ყვე­ლა­ზე ბნე­ლი, უმარ­თა­ვი და ქა­ო­ტუ­რი ხანა სა­ქარ­თვე­ლოს ის­ტო­რი­ა­ში - 90-იანი წლე­ბი და ამ პე­რი­ო­დის ბუ­რუ­სით მო­ცუ­ლი ამ­ბე­ბი, დღემ­დე დიდ ინ­ტე­რესს იწ­ვევს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში. 1991-95 წლებ­ში ქვე­ყა­ნა­ში სრუ­ლი გა­ნუ­კი­თხა­ო­ბა სუ­ფევ­და, არ არ­სე­ბობ­და არა­ნა­ი­რი კონ­ტრო­ლი და წეს­რი­გი. ამ­გვა­რი მძი­მე ვი­თა­რე­ბის შექ­მნა, დიდ­წი­ლად ომმა გა­ნა­პი­რო­ბა.

1993 წელს, შე­ვარ­დნა­ძის მიერ მი­ღე­ბუ­ლი დად­გე­ნი­ლე­ბით, ია­რა­ღი ყვე­ლას­თვის ხელ­მი­საწ­ვდო­მი გახ­და - ომში მო­ნა­წი­ლე ყვე­ლა პირს, ყვე­ლა მხედ­რი­ო­ნელს, ია­რა­ღი სა­კუთ­რე­ბა­ში გა­და­ე­ცა და მისი ტა­რე­ბის უფ­ლე­ბაც მი­ე­ცა. დღეს ამ­ბო­ბენ, რომ მა­შინ ეს კა­ნო­ნი ედუ­არდ შე­ვარ­დნა­ძეს ჯაბა იო­სე­ლი­ან­მა მი­ა­ღე­ბი­ნა. შე­დე­გად ია­რა­ღი არას­რულ­წლო­ვა­ნი ბი­ჭე­ბის ხელ­შიც უპ­რობ­ლე­მოდ აღ­მოჩ­ნდა. ისი­ნი, ამ მიზ­ნი­თაც ეწე­რე­ბოდ­ნენ მხედ­რი­ონ­ში...

ყო­ფი­ლი მთა­ვა­რი პრო­კუ­რო­რი ვა­ლე­რი გრი­გა­ლაშ­ვი­ლი, რო­მე­ლიც 90-იან წლებ­ში თბი­ლის­ში პრო­კუ­რა­ტუ­რის გა­მომ­ძი­ე­ბე­ლი იყო, იხ­სე­ნებს, რომ მას არა­ერ­თხელ მო­უ­წია მა­შინ­დე­ლი ქუ­ჩუ­რი გარ­ჩე­ვე­ბის შე­დე­გად მოკ­ლუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის საქ­მე­ე­ბის გა­მო­ძი­ე­ბა.

"იმ პე­რი­ოდ­ში თბი­ლის­ში ე.წ საძ­მო­ე­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა გა­ნა­პი­რო­ბა სა­ო­მარ­მა მოქ­მე­დე­ბებ­მა ცხინ­ვალ­სა და აფხა­ზეთ­ში. მათ ჰქონ­დათ რე­ა­ლუ­რად კე­თილ­შო­ბი­ლი მი­ზა­ნი, და­ეც­ვათ სამ­შობ­ლო, მაგ­რამ ომი­დან მობ­რუ­ნე­ბუ­ლე­ბი, ია­რა­ღით ხელ­ში იქ­ცნენ კრი­მი­ნა­ლე­ბად. ახალ­გაზ­რდებს ეგო­ნათ, რომ თუ იქ­ნე­ბოდ­ნენ "საძ­მოს" წევ­რე­ბი, და­ცუ­ლე­ბი იქ­ნე­ბოდ­ნენ. როცა უკონ­ტრო­ლოა ია­რა­ღი, იქ და­ნა­შა­უ­ლიც დი­დია.

