მსოფლიო
სამართალი
პოლიტიკა

4

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

კვირა, მთვარის მერვე დღე დაიწყება 11:21-ზე, მთვარე ლომშია ახალი საქმეების დასაწყებად ნეიტრალური დღეა. დიდ დროსა და ენერგიას ითხოვს ადრე დაწყებული საქმეები. მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღება სხვა დღისთვის გადადეთ. კარგი დღეა უძრავ ქონებასთან დაკავშირებული საქმეების მოსაგვარებლად. კარგია მივლინების, მოგზაურობის დასაწყებად. ხშირად იმოძრავეთ, გადააადგილეთ ავეჯი, განაახლეთ ინტერიერი. სხვა დღისთვის გადადეთ ქორწინება და ნიშნობა. მოერიდეთ კუჭის გადატვირთვას, მოწევას, სმას. უმჯობესდება ფსიქოემოციური ფონი. ადამიანი უფრო ხალისიანი ხდება. კარგად გამოიძინეთ, მიიღეთ მზის აბაზანები და დიდხანს ისეირნეთ.
სამხედრო
მეცნიერება
მოზაიკა
Faceამბები
სპორტი
კულტურა/შოუბიზნესი
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"ეს შენი ბოლო ფოტოა... ახლაც იღიმი? მხედავ?" - ლულუ კახიანის და გიორგი გვარჯალაძის ქალიშვილის გარდაცვალებიდან 1 წელი გავიდა
"ეს შენი ბოლო ფოტოა... ახლაც იღიმი? მხედავ?" - ლულუ კახიანის და გიორგი გვარჯალაძის ქალიშვილის გარდაცვალებიდან 1 წელი გავიდა

ტე­ლე­წამ­ყვან ლულუ კა­ხი­ა­ნი­სა და მუ­სი­კოს გი­ორ­გი გვარ­ჯა­ლა­ძის 14 წლის ქა­ლიშ­ვი­ლის - ლე­ნოს გარ­დაც­ვა­ლე­ბი­დან ერთი წელი გა­ვი­და. 2019 წლის 4 ივ­ნისს მე-9 კლა­სე­ლი გო­გო­ნა კორ­პუ­სის მე-7 სარ­თუ­ლის ფან­ჯრი­დან გა­და­ვარ­და და გარ­და­იც­ვა­ლა.

უმ­ძი­მე­სი შემ­თხვე­ვი­სა და ლე­ნოს გა­რე­შე გა­ტა­რე­ბუ­ლი ერთი წლის შე­სა­ხებ დედა, ლულუ კა­ხი­ა­ნი წერს:

"ყვე­ლა­ზე სა­ში­ნე­ლი დღე დად­გა. იქ ვზი­ვარ, სა­დაც ერთი წლის წინ შენ იჯე­ქი. მა­შინ კი­დევ გი­ცემ­და გული, ბო­ლო­ჯერ ჩა­გე­ხუ­ტე და გი­თხა­რი მიყ­ვარ­ხარ. და შენ მი­პა­სუ­ხე "მეც დე". და მერე დაგ­ტო­ვე. ვერ და­გი­ცა­ვი... მა­პა­ტიე ლენო...

ეს შენი ბოლო ფო­ტოა. ახ­ლაც იღი­მი? მხე­დავ? გრძნობ რო­გორ ვნა­ნობ ყო­ველ უთ­ქმელ სი­ტყვას, ყო­ველ გა­და­უდ­გმელ ნა­ბიჯს? რამ­დე­ნი ახა­ლი თავ­გა­და­სა­ვა­ლი გექ­ნე­ბო­და ამ ერთ წე­ლი­წად­ში, რამ­დე­ნი სი­ხა­რუ­ლი და იმედ­გაც­რუ­ე­ბა. თმა ისევ მოკ­ლედ გექ­ნე­ბო­და? ახალ ტა­ტუ­საც და­ი­მა­ტებ­დი. ჩემ­თან იქ­ნე­ბო­დი.

ჭრი­ლო­ბა მო­უ­შუ­შე­ბე­ლია. ტკი­ვი­ლი მო­უ­ნე­ლე­ბე­ლი. სი­ცა­რი­ე­ლი ამო­უვ­სე­ბე­ლი. დრო არ კურ­ნავს. დრო გა­ჩერ­და. ლენო, რო­გორ მიყ­ვარს შენი სა­ხე­ლი და შენ..." - წერს კა­ხი­ა­ნი.

