"იყო გულისტკენა თანამემამულეების "წყალობით" - გაიცანით აშშ-ში მცხოვრები ქართველი მხატვარი, რომელიც რენესანსის პერიოდის ნახატებს ქმნის

ქართველი მხატვარი თიკო სანიკიძე უკვე წლებია ნიუ-იორკში ცხოვრობს და მოღვაწეობს. ის ამერიკაში ყველაზე ექსტრაორდინალური ნიჭის მქონე მხატვრად აღიარეს. მისი ნახატების გამოფენაზე დამთვალიერებელი ლუპითაც კი მისულა, რადგან მათთვის წარმოუდგენელია, როგორ შეიძლება უბრალო ფანქრით ამხელა მსგავსების მიღწევა... იტალიაში თქვეს, რომ თიკო სანიკიძის ნამუშევრები ახლოა რენესანსის პერიოდის მხატვრობასთან. მიუხედავად გადატვირთული გრაფიკისა, თიკო სანიკიძე ნიუ-იორკიდან გვესაუბრა:

- ვინ აღმოაჩინა თქვენში ხატვის ნიჭი?

- ხატვა სულ პატარა ასაკიდან დავიწყე, რაც თავი მახსოვს ვხატავ. ნიჭი დედამ შენიშნა და 5 წლის ასაკში მიმიყვანა ბავშვთა ხელოვნების გალერეასთან არსებულ საკვირაო სკოლაში, სადაც შესანიშნავი პედაგოგი - უშანგი ლონდარიძე დამხვდა. მას ჩემს ჩამოყალიბებაში დიდი წვლილი მიუძღვის... შემდგომ სწავლა გავაგრძელე ვირსალაძის სახელობის ხელოვნების გიმნაზიაში და ტექნიკურ უნივერსიტეტთან არსებულ ნატიფი ხელოვნების კოლეჯში. დავამთავრე ტექნიკური უნივერსიტეტის არქიტექტურის ფაკულტეტი. სპეციალობით ინტერიერის დიზაინერი ვარ.

საქართველოში გამართული გამოფენებიდან გამოვყოფდი 2010 წლის პერსონალურ გამოფენას, რომელიც "გალერეა შარდენში" ჩატარდა... წარმოდგენილი იყო როგორც ფერწერული ტილოები (ზეთი, აკვარელი, პასტელი), ასევე გრაფიკული ნახატები. 2013 წელს მონაწილეობა მივიღე თურქი და ქართველი მხატვრების ერთობლივ გამოფენაში. გამოფენა გაიმართა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის საგამოფენო დარბაზში. 2013 წელს მივიღე მონაწილეობა ქართველი მხატვრების ჯგუფურ გამოფენაში. თუმცა გადამწყვეტი როლი ჩემს ჩამოყალიბებაში უდაოდ საერთაშორისო გამოფენებზე მიღებულ წარმატებებს ეკუთვნის.

2013 წელს მიმიწვიეს გაბალას მე-3 საერთაშორისო გამოფენაზე სახელწოდებით "პორტრეტის მელოდია". ეს ჩემთვის ჭეშმარიტად საეტაპო გამოფენაა. ამ პერიოდში უკვე დავინტერესდი ჰიპერრეალიზმით და გამოფენაზე წარმოდგენილი პორტრეტებიც ამ ჟანრში იყო შესრულებული. მიწვეულ მხატვრებს (23 ქვეყნიდან ) უფლება ქონდათ წარმოედგინათ 2-2 ნახატი, მხოლოდ მე მომეცა 4 ნახატის გამოფენის საშუალება. ოთხივე ნახატი იქვე ერთ-ერთმა კოლექციონერმა შეიძინა. ნახატი "თითა" კი ამ გამოფენის სავიზიტო ბარათად იქცა და გაიმარჯვა ნომინაციაში "ბედის საჩუქარი". ჩემი ჰიპერრეალისტური ნახატები უბრალო ფანქრითაა შექმნილი. ნახატის ფოტოდან გარჩევა პრაქტიკულად შეუძლებელია. ამის გამო ადამიანები გაოცებას ვერ მალავენ. მათთვის წარმოუდგენელია, რომ უბრალო ფანქრით ასეთი მსგავსების მიღწევა შესაძლებელია. ყოფილა შემთხვევა, როდესაც გამოფენაზე მოსული დამთვალიერებელი ჩემს ნახატებს ლუპით შეიარაღებული ათვალიერებდა.

2014 წელს მივიღე მონაწილეობა ნიუ-იორკში გამართულ არტ-ექსპოში. ხელოვნების საერთაშორისო "არტ-ექსპო ნიუ-იორკის" გამოფენაზე ჩემი ნახატები წარვუდგინე ამერიკელ დამთვალიერებელს. იმ აღტაცებამ, რომელიც მათ გამოხატეს, დიდად შეუწყო ხელი ჩემს შემდგომ გადაწყვეტილებას, გამემართა უკვე ჩემი პერსონალური გამოფენა ნიუ-იორკში. უამრავი დამთვალიერებელი ყავდა ამ გამოფენას და ჩემი ნამუშევრების ხილვისას არცერთი მათგანი არ დარჩენილა გულგრილი. ბედნიერი და ამაყი ვიყავი მთელი გამოფენის განმავლობაში. კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი იმაში, რომ ჩემი შემოქმედება ყველა ქვეყნის დამთვალიერებელს ერთნაირად აოცებს.