ასევე დაგაინტერესებთ

17:06 / 28-05-2020

"ჟორიკა რურუას თვალებს რა დამავიწყებს?! იარაღი გადაგვატარა მე და ჩემს და-ძმებს..." - როგორ იხსენებს 90-იანების თბილისში მომხდარ თორაძეების მკვლელობას გადარჩენილი მოწმე

1993 წელს ედუ­არდ შე­ვარ­დნა­ძემ ყვე­ლას მის­ცა ია­რა­ღის ტა­რე­ბის უფ­ლე­ბა, ვინც ომობ­და ან მხედ­რი­ო­ნის წევ­რი იყო. მა­შინ კაცს ვერ ნა­ხავ­დი, ია­რა­ღი რომ არ ჰქო­ნო­და ჩა­მო­კი­დე­ბუ­ლი. იმას, თუ რა­ტომ არ იჭერ­დნენ მა­შინ "საძ­მო­ე­ბის" წევ­რებს, ორი მი­ზე­ზი აქვს: ერ­თის მხრივ ეს შე­იძ­ლე­ბო­და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ლო­ბი­რე­ბა ყო­ფი­ლი­ყო, მე­ო­რეს მხრივ - ჩვენ გვი­ჭირ­და რე­ა­ლუ­რად და­ნა­შა­უ­ლის დამ­ტკი­ცე­ბა.

მა­შინ არ იყო ვი­დე­ო­კა­მე­რე­ბი და ასე იოლი არ იყო დამ­ტკი­ცე­ბა რა­ღა­ცის. ვინ­მეს უნდა მი­ე­ცა ჩვე­ნე­ბა. იყ­ვნენ ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც შე­ეს­წრნენ და­ნა­შა­ულს და ზუს­ტად იცოდ­ნენ ვინ იყო მკვლე­ლი, მაგ­რამ ეში­ნო­დათ ჩვე­ნე­ბის მი­ცე­მა და და­ნა­შა­უ­ლი ხში­რად რჩე­ბო­და გა­უხ­სნე­ლი... ერთ-ერთი მახ­სენ­დე­ბა - ბე­ბუ­რაშ­ვი­ლი გვა­რად, სა­ბურ­თა­ლოს ხიდ­ზე რომ გა­და­დი­ო­და მან­ქა­ნით, ჩა­ცხრი­ლეს. ასე­თი შემ­თხვე­ვე­ბი იყო ძა­ლი­ან ხში­რი" - იხ­სე­ნებს ვა­ლე­რი გრი­გა­ლაშ­ვი­ლი.

ე.წ. საძ­მო­ე­ბის მა­სი­უ­რი ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა ძი­რი­თა­დად ომის შემ­დგომ პე­რი­ოდ­ში და­ი­წყო. მათ ჰქონ­დათ ია­რა­ღი და თავს ყა­ჩა­ღო­ბით, რე­კე­ტი­თა და და­ში­ნე­ბე­ბით ირ­ჩენ­დნენ. ზო­გი­ერ­თი "საძ­მოს" გავ­ლე­ნე­ბი იმ­დე­ნად დიდი იყო, რომ ქვეყ­ნის მმარ­თველ ძა­ლე­ბამ­დეც კი აღ­წევ­და. მათ ჩა­დე­ნი­ლი და­ნა­შა­უ­ლე­ბის­თვის პა­სუხს არა­ვინ სთხოვ­და. რაც კი­დევ უფრო ზრდი­და სე­რი­უ­ლი, სას­ტი­კი მკვლე­ლო­ბის რი­ცხვს.

90-იან წლებ­ში თბი­ლისს ში­შის ზარს სცემ­დნენ ვე­რის, ვა­კის და სა­ბურ­თა­ლოს ე.წ. საძ­მო­ე­ბი. სა­ბურ­თა­ლო­ზე რამ­დე­ნი­მე დაჯ­გუ­ფე­ბა არ­სე­ბობ­და: "კუ­ლი­ნა­რი­ე­ლე­ბი", "იო­სე­ბი­ძე­ლე­ბი", "დე­ლი­სის" და "ნუ­ცუ­ბი­ძის საძ­მო", რო­მელ­თა წევ­რე­ბი ძი­რი­თა­დად 16-20 წლის ბი­ჭე­ბი იყ­ვნენ. მათ შო­რის და­პი­რის­პი­რე­ბე­ბი მძაფრ­სი­უ­ჟე­ტი­ა­ნი თრი­ლე­რი­ვით ვი­თარ­დე­ბო­და. და­უნ­დო­ბელ­მა და გა­უ­აზ­რე­ბელ­მა ვენ­დე­ტებ­მა უამ­რა­ვი უდა­ნა­შა­უ­ლო ახალ­გაზ­რდის სი­ცო­ცხლე შე­ი­წი­რა...

