Faceამბები
სამართალი
მსოფლიო

4

ივნისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

4 ივნისი, ოთხშაბათი, მთვარის მეცხრე დღე დაიწყება 14:30-ზე, მთვარე სასწორში გადავა 17:41-ზე – დღის ენერგია უარყოფითად მოქმედებს ადამიანებზე. პროვოკაციების დღეა, უფრთხილდით მოტყუებას და ცდუნებებს, იყავით მოკრძალებული. ცოტა დაისვენეთ, აღიდგინეთ ძალა. მოუფრთხილდით პირად ნივთებს. იყავით თავშეკავებული და ტოლერანტული სამსახურში, კომუნიკაციაში, ეცადეთ არავის ანაწყენოთ. არ მიიღოთ მონაწილეობა სარისკო საქმიანობაში. არ არის რეკომენდებული ბიზნესის დაწყება, პრეზენტაციებსა და გასართობ ღონისძიებებზე დასწრება, ხელშეკრულებების გაფორმება. საბუთების შედგენა. აქტიური ორგანოებია: თირკმელები, შარდის ბუშტი, გამომყოფი სისტემა.
საზოგადოება
პოლიტიკა
სამხედრო
მოზაიკა
სპორტი
კულტურა/შოუბიზნესი
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"ერთხელაც გიამ მითხრა: თუ გინდა, ცოლად მოგიყვანო და ეს ნათქვამი ვერ ვაპატიე..." - ლია კაპანაძე პირადსა და კარიერაზე
"ერთხელაც გიამ მითხრა: თუ გინდა, ცოლად მოგიყვანო და ეს ნათქვამი ვერ ვაპატიე..." - ლია კაპანაძე პირადსა და კარიერაზე

ის საქ­მეს დღე­საც ბევრ ახალ­გაზ­რდა­ზე უფრო დიდი ენ­თუ­ზი­აზ­მით ეკი­დე­ბა. ყო­ველ­გვა­რი პლას­ტი­კუ­რი ოპე­რა­ცი­ის გა­რე­შეც გა­რეგ­ნუ­ლად მშვე­ნივ­რად გა­მო­ი­ყუ­რე­ბა. ამ ყვე­ლაფ­რის მი­ზე­ზად კი იმას ასა­ხე­ლებს, რომ ძა­ლი­ან უყ­ვარს ფე­ხით სი­ა­რუ­ლი... გთა­ვა­ზობთ ინ­ტერ­ვი­უს მსა­ხი­ობ ლია კა­პა­ნა­ძეს­თან:

- პრო­ფე­სი­უ­ლი არ­ჩე­ვა­ნი რა ასაკ­ში გა­ა­კე­თეთ?

- ჩემ­ზე დიდი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა პატ­რი­ო­ტუ­ლი სუ­ლის­კვე­თე­ბის ფილ­მებ­მა - "არ­სე­ნამ", "და­რი­კომ", "გი­ორ­გი სა­ა­კა­ძემ" მო­ახ­დი­ნა... მაგ­რამ დიდი გავ­ლე­ნა მა­ინც ფილმმა - "ბუ­რა­ტი­ნოს თავ­გა­და­სა­ვალ­მა" იქო­ნია. ბუ­რა­ტი­ნო­სა­ვით თხე­ლი და გამ­ხდა­რი ვი­ყა­ვი.

სახ­ლში ამ პერ­სო­ნა­ჟის იმი­ტა­ცი­ას ვა­კე­თებ­დი ხოლ­მე, რაც ყვე­ლას მოს­წონ­და. და­ახ­ლო­ე­ბით 6 წლის ვიქ­ნე­ბო­დი, კი­ნოს­ტუ­დი­ის პა­ვი­ლი­ონ­თან რომ მოვ­ხვდი. რა­ღაც ფილ­მს იღებ­დნენ. მა­შინ ჩა­ვი­ფიქ­რე, ფილმში, ამ ად­გი­ლას მეც აუ­ცი­ლებ­ლად გა­და­მი­ღე­ბენ-მეთ­ქი. მარ­თლაც, გა­ვი­და წლე­ბი და ზუს­ტად იმ პა­ვი­ლი­ონ­ში ფილ­მის სინ­ჯებ­ზე და­მი­ბა­რეს. ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი ვი­ყა­ვი.

