ემიგრაციის სევდა და სხვა პრობლემები დათო ტურაშვილის შემოქმედებაში - „გურჯი ხათუნი“ ხელახლა გამოიცემა
„ვუძღვნი ჩემს გურჯი-ხათუნს და უცხოეთში მცხოვრებ ქართველ ქალებს – ყველაზე სევდიან ემიგრანტებს დედამიწაზე.“
არსებობენ ავტორები, რომლებიც ბესტსელერები ხდებიან, მაგრამ მალევე მათ შესახებ საზოგადოების დიდი ნაწილი ივიწყებს. თუმცა არსებობენ ავტორებიც, რომელთა თითოეული წინადადება, თითოეული აბზაცი თუ გვერდი იმდენად ღრმა შთაბეჭდილებას ახდენს მკთხველზე, რომ მისი დავიწყება შეუძლებელი ხდება. დათო ტურაშვილი პირველად 1988 წელს გამოჩნდა და მას შემდეგ მისი ყველა წიგნი ბესტსელერია. თანამედროვე ქართველ ავტორებს შორის დათოს განსაკუთრებული ადგილი უკავია, არამხოლოდ მისი წიგნების გამო. ის ყოველთვის აქტიურად არის ჩართული ქვეყანაში მიმდინარე პროცესებში და ყოველთვის ხალხთანაა, დათო არის თბილისური ამბების ერთ-ერთი საუკეთესო მთხრობელი და ხალხის ინტერესების დამცველი.
„წიგნების კითხვაც ბავშვობიდანვე შემიყვარდა. ისე, ფეხბურთელობაზეც ვოცნებობდი, მაგრამ დედაჩემი წინააღმდეგი იყო (ფეხები ძალიან დაგეღუნებაო) და მეც მოთხრობების წერა დავიწყე.რ ადგან განსაკუთრებული პირობები არასოდეს მქონია, მიჩვეული ვარ და ყველგან შემიძლია წერა (გზაშიც კი) და ყველგან ვწერ, სადაც დრო მაქვს. სამწუხაროდ, დრო ჩემთვის სერიოზული პრობლემაა, ხშირად არ მაქვს და მგონი, ფულიც იმისთვის მჭირდება, რომ დრო ვიყიდო,“ - ამბობს დათო ტურაშვილი ერთ-ერთ ინტერვიუში.
მისი სამწერლობო ისტორია თითქმის 30 წელს ითვლის. ყველაზე ცნობილი ნაწარმოები „ჯინსების თაობაა“, რომელიც 2008 წელს გამოვიდა და ბესტსელერის პოზიციას კვლავ არ თმობს.
ამ დრომდე დათოს გამოცემული აქვს 12 წიგნი. მისი მოთხრობები თარგმნილია 7 ენაზე და გამოქვეყნებულია სხვადასხვა ქვეყნის ლიტერატურულ პერიოდიკაში. ასევე არის ავტორი სამეცნიერო-კვლევითი წერილებისა ლიტერატურათმცოდნეობასა და ისტორიოგრაფიაში. თარგმნილი აქვს როგორც პროზაული, ასევე პოეტური ტექსტები რუსული, ინგლისური, ესპანური და თურქული ენებიდან.
დათო აქტიური სამოქალაქო პოზიციითაც გამოირჩევა.მან კარგად იცის თბილისის ისტორია და სოციალურ ქსელებში ხშირად ჩნდება თბილისის შესახებ ვიდეოებით. თავის რომანებშიც ყოველთვის რეალურ ცხოვრებასთან დაკავშირებულ მძაფრ თემებს ეხება. ერთ-ერთი ასეთია „გურჯი-ხათუნი“.
„არ დავიჯერე,რომ მისი მოწყენის მიზეზი სამშობლო ქვეყნის ძველი დიდება იყო და არა სხვა რამ უფრო პირადული,ის რაც უფრო ადვილი დასაჯერებელი იქნებოდა ჩემთვის და განა მე არ ვიყავი ცამეტი წლისა, როცა ქალის ყმაწვილი გული ათრთოლებას იწყებს და თუ იქ, სამშობლო ქვეყანაში ვინმეს გამო დარდობდა, რად უნდა გამკვირვებოდა. თუმცა ასეც რომ ყოფილიყო მაინც უცნაურად ჩანდა მისი მოწყენა – აბა, სად გურჯების ქვეყანაში წვალება და სად სელჯუკების დიდი სამეფოს სულთნის ცოლობა და სასახლის დედოფლობა, როცა ყმაწვილ სულთანს ისე უყვარხარ,რომ სახელმწიფო საქმეებზე აღარ ზრუნავს და დღენიადაგ იმაზე ფიქრობს,თუ როგორ გააბედნიეროს ყმაწვილი ცოლი, როგორ გაახაროს თავისი დედოფალი და კიდევ რა ძვირფასი საჩუქარი უძღვნას თავის საყვარელს. ქალებს ხშირად კაცები კი არა, ქალებიც ვერაფერს გაუგებენ…“ - ეს ამონარიდია რომანიდან „გურჯი-ხათუნი“. რომანი კი, დათო ტურაშვილის სხვა მოთხრობებთან ერთად,რომელთაგან ზოგიერთი პირველად ქვეყნდება, გამომცემლობა „პალიტრა L-მა “ ხელახლა გამოსცა პროექტის „იკითხე ქართული“ ფარგლებში.წიგნის ყდა, ისევე როგორც ამ პროექტის ყველა სხვა წიგნისა, გაფორმებულია ხელოვნების სასახლის მიერ გამოკვლეული და დაცული „ქართული ისტორიული ქსოვილის“ ნიმუშით.
წიგნის შეძენა 7 ოქტომბრიდან გაზეთ „კვირის პალიტრასთან“ ერთად არის შესაძლებელი.