სის­ხლისღვრის სე­რი­ე­ბი "დე­ლი­სე­ლებ­სა" და "იო­სე­ბი­ძე­ლებს" შო­რის და­პი­რის­პი­რე­ბით და­ი­წყო. მათ შო­რის კონ­ფლიქ­ტის სა­გა­ნი ერთი "საძ­მოს" წევ­რის მიერ, მე­ო­რე "საძ­მოს" წევ­რის­თვის “მერ­სე­დე­სის" მარ­კის ავ­ტო­მან­ქა­ნის წარ­თმე­ვა გახ­და, 1994 წლის დე­კემ­ბრის და­სა­წყის­ში "იო­სე­ბი­ძე­ლებ­მა": იუზა თო­ფუ­რი­ამ, სერ­გი ბუ­ბუ­ტე­იშ­ვილ­მა, ღო­ღე­ლი­ან­მა და სხვებ­მა თა­ვი­ანთ ყო­ფილ "თა­ნა­მოძ­მეს", გი­ორ­გი ჯან­გი­რაშ­ვილს, წა­არ­თვეს ავ­ტო­მან­ქა­ნა "მერ­სე­დე­სი". ჯან­გი­რაშ­ვი­ლი იმ პე­რი­ო­დის­თვის "დე­ლი­სე­ლებ­თან" და­ახ­ლო­ე­ბულ პი­რად მი­იჩ­ნე­ო­და ("დე­ლი­სე­ლე­ბი" იყ­ვნენ: თე­მურ ქურ­დი­ა­ნი, პა­ა­ტა შატ­ბე­რაშ­ვი­ლი, მე­რაბ ჩიხ­რა­ძე, ზურა დაფ­ქვი­აშ­ვი­ლი, მე­რაბ დო­ლი­ძე, გრი­შა კო­მა­ხი­ძე, დათო ძებ­ნი­ა­უ­რი, გოგა სუ­ლა­ძე...)

ჯან­გი­რაშ­ვი­ლი, რო­მე­ლიც ღირ­სე­ბა­შე­ლა­ხუ­ლი დარ­ჩა ავ­ტო­მო­ბი­ლის წარ­თმე­ვის გამო, შუ­რის­ძი­ე­ბის მიზ­ნით ღო­ღე­ლი­ანს სა­ცხოვ­რე­ბე­ლი კორ­პუ­სის წინ ჩა­უ­საფ­რდა. რო­დე­საც შინ დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლი ღო­ღე­ლი­ა­ნი მან­ქა­ნას აყე­ნებ­და, ჯან­გი­რაშ­ვილ­მა ავ­ტო­მა­ტუ­რი ცე­ცხლსას­რო­ლი ია­რა­ღი­დან ცე­ცხლი გა­უხ­სნა და ად­გილ­ზე­ვე მოკ­ლა.

"იო­სე­ბი­ძე­ლებ­მა" მკვლე­ლის ვი­ნა­ო­ბა მა­ლე­ვე და­ად­გი­ნეს და "დე­ლი­სე­ლებს" შე­უთ­ვა­ლეს, მო­ე­ძებ­ნათ ჯან­გი­რაშ­ვი­ლი და ან თვი­თონ მო­ეკ­ლათ, ან მათ­თვის გა­და­ე­ცათ. წი­ნა­აღ­მდეგ შემ­თხვე­ვა­ში, საძ­მო­ებს შო­რის ომი გარ­და­უ­ვა­ლი იქ­ნე­ბო­და. "დე­ლი­სე­ლებ­მა", კერ­ძოდ, გოგა სუ­ლა­ძემ და პა­ა­ტა შატ­ბე­რაშ­ვილ­მა, ამ მო­თხოვ­ნის შეს­რუ­ლე­ბა­ზე უარი გა­ნა­ცხა­დეს. ასე და­ი­წყო ომი ე.წ თბი­ლი­სურ საძ­მო­ებს შო­რის...

