Faceამბები
პოლიტიკა
სამხედრო

21

იანვარი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

სამშაბათი, მთვარის ოცდამეორე დღე დაიწყება 01:42-ზე, მთვარე მორიელში იქნება 20:19-დან არ წამოიწყოთ ახალი საქმეები. ყოველდღიური საქმეებით შემოიფარგლეთ. ნუ მიიღებთ მნიშვნელოვან გადაწყვეტილებებს. ვაჭრობისთვის არახელსაყრელი დღეა. მოერიდეთ საქმეების, ურთიერთობების გარჩევას. აკონტროლეთ ემოციები. კარგი დღეა შემოქმედებითი საქმიანობისთვის. ცოდნის მისაღებად, გამოცდის ჩასაბარებლად. ცუდი დღეა საქმიანობის, სამსახურის შესაცვლელად. უფროსთან ურთიერთობა კარგს არაფერს მოგიტანთ. გახსოვდეთ, რომ ამ დღეს ადამიანები უფრო მეტ დაპირებას იძლევიან, ვიდრე სინამდვილეში გაგიკეთებენ. მეტად დაისვენეთ, ივარჯიშეთ, მაგრამ მკვეთრ ილეთებს მოერიდეთ. შეასრულეთ საოჯახო საქმეები. ქორწინება და ნიშნობა სხვა დღისთვის გადადეთ. მატულობს ვენერიული დაავადებების რისკი. მოიმატებს სტრესული და სარისკო ქმედებების რაოდენობა. მოსალოდნელია ტრავმები, ქირურგიული ჩარევის ალბათობა.
მსოფლიო
საზოგადოება
სამართალი
მოზაიკა
სპორტი
კულტურა/შოუბიზნესი
მეცნიერება
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"როდესაც ფიზიკურად ვშრომობ, რუსთაველი სულ მეხმარება" - გაიცანით 75 წლის ქალი, რომელმაც "ვეფხისტყაოსანი" ზეპირად იცის
"როდესაც ფიზიკურად ვშრომობ, რუსთაველი სულ მეხმარება" - გაიცანით 75 წლის ქალი, რომელმაც "ვეფხისტყაოსანი" ზეპირად იცის

ტყი­ბუ­ლის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტის, სო­ფელ ორ­პირ­ში მცხოვ­რე­ბი 75 წლის ანრო ცი­რე­კი­ძე ცო­ცხა­ლი ლე­გენ­დაა, რო­მელ­საც "ვე­ფხის­ტყა­ოს­ნის" ზე­პი­რად მო­ყო­ლა შე­უძ­ლია. მას ამის­თვის 6 სა­ა­თი, 5 წუთი და 12 წამი სჭირ­დე­ბა.

გერ­მა­ნუ­ლი ენის ფი­ლო­ლო­გი "ვე­ფხის­ტყა­ოს­ნის" ზე­პი­რად მცოდ­ნე­თა კონ­კურ­სის 6-გზის გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლია. რო­დის და რა­ტომ გა­და­წყვი­ტა პო­ე­მის და­ზე­პი­რე­ბა, ამის გა­სარ­კვე­ვად AMBEBI.GE ქალ­ბა­ტონ ან­როს და­უ­კავ­შირ­და:

- ამ ყვე­ლაფ­რის სა­ფუძ­ვე­ლი პო­ე­ზი­ის სიყ­ვა­რუ­ლია, მაგ­რამ კონ­კრე­ტუ­ლად მო­გიყ­ვე­ბით, რა, რო­გორ მოხ­და. 1966 წელს სა­კავ­ში­რო მას­შტა­ბით ჩა­ტარ­და რუს­თა­ვე­ლის 800 წლის იუ­ბი­ლე და ამ სა­ი­უ­ბი­ლეო სამ­ზა­დის­თან და­კავ­ში­რე­ბით, სა­ქა­ლა­ქო კო­მი­ტე­ტის ბი­უ­როს სხდო­მა­ზე, იუ­ბი­ლემ­დე ერთი წლით ადრე, ტყი­ბუ­ლის სა­ქა­ლა­ქო კო­მი­ტე­ტის პირ­ველ­მა პირ­მა, ბა­ტონ­მა კარ­ლო ლო­მა­ძემ შე­მო­ი­ტა­ნა წი­ნა­და­დე­ბა, რომ სხვა ღო­ნის­ძი­ე­ბებ­თან ერ­თად ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი­ყო "ვე­ფხის­ტყა­ოს­ნის" ზე­პი­რათმცოდ­ნე­თა კონ­კურ­სი.

