­გოს იმ კონ­კრე­ტულ­მა ჯგუფ­მა, რად­გან ბო­ი­კოტს უცხა­დებს ამ ტე­ლე­ვი­ზი­ას. რა თქმა უნდა, აქ მე­დი­ას­ტან­დარ­ტებ­ზე მივ­დი­ვართ და არ შე­იძ­ლე­ბა, ეს მხო­ლოდ პო­ლი­ტი­კურ პარ­ტი­ებს და­ვაბ­რა­ლოთ, ეს მე­დი­ის სტან­დარ­ტებ­ზე­ცაა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი, მაგ­რამ დე­მოკ­რა­ტი­ის ერთ-ერთი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი მიდ­გო­მაა უკუ­კავ­ში­რი და ორ­მხრი­ვი კო­მუ­ნი­კა­ცია, დე­ბა­ტე­ბი კი ორ­მხრი­ვი კო­მუ­ნი­კა­ცი­ი­სა და უკუ­კავ­ში­რის ძა­ლი­ან აქ­ტი­ურ შე­საძ­ლებ­ლო­ბას იძ­ლე­ვა“, - აცხა­დებს ექ­სპერ­ტი AMBEBI.GE-სთან.

მკითხველის კომენტარები / 9 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
ალექს
8

ჩვენთან კამათს დებატი იმიტომ ქვია, რომ გაქანებულ სახელმწიფო მონოპოლისტურ ოლიგარქიულ მარაზმს, კაპიტალიზმი ქვია და დიქტატურის საბადრაგე კოშკურას, შუქურა !

გუჯა
8

რა ერიც ვართ ის გვყავს მთავრობაც ბანძები ვართ რა...ბიძინა ვაჭარი რას მოგცემდათ რა გეგონათ....

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
მეტეხის ხიდიდან, მტკვარში კიდევ ერთი მანქანა გადავარდა
ავტორი:

"დებატორი მხარეების შეპირისპირება ხშირად დემაგოგიაში მიდის“, - რით არის გამოწვეული პოლიტიკური დებატების დაბალი კულტურა საქართველოში?

"დებატორი მხარეების შეპირისპირება ხშირად დემაგოგიაში მიდის“, - რით არის გამოწვეული პოლიტიკური დებატების დაბალი კულტურა საქართველოში?

პოლიტიკური დებატები განვითარებული დემოკრატიული სახელმწიფოების საარჩევნო კამპანიების ერთ-ერთი განუყოფელი ნაწილია. პოლიტიკოსების ერთმანეთის პირისპირ ამ ფორმით წარდგომას საქართველოს პოლიტიკური კულტურის ტრადიციას ნამდვილად ვერ დავარქმევთ. საინტერესოა, რისი ბრალია ეს და მიუხედავად ამისა, გვყავს თუ არა კარგი მოდებატეები?

ექსპერტ არჩილ გამზარდიას თქმით, როგორც წინასაარჩევნო კამპანიის ნაწილი, დებატები საქართველოში წლების განმავლობაში არსებობდა, თუმცა, 2020 წელს ესეც შეიცვალა. საქართველოში პოლიტიკური დებატების კულტურის განვითარებას, მისი თქმით, სამი მთავარი ფაქტორი უშლის ხელს.

"როგორც წინასაარჩევნო კამპანიის ნაწილი, დებატები ჩვენთან ასე თუ ისე, წლების განმავლობაში არსებობდა. სამწუხაროდ, ეს ყველაფერი შეიცვალა 2020 წელს. როდესაც საარჩევნო სუბიექტები დებატებით გამოდიან, ამომრჩეველს ძალიან კარგი საშუალება აქვს არა მხოლოდ იმის, რომ საარჩევნო სუბიექტებს მონოლოგის რეჟიმში უსმინოს და მერე თვითონ რაღაც დასკვნები გააკეთოს, არამედ, ერთგვარი შედარებითობა და შეჯიბრებითობა იყოს დაცული და ამ შემთხვევაში, მას გაუადვილდეს არჩევანის გაკეთება. დასავლურ ქვეყნებში დებატების პროცესში იმავე ცოცხალ რეჟიმში იზომება ამომრჩევლის პოზიციები და არასწორი ფრაზის, არასწორი ჟესტის, არგუმენტის, არასაკმარისი ეფექტის შემთხვევაშიც კი ეს პულსის ცემა იცვლება ხოლმე, რადგან იქ ამომრჩეველი ცდილობს, უფრო ცნობიერად მოექცეს საარჩევნო სუბიექტების შინაარსს, ვიდრე ეს იყოს ფორმალობა.