- სკო­ლის ღო­ნის­ძი­ე­ბებ­ში აქ­ტი­უ­რად მო­ნა­წი­ლე­ობ­დით?

- სკო­ლა­ში ხში­რად აწყობ­დნენ ღო­ნის­ძი­ე­ბებს, მაგ­რამ იქ არას­დროს ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დი. სა­ოც­რად მო­რი­დე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი. სცე­ნა­ზე მსა­ხი­ო­ბებს რომ ვუ­ყუ­რებ­დი, ვფიქ­რობ­დი, მე ამას ვერ შევ­ძლებ-მეთ­ქი, მაგ­რამ ყო­ველ­თვის ვგრძნობ­დი, რომ ჩემ­ში არ­ტის­ტუ­ლი მო­ნა­ცე­მე­ბი იყო... და სა­ბო­ლო­ოდ თე­ატ­რა­ლურ ინ­სტი­ტუ­ტში ჩა­ვა­ბა­რე კი­დეც. ალ­ბათ სხვა­გან ვერც შევ­ძლებ­დი სწავ­ლას. მამა და დე­ი­და ექი­მე­ბი იყ­ვნენ, მაგ­რამ ექი­მო­ბა­ზე არას­დროს მი­ფიქ­რია. ერ­თა­დერ­თი სპე­ცი­ა­ლო­ბა, რა­საც მსა­ხი­ო­ბო­ბის პა­რა­ლე­ლუ­რად და­ვე­უფ­ლე­ბო­დი, ფსი­ქო­ლო­გო­ბა გახ­ლავთ. ისე, მსა­ხი­ო­ბი ფსი­ქო­ლო­გიც უნდა იყოს. ჩვენ ხომ ადა­მი­ა­ნის სუ­ლის სიღ­რმე­ებს ვწვდე­ბით...

- ახლა იქ­ნებ, ის პე­რი­ო­დი გა­იხ­სე­ნოთ, რო­დე­საც შე­გიყ­ვარ­დათ... იმ ადა­მი­ა­ნის­გან შვი­ლი გყავთ. რო­გორ ფიქ­რობთ, ეს ურ­თი­ერ­თო­ბა რა­ტომ დას­რულ­და? ხომ არ გგო­ნი­ათ, რომ ეს თქვე­ნი ბრა­ლია?

- რე­ჟი­სორ გია მა­ტა­რა­ძეს ჩემი ინი­ცი­ა­ტი­ვით დავ­შორ­დი. სა­კუ­თა­რი ბედი თვი­თონ გა­დავ­წყვი­ტე... ერთხე­ლაც გიამ მი­თხრა: თუ გინ­და, ცო­ლად მო­გიყ­ვა­ნო და ეს ნათ­ქვა­მი ვერ ვა­პა­ტიე... ალ­ბათ, ბევრ ქალს ცხოვ­რე­ბა­ში ბევ­რი რამ ჩა­უყ­ლა­პავს. მა­პა­ტი­ეთ, მაგ­რამ მე ამას არ გა­ვა­კე­თებ­დი. ფეხ­მძი­მედ ვი­ყა­ვი, მას რომ დავ­შორ­დი. იმ რთუ­ლი პე­რი­ო­დის გა­და­ტა­ნა გვერ­დით მყოფ­მა ადა­მი­ა­ნებ­მა, მე­გობ­რებ­მა გა­მი­ად­ვი­ლეს... რაკი გიას ცო­ლო­ბა­ზე უარი ვუ­თხა­რი, ეს იმას არ ნიშ­ნავ­და, რომ არ მიყ­ვარ­და. მიყ­ვარ­და, მაგ­რამ ასეთ ლაფ­სუსს სწო­რედ საყ­ვა­რელ ადა­მი­ანს ვერ ვა­პა­ტი­ებ­დი! თუმ­ცა ცხოვ­რე­ბა­ში ბევ­რი რა­მის პა­ტი­ე­ბა შე­მიძ­ლია და მი­პა­ტი­ე­ბია კი­დეც... თუ და­მი­ჯე­რებთ, არას­დროს არა­ვის­თან მი­ჩხუ­ბია, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ჩემ­თვის გული არა­ერ­თხელ უტ­კე­ნი­ათ. თუმ­ცა გვერ­დით მა­ინც ყო­ველ­თვის ისე­თი ადა­მი­ა­ნე­ბი მყავ­დნენ, რომ­ლე­ბიც ძა­ლი­ან მიფრ­თხილ­დე­ბოდ­ნენ - ისე, რომ ზო­გი­ერ­თი მათ­გა­ნი ოჯა­ხის წევ­რიც კი მე­გო­ნა... იოლი ნამ­დვი­ლად არ იყო ბავ­შვთან და მო­ხუც დე­დას­თან ერ­თად მარ­ტო დარ­ჩე­ნა. თან, ხელ­ფა­სი მხო­ლოდ 35 მა­ნე­თი მქონ­და... მაგ­რამ ეს ნა­ბი­ჯი მა­ინც გა­დავ­დგი.

