"პრო­დუქ­ტის სა­ყიდ­ლად წა­ვე­დი, მინ­დო­და, მა­რა­გი მქო­ნო­და, მერე ფული აღარ მექ­ნე­ბო­და. კა­ლა­თით სა­ლა­როს­თან ვი­დე­ქი და ნაც­ნო­ბი ბებო და­ვი­ნა­ხე, ხურ­დებს ით­ვლი­და, ერთი პური და კა­რა­ქი რომ ეყი­და...

მე მრა­ვალ­შვი­ლი­ა­ნი ოჯა­ხი­დან ვარ და ეს ბებო ერთ დროს დე­და­ჩემს ეხ­მა­რე­ბო­და - ყო­ველ­დღე რძე მოჰ­ქონ­და ჩემი პა­ტა­რა ძმის­თვის. სინ­დის­მა შე­მა­წუ­ხა, მა­ღა­ზი­ი­დან გა­ვე­დი, ბე­ბოს და­ვე­წიე და პარ­კე­ბი მი­ვე­ცი. მიც­ნო, უარს ამ­ბობ­და, ბავ­შვებს წა­უ­ღეო, მე მა­ინც და­ვუ­ტო­ვე.

სახ­ლში რომ დავ­ბრუნ­დი, ბავ­შვე­ბი ხე­ლებ­ში მი­ყუ­რებ­დნენ... მო­ვა­ტყუე, ფული დავ­კარ­გე-მეთ­ქი. ერთი კვი­რის სამ­ყო­ფი მქონ­და რა­ღაც-რა­ღა­ცე­ბი... და დღეს როცა ვფიქ­რობ­დი, სო­ცი­ა­ლურ დახ­მა­რე­ბამ­დე რო­გორ­მე გაგ­ვეძ­ლო, და­მი­რე­კა კე­თილ­მა ადა­მი­ან­მა - ქალ­ბა­ტო­ნო, თქვენ­თან პრო­დუქ­ტი მოგ­ვაქ­ვსო. და­ვი­ბე­ნი, ხმა ჩა­მი­წყდა, არ ვი­ცო­დი რა მეთ­ქვა, ძლივს მო­ვა­ბი თავი, მი­სა­მარ­თი მეთ­ქვა...

დღეს დავ­რწმუნ­დი, რომ ღმერ­თი არ გაგ­ვწი­რავს! ის არას­დროს მტო­ვებს, ყო­ველ­თვის, როცა მი­ჭირს, კე­თი­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის სა­ხით მევ­ლი­ნე­ბა და მეხ­მა­რე­ბა. დღეს მე ამ ადა­მი­ან­ში ღმერ­თი და­ვი­ნა­ხე" - ეს წე­რი­ლი 3 შვი­ლის დე­დამ გა­უგ­ზავ­ნა საქ­ველ­მოქ­მე­დო ფონდ "ერ­თი­ა­ნო­ბას", რო­მე­ლიც COVID-19-ის­გან გა­მოწ­ვე­უ­ლი კრი­ზი­სით და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლე­ბის და­სახ­მა­რებ­ლად შე­იქ­მნა.

პლატ­ფორ­მა 1anoba.geნინო ზამ­ბა­ხი­ძემ, ვა­ლე­რი ჩე­ხე­რი­ამ და სან­დრო კან­დე­ლაკ­მა შექ­მნეს. პლატ­ფორ­მა­ზე რო­გორც მო­ხა­ლი­სე­ე­ბი, ისე შემ­წე­ო­ბის მთხოვ­ნე­ლე­ბი გა­დი­ან რე­გის­ტრა­ცი­ას, რის შემ­დე­გაც ფონ­დი გა­ჭირ­ვე­ბუ­ლი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის­თვის საკ­ვე­ბი პრო­დუქ­ტე­ბი­თა და მე­დი­კა­მენ­ტე­ბით დახ­მა­რე­ბას უზ­რუნ­ველ­ჰყოფს. "1ანო­ბა" ერთ თვე­ში უკვე 2 750 ოჯახს და­ეხ­მა­რა.