რაც შეეხება ჩვენს კულტურას, მას (დებატებს) რამდენიმე ფაქტორი უშლის ხელს. პირველი: ამომრჩევლის მზაობაც არ არის საკმარისად მაღალი, რადგან არსებობენ ზოგადი სკეპტიკოსები, ან ამა თუ იმ პარტიის მხარდამჭერები, რომელთათვისაც დებატები უფრო პირობითობაა, ვიდრე საკუთარი პოზიციის ჩამოყალიბების საშუალება. ჩვენი ამომრჩეველი დებატებზე განსაკუთრებით მგრძნობიარე არაა, თუმცა ის პოლიტიკური კულტურის ნაწილში მაინც შედის.

თუმცა, ბოლო წლებში ვხედავთ, რომ ხელისუფლება მაქსიმალურად ერიდება არა მხოლოდ ოპონენტებთან ურთიერთობასა და კომუნიკაციას, არამედ, კრიტიკულად განწყობილ ჟურნალისტებსაც კი და ცდილობს, მაქსიმალურად გაერიდოს კრიტიკულ აზრს. შესაბამისად, კულტურა, რაც ფორმალურად მაინც არსებობდა წინა წლებში, წელს პრაქტიკულად, თამაშგარე მდგომარეობაში აღმოჩნდა, ე.ი. საერთო ჯამში, მნიშვნელოვანი არათუ მომხმარებლის, არამედ პოლიტიკური კულტურის დონეზეც კი არ დარჩა. თუმცა თუ კარგად დავაკვირდებით, შეიძლება ეს განპირობებული იყოს იმითაც, რომ მიმდინარე არჩევნებზე ამომრჩევლის მცირე ნაწილის პოზიციასაც კი მნიშვნელობა ჰქონდა იმ პოლიტიკური წონასწორობის გასამყარებლად, რაც არჩევნების შედეგებით გამოვიდოდა. როგორც ჩანს, ხელისუფლება მოერიდა დებატებს, რომ თუნდაც მცირე ნაწილს მის მიმართ უფრო კრიტიკული აზრი არ შექმნოდა და არც სხვა პოლიტიკურ აქტორებს არ გამოეჩინათ თავი. ამიტომ, დებატებმა ჩვენთან კულტურის ნაწილის ფუნქციაც დაჰკარგა, რითიც ავტორიტარულ ქვეყნებს დავემსგავსეთ - იქ არის ხოლმე ცალმხრივი პროპაგანდა... ჩვენი სახელმწიფო ამ მიმართულებით წავიდა“, - აღნიშნავს გამზარდია AMBEBI.GE-სთან.

მისი თქმით, კონკურენციის გვერდზე დებატების ფუნქცია უმნიშვნელოვანესია.

"კონკურენცია არის ხელისუფლებასა და მის მოწინააღმდეგეებს შორის და თავად ე.წ. ოპოზიციურ სივრცეში, რადგან თითოეული მათგანი ერთმანეთის კონკურენტია. მაგრამ ოპოზიცია ზოგიერთ შემთხვევაში, ზედმეტად პარტნიორულ ურთიერთობაში გადადის ხელისუფლების მიმართ, ვიდრე თვითპოზიციონირების მიმართულებით, შესაბამისად, ინდივიდუალიზმს კარგავენ. სამწუხაროდ, ამ ეტაპს ვერ გავცდით, რაც წინა წლების პროპაგანდის ნაწილი იყო, ვთქვათ, "საქართველო შევარდნაძის გარეშე“ და ა.შ.