დაათვალიერეთ თიკო სანიკიძის უფრო მეტი ფოტო

ძალზედ დიდი ადგილი ჩემს შემოქმედებაში უჭირავს რომის (იტალია) გამოფენას (2015 წლის ივლისი). ეს გამოფენა სახელწოდებით "შავი და თეთრი" შედგა გალერეა Vacarella-ში. წარმოდგენილი იყო 50-მდე გრაფიკული ნამუშევარი. შერჩეული იყო მხოლოდ გრაფიკული ანუ შავ-თეთრი ნამუშევრები და ამავდროულად ჩემი სამყაროს აღქმა ამ პერიოდში მხოლოდ შავ-თეთრი იყო. ნახატებზე მუშაობის პერიოდი დაემთხვა ჩემს ქალაქში მომხდარ დიდ ტრაგედიას-წყალდიდობას, რომელმაც ადამიანებისა და ცხოველების სიცოცხლე იმსხვერპლა. ამიტომ შევქმენი მხოლოდ შავ-თეთრი ნახატები, რომლებიც გადმოცემდნენ ჩემს განცდას, თანაგრძნობას და ამავდროულად მომავლის იმედს. გამოფენაზე ცნობილმა პროფესორმა და ხელოვნებათმცოდნემ აღნიშნა, რომ ჩემი ნახატები გამოირჩევა ძალზედ ინდივიდუალური ხელწერით, რომელიც ახლოა რენესანსის პერიოდის მხატვრობასთან. ამ გამოფენაზე წარმოდგენილი საუკეთესო 13 ნამუშევარი ერთმა ჩემმა თანამემამულემ, კერძო კოლექციონერმა შეიძინა.

- რატომ დატოვეთ საქართველო?

- საქართველოში რთული ვითარებაა. ადამიანების დიდ უმრავლესობას ნაკლებად აინტერესებთ გამოფენები და მით უმეტეს ნახატების შეძენა. ეს მხოლოდ ერთეულებს შეუძლია. მართალია მე ამ მხრივ არ მქონია პრობლემა, ჩემი ნამუშევრები სამშობლოში ადრეც იყიდებოდა, თუმცა ვთვლი, რომ სწორი გადაწყვეტილება მივიღე. განვითარებისა და წინსვლისათვის აქ უფრო მეტი შესაძლებლობაა. იმედი მაქვს მალე შევძლებ საქართველოში პერსონალური გამოფენა გავმართო... თუმცა ჯერ კონკრეტულ თარიღს ვერ გეუბნებით. ამ საქმეს დიდი პასუხისმგებლობით ვეკიდები. მინდა სამშობლოში წარმოვადგინო როგორც აშშ-ში შექმნილი, ასევე წინა წლების საუკეთესო ნახატები.

- ნიუ-იორკში თავის დამკვიდრება რამდენად რთული იყო?

- რა თქმა უნდა, უცხო ქვეყანაში თავის დამკვიდრება ძალზედ რთულია. თუმცა თუ ნიჭიერი ხარ, განსხვავებულ ნამუშევრებს ქმნი, საკუთარი სტილი გაქვს და თავდაუზოგავად შრომობ, ეს შესაძლებელია. ნამდვილად რთული და წინაღობებით სავსე გზა გავიარე. ბევრჯერ იყო უმძიმესი გულისტკენაც განსაკუთრებით თანამემამულეების "წყალობით", თუმცა ამ ეტაპზე ვთვლი, რომ წარმატებული ვარ და ჩემს საყვარელ საქმეს ვაკეთებ. დიდი მადლობა მინდა გამოვხატო იმ ადამიანების მიმართ, ვინც უმძიმეს პერიოდში მხარში დამიდგა. მათი მხარდაჭერა მთელი ცხოვრება მემახსოვრება!

- როგორია თქვენი ყოველდღიურობა, გარდა პროფესიისა სამომავლო გეგმები

- ჩემი დღე უცხო ქვეყანაში ძალზე დატვირთულია. დილა ადრე იწყება, 9 საათზე უკვე სამსახურში ვარ. ვმუშაობ არქიტექტორად და ჩემი მოვალეობაა სხვადასხვა შენობების პროექტირებაა, რათა შემდგომ ეს პროექტები შესაბამისი სამსახურის მიერ დამტკიცდეს. ამისათვის საჭიროა მუდმივად სამუშაოზე კონცენტრირებული იყო, ვინაიდან მცირე შეცდომის უფლებაც არ გაქვს. ვმუშაობ ძალიან კარგ კოლეგებთან ერთად. მათგან ბევრი ახალი და საინტერესო რამ ვისწავლე. ეს ერთი ოჯახია. ჩვენ ხშირად დასვენების დღეებსაც ერთად ვატარებთ. ვცდილობ, მათ საქართველო გავაცნო და შევაყვარო. იმედი მაქვს, რომ ასეც იქნება. სამსახურის შემდეგ არ ვივიწყებ ჩემს საყვარელ საქმეს. ვხატავ უპირატესად ჰიპერრეალისტურ ჟანრში, თუმცა ფერწერულ ნამუშევრებსაც ვქმნი. დასვენების დღეებში ვცდილობ, საინტერესო გამოფენები არ გამოვტოვო. მაგ მხრივ ახლა მეტი შესაძლებლობა მაქვს. რამდენიმე თვის წინ გავხდი ცნობილი თანამედროვე ხელოვნების მუზეუმის MoMa-ს წევრი. ასე, რომ ვცდილობ არცერთ საინტერესო გამოფენას არ დავაკლდე. სამომავლო გეგმები დაკავშირებულია მრავალი გამოფენის გამართვასთან. ვაპირებ, როგორც პერსონალური გამოფენების გამართვას, ასევე რამდენიმე საინტერესო პროექტში მონაწილეობის მიღებას როგორც აშშ-ში, ასევე ინგლისში, იტალიაში, არაბეთის გაერთიანებულ ემირატებში და იმედი მაქვს, საქართველოშიც.