ასე­თი უამ­რა­ვი ფაქ­ტი მოხ­და მა­შინ. უმ­რავ­ლე­სო­ბა დღემ­დე გა­მო­უ­ძი­ე­ბე­ლია. ყვე­ლა მათ­გა­ნის გახ­სე­ნე­ბას რამ­დე­ნი­მე წე­რი­ლი არ ეყო­ფა. თუმ­ცა არის რამ­დე­ნი­მე ისე­თი გახ­მა­უ­რე­ბუ­ლი და თავ­ზარ­დამ­ცე­მი სი­სას­ტი­კით ჩა­დე­ნი­ლი და­ნა­შა­უ­ლი, რაც 90-იანი წლე­ბის ხსე­ნე­ბის­თა­ნა­ვე აგონ­დე­ბა ადა­მი­ანს. მათ შო­რის ყვე­ლა­ზე სას­ტი­კი და ენი­თა­ღუ­წე­რე­ლი ტრა­გე­დია ვე­რე­ლი თო­რა­ძე­ე­ბის საქ­მეა. თო­რა­ძე­ე­ბის 12-სუ­ლი­ა­ნი ოჯა­ხი ზემო ვე­რა­ზე, სე­ვას­ტო­პო­ლის ქუ­ჩა­ზე ცხოვ­რობ­და. ზაურ თო­რა­ძეს და იზო ქურ­ხულს 10 შვი­ლი ჰყავ­დათ, 5 გოგო და 5 ვაჟი. ძმე­ბი თო­რა­ძე­ე­ბი უბან­ში გავ­ლე­ნი­ან ბი­ჭე­ბად ით­ვლე­ბოდ­ნენ და აქ­ტი­უ­რად მო­ნა­წი­ლე­ობ­დნენ ქუ­ჩურ გარ­ჩე­ვებ­ში.

გავ­რცე­ლე­ბუ­ლი ინ­ფორ­მა­ცი­ით, და­პი­რის­პი­რე­ბა იმ დროს მოქ­მე­დი დაჯ­გუ­ფე­ბის „ბო­რო­ტებ­სა“ (რო­მე­ლიც "მხედ­რი­ო­ნის" შე­მად­გენ­ლო­ბა­ში შე­დი­ო­და) და ლაშა თო­რა­ძეს შო­რის მა­შინ და­ი­წყო, როცა ახალ­გაზ­რდამ 1991 წელს უც­ნობს ქუ­ჩა­ში ტყა­ვის ქურ­თუ­კი წა­არ­თვა. და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი "ბო­რო­ტე­ბის" ახ­ლო­ბე­ლი აღ­მოჩ­ნდა. "ბო­რო­ტე­ბი" მო­პა­რუ­ლის დაბ­რუ­ნე­ბას ითხოვ­დნენ, თო­რა­ძე­ე­ბი კი ქურ­თუკს არ აბ­რუ­ნებ­დნენ.

ინ­ტერ­ნეტ­სივ­რცე­ში ხელ­მი­საწ­ვდო­მია აუ­დი­ო­ჩა­ნა­წე­რი, რო­მე­ლიც ძმებ თო­რა­ძე­ებ­სა და ე.წ. კა­ნო­ნი­ერ ქურდ პა­ა­ტა ჩლა­ი­ძეს შო­რის სა­უ­ბარს აღ­წერს. ჩლა­ი­ძე ძმებს სთხოვს შე­უ­რიგ­დნენ „ბო­რო­ტებს“ წი­ნა­აღ­მდეგ შემ­თხვე­ვა­ში მო­სა­ლოდ­ნელ საფრ­თხე­ზე აფრ­თხი­ლებს. კრი­მი­ნა­ლუ­რი ავ­ტო­რი­ტე­ტი სა­უბ­რის ბო­ლოს დას­ძენს - და­პი­რის­პი­რე­ბუ­ლი მხა­რე­ე­ბი­დან, რო­მე­ლიც პირ­ვე­ლი ის­ვრის და მოკ­ლავს ადა­მი­ანს, გა­ნად­გურ­დე­ბაო (მო­ის­მი­ნეთ აუ­დი­ო­ჩა­ნა­წე­რი).

