სპორტი
Faceამბები

5

ივლისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

მთვარის მეთერთმეტე დღე დაიწყება 17:23-ზე, მთვარე მორიელშია – ერთ-ერთი ყველაზე ენერგიული, წარმატებული და ძლიერი დღეა. ნებისმიერი დავალების შესრულებისას საჭიროა სიფრთხილე და ყურადღება. იმოქმედეთ გადამწყვეტად, ბიზნესში თუ სამსახურში. განხორციელდეთ ის, რაც ჩაფიქრებული გქონდათ. გააფორმეთ კონტრაქტები, დაიკავეთ ახალი პოზიცია. არ არის რეკომენდებული ფოკუსირება მხოლოდ მატერიალურ ფასეულობებზე. დაასრულეთ რაც დაიწყეთ. ჯობია გამოიჩინოთ მზრუნველობა და სიყვარული საყვარელი ადამიანის მიმართ, მიართვათ საჩუქარი. დღის საუკეთესო საკვებად ითვლება წვენები და ხილი.
მოზაიკა
სამხედრო
საზოგადოება
მსოფლიო
სამართალი
მეცნიერება
კონფლიქტები
კულტურა/შოუბიზნესი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
როგორ აღმოჩნდა უკრაინაში სააკაშვილთან შეხვედრაზე გუბაზ სანიკიძის 20 წლის ვაჟი და რას ყვება ცნობილ ოჯახზე
როგორ აღმოჩნდა უკრაინაში სააკაშვილთან შეხვედრაზე გუბაზ სანიკიძის 20 წლის ვაჟი და რას ყვება ცნობილ ოჯახზე

20 წლის ლე­ვან სა­ნი­კი­ძე, თსუ-ს სა­მარ­თლის ფა­კულ­ტე­ტის სტუ­დენ­ტია. ის ცნო­ბი­ლი ოჯა­ხის შვი­ლია - სა­ხე­ლი ბა­ბუ­ის, მწერ­ლი­სა და ის­ტო­რი­კო­სის ლე­ვან სა­ნი­კი­ძის პა­ტივ­სა­ცე­მად და­არ­ქვეს.

რო­გორც უმ­ცრო­სი ლე­ვა­ნი ამ­ბობს, ეს სა­ხე­ლი და გვა­რი მის­თვის დიდი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაა, თუმ­ცა მო­ტი­ვა­ცი­ის მიმ­ცე­მიც და არა­ნა­ირ დაბ­რკო­ლე­ბას არ უქ­მნის ადა­მი­ა­ნებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში.

უმ­ცრო­სი ლე­ვან სა­ნი­კი­ძე ახლა AMBEBI.GE-ს სტუ­მა­რია და სა­კუ­თარ მო­საზ­რე­ბას არა­ერთ სა­კი­თხზე გვი­ზი­ა­რებს:

  • პრო­ფე­სი­უ­ლი არ­ჩე­ვა­ნი

"თა­ვი­დან სწავ­ლა სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით მინ­დო­და და­მე­წყო, მაგ­რამ სა­მარ­თა­ლი იმი­ტომ ავირ­ჩიე, რომ სა­მარ­თლის ბა­კა­ლავ­რი სა­მო­მავ­ლოდ, გან­ვი­თა­რე­ბის­თვის და მა­გის­ტრა­ტუ­რის­თვის, თუნ­დაც უცხო­ეთ­ში სწავ­ლის­თვის ბევ­რად უკე­თეს შე­საძ­ლებ­ლო­ბას იძ­ლე­ვა, მაგ­რამ მო­მა­ვალ­ში მო­სა­მარ­თლე­ო­ბას, პრო­კუ­რო­რო­ბას, არც ად­ვო­კა­ტო­ბას არ ვა­პი­რებ. იუ­რისპრუ­დენ­ცია მა­ინ­ტე­რე­სებ­და და მინ­დო­და, შე­მეს­წავ­ლა.

- მამა, გუ­ბაზ სა­ნი­კი­ძე ამ არ­ჩე­ვა­ნის გა­კე­თე­ბა­ში და­გეხ­მა­რა?

- გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა მე მი­ვი­ღე, მა­მას გა­ვა­ცა­ნი და რო­გორც მა­მამ, ისე დე­დამ - ორი­ვემ მხა­რი და­მი­ჭი­რეს. ისი­ნი ცდი­ლო­ბენ, მათი შე­ხე­დუ­ლე­ბა ამა თუ იმ სა­კი­თხზე რე­კო­მენ­და­ცი­უ­ლი ხა­სი­ა­თის იყოს. მი­იჩ­ნე­ვენ, რომ ადა­მი­ა­ნი მეტ შეც­დო­მას მა­შინ უშ­ვებს, რო­დე­საც მას ამა თუ იმ აზრს თავს ახ­ვე­ვენ.

