სიკვდილმისჯილი "პრეზიდენტის შვილები" და განაჩენს შეწირული უდანაშაულო ადამიანები - ვის და როგორ სჯიან სიკვდილით 21-ე საუკუნის ბელარუსში

ბელარუსი ევროპაში ერთადერთი ქვეყანაა, სადაც სიკვდილით დასჯას ისევ მიმართავენ. ბრალდებულს საიდუმლო ვითარებაში სჯიან - ახლობლებს არ ეუბნებიან არც დროს და არც იმ ადგილს, სადაც სიკვდილმისჯილს კრძალავენ. ხელისუფლება აცხადებს, რომ მსგავს სასჯელს მხარს თავად ბელარუსები უჭერენ, მაგრამ უამრავი ადამიანი ამტკიცებს, რომ ამ სასჯელის შესახებ მხოლოდ მაშინ შეიტყვეს, როცა მკაცრი რეალობის წინაშე თავად აღმოჩნდნენ.

ტრაგიკული ისტორია შეემთხვა ბელარუსში მცხოვრებ ნატალიას, რომლის ორ ვაჟს, ილიასა და სტასს სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანეს. სახელმწიფოსთვის სასარგებლო სამსახურის დაკისრების გამო, მან ვერ შეძლო ქალაქის დატოვება და ვერც ბიჭების სასამართლო პროცესს დაესწრო...

ნატალიას ვაჟებმა ძმებმა კოსტევებმა, 18 წლის სტანისლავმა და 20 წლის ილიამ, განსაკუთრებულად მძიმე დაზიანებებით გასულ წელს მეზობელი პედაგოგი მოკლეს. კვალის დაფარვის მიზნით მეზობლის სახლი გადაწვეს და სახლიდან კომპიუტერთან ერთად პროდუქტები მოიპარეს.

"პრეზიდენტის შვილები?"

ნატალიას მეუღლე მაშინ დაეღუპა, როცა მეოთხე შვილი, სტასი ჯერ კიდევ 5 თვის იყო. ნატალია ცდილობდა სამსახური დაეწყო და ბავშვები ერჩინა, პატარებს უფროს შვილთან ანასთან ტოვებდა. დროთა განმავლობაში მათი ცხოვრება უფრო გართულდა, სახელმწიფოსა და დახმარების ხარჯზე ყოფნისას, სოციალურმა აგენტებმა ერთხელ დააფიქსირეს, რომ ნატალია ბავშვებთან ერთად ალკოჰოლის ზემოქმედების ქვეშ იყო. ბავშვები სახელმწიფო დაწესებულებებში მიაბარეს. მოზარდი ბიჭები აცდენდნენ გაკვეთილებს, სკოლაში ჩხუბობდნენ, ილია სამართალდამცავებმა არასრულწლოვანთა აღრიცხვაზეც კი დააყენეს.

ძმები მშობლიურ ჩერიკოვში მას შემდეგ დაბრუნდნენ, რაც სრულწლოვნები გახდნენ. 18 წლის სტასი კი ჩერიკოვში სულ რამდენიმე დღის დაბრუნებული იყო, როცა ძმასთან ერთად დანაშაული ჩაიდინა.

ილიასა და სტასის სახელმწიფო დაწესებულებაში ცხოვრებისა და აღზრდის გამო ნატალიას სახელმწიფოსთვის 10 ათასი ბელარუსული რუბლი აქვს ასანაზღაურებელი.

არც უფროსი გოგონას ანას ცხოვრება განვითარდა მარტივად. მას სოცმუშაკებმა მცირეწლოვანი შვილების სახელმწიფოსთვის გადაცემა ორჯერ მოსთხოვეს. როგორც ის ყვება, ამაში დამნაშავე თავად იყო:

"ერთხელ თავად მივმართე სოციალურ აგენტებს, დავრეკე პოლიციაში და ვუთხარი, რომ დამხმარებოდნენ, რადგან არ მინდოდა ბავშვებს ენახათ, როგორ სცემს მათი მამა დედას. საკუთარ თავს თავად დავუგე მახე. იმის ნაცვლად, რომ სახელმწიფო დამხმარებოდა, აღრიცხვაზე ამიყვანეს, ამოწმებდნენ როგორ ვუვლიდი შვილებს".

