ავტორი:

"ჩვენი აქ დასახლება ტრაგიკული ამბავია" - რატომ მოუწიათ წულაძეებს მშობლიური სახლიდან წასვლა და როგორ გამოიყურება მათი "სამოთახიანი" ოქროყანაში

"ჩვენი აქ დასახლება ტრაგიკული ამბავია" - რატომ მოუწიათ წულაძეებს მშობლიური სახლიდან წასვლა და როგორ გამოიყურება მათი "სამოთახიანი" ოქროყანაში

ერთი წლის წინ დასახლდნენ ოქროყანაში. როგორც ბატონი ლევანი ამბობს, ეს მთლად თავიანთი სურვილით არ მომხდარა და ერთგვარად ტრაგიკული ამბავიცაა - იძულებული გახდნენ, „პლეხანოვზე“ მდებარე წინაპრების ბინა დაეთმოთ და ახალი ნავსაყუდელი მოეძებნათ. სახლთან განშორება, რომელშიც ცოლ-ქმარმა ცხოვრების დიდი ნაწილი გაატარა, განსაკუთრებით რთული ბატონი ლევანისთვის აღმოჩნდა. ძველი სახლის ნოსტალგიაზე, ახალ სახლში ნაპოვნ კომფორტსა და საყვარელ ნივთებზე ჩვენი მასპინძლები თავად ისაუბრებენ.

- ჩვენი აქ დასახლება საკმაოდ ტრაგიკული ამბავია, - თხრობას იწყებს ბატონი ლევანი და თან თავის ძაღლს, ელიკოს, ეფერება, რომელიც ოჯახის სრულუფლებიანი წევრია, - მოვიდა ინვესტორი და შენობის შესყიდვა გადაწყვიტა. თავიდან კი გავიბრძოლე, არ დავთმობთ-მეთქი, მაგრამ სხვა გზა არ გვქონდა. ისე გამოვიდა, რომ ზუსტად 100 წლის თავზე ოჯახს ვუღალატე...

ფიქრობდნენ, სად წასულიყვნენ და ოქროყანაზე შეაჩერეს არჩევანი. გადაწყვეტილების მიღებაზე იმანაც იქონია გავლენა, რომ ოქროყანაში მარჯანიშვილის თეატრის ახალი შენობა შენდება და პატარა თეატრალური ქალაქის მოწყობა იგეგმება. ამიტომ იფიქრეს, რომ თეატრთან ახლოს იქნებოდნენ და ოქროყანაში სახლის ძიება დაიწყეს.

არასრული კარკასისგან, სადაც კედლებიც კი არ იყო დასრულებული, ლამაზი და მყუდრო სახლი ააშენეს. მშენებლობასა და რემონტს ცხრა თვე დასჭირდა. ამ ცხრა თვის განმავლობაში ბევრი კამათის გადატანა მოუხდათ. ცოლ-ქმრის გემოვნება და სურვილები ერთმანეთისგან განსხვავდებოდა. „იმდენად განსხვავებული აზრი გვქონდა დიზაინთან, ნივთებთან დაკავშირებით, რომ კინაღამ განქორწინებამდე მივედით“, - ხუმრობს ქალბატონი მანანა და კიდევ უფრო აშკარა ხდება, რამდენად დიდი შრომა, ფიქრი და დრო მოითხოვა ამ „სამოთახიანმა სახლმა“, როგორც მას ბატონი ლევანი უწოდებს.

სახლში შესვლისთანავე იგრძნობა, რომ აქ ხელოვანი და გემოვნებიანი ადამიანები ცხოვრობენ. აქ ყველაფერი ორიგინალური და მხოლოდ „მათია“ - ინტერიერი, დეკორი, ავეჯი, ნივთები. ყველაფერში იგრძნობა მასპინძლების ცხოვრების წესი, გემოვნება, პრიორიტეტები. ინტერიერის დიზაინზე და სივრცის განაწილებაზე ძირითადად დიასახლისმა იზრუნა, რა თქმა უნდა, მეუღლის აზრის გათვალისწინებით: „არ მესმის, რატომ ქირაობენ დიზაინერს და მას მიანდობენ სახლის მოწყობას. ყველაფერი ხომ შენი პირადი ცხოვრების წესიდან გამომდინარე ხდება!“ - ამბობს ქალბატონი მანანა და გვაჩვენებს მისი დიზაინერული ექსპერიმენტების შედეგს, რომელსაც ახლა მათი სახლი ჰქვია.

სხვათა შორის, ის, რომ ხელოვანების სახლში ხართ და რომ აქ „რეტროსა“ და „მოდერნის“, ძველებურისა და თანამედროვეს საინტერესო ტანდემია, ეზოში შესვლამდეც კი შეიმჩნევა - კარზე ორგვარი ზარია - მექანიკური და ელექტრო. ეზოში შესვლისთანავე ყურადღებას იქცევს ნაქსოვ ნაჭერში შემოსილი ხილის ხეები. ესეც ქალბატონი მანანას იდეაა, შთაგონების წყარო ინტერნეტი აღმოჩნდა. ასევე კარსა და ვერანდაზე თვალს სტაცებს მნახველს ორიგინალური რკინის ქოლგები. ხის დივანი და სავარძელი დიდ ვერანდაზე თავად ლევან წულაძის ნამუშევარია. ხელობა ეხერხება და როგორც ამბობს, მოწყენილობის ჟამს გააკეთა: „ცოტა დიდი და მძიმე გამომივიდა, „მოზვერა“ დავარქვით. ამას ახლა „გავშკურკავ“, შევღებავ და უფრო კარგი შესახედი იქნება“...წაიკითხეთ სრულად