"მადლობა ჟიურის: გვერდით დამიდგნენ და არ მითხრეს, რომ რადგან ვტირი, ე.ი. სუსტი ვარ" - რატომ ვერ შეიკავა ცრემლები ნუცა სურგულაძემ "მასტერშეფში"

ყოველ შეჯიბრს თან ერთვის სტრესი და ნერვიულობა. გამონაკლისი არც კულინარიული შოუ "მასტერშეფია", რომლის ბოლო გადაცემაც მაყურებელს ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი მონაწილის, ნუცა სურგულაძის, ტირილით დაამახსოვრდა.

ყველაფერი იმით დაიწყო, რომ ნუცას მიერ მომზადებულმა პირველმა კერძმა ჟიურის მოწონება ვერ დაიმსახურა. ნუცას თქმით, იმდენად ბევრი იშრომა ლობსტერის მოსამზადებლად, რომ ჟიურისგან ასეთ შეფასებას არ ელოდა. გადაცემის მეორე ნაწილშიც ნუცა ცრემლებს ვერ იკავებდა. სწორედ ამის შესახებ საუბრით დავიწყეთ ინტერვიუ:

- ზოგადად ემოციური ხარ, თუ იმ დღეს ინერვიულე განსაკუთრებულად?

- ძალიან ემოციური ადამიანი ვარ. შეიძლება, კატამ გადაირბინოს და იმაზე ვიტირო. ჩემგან ცრემლები ძალიან ბუნებრივია და არც იშვიათობაა. არ უნდა გაგიკვირდეთ, როცა დაინახავთ, რომ ნუცა ტირის, რადგან ნუცა თითქმის სულ ტირის. ბოლო გადაცემის ეპიზოდი ყველაზე ცუდი დღე იყო.

თავიდან თითქოს კარგად დაიწყო, მაგრამ მერე რომ დავიწყე ტირილი, ვეღარ გავჩერდი: ვტიროდი კეთების დროს, შეფასების დროსაც და მას შემდეგაც, რაც გავიაზრე, რომ მე არ ვტოვებდი პროექტს. რა თქმა უნდა, არც მე არ მსიამოვნებდა. ძალიან ვეცადე თავის ხელში აყვანას, მაგრამ არ გამომივიდა. მინდა ვთქვა, რომ ტირილი სისუსტის ნიშანი არ არის. ემოციის გამოხატვის ერთ-ერთი ფორმაა, როგორც სიცილი, ყვირილი... მე გაბრაზება არ შემიძლია და ვტირი.

- ცრემლებმა კერძის მომზადებაშიც შეგიშალა ხელი?

- რა თქმა უნდა, ძალიან შემიშალა ხელი. კერძი ისეთი არ გამომივიდა, როგორიც მინდოდა. ამაზე ორმაგად ვიტირე. გადავრჩი, რომ არ გავვარდი მაგ დღეს. ლუკას სიტყვების არ იყოს, ცრემლები არ უხდება კერძს. მანვე მირჩია: ეს ცრემლები დაიშრე, ემოცია სიბრაზეში გადაიტანე და კერძში ჩადეო. ჟიურის სამივე წევრს მინდა მადლობა გადავუხადო, რომ გვერდით დამიდგნენ და არ მითხრეს, რომ რადგან ვტიროდი, ე.ი. სუსტი ვიყავი.

- რეალურ სამზარეულოში არანაკლები იქნებოდა სტრესი, ვიდრე "მასტერშეფის" სამზარეულოში...

- იქ სხვანაირი სტრესია. ყველაფერი დალაგებულია და უხეში შეცდომის დაშვების ალბათობა ძალიან მცირეა. რა თქმა უნდა, შეფსაც გააჩნია. ძალიან მკაცრ შეფთან მუშაობა განსაკუთრებულად რთულია. საბედნიეროდ, მე ვისთანაც მომიწია მუშაობა, საკმაოდ კეთილები იყვნენ. თუმცა რამდენჯერმე სუშეფებთან მქონია უთანხმოება და მიტირია კიდეც. როცა დამწყები ხარ, შენზე გამოცდილი მზარეულები კი საკმაოდ უხეშად გაძლევენ შენიშვნას, რა თქმა უნდა, არაა სასიამოვნო. რამდენჯერმე საპირფარეშოშიც მიტირია, მერე დავბრუნებულვარ და გამიგრძელებია მუშაობა.

- ჟიურის შეფასებებზე რას იტყვი?

- რადგან ასე თუ ისე გამოცდილება მაქვს, მე ცოტა სხვანაირად მაფასებენ. ჩემგან უფრო მეტს მოითხოვენ. დანარჩენებს თუ წახალისების მიზნით აქებენ ხოლმე, მე ყველა პატარა დეტალზეც კი მიმითითებენ და შეცდომად მითვლიან. თუმცა ეს უფრო მეტ მოტივაციას მაძლევს, რომ ჩემი მაქსიმუმი ვაჩვენო ჟიურის.

ლუკას რჩევები ყოველთვის საუკეთესოა ხოლმე. ყოველთვის იცის, რა ტექნიკური დარღვევა მაქვს კერძში, ყოველ პატარა დარღვევას ამჩნევს და მეუბნება, როგორ ჯობია. ლევანს უფრო ქართული სამზარეულო უყვარს, არ მოსწონს, როცა უცხოური დეტალები შემომაქვს ხოლმე...წაიკითხეთ სრულად