მარ­თლმა­დი­დე­ბე­ლი სამ­ყა­რო 3 მა­ისს უფ­ლის ბრწყინ­ვა­ლე აღ­დგო­მის დღე­სას­წა­ულს აღ­ნიშ­ნავს. პან­დე­მი­ამ ქრის­ტი­ა­ნე­ბის­თვის უდი­დე­სი დღე­სას­წა­უ­ლის, აღ­დგო­მის აღ­ნიშ­ვნის წე­სიც შეც­ვა­ლა.

სა­ქარ­თვე­ლოს სა­პატ­რი­არ­ქოს­თან კო­მუ­ნი­კა­ცი­ის შე­დე­გად მთავ­რო­ბამ გა­და­წყვი­ტა, რომ სა­დღე­სას­წა­უ­ლო ლი­ტურ­გია ტაძ­რებ­ში ეპი­დე­მი­ო­ლო­გი­უ­რი უსაფრ­თხო­ე­ბის ნორ­მე­ბის მაქ­სი­მა­ლუ­რი დაც­ვით ჩა­ტარ­დეს. ტაძ­რებ­ში უზ­რუნ­ველ­ყო­ფი­ლი იქ­ნე­ბა გახ­მო­ვა­ნე­ბის სის­ტე­მა, და­ცუ­ლი იქ­ნე­ბა სო­ცი­ა­ლუ­რი დის­ტან­ცია და პირ­ბა­დის მოხ­მა­რე­ბის წესი

AMBEBI.GE თბი­ლი­სის სა­სუ­ლი­ე­რო აკა­დე­მი­ის, სა­ქარ­თვე­ლოს ეროვ­ნუ­ლი უნი­ვერ­სი­ტე­ტი­სა და თბი­ლი­სის სა­ხელ­მწი­ფო უნი­ვერ­სი­ტე­ტის პრო­ფე­სორს, სა­მე­ბის სა­კა­თედ­რო ტაძ­რის მღვდელმსა­ხურს, დე­კა­ნოზ თე­ი­მუ­რაზ თა­თა­რაშ­ვილს ესა­უბ­რა აღ­დგო­მის მნიშ­ვნე­ლო­ბა­სა და მისი პან­დე­მი­ის დროს აღ­ნიშ­ვნის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა­ზე:

- კო­რო­ნა­ვირუ­სის პან­დე­მი­ის გამო ადა­მი­ა­ნე­ბის გარ­კვე­უ­ლი ნა­წი­ლი ში­შობს, რომ ვერ მო­ა­ხერ­ხებს სა­აღ­დგო­მო ტრა­დი­ცი­ე­ბის სრულ­ყო­ფი­ლად დაც­ვას. გან­გვი­მარ­ტეთ, რა დატ­ვირ­თვა აქვს სა­აღ­დგო­მო პას­კა­სა და კვერ­ცხს ქრის­ტი­ა­ნულ ცხოვ­რე­ბა­ში და რამ­დე­ნად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ისი­ნი?

ასევე დაგაინტერესებთ

08:22 / 17-04-2020

დღეს წითელი პარასკევია - რა უნდა ვიცოდეთ უმძიმესი დღის შესახებ

- უპირ­ვე­ლე­სად, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია გან­ვას­ხვა­ვოთ ერ­თმა­ნე­თის­გან ტრა­დი­ცი­ე­ბი და დოგ­მა­ტუ­რი სწავ­ლე­ბე­ბი. წელს ეს რო­გორც არას­დროს ისეა აქ­ტუ­ა­ლუ­რი. ზო­გი­ერ­თმა ტრა­დი­ცი­ამ, თუ რე­ლი­გი­უ­რი სწავ­ლე­ბე­ბის სხვა­დას­ხვა­ნა­ი­რად გა­აზ­რე­ბამ, გა­და­ფა­რა დღე­სას­წა­უ­ლის ჭეშ­მა­რი­ტი არსი.

თუნ­დაც, რაც ახლა სა­აღ­დგო­მო ცე­ცხლთან და­კავ­ში­რე­ბით ხდე­ბა. ადა­მი­ა­ნე­ბის დიდ ნა­წილს ჰგო­ნია, რომ თუ ეს სა­აღ­დგო­მო ცე­ცხლი სა­ქარ­თვე­ლო­ში არ ჩა­მო­ვი­და, რა­ღა­ცა ირ­ღვე­ვა. გა­ვიხ­სე­ნოთ, რომ წინა სა­უ­კუ­ნე­ში, მა­გა­ლი­თად, 90-იან წლებ­ში სა­აღ­დგო­მო ცე­ცხლი სა­ერ­თოდ არ ჩა­მო­დი­ო­და სა­ქარ­თვე­ლო­ში და ყვე­ლა მშვე­ნივ­რად დღე­სას­წა­უ­ლობ­და. წელს ისე და­ი­ხა­ტა სი­ტუ­ა­ცია, რომ მე პი­რა­დად, რო­გორც სა­სუ­ლი­ე­რო პირი, გა­ოგ­ნე­ბუ­ლი დავ­რჩი -