ასე­ვე მი­ვი­ღე გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, რო­დე­საც ჩი­ნეთ­ში ერთი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში სას­წავ­ლებ­ლად წა­ვე­დი, გაც­ვლი­თი პროგ­რა­მა იყო, ჩი­ნუ­რი ენი­სა და კულ­ტუ­რის კურ­სე­ბი გა­ვი­ა­რე ჩი­ნე­თის სა­გა­რეო სწავ­ლე­ბა­თა უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში.

- და ისე და­ე­უფ­ლე ენას, რომ გა­მოთ­ქმა "ჩემ­თვის ეს ჩი­ნუ­რია" - და­ა­მარ­ცხე?

- დიახ. და­ვე­უფ­ლე ჩი­ნურ ენას, კულ­ტუ­რას, ასე­ვე აბ­რე­შუ­მის გზის ეკო­ნო­მი­კურ, პო­ლი­ტი­კურ და გე­ოგ­რა­ფი­ულ ას­პექ­ტებს. დღეს­დღე­ო­ბით ჩი­ნურ ან­ბანს და­მაკ­მა­ყო­ფი­ლებ­ლად ვფლობ და ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით სწავ­ლას თბი­ლის­შიც ვაგ­რძე­ლებ. ამას­თან, მა­ღა­ლია ჩემი ინ­ტე­რე­სი ის­ტო­რი­ის მი­მართ, ძვე­ლი ცი­ვი­ლი­ზა­ცი­ის ხალ­ხე­ბი ყო­ველ­თვის მი­ზი­დავ­და.

  • ბა­ბუა - ლე­ვან სა­ნი­კი­ძე

- ბა­ბუ­ის სა­ხე­ლი გქვია, რას ნიშ­ნავს შენ­თვის ის, რომ ლე­ვან სა­ნი­კი­ძის შთა­მო­მა­ვა­ლი ხარ?

- შეგ­ნე­ბულ ასაკ­ში მე არ მო­მი­წია ბა­ბუ­ა­ჩემ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბამ - წლი­ნა­ხევ­რის ვი­ყა­ვი, როცა გარ­და­იც­ვა­ლა. პი­როვ­ნუ­ლად არ მახ­სოვს, მაგ­რამ მისი წიგ­ნე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ჩემი ოჯა­ხის წევ­რე­ბის მო­ნა­ყო­ლი­დან ვგრძნობ, რომ მას­თან ბევ­რი რამ მა­კავ­ში­რებს.

მისი სა­ხე­ლის და გვა­რის ტა­რე­ბა დიდი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაა, მაგ­რამ ეს პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა არ მამ­ძი­მებს, არც მაბ­რკო­ლებს სხვა ადა­მი­ა­ნებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბი­სას, პი­რი­ქით, უფრო მიზ­რდის მო­ტი­ვა­ცი­ას.

რაც შე­ე­ხე­ბა ბა­ბუ­ას­თან გა­რეგ­ნულ მსგავ­სე­ბას, ნამ­დვი­ლად არ ვგა­ვარ. თა­ვის ქე­ბა­ში არ ჩა­მით­ვა­ლოთ, მაგ­რამ თვი­სე­ბე­ბით, წე­რის მა­ნე­რით, შრო­მის­მოყ­ვა­რე­ო­ბით, რო­გორც ამ­ბო­ბენ, ძა­ლი­ან ვგა­ვარ. ხან­და­ხან ხის­ტი ხა­სი­ა­თი­თაც, 5-წუ­თი­ა­ნი გაბ­რა­ზე­ბით და წყე­ნის მალე გა­დას­ვლით, რო­გორც მე­უბ­ნე­ბი­ან, ბა­ბუ­ას ვგა­ვარ. ბევ­რი მიყ­ვე­ბა ბა­ბუ­ა­ზე რა­ღა­ცებს, ეს ჩემ­ში კი­დევ აცო­ცხლებს ამ სა­ო­ცარ გან­ცდას და ძა­ლი­ან მი­ხა­რია.

რო­დე­საც უცხო გა­რე­მო­ში ვხვდე­ბი და ადა­მი­ა­ნე­ბი არ მიც­ნო­ბენ, მაგ­რამ სა­ხე­ლი­სა და გვა­რის გა­გო­ნე­ბი­სას ავ­ტო­მა­ტუ­რად მე­კი­თხე­ბი­ან - ხომ არ მაქვს რა­ი­მე კავ­ში­რი ლე­ვან სა­ნი­კი­ძეს­თან? იმ წუ­თებ­ში ჩემ მი­მართ ას­მა­გად იზ­რდე­ბა ყუ­რა­დღე­ბა და იქვე ჩემი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაც, თუმ­ცა ამ ყვე­ლა­ფერს ბავ­შვო­ბი­დან შე­ვეჩ­ვიე, რომ ეს ჩემი ძლი­ე­რი მხა­რე უნდა იყოს და ჩემ­ზე უარ­ყო­ფი­თი გავ­ლე­ნა არ უნდა იქო­ნი­ოს.