ლენო გვარ­ჯა­ლა­ძის შე­სა­ხებ წერს მისი მშობ­ლე­ბის მე­გო­ბა­რი, ყო­ფილ პრე­ზი­დენ­ტის პრო­ტო­კო­ლის დე­პარ­ტა­მენ­ტის უფ­რო­სი კარ­ლო ცქი­ტიშ­ვი­ლიც:

"ზუს­ტად ერთი წლის წინ, დი­ლას, შვი­დის წუ­თებ­ზე, უცებ და­მი­რე­კა ტე­ლე­ფონ­მა.... ლუ­ლუს ზარს ამ დროს ნამ­დვი­ლად არ ვე­ლო­დი და ახალ­გაღ­ვი­ძე­ბულ­ზე, პირ­ვე­ლი ის ვი­ფიქ­რე, გვა­ჯის რამე ხომ არ მო­უ­ვი­და­თქო.... მაგ­რამ არა.... რაც ლუ­ლუმ მი­თხრა, იმის გა­გო­ნე­ბას ნამ­დვი­ლად არ ვე­ლო­დი... ვერც კი წარ­მო­ვიდ­გენ­დი, რომ მსგავ­სი რამ რე­ა­ლუ­რად შე­იძ­ლე­ბო­და მომ­ხდა­რი­ყო.... მაგ­რამ მოხ­და.... მოხ­და ის რაც გინ­და რომ და­ი­ვი­წყო, მაგ­რამ ეს შენს ძა­ლებს აღე­მა­ტე­ბა...

მახ­სოვს ზომ­ბი­ვით რო­გორ მივ­დი­ო­დი კან­დე­ლაკ­ზე, მახ­სოვს ლუ­ლუს თვა­ლე­ბი ოთახ­ში რომ შე­მო­ვი­და, მახ­სოვს რო­გორ მივ­დი­ო­დი გვა­ჯის­თან სტუ­დი­ა­ში, მახ­სოვს იმის შიში, რომ მე მო­მი­წევ­და ამ ამ­ბის თქმა მის­თვის... მახ­სოვს გვა­ჯის სახე ლუ­ლუს რომ ელა­პა­რა­კე­ბო­და ტე­ლე­ფონ­ზე და მერე გზა­ში, მას­თან სახ­ლში რომ ვბრუნ­დე­ბო­დით...

არას­დროს და­მა­ვი­წყდე­ბა ის სრუ­ლი უსუ­სუ­რო­ბის გრძნო­ბა, რო­დე­საც უბ­რა­ლოდ ად­გილს ვერ პო­უ­ლობ და არ იცი რო­გორ მო­იქ­ცე... მახ­სოვს ბევ­რი წლით ადრე, სამ­შო­ბი­ა­რო­ში რომ ვი­ყა­ვი მი­სუ­ლი ლე­ნოს და­ბა­დე­ბა რომ მი­მე­ლო­ცა გვა­ჯის­თვის და ლუ­ლუს­თვის და უცებ ეს.... წრე შე­იკ­რა?!...

ალ­ბათ მე რომ და­ვი­წყო ეხლა იმა­ზე სა­უ­ბა­რი, რო­გო­რი ნი­ჭი­ე­რი, ჭკვი­ა­ნი, და ლა­მა­ზი გოგო იყო ლენო, ამით უკვე ვე­ღა­რა­ვის გა­ვაკ­ვირ­ვებ.... ამ ერთი წლის მან­ძილ­ზე ლენო მემ­გო­ნი უკვე ყვე­ლამ გა­იც­ნო.... ერთს ვი­ტყვი, რომ სა­ში­ნე­ლი ტკი­ვი­ლის გრძნო­ბა მეც კი არ გამ­სვლია დღემ­დე, ოჯა­ხის წევ­რებ­ზე კი სა­ერ­თოდ აღა­რა­ფერს ვამ­ბობ... არ ვიცი რა ვთქვა.... ხან­და­ხან და­წე­რა თქმას მირ­ჩევ­ნია, იმი­ტომ რომ ხში­რად მი­ჭირს რა­ღა­ცე­ე­ბის სწო­რად გად­მო­ცე­მა სა­უბ­რი­სას...