ხალ­ხი, რო­მე­ლიც თავს დებს მარ­თლმა­დი­დებ­ლო­ბა­ზე, შეშ­ფო­თე­ბუ­ლია: ვა­ი­მე, რა გვეშ­ვე­ლე­ბა, ეს ცე­ცხლი თუ სა­ქარ­თვე­ლო­ში არ ჩა­მო­ვაო

მე მინ­და ყვე­ლას ავუხ­სნა, რომ მთა­ვა­რია, ქრის­ტი­ა­ნი აც­ნო­ბი­ე­რებ­დეს რა მოხ­და აღ­დგო­მას და ამ აღ­დგო­მის სი­ხა­რუ­ლით ვი­ყოთ სავ­სე­ნი, ჩვენ უნდა გვეს­მო­დეს, რომ ქრის­ტეს­მი­ე­რი აღ­დგო­მა, ჩვე­ნი სა­კუ­თა­რი აღ­დგო­მის და­სა­ბა­მია, რა­მე­თუ ქრის­ტეს მიერ სიკ­ვდი­ლის დათ­რგუნ­ვით ჩვენ­შიც და­ით­რგუ­ნა სიკ­ვდი­ლი, რაც გა­მო­ხა­ტუ­ლია იმა­ში, რომ მე კი გარ­და­ვიც­ვლე­ბი, მაგ­რამ ისევ აღვდგე­ბი, რო­გორც ქრის­ტე. ამას ადას­ტუ­რებს მრწამ­სიც: "მო­ვე­ლი აღ­დგო­მა­სა მკვდრე­თით და ცხოვ­რე­ბა­სა მერ­მი­სა მის სა­უ­კუ­ნო­სა­სა ამინ".

ყვე­ლა­ფე­რი სხვა კი, არის მე­ო­რე­ხა­რის­ხო­ვა­ნი. შე­იძ­ლე­ბა ისე­თი დო­ნის გან­საც­დე­ლი იყოს მოვ­ლე­ნი­ლი, რომ კვერ­ცხიც კი ვერ შევ­ღე­ბოთ. წელს ძა­ლი­ან ბევრ ადა­მი­ანს უჭირს თუნ­დაც, ენ­დროს ყიდ­ვა. სხვა­თა­შო­რის ერთი ძა­ლი­ან გა­ნათ­ლე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი მწერ­და ამას­წი­ნათ: იმ­დე­ნად გვიყ­ვარს კვერ­ცხის შე­ღებ­ვის ტრა­დი­ცია, სო­ფელ­ში მივ­დი­ო­დით სპე­ცი­ა­ლუ­რად და მხო­ლოდ სოფ­ლის ნამ­დვილ კვერ­ცხს ვღე­ბავ­დით, სხვას არც ვა­კად­რებთ ამ დღე­სას­წა­ულს და ახლა ვერ ვა­ხერ­ხებთ წას­ვლა­სო, წუხ­და.

ამით იმის თქმა მინ­და, რომ წელს რა­ღა­ცე­ე­ბი შე­იძ­ლე­ბა და­ერ­ღვას მრევლს. ამი­ტომ მე და მინ­და, გა­ვახ­ნე­ვო ჩვე­ნი მკი­თხვე­ლი, რომ თუ ვინ­მემ კვერ­ცხის შე­ღებ­ვა ვერ მო­ა­ხერ­ხა, ან პას­კა ვერ გა­მო­ა­ცხო, ამით არ ინ­გრე­ვა ყვე­ლა­ფე­რი. მთა­ვა­რია, მათ ჰქონ­დეთ ში­ნა­გა­ნი სი­ხი­ა­რუ­ლი და ზე­ი­მი თა­ვი­ანთ სუ­ლი­ერ სამ­ყა­რო­ში. რა თქმა უნდა, მეს­მის იმ ადა­მი­ა­ნე­ბის სევ­დის, ვინც ამას ვერ გა­ა­კე­თებს, მაგ­რამ მინ­და იცოდ­ნენ, რომ ეს ცოდ­ვა არ არის და მათ ოჯა­ხებ­ზე ცუ­დად არ აი­სა­ხე­ბა.

- რა სიმ­ბო­ლუ­რი ახ­სნა აქვს წი­თელ კვერ­ცხსა და პას­კას რე­ლი­გი­უ­რად?