რა თქმა უნდა, ამ ინ­ცი­ტი­ა­ვას სკეპ­ტი­კო­სე­ბი გა­მო­უჩ­დნენ, მაგ­რამ ბა­ტონ­მა კარ­ლომ თა­ვი­სი მა­ინც გა­ი­ტა­ნა და მა­შინ­ვე და­ა­ვა­ლა ტყი­ბუ­ლის გა­ზე­თის რე­დაქ­ტორს, და­ე­წყო პო­ე­მის ნა­წილ-ნა­წილ ბეჭდ­ვა და თან კონ­კურ­სის შე­სა­ხებ ინ­ფორ­მა­ცია გა­მო­ექ­ვეყ­ნე­ბი­ნა. ეს ყვე­ლა­ფე­რი გახ­და მო­ტი­ვა­ცია ჩემ­თვის, რომ პო­ე­მა მეს­წავ­ლა. კონ­კურ­სი რომ ჩა­ტარ­და გა­ვი­მარ­ჯვე, მა­შინ 22 წლის ვი­ყა­ვი, მე-4 კურ­სის სტუ­დენ­ტი.

- რამ­დენ ხან­ში მო­ა­ხერ­ხეთ პო­ე­მის ზე­პი­რად სწავ­ლა, ყო­ველ დღე კი­თხუ­ლობთ?

- 6 თვე­ში ვის­წავ­ლე. დღის განმვა­ლო­ბა­ში 8-9 სტროფს ვსწავ­ლობ­დი. ზო­გა­დად, კი­თხვა არის ჩემი ჰობი და და­ძი­ნე­ბამ­დე სულ ვკი­თხუ­ლობ. ყვე­ლა­ნა­ირ ლი­ტე­რა­ტუ­რას ვკი­თხუ­ლობ, მაგ­რამ უფრო რუს­თვე­ლო­ლო­გი­ას ვა­ნი­ჭებ უპი­რა­ტე­სო­ბას. რო­დე­საც ფი­ზი­კუ­რად ვმუ­შა­ობ, რუს­თა­ვე­ლი სულ მეხ­მა­რე­ბა. ამას წი­ნათ მკი­თხეს, არ გა­ვი­წყდე­ბაო, თუ იმე­ო­რე­ბო? - ვუ­პა­სუ­ხე: ჭამა და სმა გა­ვი­წყდე­ბათ მეთ­ქი?!

რა­საც არ უნდა ვა­კე­თებ­დე ფი­ზი­კუ­რად, ბარ­ვა იქ­ნე­ბა, თოხ­ნა, თუ სხვა რამ, რუს­თა­ვე­ლი ყო­ველ­თვის ჩემ­თა­ნაა და მეხ­მა­რე­ბა, რომ დაღ­ლა არ ვიგ­რძნო. ყო­ველ სა­ღა­მოს ვკი­თხუ­ლობ...

- "ვე­ფხის­ტყა­ოს­ნი­დან" თქვე­ნი გა­მორ­ჩე­უ­ლი პერ­სო­ნა­ჟი რო­მე­ლია?

- ვერ ვი­ტყვი მა­გას, მაგ­რამ (იცი­ნის) ჩემი მე­უღ­ლე მე­უბ­ნე­ბო­და, ნეს­ტა­ნი ხარო, ოღონდ ამა­ში სი­ლა­მა­ზეს არ გუ­ლის­ხმობ­და, ფი­ცხი ხარ მა­სა­ვი­თო, იძახ­და. სი­ლა­მა­ზით ნამ­დვი­ლად ვერ და­ვიკ­ვეხ­ნი.

