გაიცანით კვების ტექნოლოგიების პროგრამის საუკეთესო სტუდენტები, რომლებსაც კერძო სექტორმა სტიპენდია დაუნიშნა

ალბათ, ხშირად გსმენიათ მოსაზრება, რომ ჩვენი ქვეყანა კვების ტექნოლოგებს დეფიციტს განიცდის, რომ ეს სფერო პოპულარობას კარგავს, ახალგაზრდა კვალიფიციური კადრები არ გვყავს და მალე ეს პროფესია „მოკვდება“.

ამ მოსაზრებაში გარკვეული სიმართლე არის, თუმცა რეალურად, ყველაფერი ისე არაა, როგორც ჩანს. კვალიფიციური კვების ტექნოლოგების დეფიციტი მართლაც პრობლემაა, თუმცა მოთხოვნის შესაბამისად, სფერო ახალგაზრდებში ნელ-ნელა პოპულარული ხდება.

სულ უფრო მეტ ყურადღებას ვუთმობთ იმ პროდუქტის ხარისხის, ვარგისიანობის, შემადგენლობისა და მომზადების ტექნოლოგიის გაცნობას, რომელსაც მოვიხმართ. ამ ყველაფერზე პასუხისმგებელი კი სწორედ კვების ტექნოლოგია. რომ არა ის, წარმოდგენა არ გვექნებოდა, თეფშზე რამდენად წესების დაცვით წარმოებული სოსისი, შაშხი, პური ან ნებისმიერი პროდუქტი გვიდევს.

გიორგი კუკავა და დავით ივანიაძე „აგრარული უნიერსიტეტის“ მე-3 კურსის სტუდენტები არიან, რომლებმაც ჩვენთან კვების ტექნოლოგის პროფესიის სირთულესა და გამოწვევებზე ისაუბრეს. ისინი წელს კომპანია „ნიკორას“ სტიპენდიანტები გახდნენ, რადგან კურსზე ყველაზე მაღალი GPI აქვთ და გამორჩეული სტუდენტები არიან.

გასულ წელს, პროგრამის 4 სტუდენტი გამოვლინდა, რომელთაც ყველაზე მაღალი GPI-ის გამო „ნიკორას“ სტიპენდია მიიღეს. 2018 წელს შერჩეული 4 სტუდენტიდან ერთ-ერთი კურსდამთავრებული მარიამ გოგელიძე „ნიკორას“ თანამშრომელი გახდა.

ამ სემესტრის სტიპენდიანტები კვლავ არიან ელენე ღამბარაშვილი და ელენე ჯავახიშვილი. გიორგი და დავით მათ ამ სემესტრიდან შეუერთდნენ და როგორც თავად აღნიშნავენ, ორივე მათგანისთვის სტიპენდია მოტივატორია იმისა, რომ სწავლის ტემპი არ შეანელონ. ასევე, მათ დაინახეს, რომ კვების ტექნოლოგის პროფესიის მიმართ კომპანიები ინტერესით არიან განწყობილები და დასაქმების ბაზარი სულ უფრო იზრდება.

თავიანთი პროფესიის, სტიპენდიის მოპოვებისა და სამომავლო გეგმების შესახებ გიორგიმ და დავითმა უფრო დეტალურად თავად გვიამბეს.

რატომ გადაწყვიტეთ, კვების ტექნოლოგიების პროგრამას მიჰყოლოდით, მაშინ, როცა ამ პროფესიის მიმართ საზოგადოებაში გარკვეული სკეპტიციზმი არსებობს?

გიორგი: გარკვეულწილად, საბუნებისმეტყველო საგნები კარგად გამომდიოდა, ამიტომ ავირჩიე ეს პროფესია. თავდაპირბელად, მედიცინაზეც ვფიქრობდი, თუმცა ოჯახის ფაქტორის გამოც, კვების ტექნოლოგიებისკენ გადმოვიხარე. ჩემს ოჯახს პურის მცირე საწარმო აქვს. თავიდან გეჩვენება, რომ სწავლის პროცესი ცოტა მონოტონურია, მაგრამ რაც უფრო სიღრმეში შედიხარ, ეს პროფესია სულ უფრო და უფრო საინტერესო ხდება.