- ხაზ­გას­მით უნდა ვთქვათ, რომ ეს არის ზე­პი­რი გად­მო­ცე­მი­სა და ტრა­დი­ცი­ის ნა­წი­ლი. სჯუ­ლის კა­ნონ­ში პას­კი­სა და კვერ­ცხის შე­ღებ­ვის აუ­ცი­ლებ­ლო­ბა­ზე ვე­რა­ფერს წა­ვი­კი­თხავთ, რად­გან ამის შე­სა­ხებ არა­ნა­ი­რი სა­ეკ­ლე­სიო დად­გე­ნი­ლე­ბა არ არ­სე­ბობს.

ამ ყვე­ლა­ფერს თა­ვი­სი სიმ­ბო­ლუ­რი დატ­ვირ­თვა გა­აჩ­ნია. მი­თუ­მე­ტეს ქრის­ტი­ა­ნო­ბის მარ­თლმა­დი­დებ­ლუ­რი შტო სიმ­ბო­ლი­კა­ზე ძა­ლი­ან ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლია და ამა­საც თა­ვი­სი სიმ­ბო­ლუ­რი დატ­ვირ­თვა აქვს. სიმ­ბო­ლო­ე­ბი გვახ­სე­ნებს ჩვენ ამა თუ იმ მოვ­ლე­ნას, რო­გორც ბიბ­ლი­ა­ში მომ­ხდარს, ისე ის­ტო­რი­ულ ფაქ­ტებს. ამ სიმ­ბო­ლო­ე­ბის გა­ცო­ცხლე­ბით, შე­სა­ბა­მი­სი მოვ­ლე­ნე­ბის თა­ნა­ზი­არ­ნი და თა­ნა­მო­ნა­წი­ლე­ნი ვხდე­ბით.

პას­კა უპირ­ვე­ლეს ყოვ­ლი­სა, თა­ვი­სი არ­სით და­კავ­ში­რე­ბუ­ლია რა­ღა­ცის გა­მო­ცხო­ბას­თან. ფქვი­ლის­გან ყო­ველ­თვის ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რი საჭ­მე­ლი რაც მზად­დე­ბა, ეს არის პური. ებ­რა­უ­ლი პა­ს­ე­ქის დღე­სას­წა­ულ­ზე ხმი­ა­დებს, უსა­ფუ­ა­რო პუ­რებს აცხობ­დნენ. ეს ხმი­ა­დე­ბი იყო სა­ი­დუმ­ლო სე­რო­ბა­ზეც. აღ­მო­სავ­ლეთ­ში კი გა­ფუ­ე­ბუ­ლი კვე­რის გა­მო­ყე­ნე­ბის ტრა­დი­ცია შე­მო­ვი­და. ის ეფუძ­ნე­ბა მა­ცხოვ­რის მიერ მო­ყო­ლილ იგავს სა­სუ­ფევ­ლის შე­სა­ხებ: სა­სუ­ფე­ვე­ლი ჰგავს სა­ფუ­ა­რი­ან ცომს, რომ­ლის მცი­რე ნა­წი­ლი ცომს აფუ­ებს. სა­ფუ­ა­რი მად­ლის სიმ­ბო­ლოა - მად­ლით ხდე­ბა ქვე­ყა­ნა­ზე ჭეშ­მა­რი­ტი სარ­წმუ­ნო­ე­ბის გავ­რცე­ლე­ბა, მად­ლით ხდე­ბა ადა­მი­ა­ნის მო­პო­ვე­ბა სა­სუ­ფევ­ლის­თვის და ცხო­ნე­ბა.

ამი­ტომ აღ­დგო­მის დღე­სას­წა­ულ­ზე ვამ­ზა­დებთ სა­ფუ­ა­რი­ან პურს, აღ­დგო­მის სი­ხა­რულ­თან ერ­თად პას­კა ასე­ვე ზე­ცი­უ­რი საზ­რდოს სიმ­ბო­ლოა ჩვე­ნი სუ­ლე­ბი­სათ­ვის. პას­კას სიმ­ბო­ლუ­რი დატ­ვირ­თვა აქვს იმ გა­გე­ბით, რომ ის ერ­თგვა­რი მად­ლმო­სი­ლი საკ­ვე­ბი გახ­ლავთ ჩვენს სა­აღ­დგო­მო სუფ­რა­ზე.