  • მამა - გუ­ბაზ სა­ნი­კი­ძე

- მამა ის­ტო­რი­ას­თან, ან­ტი­კურ კულ­ტუ­რას­თან, აღ­მო­სავ­ლეთ­თან და­კავ­ში­რე­ბით, ჩემი სა­უ­კე­თე­სო მრჩე­ვე­ლია. ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც ყო­ველ­თვის კომ­პე­ტენ­ტურ პა­სუხს სცემს ასეთ თე­მებ­ზე კი­თხვებს...

ის ჩემი და ჩემი დის ბიბ­ლი­ო­თე­კის შევ­სე­ბა­ზე ყო­ველ­თვის აქ­ტი­უ­რად ზრუ­ნავ­და, სა­შუ­ა­ლე­ბას გვაძ­ლევ­და და გვაძ­ლევს, ნე­ბის­მი­ერ წიგნ­ზე გვქონ­დეს წვდო­მა და გა­ნათ­ლე­ბა ასე მი­ვი­ღოთ. პა­ტა­რე­ბი რომ ვი­ყა­ვით, მისი პრი­ო­რი­ტე­ტი იყო, მთე­ლი სახ­სრე­ბი გა­ნათ­ლე­ბა­ში ჩა­დე­ბუ­ლი­ყო.

- მკაც­რი მა­მაა?

- სა­ერ­თოდ არა - არ მახ­სოვს, ოდეს­მე ხმა­მა­ღა­ლი სი­ტყვა ეთ­ქვას, რო­დე­საც რე­ა­ლუ­რა­დაც ვა­შა­ვებ­დით მე და ჩემი და, მუდ­მი­ვად ჩვე­ნი დამ­ცვე­ლი იყო.

- მას რო­გორც პო­ლი­ტი­კოსს, პო­ლი­ტი­კუ­რი შე­ხე­დუ­ლე­ბა ხში­რად ეც­ვლე­ბა - თა­ვი­დან ოპო­ზი­ცი­ა­ში იყო "ნა­ცი­ო­ნა­ლურ მოძ­რა­ო­ბას­თან", მერე "ოც­ნე­ბის" ბა­ნაკ­ში აღ­მოჩ­ნდა, ახლა ისეა, რომ არ­სე­ბუ­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ოპო­ზი­ცი­ა­შია. რა­ტომ ხდე­ბა ასე?

- ამ სა­კი­თხზე მი­ფიქ­რია და შე­ვეც­დე­ბი, უფრო ვრცლად ავ­ხსნა. მა­მა­ჩე­მის­თვის პრი­ო­რი­ტე­ტე­ბი ყო­ველ­თვის შემ­დეგ­ნა­ი­რად იყო გა­და­ლა­გე­ბუ­ლი: ჯო­ბია და­ი­ზი­ა­ნო პო­ლი­ტი­კუ­რი ბი­ოგ­რა­ფია, ვიდ­რე ნა­ბი­ჯის გა­დად­გმა შე­გე­შინ­დეს, თუკი ის სა­ხელ­მწი­ფო ინ­ტე­რესს ეწი­ნა­აღ­მდე­გე­ბა.

2003 წლი­დან 2012 წლამ­დე ოპო­ზი­ცი­ა­ში იყო, მაგ­რამ ის პე­რი­ო­დი სა­ერ­თოდ არ მახ­სოვს. როცა "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა" ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში მო­ვი­და, მეშ­ვი­დე კლას­ში ვი­ყა­ვი... დღე­ვან­დე­ლი გა­და­სა­ხე­დი­დან ვი­ტყვი, რომ იმ წლებ­ში ოპო­ზი­ცი­ა­ში გუ­ბაზ სა­ნი­კი­ძის ყოფ­ნა აბ­სო­ლუ­ტუ­რად გა­მარ­თლე­ბუ­ლი იყო.

