გაიცანით ქართველი წყვილი, რომელმაც 1 წლით სამსახური მიატოვა და ამერიკის კონტინენტზე მოგზაურობს

30 წლისები ჯერ არ არიან, თუმცა 25 ქვეყნის კიდევ უფრო ბევრ ქალაქში ერთად უსეირნიათ. როგორც თავად ამბობენ, ევროპაში ეგზოტიკასა და მძაფრ შეგრძნებებს ვეღარ იღებენ, ამიტომ უფრო შორი დისტანცია და დროის უფრო ხანგრძლივი პერიოდი აიღეს და ოქტომბერში ბუენოს აირესში ჩაფრინდნენ.

ელენე ღელაღუტაშვილი და გიორგი თევზაძე 8 წელია ერთად არიან. საქართველოში აუდიტორულ კომპანიაში მუშაობდნენ, შემდეგ კი იმავე აუდიტორულ კომპანიაში, თუმცა ამჯერად ლონდონში განაგრძეს საქმიანობა. კარიერულ გზაზე 8-წლიანი შეუჩერებელი სვლის შემდეგ, ცხოვრების რუტინას ერთი წელი მოპარეს, მუშაობა დროებით შეწყვიტეს და სამოგზაუროდ სამხრეთ, ცენტრალურ და ჩრდილოეთ ამერიკაში წავიდნენ.

AMBEBI.GE-ის კითხვაზე, რაში მდგომარეობს წყვილის საიდუმლო, რომელიც მათ ბევრი ადამიანის ოცნების ასრულებაში დაეხმარა, ელენე გვპასუხობს, რომ ამ მოგზაურობისთვის დანაზოგს წლების განმავლობაში აკეთებდნენ.

"დიდხანს ვფიქრობდით მსოფლიოს რომელი ნაწილი აგვერჩია. რატომღაც სამხრეთ ამერიკა რაღაცნაირი შორეული, ძალიან საინტერესო და კულტურულად ძალიან მრავალფეროვანი გვეჩვენებოდა ყოველთვის და თან ძალიან ლამაზი ბუნებაა. ამიტომ გადავწყვიტეთ აქეთ წამოვსულიყავით" - გვეუბნება ელენე.

გიორგის თქმით, რეგიონის შერჩევის პროცესში ელენეს მიერ ჩამოთვლილ ყველა არგუმენტს ისიც დაემატა, რომ აზიასა და აფრიკასთან შედარებით ამერიკის კონტინენტი მათ უფრო მეტად უსაფრთხოდ მოეჩვენათ და თანაც ჩათვალეს, რომ ერთ წელში ლათინური ამერიკის სულს უფრო კარგად შეიგრძნობდნენ, აზიისთვის კი 365 დღე წყვილს ეცოტავა.

"ოქტომბრის ბოლოს ჩამოვედით ბუენოს აირესში, არგენტინაში, იქიდან დავიწყეთ მოგზაურობა. შემდეგ წავედით პატაგონიაში, გადავედით ჩილეში და უკვე ჩრდილოეთით გამოვიწიეთ. მოვიარეთ სანტიაგო, ატაკამას უდაბნო, შემდეგ ვიყავით ბოლივიაში და ახლა ვართ პერუში. ყველაზე შთამბეჭდავი ადგილი - ალბათ, მაჩუ პიქჩუ იყო, სადაც რამდენიმე დღის წინ ვიყავით და ეს ნამდვილად ყველაზე შთამბეჭდავი ადგილი იყო რაც ვნახეთ!

რაც შეეხება გამოცდილებას, ყველაზე მეტად დამამახსოვრდა ის რამდენიმე დღე, რომელიც სანტიაგოში გავატარეთ იმიტომ რომ, Couchsurfing-ით ვისარგებლეთ. ასეთი საიტია, სადაც ადგილობრივ ადამიანებს წერ და მათთან რჩები. იქ ვიპოვეთ მასპინძელი, იქაური, რომელმაც გაგვიღო თავისი სახლის კარი და რამდენიმე დღე მასთან ვცხოვრობდით, დაგვათვალიერებინა ქალაქი, შემდეგ შაბათ-კვირას ვალპარაიზოში წაგვიყვანა, ტური ჩაგვიტარა. საოცრად საინტერესო იყო ადგილობრივის თვალით დანახული ცხოვრება ჩილეში, როგორ ცხოვრობდა, რა აწუხებდა და ა.შ“ - ყვება ელენე თავის შთაბეჭდილებებზე.

წყვილი მიიჩნევს, რომ სამოგზაურო ბიუჯეტი ინდივიდუალურია და დამოკიდებულია იმ კომფორტზე, რომლის მიღებაც ადამიანს სურს.

"არიან ადამიანები, რომლებიც დღეში მოგზაურობენ 20-25 დოლარად, მაგ შემთხვევაში უფრო ხშირად უნდა ისარგებლო იმავე Couchsurfing-ით, რომ უფასოდ დარჩე ვიღაცასთან, ხშირად შეიძლება ქუჩაში გაათენო ღამე ან კარვით იარო ან ყველაზე დაბალფასიანი ჰოსტელი შეარჩიო, რომელიც 4-5 დოლარი ღირს.

