მსოფლიო
სამართალი
მოზაიკა

16

ივლისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ოთხშაბათი, მთვარის ოცდამეორე დღე დაიწყება 23:52-ზე, მთვარე ვერძში გადავა 08:31-ზე – გაზარდეთ თქვენი ცოდნის დონე. შეისწავლეთ ახალი. იმუშავეთ მნიშვნელოვან დოკუმენტებთან. ხელი მოაწერე კონტრაქტებს. დაალაგეთ არქივი. დაუთმეთ დღე განათლებას და სწავლას. მოაგვარეთ მარტივი საკითხები და არ მიიღოთ სერიოზული გადაწყვეტილებები. არ არის რეკომენდებული: ახალი და სერიოზული საქმეების დაწყება. ბევრი მუშაობა. ვაჭრობა. სიზარმაცე. იყავით ყურადღებიანი ბარძაყების, ქვედა ხერხემლის მიმართ. არ არის რეკომენდებული მარხვა ან შიმშილი. კარგია ტანსაცმლის გაუთოება და შენახვა; ზამთრისთვის ხილის გაყინვა და კონსერვაცია.
პოლიტიკა
საზოგადოება
Faceამბები
მეცნიერება
კონფლიქტები
სამხედრო
სპორტი
წიგნები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"ბევრი იურისტი და ეკონომისტი მინახავს, რომლებსაც სურთ მზარეულები გახდნენ" - ქართველი შეფი, რომელმაც კულინარიის სწავლა "ბნელი 90-იანებიდან" დაიწყო
"ბევრი იურისტი და ეკონომისტი მინახავს, რომლებსაც სურთ მზარეულები გახდნენ" - ქართველი შეფი, რომელმაც კულინარიის სწავლა "ბნელი 90-იანებიდან" დაიწყო

მზა­რე­უ­ლის პრო­ფე­სია 26 წლის წინ აირ­ჩია და მას შემ­დეგ, სამ­ზა­რე­უ­ლო ცხოვ­რე­ბის გა­ნუ­ყო­ფე­ლი ნა­წი­ლია. რო­გორც თა­ვად ამ­ბობს, პრო­ფე­სი­ამ აირ­ჩია და ისე შე­ე­სის­ხლხორ­ცა, რომ დროს­თან ერ­თად, სულ უფრო აზარ­ტში შე­დის.

მსოფ­ლი­ოს ყვე­ლა­ზე რე­ი­ტინ­გუ­ლი კულ­ნა­რი­უ­ლი შოუს „მას­ტერ­შე­ფის“ ქარ­თუ­ლი ვერ­სი­ის ჟი­უ­რის წევ­რი, ლე­ვან კო­ბი­აშ­ვი­ლი კუ­ლი­ნა­რი­უ­ლი ფე­დე­რა­ცი­ის პრე­ზი­დენ­ტი და მო­ლე­კუ­ლუ­რი გას­ტრო­ნო­მი­ის სპე­ცი­ა­ლის­ტია. AMBEBI.GE-ს მკი­თხველს სა­კუ­თა­რი გა­მოც­დი­ლე­ბი­სა და პრო­ფე­სი­ის შე­სა­ხებ უამ­ბობს:

"კუ­ლი­ნა­რია ჩემ­თვის საყ­ვა­რე­ლი და სა­ინ­ტე­რე­სო სფე­რო არ იყო, სა­ერ­თოდ არ მი­ზი­დავ­და, ვერც წარ­მო­ვიდ­გენ­დი, რომ მზა­რე­უ­ლი გავ­ხდე­ბო­დი. სკო­ლის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ, შავ-ბნელ 90-იან წლებ­ში, როცა არა­ფე­რი არ­სე­ბობ­და, ჩემ­მა ბი­ძაშ­ვილ­მა შე­მომ­თა­ვა­ზა, ცოტა ხნით მო­მე­სინ­ჯა და მე­ნა­ხა, მო­მე­წო­ნე­ბო­და თუ არა სას­ტუმ­რო „მე­ტეხ­ში“ მუ­შა­ო­ბა. დავ­თან­ხმდი, რად­გან სას­ტუმ­რო ახა­ლი გახ­სნი­ლი იყო, დიდი პო­პუ­ლა­რო­ბით სარ­გებ­ლობ­და და ფაქ­ტობ­რი­ვად, ყვე­ლას ოც­ნე­ბა იყო იქ მოხ­ვედ­რა.

