ომში უგზო-უკვლოდ დაკარგული ქართველები, რომელთა პოვნა AMBEBI.GE-ის მკითხველებმა გვთხოვეს - გაიგე მეტი შენი წინაპრის შესახებ
AMBEBI.GE აგრძელებს მეორე მსოფლიო ომში უგზო-უკვლოდ დაკარგული ქართველი მეომრების მონაცემების მოძიებას. ჩვენ ყურადღებით ვადევნებთ თვალს ჩვენი მკითხველის კომენტარებს, რომლებიც თავიანთი წინაპრებისა და ოჯახის წევრების შესახებ ინფორმაციის მოძიებას გვთხოვენ.
გთავაზობთ, იმ ადამიანების მონაცემებს, რომლებიც დღემდე უგზო-უკვლოდ დაკარგულად ითვლებოდნენ და მათმა შთამომავლებმა AMBEBI.GE-ს სტატიების კომენტარებში ითხოვეს წინაპრების მოძებნა:
მიხეილ ზახარის ძე ბერიძე - დაბადებული 1898 წელს ახალქალაქის რაიონის სოფელ ჩუნჩხაში. დაიღუპა 1942 წლის 25 დეკემბერს. მისი საფლავის ადგილსამყოფელის შესახებ ინფორმაციის მოპოვება შესაძლებელია ოჯახის მოთხოვნის შემდეგ.
ვასილი ლონგინოზის ძე ინასარიძე - დაბადებული 1924 წელს ახალქალაქის რაიონის სოფელ ბარალეთში. დაიღუპა 1945 წლის 8 თებერვალს პოლონეთში, კატოვიცაში. დასაფლავებულია სოფელ მეშნას სამხედრო სასაფლაოზე.
ვასილი ალექსანდრეს ძე ინასარიძე - დაბადებული 1920 წელს, ასპინძის რაიონის სოფელში. დაიღუპა პოლონეთში. ოჯახის წევრების მხრიდან მოთხოვნის შემთხვევაში საფლავის ადგილსამყოფელის დაზუსტება შესაძლებელია.
ვასილი ეფრემის ძე ინასარიძე - დაბადებული 1910 წელს, სოფელ გობერეთში. დაიღუპა როსტოვის ოლქში, ხუტორ პავლოვკაში 1942 წლის 1 აპრილს.
სემიონ ივანეს ძე მაზმიშვილი - დაბადებული 1922 წელს, ასპინძის რაიონის სოფელში. 1942 წელს ტყვედ ჩავარდა ქერჩში, სადაც ბოლო მონაცემებით 1944 წლის 27 იანვრამდე იყო.
მიტუშა (მიროშ) შადიმანის ძე ბერიძე - დაიღუპა 1944 წლის 24 თებერვალს ომში მიღებული ჭრილობების შედეგად.
სიმონ სოლომონის ძე მაზმიშვილი - დაბადებული 1907 წელს ლაგოდეხის რაიონის სოფელ მთისძირში, მეუღლე სარა სტეფანეს ასული. დაიღუპა 1942 წლის იანვარში.
სემიონ მატვეის ძე მაზმიშვილი - დაბადებული სოფელ კარალეთში, მეუღლე ანა თეოდორეს ასული. დაიღუპა ყირიმში.
აჰმედ მუსტაფას ძე ბაკურაძე - დაბადებული 1910 წელს, ხელვაჩაურის რაიონში, ორთაბამთუმის თემის სოფელი აგარაში. მეუღლე მერი ჰასანის ასული. დაიღუპა 1942 წლის მაისში.
ლადო გიორგის ძე ჟივიძე - დაბადებული 1907 წელს ახალგორის რაიონის სოფელ ცხავატში. ორლოვსკის ოლქში მიმდინარე ბრძოლებისას, გერმანელების მიერ დადებულ ნაღმზე აფეთქდა.
მიხეილ სამსონის ძე ბერიძე - დაბადებული 1920 წელს სოფელ მუდუჟაიაში (სავარაუდოდ, შეცდომითაა ჩანიშნული). ტყვედ ჩავარდნის შემდეგ, 1944 წლის 28 ნოემბერს გათავისუფლდა, თუმცა, მალევე აღმოჩნდა Штрафбат-ში - საჯარიმო ბატალიონში, სადაც საბჭოთა ოფიცრები და ჯარისკაცები უმცირესი დანაშაულისთვისაც კი იხდიდნენ სასჯელს. ტყვეობიდან გათავისუფლებული მეომრებისთვის იქ უმძიმესი პირობები იყო.
საჯარიმო ბატალიონებში და ასეულებში, 490 000-ზე მეტ საბჭოთა სამხედრო მოსამსახურეს მოუწია ყოფნა. მათი უმეტესობა დაიღუპა. ცოცხალი ძალის დანაკარგი Штрафбат-ში ხუთ-ექვსჯერ სჭარბობდა ჯარის სხვა ნაწილების დანაკარგს... გერმანელთა ტყვეობას გადარჩენილი მიხეილ ბერიძე საბჭოთა Штрафбат-ს გადაურჩა და 1944 წლის 25 ნოემბერს უნგრეთში, ომში მიღებული ჭრილობებისგან გარდაიცვალა. დაკრძალულია ქალაქ პიუშპეკადანში, გიმნაზიის ეზოში.