AMBEBI.GE-ს ჟურ­ნა­ლის­ტმა ერთი დღე საქ­ველ­მოქ­მე­დო ფონდთან ერ­თად გა­ა­ტა­რა და მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის დახ­მა­რე­ბის პრო­ცეს­ში სან­დრო კან­დე­ლაკ­თან ერ­თად ჩა­ერ­თო.

• ზეთი, ხორ­ცი, კა­რა­ქი და მე­დი­კა­მენ­ტე­ბი...

ყო­ველ დი­ლით, პირ­ვე­ლი ნა­ბი­ჯი სიის შე­მოწ­მე­ბა და დღის და­გეგ­მვაა, თუ რამ­დენ ოჯახს და სად მი­ე­წო­დე­ბა დახ­მა­რე­ბა, თბი­ლის­სა თუ რე­გი­ონ­ში. „ერ­თი­ა­ნო­ბა“ ცდი­ლობს, დახ­მა­რე­ბამ სა­ქარ­თვე­ლოს ბევ­რი რე­გი­ო­ნი მო­იც­ვას. დღეს პრო­დუქ­ტი კა­ხეთ­ში იგ­ზავ­ნე­ბა, ხვალ - დუ­შეთ­ში... როცა სა­უ­ბა­რი კონ­კრე­ტულ რა­ი­ონ­ზეა, გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას, თუ კონ­კრე­ტუ­ლად რო­მელ ოჯა­ხებ­ში გა­იგ­ზავ­ნე­ბა დახ­მა­რე­ბა, გუ­ბერ­ნია იღებს. დახ­მა­რე­ბა უკვე მი­ე­წო­დათ ოჯა­ხებს კა­ხეთ­ში, სა­მეგ­რე­ლო­ში, სამ­ცხე-ჯა­ვა­ხეთ­ში, სა­ჩხე­რე­ში, ხა­შურ­სა და ზეს­ტა­ფონ­ში...

"გვაქვს სია, რო­მელ­საც რი­გი­თო­ბის და სა­ჭი­რო­ე­ბე­ბის მი­ხედ­ვით მივ­ყვე­ბით. გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი აქ­ცენ­ტი მარ­ტო­ხე­ლა მო­ხუ­ცებ­ზე, მრა­ვალ­შვი­ლი­ან დე­დებ­ზე, შშმ პი­რებ­სა და რისკ-ჯგუ­ფებ­ში შე­სულ იმ ადა­მი­ა­ნებ­ზეა, ვი­საც ყვე­ლა­ზე მე­ტად უჭირთ გა­რეთ გა­მოს­ვლა", - მი­ამ­ბობს სან­დრო.

ამის შემ­დეგ სა­წყო­ბი­დან პრო­დუქ­ტის ჩატ­ვირ­თვა იწყე­ბა: ხილი, კარ­ტო­ფი­ლი, ზეთი, ბურ­ღუ­ლე­უ­ლი, ქათ­მის ხორ­ცი, ჩაი, კა­რა­ქი, კვერ­ცხი და ა.შ. ასე­ვე, კონ­კრე­ტუ­ლი ოჯა­ხე­ბის­თვის სა­ჭი­რო მე­დი­კა­მენ­ტე­ბი.

მო­ხა­ლი­სე­ე­ბი სა­წყობ­ში და­ახ­ლო­ე­ბით 14:00 სა­ათ­ზე მო­დი­ან. მათ უსაფრ­თხო­ე­ბის­თვის აუ­ცი­ლე­ბელ დამ­ცავ აღ­ჭურ­ვი­ლო­ბას გა­დას­ცე­მენ - პირ­ბა­დე­ებს, ხელ­თათ­მა­ნებს, დამ­ცავ ფა­რებს. ხე­ლებს ყვე­ლა სა­დე­ზინ­ფექ­ციო ხსნა­რით იმუ­შა­ვებს. შემ­დეგ პრო­დუქტსა და პრე­პა­რა­ტებს ოჯა­ხებ­ში არი­გე­ბენ. სან­დრო კან­დე­ლა­კის თქმით, თი­თო­ე­უ­ლი მო­ხა­ლი­სე პირ­ვე­ლა­დი დახ­მა­რე­ბი­სა და სა­გან­გე­ბო სი­ტუ­ა­ცი­ე­ბის მარ­თვის კუ­თხი­თაა გა­დამ­ზა­დე­ბუ­ლი.