ფაქ­ტობ­რი­ვად, აქე­დან და­ი­წყო ჩემი კუ­ლი­ნა­რუ­ლი მოღ­ვა­წე­ო­ბა, მა­შინ 16 წლის ვი­ყა­ვი. 2 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში მო­მი­წია უცხო­ე­ლებ­თან მუ­შა­ო­ბა, საკ­მა­ოდ კარ­გი ცოდ­ნა მი­ვი­ღე, რად­გან პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის გრძნო­ბა მქონ­და და ვცდი­ლობ­დი, რომ საქ­მე არ გა­მე­ფუ­ჭე­ბი­ნა.

ორი წლის შემ­დეგ იქი­დან წა­მო­ვე­დი. ამ პე­რი­ოდ­ში ჩემი გა­ტა­ცე­ბა იყო რა­დი­ო­სა და ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში აპა­რა­ტუ­რას­თან მუ­შა­ო­ბა და აქე­და­ნაც მქონ­და შე­მო­თა­ვა­ზე­ბე­ბი, თუმ­ცა სწრა­ფი კვე­ბის ობი­ექ­ტე­ბის ბუმი იყო, სა­მუ­შა­ოდ მიწ­ვევ­დნენ და ფაქ­ტობ­რი­ვად, აქე­დან და­ვი­წყე ჩემი ცოდ­ნის გაღ­რმა­ვე­ბა.

ჩემს თავს ვუ­თხა­რი - „თუ ამ პრო­ფე­სი­ა­ში ხარ, უნდა იყო სა­უ­კე­თე­სო", თუ არა­და, უნდა და­მემ­თავ­რე­ბი­ნა ამ პრო­ფე­სი­ა­ში მუ­შა­ო­ბა და სხვა­ზე უნდა გა­დავ­სუ­ლი­ყა­ვი. მა­შინ მზა­რე­უ­ლებს დი­დად არ აფა­სებ­დნენ, და­უ­ფა­სე­ბე­ლი შრო­მა იყო, დიდ­ხანს გვი­წევ­და ფეხ­ზე დგო­მა, 12, ხან 16 სა­ა­თი.

და­ახ­ლო­ე­ბით, 23-24 წლის ასაკ­ში, ინ­ტერ­ნე­ტიც რომ გაჩ­ნდა, გა­დავ­წყვი­ტე, ამ პრო­ფე­სი­ა­ში დავ­რჩე­ნი­ლი­ყა­ვი და გას­ტრო­ნო­მი­ა­ში ჩემი სი­ტყვა მეთ­ქვა. და­ვი­წყე თვით­გან­ვი­თა­რე­ბა, ინ­ფორ­მა­ცი­ის მო­ძი­ე­ბა, გა­მი­მარ­თლა, რომ თით­ქმის, სულ უცხო­ე­ლებ­თან მი­წევ­და მუ­შა­ო­ბა.

- მას შემ­დეგ, რაც ძი­რი­თად პრო­ფე­სი­ად მზა­რე­უ­ლო­ბა აირ­ჩი­ეთ, რო­გორ გაგ­რძელ­და თქვე­ნი კა­რი­ე­რა?

- სწო­რედ ამ პე­რი­ოდ­ში გავ­ხსე­ნი სხვა­დას­ხვა ობი­ექ­ტი, კუ­ლი­ნა­რულ გა­მოც­დი­ლე­ბებს ვი­ღებ­დი, სა­ზღვარ­გა­რეთ დავ­დი­ო­დი, მიწ­ვე­ვე­ბი მქონ­და შეფ-მზა­რე­უ­ლე­ბის სა­მი­ტებ­ზე, სა­დაც უამ­რა­ვი ქვეყ­ნის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი, „მიშ­ლე­ნის“ მზა­რე­უ­ლე­ბი იყ­ვნენ. ასე­თი სა­მი­ტებ­ზე ხვდე­ბოდ­ნენ ის მზა­რე­უ­ლე­ბი, ვი­საც ბლო­გე­რე­ბი ირ­ჩევ­დნენ. ამის წყა­ლო­ბით მოვ­ხვდი კო­რე­ა­ში, ბელ­გი­ა­ში და ა.შ.