კვერ­ცხი კი, ჩვენ შეგ­ვიძ­ლია გა­ვი­გოთ რო­გორც ერ­თგვა­რი სი­ცო­ცხლის, გა­ნახ­ლე­ბის სიმ­ბო­ლო, კვერ­ცხი­დან ყო­ველ­თვის ახა­ლი სი­ცო­ცხლე იბა­დე­ბა. მა­ცხო­ვარ­მა ახა­ლი, მა­რა­დი­უ­ლი სი­ცო­ცხლე მოგ­ვი­ტა­ნა ჩვენ. მან გვი­თხრა, რომ ჩვენ არ ვართ დრო­ე­ბი­თი არ­სე­ბე­ბი დე­და­მი­წა­ზე, ჩვენ ყვე­ლა ვართ მა­რა­დი­სო­ბის შვი­ლე­ბი.

შე­ე­ხე­ბა კვერ­ცხი შე­ღებ­ვის ტრა­დი­ცი­ას, ეს უკვე ბავ­შვებ­მაც კი იცი­ან, რომ და­კავ­ში­რე­ბუ­ლია მა­რი­ამ მაგ­და­ლი­ნე­ლის ვი­ზიტ­თან რო­მის იმ­პე­რა­ტორ­თან, სა­დაც მათ თვალ­წინ კვერ­ცხი გა­წით­ლდა. ასე რომ, პას­კაც და კვერ­ცხიც არის მხო­ლოდ და მხო­ლოდ სიმ­ბო­ლო მად­ლი­სა, მა­რა­დი­უ­ლო­ბი­სა, ხე­ლა­ხა­ლი შო­ბი­სა, სი­ცო­ცხლი­სა. ეს არის თა­ო­ბი­დან თა­ო­ბა­ში გა­და­სუ­ლი ტრა­დი­ცია, რო­მე­ლის ფეს­ვე­ბიც იკარ­გე­ბა ძა­ლი­ან უხ­სო­ვარ დრო­ში და ჩვენ და­დას­ტუ­რე­ბუ­ლად არ შეგ­ვიძ­ლია ვთქვათ, პირ­ვე­ლად რო­დის და სად აღი­ნიშ­ნა პას­კი­თა და კვერ­ცხით აღ­დგო­მის დღე­სას­წა­უ­ლი.

სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რე­ბი ამას მი­ვე­სალ­მე­ბით, თუმ­ცა ვი­მე­ო­რებ, თუ რამე გა­რე­ფაქ­ტო­რის გამო ადა­მი­ან­მა ვერ მო­ა­ხერ­ხა ამ ტრა­დი­ცი­ის აღ­სრუ­ლე­ბა, არ უნდა იფიქ­როს, რომ რამე ცოდ­ვის ან უბე­დუ­რე­ბის სა­წინ­და­რია.

- ზო­გი­ერთ ქვე­ყა­ნა­ში კვერ­ცხებს სხვა­დას­ხვა ფე­რად ღე­ბა­ვენ. აუ­ცი­ლე­ბე­ლია თუ არა ის მა­ინ­ცდა­მა­ინც წი­თე­ლი იყოს?

- ეს­თე­ტი­კუ­რი ხიბ­ლი სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში თან­და­თან შე­ი­ძი­ნა ამ ტრა­დი­ცი­ამ და შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, ერ­თგვარ ხე­ლოვ­ნე­ბა­დაც იქცა. იღე­ბე­ბა ფე­რა­დი დე­კო­რა­ტი­უ­ლი კვერ­ცხე­ბი, რა­შიც ცუდს ვე­რა­ფერს ვხე­დავ. რო­გორც მა­გა­ლი­თად უძ­ვე­ლეს პე­რი­ოდ­ში სა­ა­ხალ­წლო ნაძ­ვის ხის სა­თა­მა­შო­ე­ბი სხვა­ნა­ი­რი იყო, დღეს კი ძა­ლი­ან გან­ვი­თარ­და ყვე­ლა­ფე­რი და რა არ გვხვდე­ბა.

ზო­გა­დად კვერ­ცხის შე­ღებ­ვა და მისი ფერი არ არის არა­ნა­ი­რი სა­ეკ­ლე­სიო, დოგ­მა­ტუ­რი სწავ­ლე­ბის ნა­წი­ლი, რო­მე­ლი­მე საკ­ლე­სიო კრე­ბის მიერ დამ­ტკი­ცე­ბუ­ლი. ეს არის ტრა­დი­ცია. ამი­ტომ აუ­ცი­ლებ­ლად წი­თე­ლი უნდა იყოს თუ არა, ეს არა­ვის და­უდ­გე­ნია. თუმ­ცა ჩვენს, ქარ­თულ რე­ა­ლო­ბა­ში ასეა დამ­კვიდ­რე­ბუ­ლი და ალ­ბათ სჯობს, რომ წით­ლად შე­ი­ღე­ბოს, ჩვენ­თვის ეს არის არის უფრო ტრა­დი­ცი­უ­ლი და მი­სა­ღე­ბი. თუმ­ცა, სხვა ფე­რა­დაც თუ შევ­ღე­ბავთ, არა­ფერს ვა­შა­ვებთ.