• ყვე­ლა­ზე პა­ტა­რა მო­ხა­ლი­სე

16 წლის ლაშა ფხო­ვე­ლიშ­ვილ­მა პლატ­ფორ­მის შე­სა­ხებ მე­გობ­რის­გან გა­ი­გო და ჩარ­თვის სურ­ვი­ლი გა­უჩ­ნდა:

"ძა­ლი­ან ბევ­რი მო­ხა­ლი­სეა. პირ­ვე­ლად მე­გო­ბარს გა­მოვ­ყე­ვი და ასე ჩა­ვერ­თე. უდი­დე­სი ბედ­ნი­ე­რე­ბაა, რო­დე­საც ადა­მი­ა­ნებ­თან მი­დი­ხარ, ეხ­მა­რე­ბი, ამით დიდ ემო­ცი­ას იღებ... მახ­სენ­დე­ბა, ერთ ქალს გან­სა­კუთ­რე­ბით გა­უ­ხარ­და, იქაც მად­ლო­ბა გა­დაგ­ვი­ხა­და და შემ­დე­გად დაგ­ვი­რე­კა, ეს ჩემ­თვის ძა­ლი­ან ბევ­რს ნიშ­ნავ­დაო... არც ისე­თი ბევ­რია, მაგ­რამ ეს დახ­მა­რე­ბა ისე­თი ხალ­ხის­თვი­საა ძა­ლი­ან სა­ჭი­რო, ვინც უსამ­სა­ხუ­როდ დარ­ჩა, სო­ცი­ა­ლუ­რად და­უც­ვე­ლია, მო­ხუ­ცია...“ - ამ­ბობს ლაშა.

სან­დრო კან­დე­ლა­კის თქმით, ქველ­მოქ­მე­დე­ბა­ში მო­ხა­ლი­სე­ე­ბი­სა და კომ­პა­ნი­ე­ბის ჩარ­თუ­ლო­ბა უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სია, დახ­მა­რე­ბა კი ნე­ბის­მი­ე­რი სა­ხით მი­ი­ღე­ბა.

"მო­ხა­ლი­სე­ე­ბი ამ პრო­ცეს­ში უდი­დეს როლს თა­მა­შო­ბენ, ისე­ვე, რო­გორც კომ­პა­ნი­ე­ბი - მათი დო­ნა­ცი­ის გა­რე­შე ამ საქ­მეს ძალა არ ექ­ნე­ბო­და, რად­გან ამის მეშ­ვე­ო­ბით ხდე­ბა პრო­დუქ­ტე­ბით მო­მა­რა­გე­ბა. კომ­პა­ნი­ებ­მა მა­ღა­ლი სო­ცი­ა­ლუ­რი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა და სურ­ვი­ლი გა­მო­ი­ჩი­ნეს, დახ­მა­რე­ბოდ­ნენ ქვე­ყა­ნა­სა და სა­ზო­გა­დო­ე­ბას.

ან ფულს რი­ცხა­ვენ, ან პრო­დუქ­ტებს და მე­დი­კა­მენ­ტებს გზავ­ნი­ან, ვი­საც რო­გორ შე­უძ­ლია, ისე­თი ფორ­მით ერ­თვე­ბა. მათ შო­რის ფერ­მე­რე­ბი, მცი­რე და სა­შუ­ა­ლო ბიზ­ნე­სე­ბი რე­გი­ო­ნებ­ში, გზავ­ნი­ან პრო­დუქ­ტებს, რათა ნო­ბათ­ში ჩავ­დოთ მო­ხუ­ცე­ბის­თვის და ბავ­შვე­ბის­თვის. ყო­ფი­ლა შემ­თხვე­ვა, ადა­მი­ანს ლა­რიც კი გად­მო­უ­რი­ცხავს, მაგ­რამ ვი­ცით, რომ ზო­გის­თვის ეს ლა­რიც ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. პლატ­ფორ­მა ქარ­თვე­ლი ფერ­მე­რე­ბის ხელ­შე­წყო­ბა­საც უზ­რუნ­ველ­ყოფს, რო­მელ­თაც კრი­ზი­სუ­ლი პე­რი­ო­დის გამო სა­რე­ა­ლი­ზა­ციო არ­ხე­ბი შე­უ­ვიწ­როვ­დათ“, - ამ­ბობს „ერ­თი­ა­ნო­ბის“ თა­ნა­დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი.