საკ­მაო გა­მოც­დი­ლე­ბა მქონ­და დაგ­რო­ვი­ლი და მო­ვა­ხერ­ხე, რომ ექ­სტერ­ნად ჩა­ვა­ბა­რე და დიპ­ლო­მი ავი­ღე ანუ კვა­ლი­ფი­კა­ცი­ის ამაღ­ლე­ბა არ დამ­ჭირ­და, რად­გან ეს ყვე­ლა­ფე­რი გავ­ლი­ლი მქონ­და. ასე­ვე, შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა მქონ­და კუ­ლი­ნა­რი­ულ სას­წავ­ლე­ბელ­ში პე­და­გო­გად მუ­შა­ო­ბა­ზე, სა­ხელ­მწი­ფო პრო­ფე­სი­ულ სას­წავ­ლე­ბელ „იკა­რუს­ში“. პა­რა­ლე­ლუ­რად, კუ­ლი­ნა­რულ აკა­დე­მი­ა­ში ვას­წავ­ლი­დი.

2016 წელს კი უკვე კუ­ლი­ნარ­თა ფე­დე­რა­ცია შევ­ქმე­ნი და ნელ-ნელა ვცდი­ლობთ, განვვი­თარ­დეთ და ამ სფე­რო­ში აქ­ტი­უ­რად ვი­მუ­შა­ოთ.

- რამ­დე­ნად რთუ­ლი იყო გზა პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლად ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბამ­დე?

- ძა­ლი­ან რთუ­ლი იყო, რად­გან არა­ფე­რი არ არ­სე­ბობ­და, არც სა­ხელ­მძღვა­ნე­ლო, არც კო­ლე­ჯი, არც ინ­სტი­ტუ­ტი. რა თქმა უნდა, ბევ­რი დე­მო­ტი­ვა­ტო­რიც მქონ­და, ხან­და­ხან მინ­დო­და, მი­მე­ტო­ვე­ბი­ნა ეს ყვე­ლა­ფე­რი და ამ სფე­როს­თვის თავი და­მე­ნე­ბე­ბი­ნა.

ბევ­რჯერ გულ­ნატ­კე­ნი და გულ­გა­ტე­ხი­ლიც ვყო­ფილ­ვარ, მაგ­რამ ალ­ბათ, მე კი არა, პრო­ფე­სი­ამ ამირ­ჩია, რად­გან მე ნამ­დვი­ლად არ ამირ­ჩე­ვია ის

ახლა ამ პრო­ფე­სი­ას ისე­თი აზარ­ტი აქვს ჩემ­თვის, რომ სა­კუ­თა­რი თავი მის გა­რე­შე ვერ წარ­მო­მიდ­გე­ნია. დღე­ვან­დელ თა­ო­ბას აქვს ძა­ლი­ან დიდი შან­სი იმი­სა, რომ მსოფ­ლი­ო­ში ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე წარ­მა­ტე­ბუ­ლი მზა­რე­უ­ლე­ბი იყ­ვნენ, რად­გან ქარ­თულ სამ­ზა­რე­უ­ლოს ძა­ლი­ან დიდი პო­ტენ­ცი­ა­ლი აქვს.

ზღვა ინ­ფორ­მა­ცია არ­სე­ბობს, თა­ვი­სუფ­ლად შე­უძ­ლი­ათ სა­ზღვარ­გა­რეთ წა­ვიდ­ნენ, და­ხე­ლოვ­ნდნენ, ინ­ტერ­ნეტ­ში მო­ი­ძი­ონ ინ­ფორ­მა­ცია ანუ ყვე­ლა პი­რო­ბაა იმის­თვის, რომ თი­თო­ე­უ­ლი მზა­რე­უ­ლი გან­ვი­თარ­დეს. უბ­რა­ლოდ, ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში ერ­თა­დერ­თი დაბ­რკო­ლე­ბა არის ის, რომ ქარ­თველ მზა­რე­უ­ლებს გან­ვი­თა­რე­ბის­თვის ფი­ნან­სე­ბი არ ჰყოფ­ნით.

- რო­გორ ფიქ­რობთ, გა­და­ცე­მა „მას­ტერ­შე­ფი“, რომ­ლის ჟი­უ­რის წევ­რიც ხართ, რამ­დე­ნად და­ეხ­მა­რე­ბა დამ­წყებ მზა­რე­უ­ლებს, რომ ცნო­ბა­დე­ბი და წარ­მა­ტე­ბუ­ლე­ბი გახ­დნენ?