გვა­ჯი, ლულუ, მა­პა­ტი­ეთ თუ რა­მე­ში საკ­მა­რი­სად გვერ­დში ვერ და­გი­დე­ქით... თუ რა­ი­მე ისე ვერ გა­ვა­კე­თე, რო­გორც უნდა გა­მე­კე­თე­ბი­ნა თქვენ­თვის და პირ­ველ რიგ­ში ლე­ნოს­თვის... რომ ვერ მივ­ხვდი თა­ვის დრო­ზე რომ ეს შე­იძ­ლე­ბო­და მომ­ხდა­რი­ყო (უფრო სწო­რად ვერ და­ვუშ­ვი) და შე­დე­გად მოხ­და ის რაც მოხ­და... ჩვე­ნი წილი და­ნა­შა­უ­ლი ყვე­ლას გვაქვს მომ­ხდარ­ში და ამით ცხოვ­რე­ბა მოგ­ვი­წევს... იმ დღი­დან და­წყე­ბუ­ლი, ყვე­ლა­ფერს რა­საც გვა­ჯი ხელს კი­დებს, ლე­ნოს სა­ხელს არ­ქმევს და შე­იძ­ლე­ბა ეს ცოტა მი­ა­მი­ტუ­რად ჟღერ­დეს, მაგ­რამ მე მჯე­რა, რომ ლენო სულ თქვენ­თა­ნაა, ზე­ვი­დან დაგ­ყუ­რებთ და გფარ­ვე­ლობთ რო­გორც პა­ტა­რა ან­გე­ლო­ზი" - წერს კარ­ლო ცქი­ტიშ­ვი­ლი.

რუბრიკის სხვა სიახლეები
ავტორი:

"ეს შენი ბოლო ფოტოა... ახლაც იღიმი? მხედავ?" - ლულუ კახიანის და გიორგი გვარჯალაძის ქალიშვილის გარდაცვალებიდან 1 წელი გავიდა

"ეს შენი ბოლო ფოტოა... ახლაც იღიმი? მხედავ?" - ლულუ კახიანის და გიორგი გვარჯალაძის ქალიშვილის გარდაცვალებიდან 1 წელი გავიდა

ტელეწამყვან ლულუ კახიანისა და მუსიკოს გიორგი გვარჯალაძის 14 წლის ქალიშვილის - ლენოს გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა. 2019 წლის 4 ივნისს მე-9 კლასელი გოგონა კორპუსის მე-7 სართულის ფანჯრიდან გადავარდა და გარდაიცვალა.

უმძიმესი შემთხვევისა და ლენოს გარეშე გატარებული ერთი წლის შესახებ დედა, ლულუ კახიანი წერს:

"ყველაზე საშინელი დღე დადგა. იქ ვზივარ, სადაც ერთი წლის წინ შენ იჯექი. მაშინ კიდევ გიცემდა გული, ბოლოჯერ ჩაგეხუტე და გითხარი მიყვარხარ. და შენ მიპასუხე "მეც დე". და მერე დაგტოვე. ვერ დაგიცავი... მაპატიე ლენო...

ეს შენი ბოლო ფოტოა. ახლაც იღიმი? მხედავ? გრძნობ როგორ ვნანობ ყოველ უთქმელ სიტყვას, ყოველ გადაუდგმელ ნაბიჯს? რამდენი ახალი თავგადასავალი გექნებოდა ამ ერთ წელიწადში, რამდენი სიხარული და იმედგაცრუება. თმა ისევ მოკლედ გექნებოდა? ახალ ტატუსაც დაიმატებდი. ჩემთან იქნებოდი.

ჭრილობა მოუშუშებელია. ტკივილი მოუნელებელი. სიცარიელი ამოუვსებელი. დრო არ კურნავს. დრო გაჩერდა. ლენო, როგორ მიყვარს შენი სახელი და შენ..." - წერს კახიანი.