- მინ­და გკი­თხოთ კო­რო­ნა­ვი­სუ­რის გამო ეკ­ლე­სი­ის ირ­გვლივ გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი მოვ­ლე­ნე­ბის შე­სა­ხე­ბაც. სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გარ­კვე­უ­ლი ნა­წი­ლი მი­იჩ­ნევს, რომ ზი­ა­რე­ბის წესი უნდა შეც­ვლი­ლი­ყო. რო­გორ შე­ა­ფა­სებთ სა­პატ­რი­არ­ქოს მიერ გა­დად­გმულ ნა­ბი­ჯებს?

- უპირ­ვე­ლე­სად ჯან­მრთე­ლო­ბას ვუ­სურ­ვებ ჩვენს მკი­თხველს და ყვე­ლა ადა­მი­ანს. წირ­ვა იწყე­ბა უნი­კა­ლუ­რი სი­ტყვე­ბით: "მშვი­დო­ბით უფ­ლი­სა მი­მართ ვი­ლო­ცოთ“ და "მშვი­დო­ბი­სათ­ვის ყოვ­ლი­სა სოფ­ლი­სა". გთხოვთ ამ სი­ტყვებს გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ყუ­რა­დღე­ბა მი­ვაქ­ცი­ოთ. ქრის­ტი­ა­ნი პირ­ველ ყოვ­ლი­სა, უფალს ევედ­რე­ბა სამ­ყა­როს მშვი­დო­ბას. მას­ში მო­აზ­რე­ბა ყო­ვე­ლი ადა­მი­ა­ნი, ყო­ვე­ლი ერის შვი­ლი, ჩვენ­გან ცხრა მთა­სა და ცხრა ზღვას იქეთ მყო­ფე­ბიც, ამი­ტომ ჩვენ არა­ვინ უნდა გან­ვი­კი­თხოთ.

ჩემი დაკ­ვირ­ვე­ბით, მე­დი­ა­ში უფრო მე­ტად რე­ლი­გი­ურ პრობ­ლე­მა­ტი­კას ეთ­მო­ბა ყუ­რად­რე­ბა, ვიდ­რე თა­ვად პან­დე­მი­ის პრობ­ლე­მა­ტი­კას და ამის წი­ნა­აღ­მდეგ ბრძო­ლას. მე რო­გორც სა­სუ­ლი­ე­რო პირს, ეჭვი არ მე­პა­რე­ბა, რომ რო­მე­ლი­მე საღვთო სა­ი­დუმ­ლო დე­და­მი­წა­ზე, მათ შო­რის ევ­ქა­რის­ტი­ის, წმინ­და ზი­ა­რე­ბის სა­ი­დუმ­ლო, რამე საფრ­თხის შემ­ცვე­ლი შე­იძ­ლე­ბა იყოს. მაგ­რამ ამავდრო­უ­ლად არ შე­იძ­ლე­ბა არ მი­ვაქ­ცი­ოთ ყუ­რა­დღე­ბა იმას, რომ ეს საფრ­თხე არის სე­რი­ო­ზუ­ლი" ძა­ლი­ან ბევ­რი ადა­მი­ა­ნია და­ა­ვა­დე­ბუ­ლი და ბევ­რიც გარ­დაც­ვლი­ლი.

ჩვენ უნდა და­ვიც­ვათ ის წე­სე­ბი და რე­კო­მენ­და­ცი­ე­ბი, რა­საც მეც­ნი­ე­რუ­ლი ცოდ­ნით აღ­ჭურ­ვი­ლი სა­მე­დი­ცი­ნო სა­ზო­გა­დო­ე­ბა გვთა­ვა­ზობს. მი­ვე­სა­ლე­ბი სა­ქარ­თვე­ლოს ეკ­ლე­სი­ის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას, რომ მოხ­დეს წე­სე­ბის დაც­ვა ეკ­ლე­სი­ა­ში. პი­რა­დად ჩვენ­თა­ნაც ტა­ძარ­ში ძა­ლი­ან მკაც­რად არის დის­ტან­ცია და­ცუ­ლი, მრევლს სა­კუ­თა­რი სახ­ლი­დან მო­აქვს ერთჯე­რა­დი ჭი­ქე­ბი და თეფ­შე­ბი ზი­ა­რე­ბის შემ­დეგ სიტ­კბო­ე­ბი­სა და სე­ფის­კვე­რის მი­სა­ღე­ბად. რო­გოც იცით, ეს არ არის ზი­ა­რე­ბის ნა­წი­ლი. ბევრ ტა­ძარ­ში სუ­ლაც არ ხდე­ბა ზი­ა­რე­ბის შემ­დეგ სიტ­კბო­ე­ბის შე­თა­ვა­ზე­ბა მრევ­ლის­თვის, რად­გან ზი­ა­რე­ბა არის უშუ­ა­ლოდ ბარ­ძი­მი­დან სა­ერ­თო კოვ­ზით წმინ­და ნა­წი­ლე­ბის მი­ღე­ბის პრო­ცე­სი.

