"ჩემი გარეგნობის გოგოს ლამაზს ვერ დავარქმევ, უფრო ეშხიანი ვარ..." - როგორ უვლის თავს ლელა მებურიშვილი და რა რჩევას აძლევს ქალებს

მსახიობ ლელა მებურიშვილთან შეხვედრა მკითხველს, მაყურებელს ყოველთვის უყვარს, სიამოვნებით კითხულობენ მასზე სიახლეებს, ლელას მონაწილეობით უყურებენ სპექტაკლსა თუ სერიალს.

მართალია, ბოლო დროს სერიალებში აღარ უწევს მონაწილეობა, თუმცა ყველა ცნობილ სერიალში ნათამაშევი აქვს. მისი, როგორც მსახიობის ხილვა, მაყურებელს ამჟამად მარჯანიშვილის თეატრში შეუძლია... ბოლო დროს მაყურებლის წინაშე ახალ ამპლუაში, შოუს წამყვანადაც მოგვევლინა - პირველ არხზე "საქართველოს ვარსკვლავის" და "რანინას" წამყვანობა ანდეს.

რაში მდგომარეობს მისი სილამაზის საიდუმლო და როგორ ახერხებს მსახიობი მუდმივად ფორმაში ყოფნას - ლელა მებურიშვილთან საუბარი სწორედ ამით დავიწყეთ...

- კარგი გარეგნობისთვის ყველაზე აუცილებელი, მთავარი და მნიშვნელოვანი, დადებითი განწყობა და სულიერი სიმშვიდეა, რაც რთულად მიიღწევა. როცა ყველაფერს განიცდი, შფოთავ, ეს გარეგნობაზე აისახება და ჩემი აზრით, ქალის გარეგნობაზე განსაკუთრებით მოქმედებს. ამიტომ, ნებისმიერ სიტუაციაში, ძალიან ვცდილობ, სიმშვიდე შევინარჩუნო.

მაქსიმალურად ვიცავ თავს, რომ ღრმად არ შემოვუშვა უარყოფითი განწყობა, რომელიც სამწუხაროდ, გარშემო ძალიან ბევრია. ეს ხან გამომდის და ხან - არა. ვფიქრობ, ამ რჩევას ქალები თუ გაითვალისწინებენ და სისულელეებზე არ ვინერვიულებთ, შედეგი უკეთესი იქნება.

ფორმაში ყოფნისთვის დიდად არ ვზრუნავ. თან, ჩემი აზრით, ეს ცოტა ადრეც არის. ამ მიმართულებით აქტივობას, მგონია, რომ ასაკის მატებასთან ერთად დავიწყებ. ამ შემთხვევაში ყურადღებას ვაქცევ სწორ კვებას, თუ შესაძლებელია, ვვარჯიშობ, ან ჰაერზე ბავშვებთან ერთად ფეხით აქტიურად დავდივარ, დავრბივარ. დილას და საღამოს თმის და კანის მოვლის იმ საშუალებებს ვიყენებ, რაც ჩემს კანსა და თმას უხდება.

- როგორ ფიქრობ, რაზე ნერვიულობს დღეს თანამედროვე ქალების უმეტესობა?

- არ შეიძლება ბავშვის დაცემინება-დახველებაზე, ყელის ტკივილზე, სიცხეზე, მცირე გაციებაზე საშინლად ვინერვიულოთ და გავგიჟდეთ. არადა, ეს ყველაფერი ჩვეულებრივი რამ არის, რომელიც ზუსტად ვიცით, რომ ძალიან მალე გაივლის და ჩვენი შვილების ჯანმრთელობაზე ცუდად არ აისახება... საშინლად ვრეაგირებთ თუნდაც ჭორებზე. ვიღაცამ რაღაც თქვა, ან გააკეთა, რაც არ მოგვწონს და ვიწყებთ განცდებს. არადა, ისეც ხომ გარდაუვალია - ყველას ვერ მოეწონები. ამაზე რომ ფიქრობ და იმაზეც, სამყაროში ყველას მოეწონო, ჩემი აზრით, ეგ არის ზუსტად სისულელეზე ნერვიულობა...

- საკუთარ თავზე ჭორები მოგისმენია?

- დიდად არასდროს გამოვირჩეოდი იმით, რომ ადამიანებს ჩემზე ეჭორავათ, - ყოველდღიურ ცხოვრებაში გამეგო, ჩემზე ვინ რა თქვა. მოკლედ, ისეთი არაფერი გამიგია, რომ საშინლად გავღიზიანებულიყავი, თან რაც უნდა ყოფილიყო, მაინც არ გავბრაზდებოდი. ეს ჩემზე არ მოქმედებს.

სანამ გავთხოვდებოდი, შესაძლოა, ვიღაცას ეთქვა, ეს იმასთან არის, ვიღაცის ინტერესის სფეროა, ან პირიქით, თავისუფალია. ახლა შესაძლოა თქვან - მეორე შვილი გააჩინა და მესამეს აპირებსო.

- ადრე მითხარი, როცა მეუბნებიან: ლამაზი ხარ, მეუხერხულება და მეხამუშებაო, - რატომ?

- ადამიანებს განსხვავებული გემოვნება გვაქვს და სილამაზის აღქმაც განსხვავებულია. ეს აღქმა ინდივიდუალურია. ჩემთვის ლამაზი, სხვისთვის შეიძლება ულამაზო იყოს. ჩემი გარეგნობის გოგოს ლამაზს ვერ დავარქმევ. ალბათ უფრო საინტერესო, ეშხიანი ვარ... ლამაზებს განსაკუთრებულად ჩამოთლილი ნაკვთები აქვთ. ასეთი ბევრი ქართველი გოგოა.