დღეს დახ­მა­რე­ბა სულ 49 ოჯახს მი­ე­წო­დე­ბა - კა­ხეთ­ში 30-ს, თბი­ლის­ში - 19-ს. მო­ხა­ლი­სე­ებ­მა, მათ შო­რის 16 წლის ლა­შამ, პრო­დუქ­ტე­ბი 17 ოჯახს უნდა და­უ­რი­გონ, სან­დრომ კი - ორს.

• "კარ­გი ცხოვ­რე­ბა მქონ­და, შვი­ლო, მაგ­რამ დღეს აღა­რა­ფე­რი მაქვს"

გზა­ში სან­დრო კან­დე­ლა­კი მიყ­ვე­ბა, რომ საქ­მი­ა­ნო­ბის და­სა­წყის­ში იმის და­ნახ­ვა, თუ რამ­დე­ნად ბევ­რი გა­ჭირ­ვე­ბუ­ლია ქვე­ყა­ნა­ში, ძა­ლი­ან ემო­ცი­უ­რი იყო.

"მერე, როცა ხვდე­ბი, რომ ადა­მი­ა­ნებს ახა­რებ და ვი­ღა­ცის­თვის იმე­დი ხარ, გი­რე­კა­ვენ, ხვდე­ბი, რომ შენი საქ­მი­ა­ნო­ბით მათ ყო­ველ­დღი­უ­რო­ბას ქმნი, ეს ნე­გა­ტი­უ­რი ემო­ცია და­დე­ბით­ში გა­და­დის და მეტი მო­ტი­ვა­ცია გიჩ­ნდე­ბა. თა­ვი­დან დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში თუ 5-10 ლო­კა­ცი­ა­ზე მივ­დი­ო­დით, ახლა მათი რა­ო­დე­ნო­ბა 50-მდეა.

ძლი­ე­რი ემო­ცი­ე­ბი გვაძ­ლევს იმის ძა­ლას, რომ ერ­თი­ა­ნო­ბის ვირ­წმუ­ნოთ. საკ­ვე­ბი­თა და მე­დი­კა­მენ­ტე­ბით დახ­მა­რე­ბის გარ­და, ადა­მი­ა­ნებს იმის იმედს ვაძ­ლევთ, რომ ძა­ლი­ან მალე ამ ყვე­ლა­ფერს და­ვა­მარ­ცხებთ, და და­ვა­მარ­ცხებთ ერ­თი­ა­ნო­ბით" - ამ­ბობს სან­დრო.

პირ­ვე­ლი, სა­დაც მივ­დი­ვართ, სო­ცი­ა­ლუ­რად და­უც­ვე­ლი, 8-სუ­ლი­ა­ნი ოჯა­ხია. შუ­ახ­ნის მა­მა­კა­ცი, რო­მე­ლიც პრო­დუქ­ტებს გვარ­თმევს, სახ­ლში გვპა­ტი­ჟებს, სა­დაც ორი ხან­ში­შე­სუ­ლი ქალ­ბა­ტო­ნიც გვხვდე­ბა.

"ოღონდ არ ჩამ­წე­რო, და თუ გინ­და, ხელს მო­გი­წერ", - ამ­ბობს ერთ-ერთი. რთუ­ლია მიხ­ვედ­რა, რაზე აპი­რებს ხე­ლის მო­წე­რას. კა­მე­რის გა­მორ­თვის შემ­თხვე­ვა­ში სა­უ­ბარ­ზე თა­ნახ­მაა: "რა­ტომ დაგ­ვჭირ­და დახ­მა­რე­ბა? აი, ხომ ხე­დავ, შვი­ლო, თქმა გინ­და?" - მი­მი­თი­თებს ვიწ­რო ოთახ­ზე.

