სად ეძიებდა გოგლა ლეონიძე სილამაზეს- „ნატვრის ხე“ სერიაში „იკითხე ქართული“

მეოცე საუკუნის მწერლობა ქართული ლიტერატურის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი ნაწილია. „ცისფერყანწელების“ დაჯგუფებაც სწორედ ამ დროს შეიქმნა. აქ თავმოყრილი იყო ყველა ის ქართველი პოეტი თუ მწერალი, რომელსაც ჩვენს სამშობლოზე შესტკიოდა გული. მათგან ალბათ ყველაზე გამორჩეული და ქართული საზოგადოებისთვის საყვარელი გიორგი, ანუ გოგლა ლეონიძეა და მისი მოთხრობა „ნატვრის ხე“, რომლის ეკრანიზაციასაც დიდი გამოხმაურება მოჰყვა.

გოგლა ლეონიძე ბუნებისგან დაჯილდოებული იყო სილამაზის აღქმის გასაოცარი უნარით, მის ჩანაწერებში ჩანს, თუ როგორ იყო შეყვარებული მთელს სამყაროზე. პოეტისთვის ყველა საყვარელი ადამიანი ბუნებასთან ასოცირდებოდა. ასეთი გამაოგნებელი შინაგანი სამყაროს მქონე პიროვნებას ბედმა მსგავსივე განსაკუთრებული საყვარელი ადამიანი აჩუქა. გოგლა ლეონიძის საყვარელი ქალი - ეფემია გედევანიშვილი, ანუ როგორც პოეტი ეძახდა მას „ფეფუკა“, მთელი ცხოვრება მეუღლის ერთგული გახლდათ. მართალია, მათ ქორწინებას ბევრი ეწინააღმდეგებოდა, თუმცა წყვილი გაიპარა, მათ მალულად დაიწერეს ჯვარი სიონის ტაძარში. ფეფუკა გოგლას მუზადაც იქცა, პოეტმა მას სიჭაბუკეში დაწერილი, მისთვის მიძღვნილი ლექსები ერთად შეუკრიბა და საჩუქრად გადასცა. სამწუხაროდ, ეს რვეული დაიკარგა.

პოეტი, მართალია, მთელი ცხოვრება მეუღლის ერთგული იყო, თუმცა მხოლოდ ეფემია არ ყოფილა ის ქალი, ვინც მის მუზად იქცა. ქართველი მსახიობის, თამარ ციციშვილის სილამაზეს, პოეტი შორიდან ეტრფოდა და უამრავი ლექსიც მიუძღვნა მას. თუმცა, მათ არანაირი სასიყვარულო ურთიერთობა არ ჰქონიათ. თამარს ჰყავდა ოჯახი, მისი ქმარი კი გოგლას კარგი მეგობარიც იყო. ცნობილია, რომ ამ ქალს მეტსახელად, ხშირად, „თოლიას“ ეძახდნენ, გიორგი ლეონიძის პოეზიაში კი ამ ფრინველს ხშირად განსაკუთრებული დატვირთვა აქვს.

თუმცა გიორგი ლეონიძისთვის მთავარი მუზა მაინც თავისი ბავშვობა, ბუნება და სამშობლო იყო. მისი ყველაზე დიდი საზრუნავი, სადარდებელი და საფიქრალი მათ უკავშირდებოდა, ეს კი კარგად ჩანს მის შემოქმედებაში. „ნატვრის ხე“ გაჯერებულია პატარაობის ტკბილ-მწარე, თბილი მოგონებებით, სადაც ადამიანები სიცოცხლეს ეტრფიან, ან პირიქით ანადგურებენ მას. ამ ერთი შეხედვით, ბუნებრივ ისტორიებში ჩანს ყველა ის ცხოვრებისეული ტკივილი, რომელიც კაცობრიობას მუდამ თან დასდევს. ეს ყველაფერი ასე კარგად რომ არ აესახა ავტორს, დიდებული რეჟისორი, თენგიზ აბულაძეც კი ვერანაირად ვერ შეძლებდა, რომ ამდენად გენიალური ფილმი შეექმნა, რომელიც არამარტო ქართველი, არამედ უცხოელი მაყურებლისთვისაც ასეთი საინტერესოა.

ამ მოგონებების კრებულში თითქოს ჩანს, თუ რა არის მწერლისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი, პასუხგაუცემელი და ღირებული კითხვა.

„მაინც საიდან მოდის სილამაზე, ან სად მიდის? თუ დროებით მიეფარება თვალს? ვინ იცის..."

გიორგა ლეონიძე მთელი თავისი ცხოვრება სილამაზეს ეძებდა ყველგან და ყველაფერში. ხშირად ამბობენ, რომ მისი შემოქმედების მთავარი ღირებულება სწორედაც რომ მშვენიერების ძიების მომენტია.

ძალიან მალე, გიორგი ლეონიძის „ნატვრის ხეს“,გამომცემლობა „პალიტრა L”„იკითხე ქართულის“ სერიაში გამოსცემს. დიდებული პოეტისა და მწერლის მოთხრობებად ქცეული მოგონებების შეძენას მკითხველი 8 ივლისიდან, გაზეთ „კვირის პალიტრასთან“ ერთად შეძლებს.