"ჩემმა მშობლებმა ნატრული დამარქვეს, ნანატრი გოგო ვიყავი" - გაიცანით, აფრიკული წარმოშობის პოზიტიური დები აფხაზეთიდან

აზარტული კულინარიული შოუ - „სამზარეულოს ომები“ „რუსთავი 2“-ზე გასულ ორშაბათს დაიწყო. საკუთარი სამზარეულოდან დიდ კულინარიულ რინგზე არაერთმა მოყვარულმა მზარეულმა შეაბიჯა და ცდილობს თავი წარმოაჩინოს, მაქსიმალურად დაიხარჯოს. წინ დიდი დაპირისპირება და ომებია გადასატან-მოსაგები.

კონკურსანტებს შორის მხიარული და ენერგიული დები აფხაზეთიდან - ნატო და რუსიკო გამოჩნდნენ, რომლებიც სხვებისგან თავიანთი გარეგნობითაც გამოირჩევიან, განწყობით და იუმორით და ყურადღებას დანახვისთანავე იქცევენ. დები ამბობენ, რომ შოუში მოსაგებად მოვიდნენ.

AMBEBI.GE ერთ-ერთ მათგანს, ნატო ხარჭავანიძეს შეხვდა და დების წარმომავლობით დაინტერესდა, რადგანაც ისინი აფრიკული ძირების მქონე, აფხაზ-რაჭველები არიან...

- დავიბადეთ აფხაზეთში... სინამდვილეში ნატრული მქვია, პასპორტში ასე მიწერია, მაგრამ ნატოს მეძახიან. ნატრული ჩემმა მშობლებმა იმიტომ დამარქვეს, რომ ნანატრი გოგო ვიყავი, ჩემამდე ორი ვაჟი ჰყავთ... ჩემს მერე ჩემი დაიკო, რუსიკო გაჩნდა.

დედიკო ფერადკანიანი გვყავდა, ძალიან საინტერესო და საყვარელი ადამიანი, რომელიც 30 წელიწადია აღარ არის... ბედნიერი ვარ, რომ მისი შვილი მქვია! ახლა „სამზარეულოს ომებში“ რომ ვმონაწილეობთ, მისი დიდი დამსახურებაა, იმიტომ რომ საოცარი კულინარი იყო - სოფელში 500-კაციან ქორწილებს ხელმძღვანელობდა, ყველაფერს ისე გაუძღვებოდა და ისეთ სუფრას გაშლიდა, ყველა გიჟდებოდა. გალის რაიონის სოფელ მუხურში ამას ჩვენი მეზობლები, საყვარელი ხალხი დაადასტურებენ...

დედას ერქვა ფაფიკო-შურა და გვარად ფელავა იყო, აფხაზი. ეს მისი ქალიშვილობის გვარი გახლდათ.

- როგორ? ფერადკანიანი ხომ იყო?

- ჩემი ფერადკანიანი ბაბუა წლების წინ აფხაზებმა იშვილეს და გვარი (ფელავა) მათ მისცეს. ბაბუას აფხაზეთში მოხვედრასთან დაკავშირებით, ჩვენამდე ასეთმა ლეგენდამ მოაღწია: როდესაც ფერადკანიანები ჩაის კულტურის გასაშენებლად აფხაზეთში ჩამოსულან, მათ შორის ჩვენი წინაპარიც იყო და ასე მოხვდნენ ჩვენიანები აფხაზეთში... მერე ბაბუას ქართველი ცოლი, საჯაიას ქალი მოუყვანია და გაჩნდა ჩვენი ულამაზესი და უყოჩაღესი დედიკო... ჩვენი საყვარელი დედიკო კი რაჭველმა, ქერა და ცისფერთვალა მამიკომ მოიტაცა... ოთხი შვილი შეეძინათ. ბავშვობიდანვე გამორჩეული გარეგნობა გვქონდა, გარეთ რომ გამოვდიოდით, ყველგან ყურადღების ცენტრში ვექცეოდით.

- ე.ი. ბაბუას გვარი აფხაზმა მისცა?

- დიახ და კოჩარაში ცხოვრობდა ის. მდიდარი კაცი იყო. თავისი ოქროს და ვერცხლის ქამრებით 170 კომლი იყიდა და სოფელს დიდი დახმარება გაუწია. ამას ბაბუას ძმაკაცის შვილი, აკადემიკოსი მურმან კვარაცხელიაც ადასტურებს, რომელმაც ბევრი რამ იცის ჩემი ფერადკანიანი ბაბუის წარმოშობის შესახებ.

მოკლედ, ფელავები კოჩარაში აფხაზები იყვნენ და ჩვენებმაც აფხაზური მშვენივრად იცოდნენ. დედაც აფხაზ ქალბატონად ითვლებოდა... სხვათა შორის, 1970 წელს ფილმში „კოლხური სუიტა“ გადაიღეს, დედა კარგად უკრავდა ჩონგურზე, ფანდურზე, მღეროდა, ანსამბლის წევრიც იყო, ყველა კულტურულ ღონისძიებაში მონაწილეობდა. ძალიან უყვარდათ სოფელში და დღესაც კარგად იხსენებენ...

დედიკო და მამიკო ულამაზესი წყვილი იყო, ძალიან კარგი ოჯახი შექმნეს... სანათესაოსა და სამეგობროში მხოლოდ დედიკო იყო ფერადკანიანი. თბილისიდან, სოხუმიდან, კელასურიდან ჩამოსული ნათესავები მას სიყვარულით "ჩვენ შავ დედიდას" ეძახდნენ.

მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვობა აფხაზეთში აქვთ გატარებული, წლებია თბილისში ცხოვრობენ, აქ დაოჯახდნენ და სკოლის შემდგომი განათლებაც დედაქალაქში მიიღეს... მთელი ცხოვრება ერთად არიან და დღესაც ერთად საქმიანობენ. მცირე და საშუალო ბიზნესშიც ერთობლივად არიან ჩართულები. ქალბატონი ნატო იმასაც გვეუბნება, რომ კარგი დიასახლისები და მზარეულები არიან და რასაც აკეთებენ, ყველაფერი დედისგან აქვთ ნასწავლი.

დებს "სამზარეულოს ომებში" გამარჯვების იმედი აქვთ და ამისთვის ყველაფერს აკეთებენ. „ბიზნესვუმენები ვართ და ამ პროექტშიც მოგებას ვაპირებთ", - გვეუბნება ნატო ხარჭავანიძე.