დებატების განვითარებისთვის ეს პირობაა საჭირო, კონკურენცია არსებობდეს. რაც უფრო ავტორიტარულია ძალაუფლება, მით უფრო ნაკლებია კონკურენცია... მეორე მომენტია ნების არსებობა ხელისუფლების მხრიდან, რაკიღა მნიშვნელოვანწილად პოლიტიკურ დებატებში მხარე ის გამოდის, ამ შემთხვევაში ვალდებულება დავარქვათ, რადგან ეს არ არის მისი ნება, სინამდვილეში ხელისუფლება არის ვალდებული, დებატებზე ყოველთვის და სხვადასხვა შრეზე გამოდიოდეს; ვალდებულია, საზოგადოებასთან ჰქონდეს ურთიერთობა არა საკუთარი რაღაც მედიასაშუალებების თუ სპიკერების სახით, არამედ, ვალდებულია, მივიდეს კრიტიკულ მედიაში, პირობითად, ესაუბროს ყველაზე ინტრიგან, თუნდაც სხვისი ლობის გავლენის ქვეშ მყოფ ჟურნალისტს; ვალდებულია, ესაუბროს საზოგადოებას ოპონენტებთან, რაც გინდა დემაგოგი იყოს და ა.შ. ამ პასუხისმგებლობის არარსებობა, რა თქმა უნდა, განვითარებას ხელს უშლის; მესამეა თავად მაყურებლის ფაქტორი, რომელიც სეირზე მეტად შინაარსზე უნდა იყოს ორიენტირებული, რათა მხარეებმა თვითვალდებულებად განიხილონ განვითარება და სწორი აქცენტებით საუბარი, მიხვდნენ, რომ მათი მხრიდან მნიშვნელოვანი თემატური, შინაარსობრივი, არგუმენტირებული, საინტერესო, დინამიური და ა.შ. ლაპარაკია მნიშვნელოვანი. მედიასაშუალებებსაც კი ხშირად აინტერესებთ მიმდინარე ზედაპირული თემები, რადგან მაყურებლის მარკეტინგი ამას ითხოვს და არა სხვადასხვა მიმართულებით თემატურ, სიღრმისეულ მსჯელობას, რაშიც უნდა გამოჩნდეს, რისი რესურსები აქვს ამა თუ იმ პოლიტიკურ სუბიექტს, რაზეც ის ლაპარაკობს. რა თქმა უნდა, ამის განვითარების სივრცე არსებობს, მაგრამ ჯერ ეს ერთგვარი სამკუთხედი უნდა შეიკრას”, - აცხადებს არჩილ გამზარდია.

ექსპერტის თქმით, არსებობენ დებატებში ძლიერი ცალკეული პოლიტიკოსები, თუმცა მაინც, მათ საქართველოში პოლიტიკურ დებატებზე მოთხოვნილება არა შინაარსის, არამედ, ფორმის გამოა და მათი მხრიდანაც სწორი აქცენტების დასმა ძნელდება.

"მაგალითად, წინა წლებში ერთ-ერთი იყო ბურჯანაძისა და უსუფაშვილის დებატები, რომელიც გამოირჩეოდა პოლიტიკური კულტურით, კორექტულობით, მიდიოდა აზრობრივი-შინაარსობრივი დისკუსია. ცალ-ცალკე აღებული დებატორები მეტ-ნაკლებად გვყავს, თუმცა, დებატორი მხარეები ხშირად ცდილობენ, ოღონდ სიტყვით მოუგონ, ოღონდ აჯობონ, თუმცა არა შინაარსობრივად, არა არგუმენტებით, არა სტრატეგიულად, არა პოლიტკორექტულობით, არა ეთიკურობით, არამედ, ხშირად ეს შეპირისპირება დემაგოგიის ნაწილში მიდის. ეს დებატების კლასიკურ საზომში არ ჯდება და შეგვიძლია ვთქვათ, რომ უფრო ყვითელი პროცესია, რაც ზოგადად, მაღალი რანგის პოლიტიკოსებისთვის მისაღები და სასურველი არ უნდა იყოს. მაგრამ ყველაზე მთავარი, რომც ვიპოვოთ ცალკეული ადამიანები და ცხადია, არსებობენ ასეთები, რომელთაც კარგი დებატები შეუძლიათ, არგუმენტირებული, ეთიკური და ექსპრესიული საუბარი, პრობლემაა, რომ ეს მხოლოდ შემთხვევების, პრეცედენტების დონეზეა და არა - მნიშვნელოვანწილად. არ არის მოთხოვნილება ინტელექტუალურ დებატებზე, რომელიც მთავარი პირობაა, ამიტომ დებატებში ფორმაზე მეტი აქცენტია, ვიდრე შინაარსზე, რაც თავისთავად არასწორი პროცესია. ამ პროცესშიც მაყურებელი, მსმენელი თუ მოქალაქე-ამომრჩეველი, სამწუხაროდ, ხშირად შინაარსზე მეტ ყურადღებას ფორმას ანიჭებს, რაც თავისთავად, დებატების კულტურის სიღრმისეულ განვითარებასთან შედარებით, უფრო ზერელე განვითარებისკენ და სიმარტივეზე მიუთითებს“, - აღნიშნავს არჩილ გამზარდია.