"ოც­ნე­ბას­თან" და­კავ­ში­რე­ბით ჩემი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა მაქვს, მი­მაჩ­ნია, რომ პრინ­ცი­პუ­ლი არ­ჩე­ვა­ნი მი­სა­ღე­ბი იყო - წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ცვლი­ლე­ბა უნდა მომ­ხდა­რი­ყო. მა­მა­ჩე­მის ერთ დიდ შეც­დო­მად იმას ვთვლი, რომ რო­დე­საც და­ი­ნა­ხა, რომ დღე­ვან­დე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა გარ­კვე­ულ­წი­ლად ავ­ტო­რი­ტა­რიზ­მის სიმპტო­მებს ავ­ლენ­და, ბევ­რად ადრე უნდა და­ე­ტო­ვე­ბი­ნათ "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" კო­ა­ლი­ცია.

ახლა, როცა მა­მა­ჩე­მის 2003-დან 2012-მდე გა­მოს­ვლებს ვუს­მენ, მი­მაჩ­ნია, რომ ზედ­მე­ტად ხის­ტი იყო. ისე­თი სი­ხის­ტე ზო­გა­დად არ ვარ­გა.

ოპო­ზი­ცი­ას­თან მი­მარ­თე­ბა­ში კი მე ჩემი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა მაქვს. მე, რო­გორც მა­მა­ჩე­მი, ოპო­ზი­ცი­უ­რი სპექტრის მხარ­დამ­ჭე­რი ვარ, კერ­ძოდ, პრო­და­სავ­ლუ­რი ოპო­ზი­ცი­ის.

რა თქმა უნდა, დის­კომ­ფორ­ტია იმ ადა­მი­ა­ნებ­თან ყოფ­ნა, რომ­ლებ­საც დიდი ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში ებ­რძო­დი, მათი და­უ­ძი­ნე­ბე­ლი მტე­რი იყა­ვი და ამ დის­კომ­ფორ­ტს მა­მა­ჩე­მიც გრძნობს. ამ თე­მა­ზე ოჯახ­შიც უსა­უბ­რია, ჩვენ­თან ათან­ხმებს ხოლ­მე პო­ლი­ტი­კურ ნა­ბი­ჯებს, გან­სა­კუთ­რე­ბით მა­შინ, რაც მე და ჩემი და წა­მო­ვი­ზარ­დეთ. სა­ხელ­მწი­ფო ინ­ტე­რე­სი მო­ი­თხოვს ყვე­ლა­ნა­ი­რი ოპო­ზი­ცი­უ­რი ძა­ლის გა­ერ­თი­ა­ნე­ბას.

  • ვი­ზი­ტი სა­ა­კაშ­ვილ­თან

- თუმ­ცა, სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გარ­კვე­უ­ლი ნა­წი­ლი გუ­ბაზ სა­ნი­კი­ძის ამ ნა­ბი­ჯებს და­დე­ბი­თად არ აფა­სებს. სო­ცი­ა­ლუ­რი ქსე­ლი "წა­ლე­კა" ამ­ბავ­მა, რო­დე­საც გუ­ბაზ სა­ნი­კი­ძე და ვა­ლე­რი გელ­ბა­ხი­ა­ნი შვი­ლე­ბით უკ­რა­ი­ნა­ში მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილ­თან ჩა­ვიდ­ნენ. ამ შეხ­ვედ­რას შენც ეს­წრე­ბო­დი...

- და­ვი­წყებ იმით, რომ მე და ბა­ტო­ნი ვა­ლე­რის შვი­ლი იქ ცოტა და­უ­გეგ­მა­ვად აღ­მოვ­ჩნდით, ანუ ჩვე­ნი უკ­რა­ი­ნა­ში ჩაყ­ვა­ნა და­გეგ­მი­ლი არ იყო. მა­მა­ჩე­მის და ბა­ტო­ნი ვა­ლე­რის შე­ხე­დუ­ლე­ბა მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლის მი­მართ მძი­მე იყო, გან­სა­კუთ­რე­ბით, ბა­ტო­ნი ვა­ლე­რის. ის მისი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დროს პო­ლი­ტი­კუ­რი დევ­ნი­ლი გახ­ლდათ.

რაც შე­ე­ხე­ბა მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილ­თან ვი­ზიტს, მა­ნამ­დე ჩვენ­თან სახ­ლში ხში­რად სა­უბ­რობ­დნენ ამ თე­მა­ზე, ამ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­სა­ღე­ბად, დიდი ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში ით­რევ­დნენ ფეხს, მაგ­რამ ჩემი აზ­რით, გა­რე­მო­ე­ბებ­მა, მათ შო­რის, ობი­ექ­ტურ­მა, გა­მო­იწ­ვია ეს შემ­თხვე­ვა.

რაც შე­ე­ხე­ბა შეხ­ვედ­რას, ჩემი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა მაქვს მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლის პი­როვ­ნე­ბის მი­მართ და მი­მაჩ­ნია, რომ მას წარ­სულ­ში ორი რი­გის ას­პექ­ტი აქვს - რო­გორც პო­ზი­ტი­უ­რი, ისე - ნე­გა­ტი­უ­რი.

