"ბავშვები ჩემკენ რომ გამოიქცეოდნენ, ვაჩერებდი - არა, ჯერ უნდა გამოვიცვალო, დავიბანო..სტრესული ეპიზოდები იყო" - გვანცა დარასელია ოჯახსა და პანდემიის სირთულეებზე

პანდემიასთან დაკავშირებული რეგულაციები სკოლაში, ონლაინსწავლის მენეჯმენტი მშობლისთვის, მედიცინა, თავის მოვლასთან დაკავშირებული მოულოდნელი რჩევები და პოლიტიკაში გარევის გავლენა რეპუტაციაზე - ის საკითხებია, რომლის შესახებაც ტელეწამყვან გვანცა დარასელიას ვესაუბრეთ.

- როგორ ფიქრობ, პანდემიასთან დაკავშირებული რეგულაციების დაცვას სკოლებში ბავშვები შეძლებენ?

- ის მშობლები, ვისაც ბავშვები კერძო სკოლაში დაგვყავს, უფრო მშვიდად ვართ, რადგან ჩვენთან, სკოლებში იმის საშუალება არის, რომ კლასები დაიყოს - უფრო ნაკლები ბავშვი იყოს. შესაბამისად, მასწავლებელს შეუძლია, მოსწავლეები მეტად გააკონტროლოს და კონტაქტებიც უფრო მეტად შეიზღუდოს. ჩემი შვილი ახლა რომელ სკოლაშიც სწავლობს, იქ რეგულაციებს მკაცრად იცავენ. ბავშვებს მითითება მაინც სჭირდებათ, რადგან ჩემი შვილი ჯერ მესამე კლასშია - ის ზრდასრული ადამიანი არ არის, რომ ჰიგიენის საჭირო რუტინა გააზრებული ჰქონდეს. სასწავლო რესურსებთან დაკავშირებით, უკვე შეზღუდვებია დაწესებული: მაგალითად, დაფასთან მუშაობისას ყველა მოსწავლეს ინდივიდუალური მარკერი აქვს. საერთო მოხმარების საგნები "ამოღებულია". ეს რეგულაციები წრეებსაც შეეხო: მაგალითად, ჭადრაკის წრე ცოტა ხნით გაუქმებულია, რადგან იქ ბავშვები საერთო სარგებლობის ნივთებს ეხებიან... სრულიად განსხვავებულ რეალობაში ვართ... საბავშვო ბაღს რაც შეეხება, ვერ გადავწყვიტე, როგორ მოვიქცე - შეიძლება, მალე სიტუაცია შეიცვალოს და უმცროსი შვილი ბაღში ვატარო...

- ონლაინსწავლის პროცესში თუ მონაწილეობდი და თავს როგორ ართმევდი?

- ჩემთვის ეს ძალიან რთული იყო, რადგან იმ სკოლაში, სადაც ჩემი შვილი წინათ დადიოდა, იქვე მეცადინეობდა და შინ ისე მოდიოდა - კვირის განმავლობაში, სამეცადინო პროცესთან შეხება საერთოდ არ მქონდა, მერე კი, როცა უკვე ონლაინგაკვეთილები ჰქონდა, სახლში არ ვიყავი. მთელი დღე ვფიქრობდი, რომ შინ მალე მივსულიყავი, დავალებები ამომებეჭდა, ის ყველაფერი (ტექნიკური საკითხი) გამეკეთებინა, რასაც ბავშვი თავად ვერ შეძლებდა, რომ მერე დამჯდარიყო და ემეცადინა. ამ ყველაფრის მენეჯმენტი საკმაოდ დამღლელი გახლდათ. გარკვეული დრო დაგვჭირდა, რომ ბავშვი სწავლის ამ ფორმატს მორგებოდა. სულ არაფერს ჯობდა - ონლაინსწავლას ასე შევაფასებ (იღიმის).

- შენმა შვილებმა კორონავირუსის, არსებული სიტუაციის შესახებ რა იციან?

- ალბათ, ამ ყველაფერს გლობალურად ვერ აღიქვამენ, მაგრამ მაგალითად, ლილემ იცის - ბატუტ-ცენტრები და მაღაზიები იმიტომ არ მუშაობს, რომ კორონავირუსია (იღიმის). ალბათ, როგორც ყველასთან, ეს თემა ჩვენთანაც გაცვდა. თავიდან უფრო მეტს ვსაუბრობდით და ისინიც მეტ შეკითხვას სვამდნენ. ახლა მცხეთაში ვართ - გარე სამყაროსთან ბავშვებს აქტიური შეხება არ აქვთ. უფროსმა შვილმა ახლახან სკოლაში სიარული დაიწყო, თორემ მანამდე სულ მცხეთაში იყო. ამიტომ შიში და გარეთ გასვლისას დაძაბულობა დიდად არ უგრძნია. უბრალოდ, სამსახურიდან რომ მოვდიოდი და ბავშვები ჩემკენ გამოიქცეოდნენ, ვაჩერებდი - არა, ჯერ უნდა გამოვიცვალო, მოვწესრიგდე, დავიბანო და შემდეგ თქვენთან კონტაქტს შევძლებ-მეთქი. ასეთი, ცოტათი სტრესული ეპიზოდები იყო...განაგრძეთ კითხვა