- „მას­ტერ­შე­ფი“ არის ნი­ჭი­ე­რი ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის, რო­მელ­თაც ძა­ლი­ან უყ­ვართ მზა­რე­უ­ლო­ბა და უბ­რა­ლოდ, პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლურ დო­ნე­ზე არ მო­უ­წი­ათ სამ­ზა­რე­უ­ლო­ში მუ­შა­ო­ბა. შე­სა­ბა­მი­სად, შე­იძ­ლე­ბა, ამ შოუს შემ­დეგ, მათ პრო­ფე­სია შე­იც­ვა­ლონ და მა­გა­ლი­თად, იუ­რის­ტო­ბის ნაც­ვლად, შეფ-მზა­რე­უ­ლო­ბა გა­და­წყვი­ტონ.

მე პი­რა­დად, ბევ­რი იუ­რის­ტი და ეკო­ნო­მის­ტი მი­ნა­ხავს, რომ­ლე­ბიც პრო­ფე­სი­ულ სას­წავ­ლებ­ლებ­ში მო­დი­ან, ამ სფე­როს სწავ­ლო­ბენ და სურთ, რომ წარ­მა­ტე­ბუ­ლი მზა­რე­უ­ლე­ბი გახ­დნენ.

- პრო­ექ­ტში არაპრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბიც მო­ნა­წი­ლე­ო­ბენ, ალ­ბათ, შე­ფა­სე­ბი­სას გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი კრი­ტი­კუ­ლო­ბით არ გა­მო­ირ­ჩე­ვით...

- პრო­ექ­ტში მო­დი­ან მოყ­ვა­რუ­ლე­ბიც, პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბიც და ყვე­ლას გა­მოც­დი­ლე­ბის მი­ხედ­ვით ვა­ფა­სებთ. ვინც გვე­უბ­ნე­ბა, რომ 10-15 წე­ლია, ამ სფე­რო­შია და გა­მოც­დი­ლე­ბა აქვს, მას უკვე პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლუ­რად ვა­ფა­სებთ, მოყ­ვა­რულს ცოტა უფრო რბი­ლად, მაგ­რამ მთა­ვა­რია, კერ­ძი გემ­რი­ე­ლი იყოს, თო­რემ შემ­დეგ ეტაპ­ზე მოხ­ვედ­რის შან­სი არ­ცერ­თს არ ექ­ნე­ბა.

მი­ხა­რია, რომ „მას­ტერ­შე­ფი“ სა­ქარ­თვე­ლო­ში შედ­გე­ბა და დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, რომ რო­გო­რი პო­პუ­ლა­რუ­ლიც არის მსოფ­ლი­ო­ში, ისე­თი­ვე პო­პუ­ლა­რუ­ლი გახ­დე­ბა სა­ქარ­თვე­ლო­შიც. იმე­დი მაქვს, სა­უ­კე­თე­სო გა­და­ცე­მა გა­მო­ვა!

„მას­ტერ­შე­ფი“, რო­მე­ლიც მსოფ­ლი­ო­ში ყვე­ლა­ზე ცე­ცხლო­ვა­ნი და დი­ნა­მი­კუ­რი კუ­ლი­ნა­რი­უ­ლი გა­და­ცე­მაა, პირ­ვე­ლი არ­ხის ეთერ­ში 18 მა­ი­სი­დან ყო­ველ შა­ბათს, 22:00 სა­ათ­ზე გა­მოჩ­ნდე­ბა.

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
ხელოვნური ინტელექტი - მინუსები და პლუსები
ავტორი:

"ბევრი იურისტი და ეკონომისტი მინახავს, რომლებსაც სურთ მზარეულები გახდნენ" - ქართველი შეფი, რომელმაც კულინარიის სწავლა "ბნელი 90-იანებიდან" დაიწყო

"ბევრი იურისტი და ეკონომისტი მინახავს, რომლებსაც სურთ მზარეულები გახდნენ" - ქართველი შეფი, რომელმაც კულინარიის სწავლა "ბნელი 90-იანებიდან" დაიწყო

მზარეულის პროფესია 26 წლის წინ აირჩია და მას შემდეგ, სამზარეულო ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. როგორც თავად ამბობს, პროფესიამ აირჩია და ისე შეესისხლხორცა, რომ დროსთან ერთად, სულ უფრო აზარტში შედის.