ჩლა­ი­ძის „და­ნა­პი­რე­ბი“ ას­რულ­და. პირ­ვე­ლად თო­რა­ძე­ებ­მა გა­ის­რო­ლეს, რის შე­დე­გა­დაც „ბო­რო­ტე­ბის“ წევ­რი გარ­და­იც­ვა­ლა. ამის შემ­დეგ კი თო­რა­ძე­ე­ბის გა­მო­ცხა­დე­ბუ­ლი სიკ­ვდი­ლის ქრო­ნი­კა და­ი­წყო. 1992 წლის თე­ბერ­ვალ­ში, ძმებს და მათ მე­გო­ბარს ნუ­ცუ­ბი­ძის პლა­ტო­ზე ცე­ცხლი გა­უხ­სნეს. ად­გილ­ზე გარ­და­იც­ვა­ლა თო­რა­ძე­ე­ბის მე­გო­ბა­რი, ძმებს კი ჭრი­ლო­ბე­ბი აღე­ნიშ­ნე­ბო­დათ. 1992 წლის 3 მარტს, ლაშა თო­რა­ძე დედ-მა­მამ, ექიმ­თან ჭრი­ლო­ბის გა­და­სახ­ვე­ვად წა­იყ­ვა­ნეს. და­ახ­ლო­ე­ბით 16:00 სა­ათ­ზე თო­რა­ძე­ე­ბი ექი­მის­გან სახ­ლში "ვაზ 21-07" მარ­კის ავ­ტო­მან­ქა­ნით ბრუნ­დე­ბოდ­ნენ, როცა ვე­რის სა­საფ­ლა­ოს მი­სად­გო­მებ­თან მათ ცე­ცხლი გა­უხ­სნეს. მან­ქა­ნა­ში მყო­ფი ლაშა თო­რა­ძე დედ-მა­მას­თან ერ­თად ად­გილ­ზე გარ­და­იც­ვა­ლა. თვითმხილ­ვე­ლე­ბი ყვე­ბი­ან, რომ იზო თო­რა­ძე სა­კონ­ტრო­ლო გას­რო­ლით მოკ­ლეს. მან­ქა­ნას 300-მდე ტყვია ჰქონ­და მოხ­ვედ­რი­ლი.

ამ მკვლე­ლო­ბი­დან რამ­დე­ნი­მე წუთ­ში თო­რა­ძე­ე­ბის სახ­ლს კრი­მი­ნა­ლუ­რი დაჯ­გუ­ფე­ბის წევ­რე­ბი და­ესხნენ თავს. მე­ზობ­ლის სახ­ლში, სა­დაც თო­რა­ძე­ებ­მა შე­ა­ფა­რეს თავი, "მხედ­რი­ო­ნის" ფორ­მი­ა­ნი ორი შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი პირი შე­იჭ­რა. მათ ავ­ტო­მა­ტის ჯე­რით მცი­რე­წლო­ვა­ნი დე­ბის თვალ­წინ და­ცხრი­ლეს იმე­დო და კახა თო­რა­ძე­ე­ბი. დღემ­დე გა­უ­ჩი­ნა­რე­ბუ­ლად ით­ვლე­ბა ზაზა თო­რა­ძე, თო­რა­ძე­ე­ბის უფ­რო­სი ვაჟი, რო­მე­ლიც სამ მარტს სახ­ლში არ იმ­ყო­ფე­ბო­და. იგი დი­ლით გა­ვი­და სახ­ლი­დან და მას შემ­დეგ არ დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლა...

მხედ­რი­ო­ნე­ლი გიგა არ­ვე­ლა­ძე AMBEBI.GE-სთან სა­უ­ბარ­ში ყვე­ბა, რომ მხედ­რი­ო­ნე­ლე­ბი იმ­დრო­ინ­დე­ლი ე.წ. საძ­მო­ე­ბის მი­მართ ნე­გა­ტი­უ­რად იყ­ვნენ გან­წყო­ბილ­ნი, ვი­ნა­ი­დან ისი­ნი მხედ­რი­ო­ნე­ლის სტა­ტუ­სით არას­წო­რად სარ­გებ­ლობ­დნენ.

"ვერ ვი­ტან­დით მაგ საძ­მო­ებს და დღე­საც ვერ ვი­ტან. ხორ­ცმე­ტი იყო იმ პე­რი­ო­დის­თვის. მი­თუ­მე­ტეს, როცა ომი დამ­თავ­რდა მერე გა­მოჩ­ნდნენ სამ-სამი ია­რა­ღით. რა ასა­ტა­ნია აბა, ომში რომ არ ჩა­ნან და ომი დამ­თავ­რდე­ბა და მერე შე­მო­გი­ერ­თდე­ბი­ან შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ვაჟ­კა­ცე­ბი?! ეს იყო მა­შინ­დე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ნება, რომ მა­გათ ეპარ­პა­შათ.