- ბოლო დროს თმის ვარცხნილობა შეიცვალე და ვიღაცებმა ისეც შეგაფასეს - არ უხდებაო...

- ესეც ზუსტად ის არის, რასაც ვამბობდი - ყველას თავის გემოვნება აქვს... ძალიან მიყვარს გრძელი თმა და ყოველთვის მიყვარდა, ახლაც ძალიან მომწონს, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ეს რაღაც დროის მერე, მოსაბეზრებელიცაა. პატარა რომ ვიყავი, ვარცხნილობებს ვიგონებდი. თმას ხან ზევით ავიწევდი, ხან ბევრ კუდს გავიკეთებდი, უცნაურ რაღაცებს ვქმნიდი, მაგრამ ასაკის მატებასთან ერთად, ეს ყველაფერი ნელ-ნელა მომბეზრდა. ახლა რაღაც მინდოდა, დროს დავწეოდი, თანამედროვე ვყოფილიყავი...

- მოგწონს შენი თავი ამ ვარცხნილობით?

- ჩემი თავი მაპოვნინა, ანუ ის ვიპოვე, რაც მინდოდა. გრძელი თმის შემთხვევაში, მოდურად ჩაცმის დროს, ამას ვერ ვახერხებდი. ახლა პირიქით, ვარცხნილობა თვითონ მაპოვნინებს ხოლმე თავს და ჩაცმის სტილსაც მკარნახობს.

- ორი შვილის დედა ხარ. ვიცი, რომ მათ აღზრდაში გეხმარებიან, მაგრამ მაინც თავად მართავ ამ პროცესს... მოგვიყევი შვილებთან ურთიერთობაზე...

- ძიძაც გვეხმარება, ბებია-ბაბუებიც, მაგრამ დედის როლი ბავშვების მოვლა-აღზრდაში აუცილებელია. მე ვარ პირველი, რომელიც, რაც უნდა დაკავებული ვიყო, ყველაზე მეტ დროს მათთან ერთად ვატარებ. ბევრი ადამიანი მართლაც მეხმარება, იმიტომ, რომ დიდი ოჯახი გვაქვს. ყველას უდიდესი სურვილია, რომ პატარებთან დრო გაატაროს, რაც ძალიან კარგია - ამდენი ადამიანის გარემოცვაში უამრავ ინფორმაციას იღებენ, თუმცა დედა მათთვის ერთ-ერთი უმთავრესია.

მიუხედავად იმისა, რომ ყველასთან ურთიერთობის მოთხოვნილება აქვთ, ჩემზე გიჟდებიან, ჯერ პატარები არიან - ალექსანდრე 4 წლის, ლილიკო - 2 წლის და დედის მზრუნველობა და ყურადღება განსაკუთრებულად სჭირდებათ. მათთან ხშირად ვთამაშობ, ვსეირნობ, ძალიან მიხარია და მსიამოვნებს ეს.

რაც შეეხება ლელას როგორც მსახიობს, ის უკვე 14 წელია, მარჯანიშვილის თეატრის მსახიობია, როგორც ამბობს, ბავშვობიდან უყვარდა ეს თეატრი და დიდი გამართლება იყო, როდესაც სწორედ იქ მოხვდა.

- თავიდან ძალიან დატვირთული გრაფიკი მქონდა. სხვადასხვა თეატრში ვთამაშობდი, მაგრამ მერე „მარჯანიშვილში“ იმდენ სპექტაკლში გამანაწილეს და ისე დავიტვირთე, სხვა თეატრებიდან წამოვედი. ბევრ სპექტაკლში აღარ ვთამაშობ, ბევრი წარმოდგენაც, სადაც დაკავებული ვიყავი, მოხსნეს. მოკლედ, ჩემი პროფესიის მთავარი და ძალიან საყვარელი ნაწილი ჩემთვის თეატრია და სცენაზე დგომა, მიუხედავად იმისა, რომ ყველა ცნობილ სერილაში მითამაშია. ისე, გადასაღები მოედანიც კი მენატრება - სიამოვნებით გადავიღებდი. ეს პროცესიც ძალიან მიყვარს.

- შენი ერთ-ერთი ბოლო საქმიანობა შოუს წამყვანობაა. ამჟამად საბავშვო მუსიკალური პროექტი "რანინა" მიგყავს, რას გვეტყვი მასზე?

- ძალიან საყვარელი პროექტია. 10 უნიჭიერესი ბავშვი აარჩიეს. კონკურსის მანძილზე მათი შესრულებით საინტერესო რეპერტუარს მოვისმენთ. ჟიური კი მათგან ერთ-ერთს აარჩევს, რომელიც საქართველოს 2019 წელს საბავშვო „ევროვიზიაზე“ წარადგენს.

პროექტზე ძალიან ნიჭიერი ადამიანები მუშაობენ და თავად ბავშებიც ასეთები არიან. მათთან ერთად, პატარების საყვარელ გამონათქვამებზე ბევრს ვიცინი. მიხარია, რომ მთელი საკონკურსო პროცესი მათთან ერთად უნდა გავიარო, მსიამოვნებს. რომ ჩამოყალიბდებიან, გაიზრდებიან და რაღაც ეტაპზე მივლენ, სიხარულით გავიხსენებთ პერიოდს, როცა ბავშვების გავარსკვლავებაში ვმონაწილეობდით.