მსოფლიოს ყველაზე რეიტინგული კულნარიული შოუს „მასტერშეფის“ ქართული ვერსიის ჟიურის წევრი, ლევან კობიაშვილი კულინარიული ფედერაციის პრეზიდენტი და მოლეკულური გასტრონომიის სპეციალისტია. AMBEBI.GE-ს მკითხველს საკუთარი გამოცდილებისა და პროფესიის შესახებ უამბობს:

"კულინარია ჩემთვის საყვარელი და საინტერესო სფერო არ იყო, საერთოდ არ მიზიდავდა, ვერც წარმოვიდგენდი, რომ მზარეული გავხდებოდი. სკოლის დამთავრების შემდეგ, შავ-ბნელ 90-იან წლებში, როცა არაფერი არსებობდა, ჩემმა ბიძაშვილმა შემომთავაზა, ცოტა ხნით მომესინჯა და მენახა, მომეწონებოდა თუ არა სასტუმრო „მეტეხში“ მუშაობა. დავთანხმდი, რადგან სასტუმრო ახალი გახსნილი იყო, დიდი პოპულარობით სარგებლობდა და ფაქტობრივად, ყველას ოცნება იყო იქ მოხვედრა.

ფაქტობრივად, აქედან დაიწყო ჩემი კულინარული მოღვაწეობა, მაშინ 16 წლის ვიყავი. 2 წლის განმავლობაში მომიწია უცხოელებთან მუშაობა, საკმაოდ კარგი ცოდნა მივიღე, რადგან პასუხისმგებლობის გრძნობა მქონდა და ვცდილობდი, რომ საქმე არ გამეფუჭებინა.

ორი წლის შემდეგ იქიდან წამოვედი. ამ პერიოდში ჩემი გატაცება იყო რადიოსა და ტელევიზიაში აპარატურასთან მუშაობა და აქედანაც მქონდა შემოთავაზებები, თუმცა სწრაფი კვების ობიექტების ბუმი იყო, სამუშაოდ მიწვევდნენ და ფაქტობრივად, აქედან დავიწყე ჩემი ცოდნის გაღრმავება.

ჩემს თავს ვუთხარი - „თუ ამ პროფესიაში ხარ, უნდა იყო საუკეთესო", თუ არადა, უნდა დამემთავრებინა ამ პროფესიაში მუშაობა და სხვაზე უნდა გადავსულიყავი. მაშინ მზარეულებს დიდად არ აფასებდნენ, დაუფასებელი შრომა იყო, დიდხანს გვიწევდა ფეხზე დგომა, 12, ხან 16 საათი.

დაახლოებით, 23-24 წლის ასაკში, ინტერნეტიც რომ გაჩნდა, გადავწყვიტე, ამ პროფესიაში დავრჩენილიყავი და გასტრონომიაში ჩემი სიტყვა მეთქვა. დავიწყე თვითგანვითარება, ინფორმაციის მოძიება, გამიმართლა, რომ თითქმის, სულ უცხოელებთან მიწევდა მუშაობა.

- მას შემდეგ, რაც ძირითად პროფესიად მზარეულობა აირჩიეთ, როგორ გაგრძელდა თქვენი კარიერა?

- სწორედ ამ პერიოდში გავხსენი სხვადასხვა ობიექტი, კულინარულ გამოცდილებებს ვიღებდი, საზღვარგარეთ დავდიოდი, მიწვევები მქონდა შეფ-მზარეულების სამიტებზე, სადაც უამრავი ქვეყნის წარმომადგენლები, „მიშლენის“ მზარეულები იყვნენ. ასეთი სამიტებზე ხვდებოდნენ ის მზარეულები, ვისაც ბლოგერები ირჩევდნენ. ამის წყალობით მოვხვდი კორეაში, ბელგიაში და ა.შ.

საკმაო გამოცდილება მქონდა დაგროვილი და მოვახერხე, რომ ექსტერნად ჩავაბარე და დიპლომი ავიღე ანუ კვალიფიკაციის ამაღლება არ დამჭირდა, რადგან ეს ყველაფერი გავლილი მქონდა. ასევე, შემოთავაზება მქონდა კულინარიულ სასწავლებელში პედაგოგად მუშაობაზე, სახელმწიფო პროფესიულ სასწავლებელ „იკარუსში“. პარალელურად, კულინარულ აკადემიაში ვასწავლიდი.

2016 წელს კი უკვე კულინართა ფედერაცია შევქმენი და ნელ-ნელა ვცდილობთ, განვვითარდეთ და ამ სფეროში აქტიურად ვიმუშაოთ.

- რამდენად რთული იყო გზა პროფესიონალად ჩამოყალიბებამდე?

