გაიცანით ქართველი გოგო, რომელიც კოლუმბიის უნივერსიტეტში სრული დაფინანსებით მიიღეს - "თავიდან გამიჭირდა გააზრება, რომ ეს ჩემს თავს ხდებოდა"

სოფო კევლიშვილი მეცნიერებით ჯერ კიდევ ბავშვობაში დაინტერესდა და ფიქრობს, რომ სფეროსადმი მისწრაფება შესაძლოა, იმითაც იყოს განპირობებული, რომ მათემატიკოსების ოჯახში დაიბადა და მის ირგვლივ თითქმის ყველა მეცნიერია. ახლა უკვე 17 წლისაა, გივი ზალდასტანიშვილის სახელობის ამერიკულ აკადემიაში დამამთავრებელ კლასში სწავლობს და საკუთარ მომავალ პროფესიასთან დაკავშირებით არა მხოლოდ ნათელი წარმოდგენა, არამედ კონკრეტული შედეგებიც აქვს.

რამდენიმე დღის წინ გამთენიისას ელექტრონული წერილი მიიღო, რომელშიც ამერიკაში მდებარე კოლუმბიის უნივერსიტეტის ადმინისტრაცია ატყობინებდა, რომ ბიო-სამედიცინო ინჟინერიის ფაკულტეტზე მიიღეს და თანაც სრული დაფინანსებით.

"ძალიან აღელვებული ვიყავი. ვიცოდი, რომ გამთენიის 4 საათზე ჩამოვიდოდა და ვერაფრით დავიძინე. ბოლომდე ველოდებოდი. რამდენად გამიხარდა ეგ რთული სათქმელია. თავიდან ცოტა გამიჭირდა გააზრება, რომ ეს ჩემს თავს ხდებოდა" - იხსენებს სოფო კევლიშვილი განცდებით სავსე ღამეს Ambebi.ge-სთან საუბარში.

თანატოლებისთვის გამოცდილების გაზიარებისას სოფო ამბობს, რომ კოლუმბიის უნივერსიტეტში საბუთების გაგზავნა ყველას შეუძლია, მაგრამ გარკვეულ კრიტერიუმებს უნდა აკმაყოფილებდნენ. მაგალითად, სკოლაში კარგი ქულები ჰყავდეს და მისაღები გამოცდა კარგად დაწეროს.

"ზოგადად ამერიკულ უნივერსიტეტებს სტუდენტის მიღების კომპლექსური სისტემა აქვთ. არის SAT-ის გამოცდები, რომელიც აუცილებლად უნდა ჩავაბაროთ და რა თქმა უნდა, რაც შეიძლება მაღალი ქულები უნდა ავიღოთ. ეს გამოცდა უნარებს გავს, მაგრამ მთლად უნარების გამოცდები არ არის. არის ზოგადი ტესტი, რომელშიც შედის ინგლისური და მათემატიკა, არის კიდევ საგნობრივი ტესტი, სადაც შედის უშუალოდ კონკრეტული საგნები. მაგალითად, მე ჩავაბარე ბიოლოგია, ქიმია, მათემატიკა და ლათინური ენა. რეალურად, 2-3 საგანს ითხოვენ ხოლმე, მაგრამ მე გადავწყვიტე ცოტა მეტი ჩამებარებინა" - ამბობს სოფო.

თუმცა ყველაფერი გამოცდებით არ სრულდება, ამას მოყვება ორი თემის დაწერა, რომელთაგან ერთ-ერთში საკუთარი თავი უნდა დაახასიათო, მეორეში კი უნივერსიტეტის კითხვებს უპასუხო. ასევე უნდა დაწერო სამოტივაციო წერილი, სკოლამ კი სხვადასხვა საგანში მიღებული ნიშნების შესახებ ინფორმაცია უნდა გაგზავნოს. კომპლექსური სისტემის ბოლო ეტაპი გასაუბრებაა, რომელსაც სოფოს განმარტებით ყოველთვის არ ნიშნავენ.

"მე მომიწია ინტერვიუს გავლაც, რომლის დროსაც კოლუმბიის უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულს ვესაუბრე. ეს ყველაფერი შეიკრიბა და საბოლოო ჯამში მომივიდა პასუხი, რომ მიმიღეს სრული დაფინანსებით".

როგორც სოფო ამბობს, კოლუმბიის უნივერსიტეტში სწავლის ღირებულება ერთ წელში დაახლოებით 60 ათას დოლარს შეადგენს, სწავლა კი 4 წლის განმავლობაში გრძელდება. ახალგაზრდა ქართველ მეცნიერს სწავლა 83 ათასი დოლარით დაუფინანსდა, რაშიც მგზავრობა, ჯიბის ფული, საცხოვრებლის ხარჯები და ჯანმრთელობის დაზღვევა შედის და ამ დაფინანსებას სოფო კევლიშვილი ყოველწლიურად სწავლის დასრულებამდე მიიღებს.

კითხვაზე, თუ რატომ დაინტერესდა ბიო-სამედიცინო ინჟინერიით სოფომ გვიპასუხა, რომ ეს ორი მისთვის საყვარელი მიმართულებების კომბინაციაა.

"თვითონ ბიო-სამედიცინო ინჟინერიას რაც შეეხება, პირველ რიგში ძალიან მომწონდა სამედიცინო სფერო და ვიცოდი, რომ ამ სფეროს უნდა გავყოლოდი, მაგრამ ინჟინერიაში ნაკლები გამოცდილება მქონდა. შარშან ჩავეწერე რობოტიკის გუნდში, გავედით ოლიმპიადაზე, First global ჰქვია ამ ოლიმპიადას და 186 ქვეყანას შორის მესამე ადგილი ავიღეთ. ეგ იყო ძალიან დიდი ბიძგი, რადგან ინჟინერიაში პირველი გამოცდილება რობოტი ვანოს აწყობა იყო, თან იმხელა ბიძგი იყო ეს მესამე ადგილი მივხვდი, რომ სამედიცინო სფერო შემეძლო დამეკავშირებინა და საბოლოო ჯამში ჩამოვყალიბდი ამ პროფესიაზე" - გვეუბნება სოფო კევლიშვილი.

ბაკალავრის ხარისხის მიღების შემდეგ სოფო კევლიშვილი სწავლის გაგრძელებას სამედიცინო სკოლაში აპირებს, საბოლოო ჯამში კი თავის დამკვიდრებას ქირურგიაში ფიქრობს. ამბობს რომ საზღვარგარეთ სამუდამოდ არ დარჩება. სურს, რომ კარგი სასწავლო და სამუშაო პრაქტიკა მიიღოს და სამშობლოში დაბრუნდეს. თუმცა საქართველოში ბიო-სამედიცინო ინჟინერიის გამოყენებასთან დაკავშირებით ოპტიმისტურად განწყობილი არ არის და ამბობს, რომ საქართველოში შესაბამისი რესურსები და დაინტერესება არ არის, რათა ბიო-სამედიცინო ინჟინერიის სფეროში თავისუფლად მუშაობა შეძლოს.