პი­რა­და­დაც მო­მი­წია მას­თან სა­უ­ბა­რი, მა­მე­ბის გა­რე­შეც შეგ­ვხვდა და პო­ზი­ტი­უ­რი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა და­ტო­ვა, თუმ­ცა ეს არ ნიშ­ნავს იმას, რომ არ ვუ­თხა­რით ის ძვე­ლი სათ­ქმე­ლი, რა­საც ვფიქ­რობ­დით. ყვე­ლა­ზე მე­ტად ის მო­მე­წო­ნა, რომ გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი აზ­რის მოს­მე­ნა შეძ­ლო, და­ნარ­ჩე­ნი შე­ფა­სე­ბის სა­კი­თხია.

სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ატე­ხი­ლი ამ­ბა­ვი ახ­სე­ნეთ და გე­ტყვით, რომ სო­ცი­ა­ლუ­რი ქსე­ლე­ბის მი­მართ ჩემი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა მაქვს... ზო­გი­ერ­თი ადა­მი­ა­ნი გუ­ლის­წყრო­მით წერ­და, ზოგი ნიშ­ნის მო­გე­ბით, პი­რა­დად მწერ­დნენ, მი­რე­კავ­დნენ. ამ სა­ზო­გა­დო­ე­ბი­საც მეს­მის, მაგ­რამ ყვე­ლა მინ­და, რომ კარ­გად და­ფიქ­რდეს, ყვე­ლას ხე­დავს, რა პრობ­ლე­მაც არის, ამი­ტომ, "მტრის ხა­ტით" არ უნდა მოხ­დეს რა­ღა­ცე­ბის შე­ფა­სე­ბა, რომ ერთი კა­ცის სი­ძულ­ვი­ლის გამო, ქვე­ყა­ნა არ და­ვაქ­ცი­ოთ. მინ­და, რომ არ­ჩე­ვა­ნი კი­დევ გა­ვა­კე­თოთ.

წა­ი­კი­თხეთ: "მად­ლო­ბე­ლი ვარ გუ­ბა­ზის, ვა­ლე­რის, ჩვე­ნი ბი­ჭე­ბის" - მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლი გუ­ბაზ სა­ნი­კი­ძეს და ვა­ლე­რი გელ­ბა­ხი­ანს შეხ­ვდა

- რო­გო­რია შენი პო­ლი­ტი­კუ­რი არ­ჩე­ვა­ნი და ხომ არ ხარ რო­მე­ლი­მე პარ­ტი­ის წევ­რი?

- არც ახლა და არც მო­მა­ვალ­ში პარ­ტი­ის წევ­რო­ბას არ ვა­პი­რებ. მი­მაჩ­ნია, რომ სა­მო­ქა­ლა­ქო აქ­ტი­ვიზ­მი ბევ­რად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, თუმ­ცა ჩვენ­თან ეს არ არის ჯერ აქ­ტი­უ­რი, ნელ-ნელა იდ­გამს ფეხს.

მე მი­ვე­კუთ­ვნე­ბი იმ ადა­მი­ან­თა კა­ტე­გო­რი­ას, რო­მელ­საც გა­და­წყვე­ტი­ლი აქვს, პრო­და­სავ­ლურ ძა­ლას მის­ცეს ხმა. არის ორი-სამი პარ­ტია, რო­მელ­თა პროგ­რა­მას და სა­არ­ჩევ­ნო სი­ა­საც და­ვე­ლო­დე­ბი. ძა­ლი­ან მინ­და, სა­ქარ­თვე­ლო­ში დად­გეს დრო, როცა პროგ­რა­მებს, სიას, კო­ა­ლი­ცი­ის გა­რან­ტი­ებს ხალ­ხი ყუ­რა­დღე­ბას მი­აქ­ცევს და არ­ჩე­ვანს ამის მი­ხედ­ვით გა­ა­კე­თებს.

მკითხველის კომენტარები / 29 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
პაპაი ოქრო
0

ლევან ვინაა თქვენი აზნაური ლევან სანიკიძე

ბექა
29

ერთი სიტყვით ასე ვიტყოდი: ს ი რ ც ხ ვ ი ლ ი ა

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
როგორ ცვლის ხელოვნური ინტელექტი ჩვენი ყოველდღიური ცხოვრების წესს?
ავტორი:

როგორ აღმოჩნდა უკრაინაში სააკაშვილთან შეხვედრაზე გუბაზ სანიკიძის 20 წლის ვაჟი და რას ყვება ცნობილ ოჯახზე

როგორ აღმოჩნდა უკრაინაში სააკაშვილთან შეხვედრაზე გუბაზ სანიკიძის 20 წლის ვაჟი და რას ყვება ცნობილ ოჯახზე

20 წლის ლევან სანიკიძე, თსუ-ს სამართლის ფაკულტეტის სტუდენტია. ის ცნობილი ოჯახის შვილია - სახელი ბაბუის, მწერლისა და ისტორიკოსის ლევან სანიკიძის პატივსაცემად დაარქვეს.