- რო­გორც ვი­ცით, გერ­მა­ნუ­ლი ენის ფი­ლო­ლო­გი ხართ, გერ­მა­ნე­ლი ავ­ტო­რე­ბი ხომ არ გა­და­ძა­ლა შოთა რუს­თა­ვე­ლის პო­ე­მის გან­სა­კუთ­რე­ბულ­მა სიყ­ვა­რულ­მა?

- დიახ, ფი­ლო­ლო­გი ვარ, გერ­მა­ნუ­ლი ენის მი­მარ­თუ­ლე­ბით. ძა­ლი­ან დიდი ხნის მან­ძილ­ზე სო­ფელ ორ­პი­რის სკო­ლა­ში ვას­წავ­ლი­დი. გავ­ხდი თუ არა სა­პენ­სიო ასა­კის, სკო­ლას თავი და­ვა­ნე­ბე. ქუ­თა­ის­ში ვსწავ­ლობ­დი ალექ­სან­დრე წუ­ლუ­კი­ძის სა­ხე­ლო­ბის ინ­სტი­ტუ­ტში, ახლა წე­რეთ­ლის უნი­ვერ­სი­ტეტს ეძა­ხი­ან. რაც შე­ე­ხე­ბა გერ­მა­ნე­ლი მწერ­ლე­ბის მი­მართ ჩემს და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბას, გო­ე­თემ­დე ბავ­შვე­ბი სწო­რედ, რომ შოთა რუს­თა­ვე­ლის გზით მიმ­ყავ­და.

- რას ეტყვით მოს­წავ­ლე­ებს და მას­წავ­ლებ­ლებს, რო­მელ­თაც პო­ე­მის სწავ­ლა ერ­თუ­ლე­ბათ...

- რო­დე­საც ტყი­ბულ­ში რუს­თა­ვე­ლის სა­ღა­მო მო­ვა­წყეთ, სწო­რედ ეგ იყო იდეა, რომ ბავ­შვე­ბი წიგნ­თან მიგ­ვეყ­ვა­ნა. "ვე­ფხის­ტყა­ოს­ნის" ზე­პი­რად დას­წავ­ლა, არ არის მთა­ვა­რი, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია იცო­დე, რა­ტომ არის ის ეროვ­ნუ­ლი სა­გან­ძუ­რი, და­ძა­ლე­ბით ამ პო­ე­მის სწავ­ლა არ შე­იძ­ლე­ბა, მისი შეს­წავ­ლის სურ­ვი­ლი შიგ­ნი­დან უნდა წა­მო­ვი­დეს... თუ პო­ე­მას გა­აზ­რე­ბუ­ლად წა­ი­კი­თხა­ვენ, ყო­ვე­ლი წა­კი­თხვის შემ­დეგ, მას­ში ახალ-ახალ მარ­გა­ლიტს იპო­ვი­ან.

ვერ და­ვე­თან­ხმე­ბი ქარ­თუ­ლი ენი­სა და ლი­ტე­რა­ტუ­რის მას­წავ­ლებ­ლებს იმა­ში, რომ "ვე­ფხის­ტყა­ო­სა­ნი" რთუ­ლია და ბავ­შვე­ბი ვერ იგე­ბენ. მე და­ვა­ფუძ­ნე "ვე­ფხის­ტყა­ოს­ნის" კლუ­ბი სო­ფელ ორ­პი­რის სა­ჯა­რო სკო­ლა­ში. სკო­ლი­დან წა­მოს­ვლის შემ­დეგ, კლუ­ბი ჩემ­მა მოს­წავ­ლემ გა­და­ი­ბა­რა.

- ახლა რო­გორ ცხოვ­რობთ, რას საქ­მი­ა­ნობთ, რა არის თქვე­ნი შე­მო­სავ­ლის წყა­რო?