1992-94 წლებ­ში ქვე­ყა­ნა­ში იყო სე­რი­ო­ზუ­ლი ეკო­ნო­მი­კუ­რი ფი­ას­კო, სა­უბ­რობ­დნენ მხედ­რი­ო­ნი ძარ­ცვავ­სო, მაგ­რამ ბან­კებ­მა მა­შინ რომ გა­ძარ­ცვა ხალ­ხი, ისე არა­ვის გა­უ­ძარ­ცვავს. ეს ვი­ღა­ცას უნდა დაბ­რა­ლე­ბო­და, და­აბ­რა­ლეს მხედ­რი­ონს, "საძ­მო­ებს" მათ შო­რის. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ თქვა, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში არის არა­ფორ­მა­ლუ­რი შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი მოძ­რა­ო­ბე­ბი და ამა­თი ბრა­ლია ყვე­ლა­ფე­რიო. ამი­ტო­მაც ხდე­ბო­და წა­ხა­ლი­სე­ბა საძ­მო­ე­ბის შექ­მნის.

ჩვენ და­ვა­ყე­ნეთ სა­კი­თხი, რომ დამ­თავ­რდა ომი, ია­რა­ღი ჩა­ვა­ბა­როთ, რად გვინ­და ამ­დე­ნი ია­რა­ღით­ქო. რამ­დენ­ჯერ ასე და­ვა­ყე­ნეთ სა­კი­თხი, იმ­დენ­ჯერ არ ჩაგ­ვა­ბა­რე­ბი­ნეს ია­რა­ღი და ეს ია­რა­ღი მოხ­ვდა პა­ტა­რა ბი­ჭე­ბის ხელ­ში. რად უნ­დო­დათ ია­რა­ღი ომის შემ­დეგ? ამით ფუჭ­დე­ბო­და მხედ­რი­ო­ნის სა­ხე­ლი. ეს საძ­მო­ე­ბი რა­საც ჩა­ი­დენ­დნენ, ყვე­ლა­ფერს მხედ­რი­ონს მი­ა­წერ­დნენ. არა­ვის და­უ­ჭე­რია არც ერთი საძ­მოს წევ­რი, სა­მა­გი­ე­როდ მხედ­რი­ო­ნე­ლე­ბით გა­ავ­სეს ცი­ხე­ე­ბი. რაც მოწ­მობს იმას, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა "საძ­მო­ებს" მფარ­ვე­ლობ­და" - აღ­ნიშ­ნა გიგა არ­ვე­ლა­ძემ.

დღემ­დე მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ 90-ია­ნე­ბის ნაც­ნო­ბი თუ უც­ნო­ბი ტრა­გე­დი­ე­ბი­დან თით­ქმის 30 წელი გა­ვი­და, საქ­მე­ებ­ზე ყვე­ლა დუ­მილს ამ­ჯო­ბი­ნებს. ბევ­რი საქ­მე დღე­საც გა­მო­უ­ძი­ე­ბე­ლია. მხო­ლოდ კუ­ლუ­ა­რუ­ლად სა­უბ­რო­ბენ იმა­ზე, რომ მა­შინ­დელ­მა კრი­მი­ნა­ლებ­მა ან ქვეყ­ნი­დან გაქ­ცე­ვით უშ­ვე­ლეს თავს, ან დღემ­დე დიდი გავ­ლე­ნე­ბით სარ­გებ­ლო­ბენ და ძა­ლა­უფ­ლე­ბა მსხვილ ბიზ­ნეს­სა და პო­ლი­ტი­კა­ში აქვთ გა­და­ნა­წი­ლე­ბუ­ლი...

გა­მო­ყე­ნე­ბუ­ლი წყა­რო­ე­ბი: ვე­რე­ლი თო­რა­ძე­ე­ბი; თბი­ლი­სის ფო­რუ­მი; "ახა­ლი შვი­დი დღე"; "რე­ზო­ნან­სი"

მთა­ვა­რი ფოტო: ნაზი გა­ბა­ი­ძე; ეროვ­ნუ­ლი ფო­ტო­მა­ტი­ა­ნე