ზი­ა­რე­ბის წესი არ შეც­ვლი­ლა და იგი არც უნდა შეც­ვლი­ლი­ყო, რად­გან არ შე­იძ­ლე­ბა საღვთო სა­ი­დუმ­ლო და­ა­ვა­დე­ბის გა­დამ­ცე­მი იყოს. პი­რი­ქით. თუმ­ცა ყვე­ლა რე­კო­მენ­და­ცი­ას ვი­ცავთ მკაც­რად. ასე­ვე, მო­ვუ­წო­დებთ სახ­ლში დარ­ჩე­ნის­კენ იმ ადა­მი­ა­ნებს, რო­მე­ლე­ბიც თავს უძ­ლუ­რე­ბა­ში გრძნო­ბენ და ზო­გი­ერთ შემ­თხვე­ვა­ში მო­ძღვა­რი აზი­ა­რებს სახ­ლში მათ.

- რო­გორ ფიქ­რობთ, რა­ტომ გაჩ­ნდა ეკ­ლე­სი­ის სა­კი­თხთან და­კავ­ში­რე­ბით ასე­თი ურ­თი­ერ­თდა­პი­რის­პი­რე­ბა აქ­ტი­ურ მრევლსა და სა­ზო­გა­დო­ე­ბის და­ნარ­ჩენ წევ­რებს შო­რის?

- მთა­ვა­რი სათ­ქმე­ლი არის ეს, რა­საც ახლა ვი­ტყვი: მე მო­ვუ­წო­დებ ყვე­ლა ქრის­ტი­ანს, რომ და­იც­ვას ოქ­როს შუ­ა­ლე­დი სა­მე­უ­ფეო გზა­ზე, რაც არის ყვე­ლა­ზე სწო­რი გზა - 50/50-ზე. ე.ი. ქრის­ტი­ა­ნი არც სა­სო­წარ­კვე­თი­ლე­ბა­ა­ში არ უნდა ჩა­ვარ­დეს და არც - ხიბლში. იგი ურ­წმუ­ნო­ე­ბამ­დე არ უნდა მი­ვი­დეს, რომ აღარ გა­ე­კა­როს ეკ­ლე­სი­ას და მოს­წყდეს სა­ეკ­ლე­სიო სა­ი­დუმ­ლო­ებს, მაგ­რამ არ უნდა ჩა­ვარ­დეს მე­ო­რე უკი­დუ­რე­სო­ბა­შიც - ისე გა­თა­მამ­დეს და თვით­და­ჯე­რე­ბუ­ლი გახ­დეს, იფიქ­როს, არა­სო­დეს არა­ფე­რი მო­უ­ვა, არ და­ინ­ფი­ცირ­დე­ბა, რად­გან ის არის რჩე­უ­ლი და ა.შ. ეს უკვე ხიბ­ლის და სი­ა­მა­ყის გა­მოვ­ლი­ნე­ბაა.

ადა­მი­ა­ნი უნდა ხვდე­ბო­დეს, რომ მას საღ­მრთო მად­ლი იცავს, მაგ­რამ უნდა ვი­ყოთ სიფრ­თხი­ლით და მო­რი­დე­ბით, შე­ვი­ნარ­ჩუ­ნოთ დის­ტან­ცია და ყვე­ლა ის წესი და­ვიც­ვათ, რა­საც მე­დი­კო­სე­ბი მოგ­ვი­წო­დე­ბენ. კარ­გი იქ­ნე­ბა თუ ეს წე­სე­ბი პოსტპან­დე­მი­ურ პე­რი­ოდ­შიც შე­ნარ­ჩუნ­დე­ბა.