როგორც უმცროსი ლევანი ამბობს, ეს სახელი და გვარი მისთვის დიდი პასუხისმგებლობაა, თუმცა მოტივაციის მიმცემიც და არანაირ დაბრკოლებას არ უქმნის ადამიანებთან ურთიერთობაში.

უმცროსი ლევან სანიკიძე ახლა AMBEBI.GE-ს სტუმარია და საკუთარ მოსაზრებას არაერთ საკითხზე გვიზიარებს:

  • პროფესიული არჩევანი

"თავიდან სწავლა საერთაშორისო ურთიერთობების მიმართულებით მინდოდა დამეწყო, მაგრამ სამართალი იმიტომ ავირჩიე, რომ სამართლის ბაკალავრი სამომავლოდ, განვითარებისთვის და მაგისტრატურისთვის, თუნდაც უცხოეთში სწავლისთვის ბევრად უკეთეს შესაძლებლობას იძლევა, მაგრამ მომავალში მოსამართლეობას, პროკურორობას, არც ადვოკატობას არ ვაპირებ. იურისპრუდენცია მაინტერესებდა და მინდოდა, შემესწავლა.

- მამა, გუბაზ სანიკიძე ამ არჩევანის გაკეთებაში დაგეხმარა?

- გადაწყვეტილება მე მივიღე, მამას გავაცანი და როგორც მამამ, ისე დედამ - ორივემ მხარი დამიჭირეს. ისინი ცდილობენ, მათი შეხედულება ამა თუ იმ საკითხზე რეკომენდაციული ხასიათის იყოს. მიიჩნევენ, რომ ადამიანი მეტ შეცდომას მაშინ უშვებს, როდესაც მას ამა თუ იმ აზრს თავს ახვევენ.

ასევე მივიღე გადაწყვეტილება, როდესაც ჩინეთში ერთი წლის განმავლობაში სასწავლებლად წავედი, გაცვლითი პროგრამა იყო, ჩინური ენისა და კულტურის კურსები გავიარე ჩინეთის საგარეო სწავლებათა უნივერსიტეტში.

- და ისე დაეუფლე ენას, რომ გამოთქმა "ჩემთვის ეს ჩინურია" - დაამარცხე?

- დიახ. დავეუფლე ჩინურ ენას, კულტურას, ასევე აბრეშუმის გზის ეკონომიკურ, პოლიტიკურ და გეოგრაფიულ ასპექტებს. დღესდღეობით ჩინურ ანბანს დამაკმაყოფილებლად ვფლობ და ამ მიმართულებით სწავლას თბილისშიც ვაგრძელებ. ამასთან, მაღალია ჩემი ინტერესი ისტორიის მიმართ, ძველი ცივილიზაციის ხალხები ყოველთვის მიზიდავდა.

  • ბაბუა - ლევან სანიკიძე

- ბაბუის სახელი გქვია, რას ნიშნავს შენთვის ის, რომ ლევან სანიკიძის შთამომავალი ხარ?

- შეგნებულ ასაკში მე არ მომიწია ბაბუაჩემთან ურთიერთობამ - წლინახევრის ვიყავი, როცა გარდაიცვალა. პიროვნულად არ მახსოვს, მაგრამ მისი წიგნებიდან გამომდინარე, ჩემი ოჯახის წევრების მონაყოლიდან ვგრძნობ, რომ მასთან ბევრი რამ მაკავშირებს.

მისი სახელის და გვარის ტარება დიდი პასუხისმგებლობაა, მაგრამ ეს პასუხისმგებლობა არ მამძიმებს, არც მაბრკოლებს სხვა ადამიანებთან ურთიერთობისას, პირიქით, უფრო მიზრდის მოტივაციას.

რაც შეეხება ბაბუასთან გარეგნულ მსგავსებას, ნამდვილად არ ვგავარ. თავის ქებაში არ ჩამითვალოთ, მაგრამ თვისებებით, წერის მანერით, შრომისმოყვარეობით, როგორც ამბობენ, ძალიან ვგავარ. ხანდახან ხისტი ხასიათითაც, 5-წუთიანი გაბრაზებით და წყენის მალე გადასვლით, როგორც მეუბნებიან, ბაბუას ვგავარ. ბევრი მიყვება ბაბუაზე რაღაცებს, ეს ჩემში კიდევ აცოცხლებს ამ საოცარ განცდას და ძალიან მიხარია.