- ბა­ტო­ნი გია შვილ­თან თუ ურ­თი­ერ­თობ­და?

- ის სი­ცო­ცხლის ბო­ლომ­დე პა­ტივს მცემ­და. ჩემს შვილ­საც ძა­ლი­ან უყ­ვარ­და. გიამ თა­ვი­სი ცხოვ­რე­ბის ბოლო წუ­თე­ბი მე­უღ­ლეს­თან - მა­რი­ნა კა­ხი­ან­თან და ჩემს ქე­თის­თან ერ­თად გა­ა­ტა­რა. მა­რი­ნა ჩემს შვილს დიდ პა­ტივს სცემს. ქე­თი­საც თა­ვი­სი ძმა - ვატო ძა­ლი­ან უყ­ვარს. ჩვე­ნი და­შო­რე­ბის მი­ზე­ზი მა­რი­ნა არ ყო­ფი­ლა...

- ცნო­ბი­ლი ფაქ­ტია, რომ თქვენ და მსა­ხი­ობ დოდო აბა­ში­ძეს რო­მა­ნი გქონ­დათ. ხში­რად გით­ქვამთ, რომ ის ძა­ლი­ან გიყ­ვარ­დათ. თუ გა­იხ­სე­ნებთ მას­თან შეხ­ვედ­რის პირ­ველ დღეს?

- პირ­ვე­ლად რომ ვნა­ხე, მის­თვის, ისე, რო­გორც მა­მა­კა­ცის­თვის არც კი შე­მი­ხე­დავს... ის პირ­ვე­ლი შეხ­ვედ­რა "მაცი ხვი­ტი­ას" გა­და­ღე­ბებ­ზე მოხ­და. მა­შინ არც კი დავ­ლა­პა­რა­კე­ბი­ვართ ერ­თმა­ნეთს... დოდო ისე­თი სა­ინ­ტე­რე­სო ადა­მი­ა­ნი იყო, ისე­თი მო­უ­ბა­რი, რომ გარ­შე­მო მუდ­მი­ვად აუ­დი­ტო­რი­ას იკ­რებ­და ხოლ­მე... მახ­სოვს, გა­და­ღე­ბის შემ­დეგ, სა­მეგ­რე­ლო­ში დაგვპა­ტი­ჟეს, იმ სუფ­რა­ზე თა­მა­და სწო­რედ დოდო იყო.

სტუმ­რად გა­და­სა­ღე­ბი მო­ედ­ნი­დან წა­ვე­დით, დაღ­ლი­ლი ვი­ყა­ვი. თა­ვი­დან ვი­ფიქ­რე, სუფ­რი­დან მალე გა­მო­ვი­პა­რე­ბი-მეთ­ქი, მაგ­რამ დო­დოს თა­მა­დო­ბა რომ ვნა­ხე, წა­მოს­ვლა აღარ მო­მინ­და... ჩვენ შო­რის ყვე­ლა­ფე­რი ბუ­ნებ­რი­ვად მოხ­და. ისე­თი შეგ­რძნე­ბა მქონ­და, რომ მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა ერ­თად ვი­ყა­ვით... ჩვე­ნი ურ­თი­ერ­თო­ბა არა­ვის უკ­ვირ­და. მისი მე­გობ­რე­ბი ამ­ჩნევ­დნენ, რომ დოდო ჩემ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის შემ­დეგ ბედ­ნი­ე­რი და მხი­ა­რუ­ლი გახ­და, მაგ­რამ შეც­დო­მა არც მას ვა­პა­ტიე! სიყ­ვა­რულ­ში შე­იძ­ლე­ბა პა­ტა­რა რამ მო­ი­ტყუო, მაგ­რამ თა­მაშს ვერ ვი­ტან! წა­ი­კი­თხეთ სრუ­ლად