ლენო გვარჯალაძის შესახებ წერს მისი მშობლების მეგობარი, ყოფილ პრეზიდენტის პროტოკოლის დეპარტამენტის უფროსი კარლო ცქიტიშვილიც:

"ზუსტად ერთი წლის წინ, დილას, შვიდის წუთებზე, უცებ დამირეკა ტელეფონმა.... ლულუს ზარს ამ დროს ნამდვილად არ ველოდი და ახალგაღვიძებულზე, პირველი ის ვიფიქრე, გვაჯის რამე ხომ არ მოუვიდათქო.... მაგრამ არა.... რაც ლულუმ მითხრა, იმის გაგონებას ნამდვილად არ ველოდი... ვერც კი წარმოვიდგენდი, რომ მსგავსი რამ რეალურად შეიძლებოდა მომხდარიყო.... მაგრამ მოხდა.... მოხდა ის რაც გინდა რომ დაივიწყო, მაგრამ ეს შენს ძალებს აღემატება...

მახსოვს ზომბივით როგორ მივდიოდი კანდელაკზე, მახსოვს ლულუს თვალები ოთახში რომ შემოვიდა, მახსოვს როგორ მივდიოდი გვაჯისთან სტუდიაში, მახსოვს იმის შიში, რომ მე მომიწევდა ამ ამბის თქმა მისთვის... მახსოვს გვაჯის სახე ლულუს რომ ელაპარაკებოდა ტელეფონზე და მერე გზაში, მასთან სახლში რომ ვბრუნდებოდით...

არასდროს დამავიწყდება ის სრული უსუსურობის გრძნობა, როდესაც უბრალოდ ადგილს ვერ პოულობ და არ იცი როგორ მოიქცე... მახსოვს ბევრი წლით ადრე, სამშობიაროში რომ ვიყავი მისული ლენოს დაბადება რომ მიმელოცა გვაჯისთვის და ლულუსთვის და უცებ ეს.... წრე შეიკრა?!...

ალბათ მე რომ დავიწყო ეხლა იმაზე საუბარი, როგორი ნიჭიერი, ჭკვიანი, და ლამაზი გოგო იყო ლენო, ამით უკვე ვეღარავის გავაკვირვებ.... ამ ერთი წლის მანძილზე ლენო მემგონი უკვე ყველამ გაიცნო.... ერთს ვიტყვი, რომ საშინელი ტკივილის გრძნობა მეც კი არ გამსვლია დღემდე, ოჯახის წევრებზე კი საერთოდ აღარაფერს ვამბობ... არ ვიცი რა ვთქვა.... ხანდახან დაწერა თქმას მირჩევნია, იმიტომ რომ ხშირად მიჭირს რაღაცეების სწორად გადმოცემა საუბრისას...

გვაჯი, ლულუ, მაპატიეთ თუ რამეში საკმარისად გვერდში ვერ დაგიდექით... თუ რაიმე ისე ვერ გავაკეთე, როგორც უნდა გამეკეთებინა თქვენთვის და პირველ რიგში ლენოსთვის... რომ ვერ მივხვდი თავის დროზე რომ ეს შეიძლებოდა მომხდარიყო (უფრო სწორად ვერ დავუშვი) და შედეგად მოხდა ის რაც მოხდა... ჩვენი წილი დანაშაული ყველას გვაქვს მომხდარში და ამით ცხოვრება მოგვიწევს... იმ დღიდან დაწყებული, ყველაფერს რასაც გვაჯი ხელს კიდებს, ლენოს სახელს არქმევს და შეიძლება ეს ცოტა მიამიტურად ჟღერდეს, მაგრამ მე მჯერა, რომ ლენო სულ თქვენთანაა, ზევიდან დაგყურებთ და გფარველობთ როგორც პატარა ანგელოზი" - წერს კარლო ცქიტიშვილი.

ინგა გრიგოლია TV "პირველის" დირექტორის პოსტს ტოვებს - "ჩემი საქმიანი და ოჯახური ინტერესები ძალიან შეეჯახა ერთმანეთს"

"ზაფხულის ეფექტი არ აღმოჩნდა განმსაზღვრელი ეპიდემიის მიმდინარეობაში" - რას წერს ჰოპკინსის უნივერსიტეტის ქართველი ექიმი და რას ურჩევს ქართველებს

"შიგნით შესვლის მერე დაუცვიათ დისტანცია, "არაა სანერვიულო" - ხალხმრავლობა "ფაბრიკასთან", დისტანციის გარეშე