- ძალიან რთული იყო, რადგან არაფერი არ არსებობდა, არც სახელმძღვანელო, არც კოლეჯი, არც ინსტიტუტი. რა თქმა უნდა, ბევრი დემოტივატორიც მქონდა, ხანდახან მინდოდა, მიმეტოვებინა ეს ყველაფერი და ამ სფეროსთვის თავი დამენებებინა.

ბევრჯერ გულნატკენი და გულგატეხილიც ვყოფილვარ, მაგრამ ალბათ, მე კი არა, პროფესიამ ამირჩია, რადგან მე ნამდვილად არ ამირჩევია ის

ახლა ამ პროფესიას ისეთი აზარტი აქვს ჩემთვის, რომ საკუთარი თავი მის გარეშე ვერ წარმომიდგენია. დღევანდელ თაობას აქვს ძალიან დიდი შანსი იმისა, რომ მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე წარმატებული მზარეულები იყვნენ, რადგან ქართულ სამზარეულოს ძალიან დიდი პოტენციალი აქვს.

ზღვა ინფორმაცია არსებობს, თავისუფლად შეუძლიათ საზღვარგარეთ წავიდნენ, დახელოვნდნენ, ინტერნეტში მოიძიონ ინფორმაცია ანუ ყველა პირობაა იმისთვის, რომ თითოეული მზარეული განვითარდეს. უბრალოდ, ჩვენს ქვეყანაში ერთადერთი დაბრკოლება არის ის, რომ ქართველ მზარეულებს განვითარებისთვის ფინანსები არ ჰყოფნით.

- როგორ ფიქრობთ, გადაცემა „მასტერშეფი“, რომლის ჟიურის წევრიც ხართ, რამდენად დაეხმარება დამწყებ მზარეულებს, რომ ცნობადები და წარმატებულები გახდნენ?

- „მასტერშეფი“ არის ნიჭიერი ადამიანებისთვის, რომელთაც ძალიან უყვართ მზარეულობა და უბრალოდ, პროფესიონალურ დონეზე არ მოუწიათ სამზარეულოში მუშაობა. შესაბამისად, შეიძლება, ამ შოუს შემდეგ, მათ პროფესია შეიცვალონ და მაგალითად, იურისტობის ნაცვლად, შეფ-მზარეულობა გადაწყვიტონ.

მე პირადად, ბევრი იურისტი და ეკონომისტი მინახავს, რომლებიც პროფესიულ სასწავლებლებში მოდიან, ამ სფეროს სწავლობენ და სურთ, რომ წარმატებული მზარეულები გახდნენ.

- პროექტში არაპროფესიონალებიც მონაწილეობენ, ალბათ, შეფასებისას განსაკუთრებული კრიტიკულობით არ გამოირჩევით...

- პროექტში მოდიან მოყვარულებიც, პროფესიონალებიც და ყველას გამოცდილების მიხედვით ვაფასებთ. ვინც გვეუბნება, რომ 10-15 წელია, ამ სფეროშია და გამოცდილება აქვს, მას უკვე პროფესიონალურად ვაფასებთ, მოყვარულს ცოტა უფრო რბილად, მაგრამ მთავარია, კერძი გემრიელი იყოს, თორემ შემდეგ ეტაპზე მოხვედრის შანსი არცერთს არ ექნება.

მიხარია, რომ „მასტერშეფი“ საქართველოში შედგება და დარწმუნებული ვარ, რომ როგორი პოპულარულიც არის მსოფლიოში, ისეთივე პოპულარული გახდება საქართველოშიც. იმედი მაქვს, საუკეთესო გადაცემა გამოვა!

„მასტერშეფი“, რომელიც მსოფლიოში ყველაზე ცეცხლოვანი და დინამიკური კულინარიული გადაცემაა, პირველი არხის ეთერში 18 მაისიდან ყოველ შაბათს, 22:00 საათზე გამოჩნდება.

"ბავშვის დედა კართან მუხლებზე მდგომი დამხვდა, სიტყვებს თავს ვერ უყრიდა" - სცენიდან ომში და ომიდან სამაშველო სამსახურში წასული ბიჭის ამბავი

"ბავშვის ოპერაცია 300 000 ევრო ჯდება და სანამ თანხას არ გადავურიცხავთ, არაფერს უკეთებენ" - პატარა ანიტას დახმარება სჭირდება

"ვაჟა გაფრინდაშვილი მონაწილეობდა 2008 წლის აგვისტოს მოვლენებში, როგორც ექიმი" - ე.წ.სამხრეთ ოსეთის დე ფაქტო КГБ