მე არ მიყ­ვარს ან­და­ზა "ზოგი ჭირი მარ­გე­ბე­ლია". ვე­თან­ხმე­ბი ივა­ნე კა­რა­მა­ზოვს, დოს­ტო­ევ­სკის რო­მა­ნის გმირს, რო­მე­ლიც ამ­ბობს, რომ არა­ვი­თა­რი ბედ­ნი­ე­რე­ბის არ მჯე­რა, თუ მის ძირ­ში, ფეს­ვებ­ში იკარ­გე­ბა ბავ­შვის ტი­რი­ლი და ადა­მი­ა­ნის უბედ­რუ­რე­ბაო. ე.ი ვე­რა­ნა­ი­რი ეკო­ლო­გი­უ­რი ან სხვა რა­ი­მე სარ­გე­ბე­ლი, ვე­რა­სო­დეს იქ­ნე­ბა სა­პირ­წო­ნე ათა­სო­ბით და­ღუ­პუ­ლი ადა­მი­ა­ნის სი­ცო­ცხლი­სა. რაც არ უნდა კარ­გი რამ მოხ­დეს ამ პან­დე­მი­ის შემ­დეგ, ჩვენ ვე­რა­სო­დეს და­ვი­ვი­წყებთ იმ უამ­რავ ადა­მი­ანს, რო­მე­ლიც ამ ვირუს­მა შე­ი­წი­რა, ან ვი­საც ტან­ჯვა მი­ა­ყე­ნა.

ჩემი რჩე­ვაა ყვე­ლა ადა­მი­ა­ნის­თვის: მორ­წმუ­ნეს­თვი­საც და ურ­წმუ­ნოს­თვი­საც, რომ კო­რექ­ტუ­ლად, ძა­ლი­ან მშვი­დად და უზ­რდე­ლო­ბის გა­რე­შე და­წე­რონ კო­მენ­ტა­რე­ბი სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში. ნუ დას­ცი­ნი­ან და შე­უ­რა­ცხყო­ფას ნუ აყე­ნე­ბენ ერ­თმა­ნეთს უფ­ლის სა­ხე­ლით. არ შე­იძ­ლე­ბა მორ­წმუ­ნე ადა­მი­ან­მა უძა­ხოს ვინ­მეს "ეშ­მა­კის მქო­ცი­ქუ­ლო", "სა­ტა­ნა", "ან­ტი­ქი­რის­ტე" - ამ სი­ტყვებს ქრის­ტი­ა­ნი არ ხმა­რობს. შე­უძ­ლე­ბე­ლია ერ­თმა ბა­გემ წარ­მოთ­ქვას "მშვი­დო­ბით უფ­ლი­სა მი­მართ ვი­ლო­ცოთ" და და ეს სა­ში­ნე­ლი სი­ტყვე­ბი. ნუ ჩავ­ვარ­დე­ბით ხიბლში, ვი­ყოთ მშვი­დად, მოთ­მი­ნე­ბით, თავ­მდაბ­ლად. ვი­ლო­ცოთ და და­ვეხ­მა­როთ ერ­თმა­ნეთს თუ შეგ­ვიძ­ლია.

- და ბო­ლოს, მინ­და გკი­თხოთ პატ­რი­არ­ქის ძა­ლი­ან რე­ზო­ნან­სულ ქა­და­გე­ბა­ზე მე­ო­რედ მოს­ვლას­თან და­კავ­ში­რე­ბით, რა­ზეც იან­ვარ­ში ისა­უბ­რა. კო­რო­ნა­ვირუ­სის გავ­რცე­ლე­ბის შემ­დეგ, ხში­რად იხ­სე­ნე­ბენ პატ­რი­არ­ქის ამ ქა­და­გე­ბას და მას ნი­შან­დობ­ლივს უწო­დე­ბენ...

- დიახ, ეს თით­ქოს დრო­ში და­ემ­თხვა პან­დე­მი­ის და­წყე­ბას. მა­შინ მისი უწ­მინ­დე­სო­ბის ქა­და­გე­ბამ გა­მო­იწ­ვია აზ­რთა სხვა­დას­ხვა­ო­ბა სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში. თუმ­ცა, ვინც სა­ეკ­ლე­სიო სა­ზო­გა­დო­ე­ბის წევ­რია, ყვე­ლა კარ­გად მიხ­ვდა ყვე­ლა­ფერს. არამ­ხო­ლოდ პატ­რი­არ­ქი, ნე­ბის­მი­ე­რი სა­სუ­ლი­ე­რო პირი ვალ­დე­ბუ­ლია მშვი­დო­ბი­ა­ნო­ბის ჟამ­საც გა­დას­ცეს მრევლს ევ­თა­დო­ლო­გი­უ­რი სწავ­ლე­ბა. ანუ სწავ­ლე­ბა მე­ო­რედ მოს­ვლის, ბოლო ჟა­მის შე­სა­ხებ.

