ავტორი:

ინგლისში მცხოვრები ქართველი ქალის საოცარი ქმნილებები შაქრისა და ჯანჯაფილისგან - "ამ ყველაფერს გარდაცვლილ დედას ვუძღვნი"

ინგლისში მცხოვრები ქართველი ქალის საოცარი ქმნილებები შაქრისა და ჯანჯაფილისგან - "ამ ყველაფერს გარდაცვლილ დედას ვუძღვნი"

"საშობაოდ ჯანჯაფილის ცომისგან და შაქრის მასისგან ავაწყე სახლი. ერთ სახლს მეორე მოყვა, მერე წისქვილი... შემდეგ მესამე სახლი ავაწყე, რომელსაც სადარბაზოც კი ჰქონდა. მინდა ეს ყველაფერი დედას მივუძღვნა..." - გვეუბნება ევროპაში მცხოვრები ქართველი მერი (მარია) ჭიჭიაშვილი, რომელიც საოცარ ქმნილებებს დედის ხსოვნას უძღვნის.

სოციალურ ქსელში მისი ნამუშევრების ხილვას დიდი აჟიოტაჟი მოჰყვა. AMBEBI.GE ხელოვანს ინტერვიუსთვის დაუკავშირდა:

- საქართველოდან დაახლოებით 20 წელია წამოსული ვარ... 15 წელი ესპანეთში ვცხოვრობდი, ოჯახიც ესპანეთში შევქმენი, მყავს ერთი შვილი, ათი წლის - დანიელი. ხელოვნება ჩემი ცხოვრების ნაწილია... ხელოვნების ყველა დარგი მომწონს! ბავშობაში თოჯინებს კაბებს ვუკერავდი, შემდეგ აქსესუარებზე გადავედი. ვაკეთებდი მეგობრებისთვის და ჩემთვის. ვხატავდი, ცოტას ვძერწავდი. უცხოეთში ყოფნის დროს ფოტოგრაფიამ გამიტაცა, რომელსაც დიდ დროს ვუთმობდი...

ხელოვნება ჩემს ოჯახშიც არ იყო უცხო. მამა მხატვარი მოქანდაკეა, საქართველოში ძეგლების უმრავლესობა მამას ჩამოსხმულია, სხვადასხვა ავტორით. ვამაყობ და მსიამოვნებს, როცა ჩამოვდივარ საქართველოში და ყველა კუთხეს მშობლიური ხელი ატყვია...

ოჯახის შექმნის შემდეგ კულინარიით დავინტერესდი. ესპანურ კერძებს ვსწავლობდი. ჩვენს რეგიონში გამოცხადებულ კონკურსშიც მივიღე მონაწილეობა და პირველი ადგილი მომცეს. ამან მეტად დამარწმუნა ჩემს თავში. ბოლო 4 წელიწადია ინგლისში ვცხოვრობთ... ინგლისის ორ საუკეთესო რესტორანში მთავარი კონდიტერი ვიყავი. მივიღეთ ბევრი ტიტული და მიშელინის ვარსკვლავიც. თავდაუზოგავად ვშრომობდით. თითქმის 16 საათს ყოველდღიურად სამსახურში ვატარებდი. შედეგმაც არ დააყოვნა!

როცა რაღაცას ვამზადებდი, ვცდილობდი მხატვრული და შემოქმედებითი ყოფილიყო. ყოველთვის ვეძებ რაიმე ახალს, "ვტესტავ". ბევრჯერ არ გამომსვლია, მაგრამ მაინც გამიკეთებია, მანამ სანამ სასურველი შედეგი არ მიმიღია. ჩემთვის ვამბობ ხოლმე: ამან როგორ უნდა მაჯობოს, მაინც გავაკეთებ! ვერასოდეს ვერ ვიფიქრებდი რომ ასეთი პატარა ფიგურების გაკეთება ასეთ სიამოვნებას მომანიჭებდა! ეს ჩემი რელაქსია, დეპრესიის წამალი!

- დეპრესიას რატომ ახსენებთ?

- დედას გარდაცვალების შემდეგ საშინელი დეპრესია დამეწყო... ფერი, ინტერესი დაკარგა ყველაფერმა. სამსახურსაც თავი დავანებე. მქონდა დღეები, როცა ჩემი ოთახიდან არ გამოვდიოდი... მადლობა ჩემს ოჯახის წევრებს, მეგობრებს, რომ მამხნევებდნენ და დამიბრუნეს სურვილი რაღაც გამეკეთებინა. ამ დროს დავიწყე ამ მინიატურული სახლების კეთება (შარშანაც გავაკეთე, მაგრამ ეს განსხვავებულია) საშობაოდ ჯანჯაფილის ცომისგან და შაქრის მასისგან ავაწყე სახლი. ერთ სახლს მეორე მოყვა, მერე წისქვილი...

შემდეგ მესამე სახლი ავაწყვე, რომელსაც სადარბაზოც კი ჰქონდა. მინდა ეს ყველაფერი დედას მივუძღვნა.. საუკეთესო მეგობარი და საოცარი კულინარი იყო! მომავალში ვაპირებ ყველაფერი ისეთი მასალისგან შევქმნა, რომელიც მეტხანს გაძლებს. ეს კი შაქარი და ცომია, დროებითია. ძალიან ფაქიზი სამუშაოა და იოლად ტყდება.. იმედია ახლო მომავალში ჩემს პირველ მინიატურულ სახლს, ქართულ მოტივებზე გაგიზიარებთ!