დავითი: როცა აბიტურიენტი ვიყავი არ ვიცოდი, სად და რისი სწავლა მინდოდა, რაც ალბათ ამ ასაკში ბუნებრივია. პირველი კურსის შემდეგაც ვერ ვხვდებოდი, რომელი მიმართულებით წავსულიყავი, სურსათის ტექნოლოგია თუ მეღვინეობა მაგრამ ცოტა რისკით და ცოტა საგნების სიყვარულის გამოც ტექნოლოგია ვარჩიე და მისით მოხიბლული ვარ. იმედი მაქვს, მომავალშიც ჩემი პროფესიით დავკავდები.

რა სირთულეებთან არის დაკავშირებული სურსათის ტექნოლოგიის პროფესია როგორც შესასწავლად, ისე პრაქტიკაში?

გიორგი: ვერ ვიტყვი, რომ ძალიან რთულია, უბრალოდ, ინტერესი უნდა გქონდეს და არ გაგიჭირდება. განსაკუთრებით საინტერესო პროცესია იმიტომ, რომ გვაქვს ლაბორატორიები. გარდა ამისა, ჯერ უშუალოდ პრაქტიკულ საქმიანობასთან შეხება არ მქონია, რადგან გრაფიკის გამო დასაქმებას ვერ ვახერხებ.

დავითი:რთული ნამდვილად არ არის, თუ გაინტერესებს. ყველაფერი, ნედლეულის შერჩევიდან, პროდუქტის წარმოების პროცესში არსებული ნიუანსებისა და შენახვის პირობების ჩათვლით, კვების ტექნოლოგის პასუხისმგებლობაა, ამიტომ ძალიან საინტერესო სფეროა.

რამდენად ელოდით, რომ თქვენი პროფესიის მიმართ სიყვარულისა და მისი კარგად შესწავლის გამო ბიზნესი სტიპენდიით დაგაჯილდოვებდათ?

გიორგი: დაგვიკავშირდნენ „ნიკორადან“ და დაგვაჯილდოვეს სტიპენდიით. ეს ჩემთვის ნამდვილად მოულოდნელი იყო. თვითონ არავის დავკავშირებივარ და არც თხოვნით მიმიმართავს. ეს ერთ-ერთი მოტივატორი იქნება ჩვენთვის. ვფიქრობთ, კვების ტექნოლოგიების მიმართულებით საქართველოში არსებულ ვითარებაში რადგან გვიწევენ დახმარებას, თუ ამის საშუალება მოგვეცა, ამ კომპანიაში ჩვენს წვლილს შევიტანთ. პირველი ნაბიჯი ჩვენს ურთიერთობაში „ნიკორამ“ გადმოდგა და სამომავლოდ თუნდაც მასთან თანამშრომლობას არ გამოვრიცხავთ.

დავითი: ზოგადად, კვების ტექნოლოგიების პროგრამაზე ჩვენს უნივერსიტეტში სწავლის მსურველთა რიცხვი იზრდება. ბუნებრივია, სტიპენდია ჩემთვის და ყველა ამ სფეროში სწავლით დაინერესებული სტუდენტისთვის მოტივატორია.

ნამდვილად არ მქონდა სტიპენდიის მოლოდინი. ვიცოდით, რომ ეს დარგი სტიპენდიით არ ფინანსდება, ამიტომ ერთგვარი სიუპრიზი იყო.

სამომავლოდ, როგორ გეგმავთ თქვენს პროფესიაში რეალიზებას?

გიორგი: მინდა, ხორცის ან პურის მიმართულებით გავაგრძელო მუშაობა, თუმცა ჯერ საბოლოდ გადაწყვეტილი არ მაქვს.

დავითი: თუ გინდა, შენს პროფესიაში კარგად რეალიზდე, ალბათ, უმჯობესია, საკუთარი საწარმო გქონდეს. ამაზე ვფიქრობ, თუმცა ჯერ კიდევ ბევრი რამ მაქვს სასწავლი და სამომავლოდ ვნახოთ, როგორ გავაგრძელებ. მინდა, რომ ჩემი პროფესიით ვიმუშაო და უფრო განვვითარდე.