თუ უფრო მეტი კომფორტი გინდა, ალბათ დღეში ჰოსტელში დაგჭირდება 20 დოლარი. ახლა ჩვენ ვცდილობთ რაღაც ბალანსი დავიჭიროთ, თუნდაც იმავე კვებასთან დაკავშირებით, რომ ადგილობრივ სამზარეულოსაც გავეცნოთ. არიან ადამიანები, რომლებიც მაღაზიაში ყიდულობენ პროდუქტებს და საჭმელს თვითონ აკეთებენ. თუ ვინმე მკითხავს რამდენია ის მინიმუმი, რითაც შეუძლია იმოგზაუროს, ვიტყვი რომ ეს მინიმუმიც მათზეა დამოკიდებული. მას შემდეგ რაც დათვლის ფრენისა და ტრანსპორტირების ხარჯს, შემდეგ უკვე სასტუმრო და კვება აბსოლუტურად ინდივიდუალურია" - გვიზიარებს გიორგი საკუთარ გამოცდილებას.

გარდა ახალი, ეგზოტიკური, ღირშესანიშნაობებით სავსე ლამაზი ადგილების ნახვისა, ელენეს და გიორგის ამ მოგზაურობისგან უფრო მეტი სურთ, ეს მეტი კი პიროვნული განვითარება, ახალი მიზნებისა და ამ მიზნებისკენ სავალი ახალი გზების აღმოჩენაა.

„რაც არ უნდა სხვადასხვა რაღაცებს აკეთებდე, სხვადასხვა ქვეყანაში მუშაობდე (რასაც მე ვაკეთებდი, ძალიან მრავალფეროვანი იყო ჩემი სამუშაო), მაინც რაღაცნაირად ერთნაირ აზროვნების სტილსა და რუტინას ეჩვევი და მინდოდა ამ ყველაფრიდან გამოსვლა, რათა მიმეღო ეს ახალი შთაგონებები, მემუშავა საკუთარ კრეატიულ შესაძლებლობებზე. ასევე მინდოდა დრო მქონოდა თვითგანვითარებისთვის. საბოლოო ჯამში, ჩემთვის არის ეს იმისთვის გამოყოფილი დრო, რომ საკუთარი თავი განვავითარო, უკეთესად შევიცნო საკუთარი თავი.

ამიტომაც გავაკეთე ბლოგი და დავარქვი Our Journey Inwards - იმიტომ რომ გარეთ მოგზაურობა კი არის, მაგრამ ამავე დროს შენს თავში მოგზაურობაა და ამ მოგზაურობის შემდეგ მინდა უკეთ ვიცოდე, რა მინდა ცხოვრებისგან და საით მინდა წავიყვანო ეს ყველაფერი", - ამბობს ელენე.

"ერთსა და იმავე ადგილას რომ მუშაობ ფიზიკურად დრო არ გრჩება იმისთვის, რომ შენს ცხოვრებაში რამე შეცვალო, შეიძლება ვერც აცნობიერებდე იმას თუ რამდენად მოგწონს ის რასაც აკეთებ, რამდენად სხვა რაღაც არსებობს სამყაროში რისი გაკეთებაც გინდა, რამდენად გინდა რაღაცის შეცვლა, იმიტომ რომ ყოველდღიურ რუტინაში ხარ და თავისუფალი დრო რომ გამოგიჩნდება, ცდილობ რამენაირად დაისვენო, განიტვირთო და დიდი სტრატეგიული და მკვეთრი ნაბიჯების გადადგმა გიჭირს.

ეს მოგზაურობაც მაგიტომ მოვაწყეთ, რომ ეს ერთი წელი დავფიქრებულიყავით რა გვინდა, საით მივდივართ, სად გვინდა ვიყოთ მომავალში" - გვითხრა გიორგიმ.

წყვილის მთავარი რჩევა მათთვის ვინც მოგზაურობს, ისაა, რომ გავიდნენ კომფორტის ზონიდან და სტანდარტული ადგილებიდან გადაუხვიონ, რათა მხოლოდ "ტოპ ადგილები, რომლებიც უნდა ნახო“ არ მოიარონ.

"ძალიან ორიენტირებულები ვართ ადამიანები მომავალში ცხოვრებაზე და მომავლის დაგეგმვაზე და სინამდვილეში არც არავინ არ ვიცით, სად ვიქნებით ამ მომავალში, ვიქნებით თუ არა, როდემდე ვიქნებით და შესაბამისად, ერთ-ერთი ჩვენი მიზანი დღევანდელი დღით ცხოვრებაა და დღევანდელ დღეს ყოფნა იქ, სადაც გვინდა რომ ვიყოთ" - ამბობენ გიორგი და ელენე.