თე­ლავ­ში, “ბა­ტო­ნის სა­სახ­ლე­ში“ სა­ლო­მე ზუ­რა­ბიშ­ვილ­მა პრე­ზი­დენ­ტის ფიცი დადო. ახა­ლარ­ჩე­უ­ლი პრე­ზი­დენ­ტის მიერ ფი­ცის და­დე­ბის­თა­ნა­ვე უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბა შე­უ­წყდა გი­ორ­გი მარ­გვე­ლაშ­ვილს.

კონ­სტი­ტუ­ცი­ის თა­ნახ­მად, სა­ხელ­მწი­ფოს მე­თა­უ­რის თა­ნამ­დე­ბო­ბის და­კა­ვე­ბის წინ სა­ლო­მე ზუ­რა­ბიშ­ვილ­მა დადო ფიცი: - მე, სა­ქარ­თვე­ლოს პრე­ზი­დენ­ტი, ღვთი­სა და ერის წი­ნა­შე ვა­ცხა­დებ, რომ და­ვი­ცავ სა­ქარ­თვე­ლოს კონ­სტი­ტუ­ცი­ას, ქვეყ­ნის და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბას, ერ­თი­ა­ნო­ბა­სა და გა­ნუ­ყოფ­ლო­ბას, კე­თილ­სინ­დი­სი­ე­რად აღ­ვას­რუ­ლებ პრე­ზი­დენ­ტის მო­ვა­ლე­ო­ბას, ვიზ­რუ­ნებ ჩემი ქვეყ­ნის მო­ქა­ლა­ქე­თა უსაფრ­თხო­ე­ბი­სა და კე­თილ­დღე­ო­ბი­სათ­ვის, ჩემი ხალ­ხი­სა და მა­მუ­ლის აღორ­ძი­ნე­ბი­სა და ძლე­ვა­მო­სი­ლე­ბი­სათ­ვის.

ფი­ცის და­დე­ბის შემ­დეგ, ზუ­რა­ბიშ­ვილ­მა სა­ზო­გა­დო­ე­ბას პირ­ვე­ლი სი­ტყვით მი­მარ­თა პრე­ზი­დენ­ტის რან­გში:

"მო­გე­სალ­მე­ბით, ბა­ტო­ნო პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრო, ბა­ტო­ნო პარ­ლა­მენ­ტის თავ­მჯდო­მა­რევ, მო­გე­სალ­მე­ბით, უწ­მინ­დე­სო და უნე­ტა­რე­სო, ჩვე­ნი ერის სუ­ლი­ე­რო წი­ნამ­ძღო­ლო, მი­ვე­სალ­მე­ბი პა­ტივ­ცე­მულ სტუმ­რებს, მი­ვე­სალ­მე­ბი მთელ სა­ქარ­თვე­ლოს, ჩვენს აფხაზ და ოს ძმებს! მო­გე­სალ­მე­ბით, სა­ზღვარ­გა­რეთ მცხოვ­რე­ბო თა­ნა­მე­მა­მუ­ლე­ე­ბო, მე­ტად­რე თქვენ, ვინც სა­გან­გე­ბოდ ამ დღის­თვის ჩა­მობ­რძან­დით და ახლა ჩვენ­თან ერ­თად ხართ.

ასევე დაგაინტერესებთ

14:21 / 16-12-2018

როგორ გამოიყურება სალომე ზურაბიშვილი ინაუგურაციაზე - პირველი კადრები

15:40 / 16-12-2018

ისტორიული კადრი - პირველად ქვეყნის ისტორიაში, ყოფილი და მოქმედი პრეზიდენტები ინაუგურაციაზე

16:09 / 16-12-2018

ბიძინა ივანიშვილი სალომე ზურაბიშვილის ინაუგურაციას არ დასწრებია

16:35 / 16-12-2018

"გამახსენდა 2003 წლის კადრები... ახლა ყველანი რუსთაველზე!" - მიხეილ სააკაშვილი გურჯაანის დაპირისპირებასა და ინაუგურაციაზე

16:52 / 16-12-2018

თეიმურაზ გორჯესტანის კომენტარი ინაუგურაციის შემდეგ - "დღეს დაგითმეთ დედა..."

გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ემო­ცი­ით მო­გე­სალ­მე­ბით თქვენ, პირ­ვე­ლი ემიგ­რა­ცი­ის შთა­მო­მავ­ლე­ბო! ძა­ლი­ან ნი­შან­დობ­ლი­ვია, რომ სწო­რედ ახლა, რო­დე­საც ჩვენ და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის აღ­დგე­ნის ასი წლის­თავს ვზე­ი­მობთ, მე, ემიგ­რა­ცი­ა­ში და­ბა­დე­ბუ­ლი, გავ­ხდი სა­ქარ­თვე­ლოს პრე­ზი­დენ­ტი. ამით შე­იკ­რა ერ­თგვა­რი წრე: რუ­სე­თის მე­თერ­თმე­ტე არ­მი­ის შე­მო­სე­ვი­სა და საბ­ჭო­თა ოკუ­პა­ცი­ის შე­დე­გად წა­სუ­ლი ემიგ­რა­ცი­ის შთა­მო­მა­ვა­ლი, დღეს, კონ­სტი­ტუ­ცი­ით მი­ნი­ჭე­ბუ­ლი უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბით, და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის დამ­ცვე­ლად და უმაღ­ლეს მთა­ვარ­სარ­დლად ვბრუნ­დე­ბი. დღეს, რო­გორც მრა­ვალ­ჯერ თა­ვი­სი ის­ტო­რი­ის გან­მავ­ლო­ბა­ში, სა­ქარ­თვე­ლო ისევ გზაჯ­ვა­რე­დინ­ზეა, - კი­დევ ერთხელ ვდგა­ვართ დიდი გა­მოწ­ვე­ვე­ბის წი­ნა­შე.