საზოგადოებასთან ურთიერთობის სპეციალისტის, ელდარ პირმისაშვილის თქმით, დებატები ფაქტობრივად, მიბმულია დემოკრატიულ პროცესზე, რადგან ის ცივილიზებულ სამყაროში ერთგვარ ვალდებულებად ითვლება, რათა ამომრჩეველი და საზოგადოება ინფორმირებული იყოს.

"დებატებს ისეთი ტიპის მიდგომა აქვს, სადაც ფაქტობრივად, მნიშვნელოვანია, რომ ორივე მხარე იყოს წარმოდგენილი, რათა საზოგადოების ინფორმირებულობის დონე მაღალი იყოს. რა თქმა უნდა, საქართველოში დებატების დონე განვითარების ეტაპზეა, რადგან როგორც ქვეყანა ვართ არა განვითარებული, არამედ - განვითარებადი, შესაბამისად, დებატების კულტურაც ამ დონეზეა. თუმცა, არის ხოლმე პერიოდები, ხანდახან დებატების მიდგომა ძალიან კარგად, ხან კი - ძალიან ცუდადაა. თუ ბოლო არჩევნებზე ვისაუბრებთ, აქ დებატების კულტურა ძალიან დაბალი იყო, ფაქტობრივად, ასეთი არ გვინახავს. თუმცა მაგალითად, წინა არჩევნებზე დებატები უფრო იყო და რამდენიმე მაუწყებელს ძალიან კარგი ფორმატიც ჰქონდა, სადაც სასაუბრო დრო იყო გამოყოფილი, ყველა მონაწილეობდა, სიტყვას ცალ-ცალკე პარტიებს უთმობდნენ და ისინი დებატებში ერთმანეთთანაც შედიოდნენ.

რატომაა ამის დაბალი კულტურა? პროცესები ორმხრივად უნდა დავინახოთ, რაშიც ორი ფაქტორი იგულისხმება: ერთია, როგორ ხედავენ პოლიტიკოსები ამ პროცესს და მეორე, როგორ ხედავს საზოგადოება. თუ საზოგადოების ინტერესი დებატები იქნება ხოლმე, პოლიტიკოსებიც იძულებულნი იქნებიან, დებატები იყოს. ამ არჩევნებზე პოლარიზებული იყო საზოგადოებაც და დებატების მოთხოვნა ძალიან დაბალი იყო. იმავე, აშშ-ში დებატები კულტურის ნაწილია, საზოგადოება ამას ითხოვს, ამიტომ, რადგან ამ კონკრეტულ არჩევნებზე არ იყო საზოგადოების მხრიდან დიდად დებატების მოთხოვნა, პოლიტიკოსებმაც არ შეიწუხეს თავი.

კონკრეტულად რომ ვილაპარაკოთ, მაგალითად, გიორგი ვაშაძის შეთავაზებაზე გახარიასადმი: ლოგიკურიც იყო, რომ პრემიერი დებატებში არ დაუჯდა და მგონი, ეს არ იყო იმის გამო, რომ მთავრობას არ უნდოდა, არამედ, თუ დავაკვირდებით იმავე აშშ-ის პოლიტიკას, მაგალითად, როგორც საერთაშორისო ურთიერთობებშია, რომ თუ ვიზიტი აქვს საგარეო საქმეთა მინისტრს, უნდა დახვდეს საგარეო საქმეთა მინისტრი, ასეთი პროტოკოლია. იგივეა პარტიების თემაც - ვთქვათ, 1%-იან პარტიას 50%-იანი პარტიის ლიდერი სასაუბროდ არ დაუჯდება. გახარია-ვაშაძის დებატები საინტერესო იქნებოდა, ვაშაძეს მეტი ლეგიტიმაცია რომ ჰქონოდა ოპოზიციური პარტიებიდან და ყველას ერთხმად ეთქვა, რომ სწორედ ეს იქნება ჩვენი კანდიდატიო, მაშინ ექნებოდა აზრი“, - აღნიშნავს პირმისაშვილი.