როდესაც უცხო გარემოში ვხვდები და ადამიანები არ მიცნობენ, მაგრამ სახელისა და გვარის გაგონებისას ავტომატურად მეკითხებიან - ხომ არ მაქვს რაიმე კავშირი ლევან სანიკიძესთან? იმ წუთებში ჩემ მიმართ ასმაგად იზრდება ყურადღება და იქვე ჩემი პასუხისმგებლობაც, თუმცა ამ ყველაფერს ბავშვობიდან შევეჩვიე, რომ ეს ჩემი ძლიერი მხარე უნდა იყოს და ჩემზე უარყოფითი გავლენა არ უნდა იქონიოს.

  • მამა - გუბაზ სანიკიძე

- მამა ისტორიასთან, ანტიკურ კულტურასთან, აღმოსავლეთთან დაკავშირებით, ჩემი საუკეთესო მრჩეველია. ადამიანი, რომელიც ყოველთვის კომპეტენტურ პასუხს სცემს ასეთ თემებზე კითხვებს...

ის ჩემი და ჩემი დის ბიბლიოთეკის შევსებაზე ყოველთვის აქტიურად ზრუნავდა, საშუალებას გვაძლევდა და გვაძლევს, ნებისმიერ წიგნზე გვქონდეს წვდომა და განათლება ასე მივიღოთ. პატარები რომ ვიყავით, მისი პრიორიტეტი იყო, მთელი სახსრები განათლებაში ჩადებულიყო.

- მკაცრი მამაა?

- საერთოდ არა - არ მახსოვს, ოდესმე ხმამაღალი სიტყვა ეთქვას, როდესაც რეალურადაც ვაშავებდით მე და ჩემი და, მუდმივად ჩვენი დამცველი იყო.

- მას როგორც პოლიტიკოსს, პოლიტიკური შეხედულება ხშირად ეცვლება - თავიდან ოპოზიციაში იყო "ნაციონალურ მოძრაობასთან", მერე "ოცნების" ბანაკში აღმოჩნდა, ახლა ისეა, რომ არსებული ხელისუფლების ოპოზიციაშია. რატომ ხდება ასე?

- ამ საკითხზე მიფიქრია და შევეცდები, უფრო ვრცლად ავხსნა. მამაჩემისთვის პრიორიტეტები ყოველთვის შემდეგნაირად იყო გადალაგებული: ჯობია დაიზიანო პოლიტიკური ბიოგრაფია, ვიდრე ნაბიჯის გადადგმა შეგეშინდეს, თუკი ის სახელმწიფო ინტერესს ეწინააღმდეგება.

2003 წლიდან 2012 წლამდე ოპოზიციაში იყო, მაგრამ ის პერიოდი საერთოდ არ მახსოვს. როცა "ქართული ოცნება" ხელისუფლებაში მოვიდა, მეშვიდე კლასში ვიყავი... დღევანდელი გადასახედიდან ვიტყვი, რომ იმ წლებში ოპოზიციაში გუბაზ სანიკიძის ყოფნა აბსოლუტურად გამართლებული იყო.

"ოცნებასთან" დაკავშირებით ჩემი დამოკიდებულება მაქვს, მიმაჩნია, რომ პრინციპული არჩევანი მისაღები იყო - წინა ხელისუფლების ცვლილება უნდა მომხდარიყო. მამაჩემის ერთ დიდ შეცდომად იმას ვთვლი, რომ როდესაც დაინახა, რომ დღევანდელი ხელისუფლება გარკვეულწილად ავტორიტარიზმის სიმპტომებს ავლენდა, ბევრად ადრე უნდა დაეტოვებინათ "ქართული ოცნების" კოალიცია.

ახლა, როცა მამაჩემის 2003-დან 2012-მდე გამოსვლებს ვუსმენ, მიმაჩნია, რომ ზედმეტად ხისტი იყო. ისეთი სიხისტე ზოგადად არ ვარგა.

ოპოზიციასთან მიმართებაში კი მე ჩემი დამოკიდებულება მაქვს. მე, როგორც მამაჩემი, ოპოზიციური სპექტრის მხარდამჭერი ვარ, კერძოდ, პროდასავლური ოპოზიციის.