- მარ­ტო­ხე­ლა ცხოვ­რე­ბას ვე­წე­ვი. ვცხოვ­რობ ყო­ფილ მას­წავ­ლე­ბელ­თა სახ­ლში. ჩემი სა­კუ­თა­რი სახ­ლი არ მაქვს. მაქვს პა­ტა­რა მი­წის ნაკ­ვე­თი და ცოტა მო­სა­ვა­ლი მომ­ყავს. არ ვა­ღი­ა­რებ და­ბე­რე­ბას. ერთი კვი­რის წინ ცუდი ამ­ბა­ვი შე­მემ­თხვა, წის­ქვი­ლი­დან მოვ­დი­ო­დი, ტრა­ი­ლერ­მა წა­მაქ­ცია, 25 ტო­ნი­ა­ნი მან­ქა­ნა რომ დამ­ჯა­ხე­ბო­და, ვერ გა­დავ­რჩე­ბო­დი. სა­ვად­მყო­ფო­ში არც წავ­სულ­ვარ, ასე ად­ვი­ლად ტრა­ი­ლე­რი ვერ მო­მე­რე­ვა, ფეხი და­მი­ზი­ა­ნა მხო­ლოდ... არა­ვინ ელო­და გა­დარ­ჩე­ნას, 100 ასე­თი შემ­თხვე­ვი­დან ერთი ვერ გა­დარ­ჩე­ბო­და.

თურ­მე ბორ­ბლებს გა­რეთ გა­დავ­ბრუ­ნე­ბულ­ვარ, ბორ­ბლე­ბის შიდა მხა­რის­კენ რომ წავ­ქცე­უ­ლი­ყა­ვი, გამსრეს­და. რა ვქნა, არ ვის­ვე­ნებ, ჩემს საქ­მეს ვინ გა­მი­კე­თებს, შვი­ლი მე არ მყავს, და მე არ მყავს, ძმა მე არ მყავს. მე­ზობ­ლე­ბი მივ­ლიდ­ნენ, და მა­კი­თხავ­დნენ.... მაგ­რამ ხომ იცით, კაცი მა­ინც თა­ვის­თავ­თან მარ­ტოა. ჩემი შე­მო­სა­ვა­ლი მხო­ლოდ პენ­სია და ჩემი შრო­მით მო­წე­უ­ლი მო­სა­ვა­ლია. ჩემს მე­უღ­ლეს კურ­სებ­ში ჰქონ­და სახ­ლი, მე მისი მე­ო­რე მე­უღ­ლე ვარ. მის სახ­ლში შვი­ლე­ბი ცხოვ­რო­ბენ.

რო­გორც AMBEBI.GE-ს ორ­პი­რის სკო­ლის დი­რექ­ტორ­მა ირი­ნე ბე­რე­კაშ­ვილ­მა უამ­ბო, ქალ­ბა­ტო­ნი ანრო ღირ­სე­ბის ორ­დენ­ზე წა­რად­გი­ნეს, თუმ­ცა სამ­წუ­ხა­როდ, ამ ჯილ­დოს მფლო­ბე­ლი ვერ გახ­და.

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
რა ცვლილებების წინაშე დადგა აშშ-ი და რა გამოხმაურება მოჰყვა დონალდ ტრამპის ინაუგურაციას
ავტორი:

"როდესაც ფიზიკურად ვშრომობ, რუსთაველი სულ მეხმარება" - გაიცანით 75 წლის ქალი, რომელმაც "ვეფხისტყაოსანი" ზეპირად იცის

"როდესაც ფიზიკურად ვშრომობ, რუსთაველი სულ მეხმარება" - გაიცანით 75 წლის ქალი, რომელმაც "ვეფხისტყაოსანი" ზეპირად იცის

ტყიბულის მუნიციპალიტეტის, სოფელ ორპირში მცხოვრები 75 წლის ანრო ცირეკიძე ცოცხალი ლეგენდაა, რომელსაც "ვეფხისტყაოსნის" ზეპირად მოყოლა შეუძლია. მას ამისთვის 6 საათი, 5 წუთი და 12 წამი სჭირდება.