თუნდაც, ამ მოცემულობაში რომელი პოლიტიკოსები შეიძლება, დავასახელოთ, როგორც ძლიერები დებატებში? - ექსპერტი საქართველოში ამ თვალსაზრისით ორ თემას გამოჰყოფს: პარლამენტში ანგარიშის წარდგენასა და მედიაში სტუმრობას.

"დებატების განსხვავებული ფორმაა დებატები პარლამენტში ანგარიშის წარდგენის დროს. რა თქმა უნდა, ამ კუთხით გამოვყოფდი გახარიას, გამოვყოფდი იმავე, ვაშაძეს - პარლამენტში არა, მაგრამ ზოგადად ამ დებატების და კომუნიკაციის და სპიკერობის ჟანრში, ასევე, შალვა ნათელაშვილსაც თავისი მიდგომა აქვს, რადგან ხშირად იყენებს ხოლმე იუმორს და განსაკუთრებულ, როგორც ვეძახით, "სპინ სიტყვებს“, რომელიც ხშირად ხვდება ხოლმე მედიასა და სხვადახსხვა ტიპის კომუნიკაციაში. ბოლო დროს თუ გავაკეთებთ აქცენტს მიტინგების წარმართვაზეც, ოპოზიციაშიც იყვნენ გარკვეული ადამიანები, იგივე, ელენე ხოშტარია, ნიკა მელია და ა.შ. თუმცა, ჩვენთან ხომ არ ტარდება მსგავსი ტიპის კვლევები, ლიდერების რეიტინგსა და მათი იმიჯის და ა.შ. შესახებ. მთელ მსოფლიოში რომ ტარდება, თუ ლიდერს ვინმე უწუნებს კომუნიკაციას, ან გამოსვლას, ისინი ცდილობენ, შემდეგ დაიხვეწონ, მეტად მოერგონ საზოგადოებას.

ვფიქრობ, რა თქმა უნდა, შეცდომაა სახელისუფლებო გუნდში, როდესაც ისინი ამბობენ, რომ რაღაც ტიპის ტელევიზიაში, მაგალითად, "ტვ პირველზე“ არ მიდიან, რადგან ზოგადად, მთავრობის მოვალეობაა, ესაუბრო შენს საზოგადოებას, როგორი საზოგადოებაც არ უნდა იყოს. აშშ-ში არჩევნების მოგების მერე რა იყო ბაიდენის პირველი კომენტარი? მიუხედავად იმისა, რომ მადლობა გადაუხადა დემოკრატებს, უთხრა, მე ვიქნები ყველას პრეზიდენტი, ყველა თანაბრად იმსახურებს ჩემს ყურადღებასო.

იქ ეს კულტურაა დებატის, კულტურაა საუბრის, რომ ასე თქვა და რეალურად, ასე გააკეთო. ჩვენთან ერთ ტელევიზიაში ხდება ერთ კონკრეტულ აუდიტორიასთან საუბარი, მეორეში - მეორე აუდიტორიასთან და ფაქტობრივად, მე თუ ერთი ტელევიზიის აუდიტორია ვარ, შეიძლება, მე დამკარგოს იმ კონკრეტულმა ჯგუფმა, რადგან ბოიკოტს უცხადებს ამ ტელევიზიას. რა თქმა უნდა, აქ მედიასტანდარტებზე მივდივართ და არ შეიძლება, ეს მხოლოდ პოლიტიკურ პარტიებს დავაბრალოთ, ეს მედიის სტანდარტებზეცაა დამოკიდებული, მაგრამ დემოკრატიის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მიდგომაა უკუკავშირი და ორმხრივი კომუნიკაცია, დებატები კი ორმხრივი კომუნიკაციისა და უკუკავშირის ძალიან აქტიურ შესაძლებლობას იძლევა“, - აცხადებს ექსპერტი AMBEBI.GE-სთან.

"გვეუბნებიან, რომ ხის, შეშის შეტანა არ შეიძლება" - პარლამენტის მიმდებარე ტერიტორიაზე აქციის მონაწილეები სამართალდამცავებს დაუპირისპირდნენ

"ამ შლეგებს ჰგონიათ სააკაშვილის მიერ სიკვდილისთვის გამეტებული კობას ისტორიის დავიწყება შესაძლებელია" - როგორ იხსენებენ მეგობრები და თანამებრძოლები კობა დავითაშვილს

LIVE - ეთერშია გადაცემა "დღის ნიუსრუმი"