რა თქმა უნდა, დისკომფორტია იმ ადამიანებთან ყოფნა, რომლებსაც დიდი ხნის განმავლობაში ებრძოდი, მათი დაუძინებელი მტერი იყავი და ამ დისკომფორტს მამაჩემიც გრძნობს. ამ თემაზე ოჯახშიც უსაუბრია, ჩვენთან ათანხმებს ხოლმე პოლიტიკურ ნაბიჯებს, განსაკუთრებით მაშინ, რაც მე და ჩემი და წამოვიზარდეთ. სახელმწიფო ინტერესი მოითხოვს ყველანაირი ოპოზიციური ძალის გაერთიანებას.

  • ვიზიტი სააკაშვილთან

- თუმცა, საზოგადოების გარკვეული ნაწილი გუბაზ სანიკიძის ამ ნაბიჯებს დადებითად არ აფასებს. სოციალური ქსელი "წალეკა" ამბავმა, როდესაც გუბაზ სანიკიძე და ვალერი გელბახიანი შვილებით უკრაინაში მიხეილ სააკაშვილთან ჩავიდნენ. ამ შეხვედრას შენც ესწრებოდი...

- დავიწყებ იმით, რომ მე და ბატონი ვალერის შვილი იქ ცოტა დაუგეგმავად აღმოვჩნდით, ანუ ჩვენი უკრაინაში ჩაყვანა დაგეგმილი არ იყო. მამაჩემის და ბატონი ვალერის შეხედულება მიხეილ სააკაშვილის მიმართ მძიმე იყო, განსაკუთრებით, ბატონი ვალერის. ის მისი ხელისუფლების დროს პოლიტიკური დევნილი გახლდათ.

რაც შეეხება მიხეილ სააკაშვილთან ვიზიტს, მანამდე ჩვენთან სახლში ხშირად საუბრობდნენ ამ თემაზე, ამ გადაწყვეტილების მისაღებად, დიდი ხნის განმავლობაში ითრევდნენ ფეხს, მაგრამ ჩემი აზრით, გარემოებებმა, მათ შორის, ობიექტურმა, გამოიწვია ეს შემთხვევა.

რაც შეეხება შეხვედრას, ჩემი დამოკიდებულება მაქვს მიხეილ სააკაშვილის პიროვნების მიმართ და მიმაჩნია, რომ მას წარსულში ორი რიგის ასპექტი აქვს - როგორც პოზიტიური, ისე - ნეგატიური.

პირადადაც მომიწია მასთან საუბარი, მამების გარეშეც შეგვხვდა და პოზიტიური შთაბეჭდილება დატოვა, თუმცა ეს არ ნიშნავს იმას, რომ არ ვუთხარით ის ძველი სათქმელი, რასაც ვფიქრობდით. ყველაზე მეტად ის მომეწონა, რომ განსხვავებული აზრის მოსმენა შეძლო, დანარჩენი შეფასების საკითხია.

სოციალურ ქსელში ატეხილი ამბავი ახსენეთ და გეტყვით, რომ სოციალური ქსელების მიმართ ჩემი დამოკიდებულება მაქვს... ზოგიერთი ადამიანი გულისწყრომით წერდა, ზოგი ნიშნის მოგებით, პირადად მწერდნენ, მირეკავდნენ. ამ საზოგადოებისაც მესმის, მაგრამ ყველა მინდა, რომ კარგად დაფიქრდეს, ყველას ხედავს, რა პრობლემაც არის, ამიტომ, "მტრის ხატით" არ უნდა მოხდეს რაღაცების შეფასება, რომ ერთი კაცის სიძულვილის გამო, ქვეყანა არ დავაქციოთ. მინდა, რომ არჩევანი კიდევ გავაკეთოთ.

წაიკითხეთ: "მადლობელი ვარ გუბაზის, ვალერის, ჩვენი ბიჭების" - მიხეილ სააკაშვილი გუბაზ სანიკიძეს და ვალერი გელბახიანს შეხვდა

- როგორია შენი პოლიტიკური არჩევანი და ხომ არ ხარ რომელიმე პარტიის წევრი?

- არც ახლა და არც მომავალში პარტიის წევრობას არ ვაპირებ. მიმაჩნია, რომ სამოქალაქო აქტივიზმი ბევრად მნიშვნელოვანია, თუმცა ჩვენთან ეს არ არის ჯერ აქტიური, ნელ-ნელა იდგამს ფეხს.

მე მივეკუთვნები იმ ადამიანთა კატეგორიას, რომელსაც გადაწყვეტილი აქვს, პროდასავლურ ძალას მისცეს ხმა. არის ორი-სამი პარტია, რომელთა პროგრამას და საარჩევნო სიასაც დაველოდები. ძალიან მინდა, საქართველოში დადგეს დრო, როცა პროგრამებს, სიას, კოალიციის გარანტიებს ხალხი ყურადღებას მიაქცევს და არჩევანს ამის მიხედვით გააკეთებს.