მა­მა­კა­ცი ამ­ბობს, რომ ოჯახ­ში ყვე­ლა უსამ­სა­ხუ­როდ და შე­სა­ბა­მი­სად, უშე­მო­სავ­ლოდ დარ­ჩა:

"მთავ­რო­ბის დახ­მა­რე­ბა არ შე­მე­ხე­ბა. მე და ჩემი შვი­ლი ბაზ­რო­ბა­ზე ვმუ­შა­ობ­დით, თვით­და­საქ­მე­ბუ­ლე­ბი ვი­ყა­ვით. სა­ი­დან უნდა მო­ვი­ტა­ნო ის სა­ბუ­თე­ბი, ვის გა­მო­ვარ­თვა? არა­ნა­ი­რი აზრი არ აქვს, არა­ფე­რი შე­მე­ხე­ბა“. რამ­დენ­ჯერ­მე იმე­ო­რებს - "ერთი სული მაქვს, გახ­სნან ყვე­ლა­ფე­რი... რომ და­მი­ძა­ხონ, ხვალ­ვე გა­ვალ სამ­სა­ხურ­ში".

გას­ვლი­სას მე­ო­რე ქალ­ბა­ტო­ნი მა­ჩე­რებს და მთხოვს, ჩა­ვი­წე­რო: „სახლ-კარი არ მაქვს, ბინა და ყვე­ლა­ფე­რი დავ­კარ­გე, აქ შე­მოვ­სახ­ლდი. თუ რამე შე­იძ­ლე­ბა იყოს და­უც­ვე­ლე­ბის­თვის და მო­მეხ­მა­რე­ბა მთავ­რო­ბა, დიდი მად­ლო­ბა, თუ არა და... ძა­ლი­ან ვიწ­როდ არი­ან და არ ვიცი, სად წა­ვი­დე. კარ­გი ცხოვ­რე­ბა მქონ­და, შვი­ლო, მაგ­რამ დღეს აღა­რა­ფე­რი მაქვს“.

„ერ­თი­ა­ნო­ბა“ თა­ნამ­შრომ­ლო­ბის­თვის ღიაა. COVID-19-ის ეპი­დე­მი­ას­თან და­კავ­ში­რე­ბით თბი­ლი­სის მე­რი­ის სამ­სა­ხუ­რე­ბი­სა და „წი­თე­ლი ჯვრის“ საქ­ველ­მოქ­მე­დო საქ­მი­ა­ნო­ბის და­წყე­ბის­თა­ნა­ვე, ფონ­დი მათ მო­ხა­ლი­სე­ე­ბით ამა­რა­გებ­და. ის 112-თან და 144-თა­ნაც თა­ნამ­შრომ­ლობს. გა­ჭირ­ვე­ბუ­ლი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის ნა­წილს, სწო­რედ აქ აწ­ვდი­ან ინ­ფორ­მა­ცი­ას ფონ­დის შე­სა­ხებ. თუ უკი­დუ­რე­სად მძი­მე მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში მყო­ფი მო­ქა­ლა­ქე ამ ნომ­რებ­ზე რე­კავს, "ერ­თი­ა­ნო­ბა" მის­თვის გა­და­უ­დე­ბელ დახ­მა­რე­ბას გა­მო­ყოფს.

არი­ან სხვე­ბიც, მა­გა­ლი­თად, მო­ხუ­ცე­ბი ან ვი­საც ინ­ტერ­ნეტ­ზე წვდო­მა შე­ზღუ­დუ­ლი აქვს, რო­მელ­თაც „ერ­თი­ა­ნო­ბის“ პლატ­ფორ­მა­ზე რე­გის­ტრა­ცი­ის გავ­ლა არ შე­უძ­ლი­ათ. ამ შემ­თხვე­ვა­ში მათ ფონ­დის ქოლ­ცენ­ტრი არე­გის­ტრი­რებს. სან­დრო კან­დე­ლა­კის თქმით, სა­ნამ ქოლ­ცენ­ტრი და­ი­წყებ­და ფუნ­ქცი­ო­ნი­რე­ბას, მის პი­რად ტე­ლე­ფონ­ზე ერთ დღე­ში 380-მა ადა­მი­ან­მა და­რე­კა.