გერმანული ენის ფილოლოგი "ვეფხისტყაოსნის" ზეპირად მცოდნეთა კონკურსის 6-გზის გამარჯვებულია. როდის და რატომ გადაწყვიტა პოემის დაზეპირება, ამის გასარკვევად AMBEBI.GE ქალბატონ ანროს დაუკავშირდა:

- ამ ყველაფრის საფუძველი პოეზიის სიყვარულია, მაგრამ კონკრეტულად მოგიყვებით, რა, როგორ მოხდა. 1966 წელს საკავშირო მასშტაბით ჩატარდა რუსთაველის 800 წლის იუბილე და ამ საიუბილეო სამზადისთან დაკავშირებით, საქალაქო კომიტეტის ბიუროს სხდომაზე, იუბილემდე ერთი წლით ადრე, ტყიბულის საქალაქო კომიტეტის პირველმა პირმა, ბატონმა კარლო ლომაძემ შემოიტანა წინადადება, რომ სხვა ღონისძიებებთან ერთად ჩატარებულიყო "ვეფხისტყაოსნის" ზეპირათმცოდნეთა კონკურსი.

რა თქმა უნდა, ამ ინციტიავას სკეპტიკოსები გამოუჩდნენ, მაგრამ ბატონმა კარლომ თავისი მაინც გაიტანა და მაშინვე დაავალა ტყიბულის გაზეთის რედაქტორს, დაეწყო პოემის ნაწილ-ნაწილ ბეჭდვა და თან კონკურსის შესახებ ინფორმაცია გამოექვეყნებინა. ეს ყველაფერი გახდა მოტივაცია ჩემთვის, რომ პოემა მესწავლა. კონკურსი რომ ჩატარდა გავიმარჯვე, მაშინ 22 წლის ვიყავი, მე-4 კურსის სტუდენტი.

- რამდენ ხანში მოახერხეთ პოემის ზეპირად სწავლა, ყოველ დღე კითხულობთ?

- 6 თვეში ვისწავლე. დღის განმვალობაში 8-9 სტროფს ვსწავლობდი. ზოგადად, კითხვა არის ჩემი ჰობი და დაძინებამდე სულ ვკითხულობ. ყველანაირ ლიტერატურას ვკითხულობ, მაგრამ უფრო რუსთველოლოგიას ვანიჭებ უპირატესობას. როდესაც ფიზიკურად ვმუშაობ, რუსთაველი სულ მეხმარება. ამას წინათ მკითხეს, არ გავიწყდებაო, თუ იმეორებო? - ვუპასუხე: ჭამა და სმა გავიწყდებათ მეთქი?!

რასაც არ უნდა ვაკეთებდე ფიზიკურად, ბარვა იქნება, თოხნა, თუ სხვა რამ, რუსთაველი ყოველთვის ჩემთანაა და მეხმარება, რომ დაღლა არ ვიგრძნო. ყოველ საღამოს ვკითხულობ...

- "ვეფხისტყაოსნიდან" თქვენი გამორჩეული პერსონაჟი რომელია?

- ვერ ვიტყვი მაგას, მაგრამ (იცინის) ჩემი მეუღლე მეუბნებოდა, ნესტანი ხარო, ოღონდ ამაში სილამაზეს არ გულისხმობდა, ფიცხი ხარ მასავითო, იძახდა. სილამაზით ნამდვილად ვერ დავიკვეხნი.

- როგორც ვიცით, გერმანული ენის ფილოლოგი ხართ, გერმანელი ავტორები ხომ არ გადაძალა შოთა რუსთაველის პოემის განსაკუთრებულმა სიყვარულმა?

- დიახ, ფილოლოგი ვარ, გერმანული ენის მიმართულებით. ძალიან დიდი ხნის მანძილზე სოფელ ორპირის სკოლაში ვასწავლიდი. გავხდი თუ არა საპენსიო ასაკის, სკოლას თავი დავანებე. ქუთაისში ვსწავლობდი ალექსანდრე წულუკიძის სახელობის ინსტიტუტში, ახლა წერეთლის უნივერსიტეტს ეძახიან. რაც შეეხება გერმანელი მწერლების მიმართ ჩემს დამოკიდებულებას, გოეთემდე ბავშვები სწორედ, რომ შოთა რუსთაველის გზით მიმყავდა.

