"ჩემთვის ყველაფერი კი არ შეიცვალა, ვიტყოდი რომ განადგურდა" - რას ყვება აზერბაიჯანელი ჟურნალისტი COVID-19-ის გამო ქვეყანაში არსებულ ვითარებაზე

საქართველოს მეზობელ აზერბაიჯანში ახალი კორონავირუსით 280-მდე ადამიანია ინფიცირებული, გარდაიცვალა 4 პაციენტი. COVID-19 ქვეყანაში პირველად 28 თებერვალს დადასტურდა, როდესაც ეროვნებით რუსი ინფიცირებული პირი აზერბაიჯანში ირანიდან ჩავიდა.

ქვეყანაში არსებული ვითარებისა და იქაური მოსახლეობის განწყობების შესახებ აზერბაიჯანელი ჟურნალისტი, სეიმურ კაზიმოვი AMBEBI.GE-სთან ინტერვიუში საუბრობს.

- როგორ აღწერდით სიტუაციას აზერბაიჯანში და როგორ გამოიყურება დედაქალაქი ბაქო?

- მე ბაქოში დავიბადე, მთელი ცხოვრებაა, აქ ვცხოვრობ. ზოგადად, ბაქო ძალიან ხალხმრავალი ქალაქია, არაოფიციალურად, აქ 4 მილიონი ადამიანი ცხოვრობს. თუმცა, დღევანდელი ბაქო ჩემი ბავშვობის, ადრიანი 90-იანი წლების ქალაქს მახსენებს... გზები საცობების გარეშე, ცოტა ხალხი. ვფიქრობ, ბაქომ ცოტა დაისვენა. მიუხედავად იმისა, რომ მინდა, ეს რაიმე კარგ მიზეზს დავუკავშირო, სამწუხაროდ, სიტუაცია სხვაგვარია.

- კორონავირუსის გავრცელების საწინააღმდეგოდ რა შეზღუდვები და ზომებია აზერბაიჯანში ამჟამად?

- მინისტრთა კაბინეტის ოპერატიული შტაბის გადაწყვეტილებით, განსაკუთრებული კარანტინის რეჟიმი 29 მარტიდან დაიწყო. ამ რეჟიმის დროს, რაიონებს და ქალაქებს შორის გადაადგილება უნდა შეჩერდეს, განსაკუთრებული დანიშნულების ტრანსპორტის გარდა, მათ შორის, სასწრაფო დახმარების, სამაშველო, სოციალური მომსახურების და სატვირთო მანქანების.

ასევე, მომსახურება შეჩერებულია ყველგან, სუპერმარკეტების, სურსათის მაღაზიების და აფთიაქების გარდა. თუმცა, საქონლის მიტანის სერვისი და ონლაინ გაყიდვები ულიმიტოდაა დაშვებული. ბულვარებზე, პარკებსა და რეკრეაციულ ზონებზე წვდომა შეზღუდულია, რათა ბევრი ხალხის შეკრება თავიდან იქნას აცილებული.

- ვიცით რომ აზერბაიჯანში, ბოლო რამდენიმე დღის განმავლობაში კორონავირუსის შემთხვევები საგრძნობლად გაიზარდა. თქვენი აზრით, ამის მიზეზი რა არის? შეიძლება ითქვას, რომ პიკი ჯერ კიდევ წინაა?

- ამის მიზეზია ხალხი. ზოგმა უნდა იმუშავოს და ანაზღაურება აიღოს, უწევთ სახლიდან გავიდნენ. ჩემი აზრით, მთავრობა ამაზე უნდა დაფიქრდეს, წინააღმდეგ შემთხვევაში, "დარჩი სახლში" უშედეგო იქნება.

თუმცა, ზოგადად, უპასუხისმგებლობაა მთავარი პრობლემა. მოსახლეობის უმეტესობა გარეთ ყველანაირი მიზეზის გარეშე გადის, ბევრ ადამიანთან აქვს კონტაქტი. ზოგს მარკეტებში სოციალური დისტანციის დაცვა არ აინტერესებს... ზოგ ადამიანს კიდევ სჯერა შეთქმულების თეორიების იმაზე მეტად, ვიდრე - ნამდვილი პრობლემების.

პირველ რიგში, ზომები მოსახლეობის მთავარი საჭიროებების დასაკმაყოფილებლად უნდა იქნას მიღებული. თუ ეს ხორციელდება, მაშინ შეიძლება საგანგებო მდგომარეობის შესაძლებლობის გათვალისწინება. აზერბაიჯანში საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადების უფლებამოსილება მხოლოდ აზერბაიჯანის პარლამენტს აქვს. უცნობია, როდის ექნება პარლამენტს ამაზე დისკუსია, რადგან ამჟამად, 10 კაცზე მეტის თავშეყრა შეზღუდულია.

- აზერბაიჯანში ვაქცინის განვითარებაზე მუშაობენ. როგორ მიდის პროცესი?

- დიახ, ამის შესახებ გვაქვს ინფორმაცია, თუმცა გულწრფელად რომ გითხრათ, დიდად ოპტიმისტურად არ ვუყურებ. თანაც, სახელმწიფო ორგანოები ამ თემას ბოლო ხანებში არ შეხებიან.

- თქვენ ჟურნალისტი ბრძანდებით. შეგიძლიათ, გვითხრათ, რა შეიცვალა პირადად თქვენთვის - დისტანციურად თუ ახერხებთ მუშაობას?

- ჩემთვის ყველაფერი კი არ შეიცვალა, ვიტყოდი, რომ განადგურდა. ყველა ჩემი გეგმა განადგურდა, გადავდე იმ ისტორიების მოყოლა, რაც უნდა მომეყოლა; გადავდე ჩემი რამდენიმე მოგზაურობა, მათ შორის საქართველოში. რაც არ უნდა იყოს, ვცდილობ, ჩემს საზოგადოებას გამოვადგე, ვწერ სტატიებს ამ სიტუაციაში მედიის სტრატეგიის შესახებ, ჩემი კოლეგების კითხვებს ვპასუხობ და დისკუსიებში ვიღებ მონაწილეობას...

- როგორ გამოიყურება საქართველოს ბრძოლა კორონავირუსის წინააღმდეგ თქვენი ქვეყნიდან?

- საქართველო და აზერბაიჯანი სამხრეთ კავკასიის რეგიონში სტრატეგიული პარტნიორები არიან. რა თქმა უნდა, მხოლოდ სავაჭრო ურთიერთობები არ გვაკავშირებს. საქართველო ჩვენი მეგობარია და ამ ქვეყანაში COVID-19-ის შესახებ სიახლეებს თვალყურს ვადევნებთ. პირადად მე ბევრი ქართველი მეგობარი მყავს და მათზე ყოველთვის ვღელავ. ახლა საქართველოში გარდაცვალების შემთხვევა არაა, აზერბაიჯანში კი 4 შემთხვევაა... იმედია, ეს მონაცემები არ შეიცვლება და ორი მეგობარი ქვეყანა ამ ტრაგედიიდან მინიმალური დანაკარგებით გამოვა...