"თა­ვი­დან, მო­ხა­ლი­სე­ებს როცა ვაგ­რო­ვებ­დით, 75 წლის ლა­მა­რა ბე­ბომ დაგ­ვი­რე­კა. და­ახ­ლო­ე­ბით 30 წუ­თის გან­მავ­ლო­ბა­ში მეხ­ვე­წე­ბო­და, წა­მო­ვალ, „ჯან­ზე ვარ“, მე არა­ფე­რი მჭირ­დე­ბა, მაგ­რამ სურ­ვი­ლი მაქვს, ახალ­გაზ­რდებს და­გეხ­მა­რო­თო. ავუხ­სე­ნით, რა­ტო­მაც გა­ვერ­თი­ან­დით: რომ თქვენ სახ­ლში დარ­ჩეთ და ჩვენ ნე­ბის­მი­ე­რი სა­ჭი­რო­ე­ბის ქო­ნის შემ­თხვე­ვა­ში და­გეხ­მა­როთ-მეთ­ქი. ეს ქალ­ბა­ტო­ნი პე­რი­ო­დუ­ლად ისევ გვი­რე­კავ­და, სხვა­დას­ხვა შე­მო­თა­ვა­ზე­ბით: მო­ხა­ლი­სე­ე­ბის­თვის შე­მიძ­ლია სა­დი­ლი მო­ვამ­ზა­დო და გა­მო­გიგ­ზავ­ნო­თო და ა.შ" - ყვე­ბა სან­დრო.

მე­ო­რე, ხუთ­სუ­ლი­ა­ნი ოჯა­ხიც, რო­მე­ლიც დღეს დახ­მა­რე­ბას მი­ი­ღებს, სო­ცი­ა­ლუ­რად და­უც­ვე­ლია. ოჯახ­ში მარ­ტო­ხე­ლა დედა და შშმ პირი ცხოვ­რობს. სა­დარ­ბა­ზოს­თან ახალ­გაზ­რდა ქალი გვხვდე­ბა. მისი თქმით, დახ­მა­რე­ბა ძი­რი­თა­დად, შშმ პი­რის გამო სჭირ­დე­ბათ.

უკა­ნა გზა­ზე „ერ­თი­ა­ნო­ბის“ თა­ნა­დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი რამ­დე­ნი­მე ზარს იღებს.

"ალ­ბათ ამ დღე­ებ­ში ქუ­თა­ის­ში მო­მი­წევს წას­ვლა. მომ­წე­რე, რამ­დე­ნი ოჯა­ხია ხა­შურ­ში და­სახ­მა­რე­ბე­ლი და პრო­დუქ­ტებს წა­მო­ვი­ღებ“, - ეუბ­ნე­ბა თა­ნა­მო­სა­უბ­რეს და ჩვენ­თან აგ­რძე­ლებს სა­უ­ბარს: "ჩემი მე­გობ­რე­ბი თა­ვი­ან­თი ინი­ცი­ა­ტი­ვით ეხ­მა­რე­ბი­ან ადა­მი­ა­ნებს. ზოგ­მა პატ­რო­ნა­ჟის სურ­ვი­ლი გა­მოთ­ქვა, რომ რო­მე­ლი­მე ოჯახს მა­გა­ლი­თად, 1-2 თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში და­ეხ­მა­რე­ბა".

დღის გეგ­მა თით­ქოს, შეს­რუ­ლე­ბუ­ლია, თუმ­ცა ამ დროს იღებს ინ­ფორ­მა­ცი­ას, რომ ძეგ­ვში, ერთ-ერთ ოჯახ­ში ბავ­შვი შე­ე­ძი­ნათ და სას­წრა­ფოდ სჭირ­დე­ბათ დახ­მა­რე­ბა. ასე­თი შემ­თხვე­ვა ბევ­რია, როცა მო­ხა­ლი­სე­ე­ბის გაგ­ზავ­ნა სა­ხელ­და­ხე­ლოდ არ ხერ­ხდე­ბა და "ერ­თი­ა­ნო­ბის" წარ­მო­მად­გენ­ლებს თა­ვად უწევთ თბი­ლი­სის გა­რეთ დახ­მა­რე­ბის წა­ღე­ბა...