ავტორი:

"ერთხელაც გიამ მითხრა: თუ გინდა, ცოლად მოგიყვანო და ეს ნათქვამი ვერ ვაპატიე..." - ლია კაპანაძე პირადსა და კარიერაზე

"ერთხელაც გიამ მითხრა: თუ გინდა, ცოლად მოგიყვანო და ეს ნათქვამი ვერ ვაპატიე..." - ლია კაპანაძე პირადსა და კარიერაზე

ის საქმეს დღესაც ბევრ ახალგაზრდაზე უფრო დიდი ენთუზიაზმით ეკიდება. ყოველგვარი პლასტიკური ოპერაციის გარეშეც გარეგნულად მშვენივრად გამოიყურება. ამ ყველაფრის მიზეზად კი იმას ასახელებს, რომ ძალიან უყვარს ფეხით სიარული... გთავაზობთ ინტერვიუს მსახიობ ლია კაპანაძესთან:

- პროფესიული არჩევანი რა ასაკში გააკეთეთ?

- ჩემზე დიდი შთაბეჭდილება პატრიოტული სულისკვეთების ფილმებმა - "არსენამ", "დარიკომ", "გიორგი სააკაძემ" მოახდინა... მაგრამ დიდი გავლენა მაინც ფილმმა - "ბურატინოს თავგადასავალმა" იქონია. ბურატინოსავით თხელი და გამხდარი ვიყავი.

სახლში ამ პერსონაჟის იმიტაციას ვაკეთებდი ხოლმე, რაც ყველას მოსწონდა. დაახლოებით 6 წლის ვიქნებოდი, კინოსტუდიის პავილიონთან რომ მოვხვდი. რაღაც ფილმს იღებდნენ. მაშინ ჩავიფიქრე, ფილმში, ამ ადგილას მეც აუცილებლად გადამიღებენ-მეთქი. მართლაც, გავიდა წლები და ზუსტად იმ პავილიონში ფილმის სინჯებზე დამიბარეს. ძალიან ბედნიერი ვიყავი.

- სკოლის ღონისძიებებში აქტიურად მონაწილეობდით?

- სკოლაში ხშირად აწყობდნენ ღონისძიებებს, მაგრამ იქ არასდროს ვმონაწილეობდი. საოცრად მორიდებული ვიყავი. სცენაზე მსახიობებს რომ ვუყურებდი, ვფიქრობდი, მე ამას ვერ შევძლებ-მეთქი, მაგრამ ყოველთვის ვგრძნობდი, რომ ჩემში არტისტული მონაცემები იყო... და საბოლოოდ თეატრალურ ინსტიტუტში ჩავაბარე კიდეც. ალბათ სხვაგან ვერც შევძლებდი სწავლას. მამა და დეიდა ექიმები იყვნენ, მაგრამ ექიმობაზე არასდროს მიფიქრია. ერთადერთი სპეციალობა, რასაც მსახიობობის პარალელურად დავეუფლებოდი, ფსიქოლოგობა გახლავთ. ისე, მსახიობი ფსიქოლოგიც უნდა იყოს. ჩვენ ხომ ადამიანის სულის სიღრმეებს ვწვდებით...

- ახლა იქნებ, ის პერიოდი გაიხსენოთ, როდესაც შეგიყვარდათ... იმ ადამიანისგან შვილი გყავთ. როგორ ფიქრობთ, ეს ურთიერთობა რატომ დასრულდა? ხომ არ გგონიათ, რომ ეს თქვენი ბრალია?