მეორე შემთხვევისას ადგილობრივ ჩინოვნიკებს ის ქალი დაუკავშირდა, რომელიც შემდეგ ანას ძმებმა მოკლეს. ქალის განცხადებით, ანას მცრეწლოვანი ბავშები ეზოში უფროსების ყურადღების გარეშე იყვნენ.

ანამ ორივე სირთულე წარმატებით გადალახა: "ძალიან რთულია ამ ყველაფრის გადალახვა, შემდეგ ისე გექცევიან, თითქოს ადამიანი არ იყო. ერთი შეცდომის გამო, გართმევენ უფლებას მომავალში უკეთესი გახდე და შეცდომა გამოასწორო. მაგრამ, ჩემს შვილებს იქ არ გავუშვებდი, სადაც ადრე ჩემი ძმები მოხვდნენ", - განაცხადა გოგონამ.

უფლებადამცველი პაველ საპელკო, კოსტევების ოჯახის სიტუაციის გაანალიზებისას პრეზიდენტ ლუკაშენკოს განცხადებას იხსენებს, რომელიც მოქალაქეებს მოუწოდებდა, რაც შეიძლება მეტი ბავშვი გაეჩინათ.

"ერთი ბავშვი-ეს თქვენი შვილია, ორი ბავშვის გაჩენისას - დავაკვირდებით ოჯახს, იქნებ დახმარება ესაჭიროება, მაგრამ ისინი მაინც თქვენი შვილებია, მესამე ბავშვი კი - უკვე ჩემი შვილია", - განაცხადა პრეზიდენტმა ლუკაშენკომ.

კოსტევების ოჯახში კი ორი "პრეზიდენტის შვილია" სტასი და ილია, რომლებიც ახლა სასიკვდილო განაჩენის აღსრულებას ელოდებიან.

როგორც ცნობილია, ძმები კოსტევები მეზობელ პედაგოგს მას შემდეგ დაესხნენ თავს, რაც გარდაცვლილმა ძმების დას ანას დაემუქრა, რომ დარეკავდა და მცირეწლოვან ბავშვებს სახელმწიფო თავშესაფარში გაგზავნიდა.

ბრალდებული ვაჟების დედა, ნატალია კოსტევა პრეზიდენტ ლუკაშენკოს თხოვნით მიმართავს, შეიწყალოს ბიჭები და მათ სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯოს. თავად პრეზიდენტმა კი ერთხელ საჯაროდ განაცხადა:

"ორმა გარეწარმა - სხვაგვარად მათ ვერ ვუწოდებ - მოკლა მათი მასწავლებელი, რადგან მან ორი მცირეწლოვანი მათი დისგან დაიცვა. მათი და არაფერს წარმოადგენს, ასოციური ელემენტია. მასწავლებელმა კი ბავშვები დაიცვა და მათი სახელმწიფო დაწესებულებაში ჩაბარება მოითხოვა. ისინი მეზობელს მთელი ღამე ჭრიდნენ", - განაცხადა პრეზიდენტმა და დაამატა, რომ ეს საქმე მისი დაკვირვების ქვეშაა.

როგორც ცნობილია, პრეზიდენტმა ლუკაშენკომ, მას შემდეგ რაც ბელარუსმა სუვერენიტეტი მოიპოვა, მხოლოდ ერთი სიკვდილმისჯილი შეიწყალა, თუმცა ვინ არის ეს ადამიანი, არავინ იცის. სიკვდილით დასჯის განაჩენი 400 ადამიანს გამოუტანეს.