ქრის­ტი­ა­ნო­ბა თა­ვი­სი ში­ნა­არ­სით არის აპო­კა­ლიპ­ტუ­რი რე­ლი­გია. სა­ერ­თოდ, ნე­ბის­მი­ე­რი რე­ლი­გია ას­წავ­ლის სამ­ყა­როს შექ­მნი­სა და მისი აღ­სას­რუ­ლის შე­სა­ხებ. მაზ­დი­ა­ნო­ბა ქა­და­გებ­და სამ­ყა­როს შექ­მნას და გა­ნად­გუ­რე­ბას, იუ­და­იზ­მი ქა­და­გებს სამ­ყა­როს აღ­სას­რულს, რო­დე­საც მოხ­დე­ბა ფი­ნა­ლუ­რი დღის დად­გო­მა, ის­ლა­მი ქა­და­გებს სა­ყო­ველ­თაო აღ­დგო­მას, ყუ­რან­ში პირ­ვე­ლი­ვე სუ­რა­ში აღ­ნიშ­ნუ­ლია "დი­დე­ბა ღმერ­თს გან­კი­თხვის დღი­სას მომ­სვლელს"; ბუ­დიზ­მშიც არის ეს სწავ­ლე­ბა, რომ სამ­ყა­რო პე­რი­ო­დუ­ლად უნდა გაქ­რეს.

ის რომ, სამ­ყა­რო აღ­სრუ­ლი დად­გე­ბა და მისი წინმსწრე­ბი იქ­ნე­ბა გარ­კვე­უ­ლი კა­ტაკ­ლიზ­მე­ბი, ეს ყვე­ლა ცო­ცხალ და მკვდარ რე­ლი­გი­ა­შია. ამი­ტომ თუ ადა­მი­ა­ნი ტა­ძარ­ში და­დის და ის ამ­ბობს, რომ ქრის­ტი­ა­ნია, მე მღვდე­ლი ვალ­დე­ბუ­ლი ვარ, რომ მას ამა­ზე ინ­ფორ­მა­ცია მი­ვა­წო­დო. მაგ­რამ ეს უნდა აში­ნებ­დეს თუ უნდა უხა­რო­დეს მას? მე ვე­უბ­ნე­ბი, რომ შენ საფ­ლავ­ში კი არ უნდა იწვე მუდ­მი­ვად, არა­მედ შენ აღ­დგე­ბი, რო­გორც ქრის­ტე. სუ­ლი­ე­რა­დაც და შე­ნი­ვე სხე­უ­ლით, რო­მელ­საც ვე­რა­ნა­ი­რი ვირუ­სი ვერ მო­ე­რე­ვა და იცხოვ­რებ მა­რა­დი­უ­ლად. ეს არ უნდა გვი­ხა­რო­დეს? გე­კი­თხე­ბით, რა­ტომ გვცემს თავ­ზარს მე­ო­რედ მოს­ვლა?!

კარ­გი, ამ პან­დე­მი­ას გა­და­ვურ­ჩით, ოდეს­ღაც ხომ მა­ინც და­ვი­ხო­ცე­ბით? ის 102 წლის ადა­მი­ა­ნი რომ გა­ნი­კურ­ნა იტა­ლი­ა­ში კო­რო­ნა­ვირუ­სის­გან, რამ­დე­ნი­მე, თუნ­დაც ათე­ულ წელ­ში, ხომ მა­ინც გარ­და­იც­ვლე­ბა? დე­და­მი­წა­ზე ხომ არა­ვინ დარ­ჩე­ბა? ამი­ტომ ქრის­ტე სიკ­ვდი­ლის შემ­დე­გაც გვპირ­დე­ბა აღ­დგო­მას და მა­რა­დი­ულ ცხოვ­რე­ბას სი­ხა­რულ­ში.

პატ­რი­არ­ქი 90-იან წლებ­შიც ქა­და­გებ­და მე­ო­რედ მოს­ვლის შე­სა­ხებ, უნდა ექა­და­გა ახ­ლაც და ისევ უნდა იქა­და­გოს, მან, რო­გორც ერის სუ­ლი­ერ­მა წი­ნამ­ძღოლ­მა მუდ­მი­ვად უნდა შეგ­ვახ­სე­ნოს ამის შე­სა­ხებ. მაგ­რამ ეს უნდა იყოს აუ­ცი­ლებ­ლად სწო­რად გა­გე­ბუ­ლი. ამა­ში არა­ფე­რია თავ­ზარ­და­ცე­მი. მთა­ვა­რი ისაა, რომ არ უნდა და­ვა­კავ­ში­როთ კონ­კრე­ტუ­ლი სა­კი­თხი ამა თუ იმ ბიბ­ლი­ურ მოვ­ლე­ნას­თან. ეს და­ფა­რუ­ლია და მხო­ლოდ უფალ­მა იცის, რო­დის დად­გე­ბა გან­კი­თხვის ჟამი. ხსნა არის უფალ­ში!