- რეჟისორ გია მატარაძეს ჩემი ინიციატივით დავშორდი. საკუთარი ბედი თვითონ გადავწყვიტე... ერთხელაც გიამ მითხრა: თუ გინდა, ცოლად მოგიყვანო და ეს ნათქვამი ვერ ვაპატიე... ალბათ, ბევრ ქალს ცხოვრებაში ბევრი რამ ჩაუყლაპავს. მაპატიეთ, მაგრამ მე ამას არ გავაკეთებდი. ფეხმძიმედ ვიყავი, მას რომ დავშორდი. იმ რთული პერიოდის გადატანა გვერდით მყოფმა ადამიანებმა, მეგობრებმა გამიადვილეს... რაკი გიას ცოლობაზე უარი ვუთხარი, ეს იმას არ ნიშნავდა, რომ არ მიყვარდა. მიყვარდა, მაგრამ ასეთ ლაფსუსს სწორედ საყვარელ ადამიანს ვერ ვაპატიებდი! თუმცა ცხოვრებაში ბევრი რამის პატიება შემიძლია და მიპატიებია კიდეც... თუ დამიჯერებთ, არასდროს არავისთან მიჩხუბია, მიუხედავად იმისა, რომ ჩემთვის გული არაერთხელ უტკენიათ. თუმცა გვერდით მაინც ყოველთვის ისეთი ადამიანები მყავდნენ, რომლებიც ძალიან მიფრთხილდებოდნენ - ისე, რომ ზოგიერთი მათგანი ოჯახის წევრიც კი მეგონა... იოლი ნამდვილად არ იყო ბავშვთან და მოხუც დედასთან ერთად მარტო დარჩენა. თან, ხელფასი მხოლოდ 35 მანეთი მქონდა... მაგრამ ეს ნაბიჯი მაინც გადავდგი.

- ბატონი გია შვილთან თუ ურთიერთობდა?

- ის სიცოცხლის ბოლომდე პატივს მცემდა. ჩემს შვილსაც ძალიან უყვარდა. გიამ თავისი ცხოვრების ბოლო წუთები მეუღლესთან - მარინა კახიანთან და ჩემს ქეთისთან ერთად გაატარა. მარინა ჩემს შვილს დიდ პატივს სცემს. ქეთისაც თავისი ძმა - ვატო ძალიან უყვარს. ჩვენი დაშორების მიზეზი მარინა არ ყოფილა...

- ცნობილი ფაქტია, რომ თქვენ და მსახიობ დოდო აბაშიძეს რომანი გქონდათ. ხშირად გითქვამთ, რომ ის ძალიან გიყვარდათ. თუ გაიხსენებთ მასთან შეხვედრის პირველ დღეს?

- პირველად რომ ვნახე, მისთვის, ისე, როგორც მამაკაცისთვის არც კი შემიხედავს... ის პირველი შეხვედრა "მაცი ხვიტიას" გადაღებებზე მოხდა. მაშინ არც კი დავლაპარაკებივართ ერთმანეთს... დოდო ისეთი საინტერესო ადამიანი იყო, ისეთი მოუბარი, რომ გარშემო მუდმივად აუდიტორიას იკრებდა ხოლმე... მახსოვს, გადაღების შემდეგ, სამეგრელოში დაგვპატიჟეს, იმ სუფრაზე თამადა სწორედ დოდო იყო.

სტუმრად გადასაღები მოედნიდან წავედით, დაღლილი ვიყავი. თავიდან ვიფიქრე, სუფრიდან მალე გამოვიპარები-მეთქი, მაგრამ დოდოს თამადობა რომ ვნახე, წამოსვლა აღარ მომინდა... ჩვენ შორის ყველაფერი ბუნებრივად მოხდა. ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ მთელი ცხოვრება ერთად ვიყავით... ჩვენი ურთიერთობა არავის უკვირდა. მისი მეგობრები ამჩნევდნენ, რომ დოდო ჩემთან ურთიერთობის შემდეგ ბედნიერი და მხიარული გახდა, მაგრამ შეცდომა არც მას ვაპატიე! სიყვარულში შეიძლება პატარა რამ მოიტყუო, მაგრამ თამაშს ვერ ვიტან! წაიკითხეთ სრულად

"ჩემი უფრო ერიდებოდათ, საწყალი რეზო კი შეკლული ჰყავდათ" -  ნინიკოსა და კოკას სიყვარულის ისტორია წლების მერე, როცა ისევ "დარაბებს მიღმა გაზაფხულია"

"არ მინდოდა, ჩქარა გავთხოვილიყავი, წლების მერე მითხრა, რატომ მაწვალე ამდენ ხანსო?!" - მწერალ ედიშერ ყიფიანის ლეგენდარული სიყვარულის ამბავი

"რა სწრაფად გადის დრო, ჩემი შვილები უკვე დიდები არიან...რაღაც მაინც გამიკეთებია სწორად" - ბრიტნი სპირსის იშვიათი ფოტო ვაჟებთან ერთად