- რას ეტყვით მოსწავლეებს და მასწავლებლებს, რომელთაც პოემის სწავლა ერთულებათ...

- როდესაც ტყიბულში რუსთაველის საღამო მოვაწყეთ, სწორედ ეგ იყო იდეა, რომ ბავშვები წიგნთან მიგვეყვანა. "ვეფხისტყაოსნის" ზეპირად დასწავლა, არ არის მთავარი, მნიშვნელოვანია იცოდე, რატომ არის ის ეროვნული საგანძური, დაძალებით ამ პოემის სწავლა არ შეიძლება, მისი შესწავლის სურვილი შიგნიდან უნდა წამოვიდეს... თუ პოემას გააზრებულად წაიკითხავენ, ყოველი წაკითხვის შემდეგ, მასში ახალ-ახალ მარგალიტს იპოვიან.

ვერ დავეთანხმები ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებლებს იმაში, რომ "ვეფხისტყაოსანი" რთულია და ბავშვები ვერ იგებენ. მე დავაფუძნე "ვეფხისტყაოსნის" კლუბი სოფელ ორპირის საჯარო სკოლაში. სკოლიდან წამოსვლის შემდეგ, კლუბი ჩემმა მოსწავლემ გადაიბარა.

- ახლა როგორ ცხოვრობთ, რას საქმიანობთ, რა არის თქვენი შემოსავლის წყარო?

- მარტოხელა ცხოვრებას ვეწევი. ვცხოვრობ ყოფილ მასწავლებელთა სახლში. ჩემი საკუთარი სახლი არ მაქვს. მაქვს პატარა მიწის ნაკვეთი და ცოტა მოსავალი მომყავს. არ ვაღიარებ დაბერებას. ერთი კვირის წინ ცუდი ამბავი შემემთხვა, წისქვილიდან მოვდიოდი, ტრაილერმა წამაქცია, 25 ტონიანი მანქანა რომ დამჯახებოდა, ვერ გადავრჩებოდი. სავადმყოფოში არც წავსულვარ, ასე ადვილად ტრაილერი ვერ მომერევა, ფეხი დამიზიანა მხოლოდ... არავინ ელოდა გადარჩენას, 100 ასეთი შემთხვევიდან ერთი ვერ გადარჩებოდა.

თურმე ბორბლებს გარეთ გადავბრუნებულვარ, ბორბლების შიდა მხარისკენ რომ წავქცეულიყავი, გამსრესდა. რა ვქნა, არ ვისვენებ, ჩემს საქმეს ვინ გამიკეთებს, შვილი მე არ მყავს, და მე არ მყავს, ძმა მე არ მყავს. მეზობლები მივლიდნენ, და მაკითხავდნენ.... მაგრამ ხომ იცით, კაცი მაინც თავისთავთან მარტოა. ჩემი შემოსავალი მხოლოდ პენსია და ჩემი შრომით მოწეული მოსავალია. ჩემს მეუღლეს კურსებში ჰქონდა სახლი, მე მისი მეორე მეუღლე ვარ. მის სახლში შვილები ცხოვრობენ.

როგორც AMBEBI.GE-ს ორპირის სკოლის დირექტორმა ირინე ბერეკაშვილმა უამბო, ქალბატონი ანრო ღირსების ორდენზე წარადგინეს, თუმცა სამწუხაროდ, ამ ჯილდოს მფლობელი ვერ გახდა.

ძიუდოისტი ეთერ ლიპარტელიანი მსოფლიოს ჩემპიონი გახდა

სახელმწიფოს გადაწყვეტილებით პარაოლიმპიური თამაშების გამარჯვებულები ყოველთვიურად 1000 ლარიან სტიპენდიას მიიღებენ

შატილში ერთადერთი საჯარო სკოლა იწვის