აქ, თე­ლავ­ში, კარ­გად ჩანს ჩვე­ნი გან­ვლი­ლი გზა - ბრძო­ლე­ბით, გა­მოწ­ვე­ვე­ბი­თა თუ წარ­მა­ტე­ბე­ბით. ეს ად­გი­ლი ქარ­თვე­ლი ერის­თვის, ერ­თგვა­რად, ის­ტო­რი­უ­ლი მეხ­სი­ე­რე­ბის ბა­რა­თია: მეფე ერეკ­ლე იბ­რძო­და ქვეყ­ნის გან­ვი­თა­რე­ბი­სა და ერ­თი­ა­ნო­ბის­თვის. მან შექ­მნა თა­ნა­მედ­რო­ვე ქარ­თუ­ლი ჯარი და გა­ი­მარ­ჯვა არა­ერთ ბრძო­ლა­ში. იგი სა­ფუძ­ველს უყ­რი­და ევ­რო­პუ­ლი ყა­ი­დის სა­ხელ­მწი­ფოს. აქ, თე­ლავ­ში, და­იმ­სხვრა მეფე ერეკ­ლეს გეგ­მე­ბი, რომ­ლე­ბიც უკავ­შირ­დე­ბო­და თა­ნა­მედ­რო­ვე სა­ხელ­მწი­ფოს შექ­მნას, ახა­ლი სტან­დარ­ტე­ბის დამ­კვიდ­რე­ბას, ქვეყ­ნის ევ­რო­პულ გზა­ზე და­ყე­ნე­ბას. აქ შე­ჩერ­და ჩვე­ნი ქვეყ­ნის გან­ვი­თა­რე­ბა, - სა­ქარ­თვე­ლოს ჩა­უ­კე­ტეს გზა და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი, ერ­თი­ა­ნი, ძლი­ე­რი სა­ხელ­მწი­ფოს ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბის­კენ. ეს ბევ­რმა მი­ზეზ­მა გა­ნა­პი­რო­ბა, მათ შო­რის, მტრის გან­ზრახ­ვამ.

თუმ­ცა და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის აღ­დგე­ნით და­ვუბ­რუნ­დით ევ­რო­პუ­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს მშე­ნებ­ლო­ბას, დღეს ჩვენს წინ ისევ გა­დამ­წყვე­ტი ეტა­პია. თე­ლა­ვი­დან კარ­გად ჩანს გა­სავ­ლე­ლი გზა. ქვეყ­ნის გა­ერ­თი­ა­ნე­ბა, სა­ზო­გა­დო­ე­ბის დამ­შვი­დე­ბა, გაძ­ლი­ე­რე­ბა და ევ­რო­პა­ში ჩვე­ნი ად­გი­ლის დამ­კვიდ­რე­ბა - ეს არის ჩემი უმ­თავ­რე­სი მი­ზა­ნი. ჩვენ წლე­ბი დავ­კარ­გეთ პო­ლი­ტი­კურ და­პი­რის­პი­რე­ბა­ში. მე, პირ­ველ რიგ­ში, თა­ვად მივ­ცემ მა­გა­ლითს ჩემს თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე­ებს და და­ვარ­წმუ­ნებ მათ, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს გან­ვი­თა­რე­ბი­სა და გამ­თლი­ა­ნე­ბის­თვის ეროვ­ნუ­ლი თან­ხმო­ბა არის არ­სე­ბი­თად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი.

მე გა­დავ­წყვი­ტე, დღეს აქ ჩა­მოვ­სუ­ლი­ყა­ვი, აქ და­მე­დო ფიცი და აქე­დან მი­მე­მარ­თა ფარ­თო სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის, სწო­რედ იმ ად­გი­ლი­დან, სა­დაც და­მაკ­ლდა მხარ­და­ჭე­რა. მად­ლი­ე­რი ვარ მათი, ვინც ხმა მომ­ცა არ­ჩევ­ნებ­ში. მად­ლი­ე­რი ვარ „ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის“, რო­მელ­მაც, რო­გორც პრე­ზი­დენ­ტო­ბის და­მო­უ­კი­დე­ბელ კან­დი­დატს, მხა­რი და­მი­ჭი­რა და ამით დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი ნა­ბი­ჯი გა­დად­გა. პა­ტივს ვცემ მათ, ვინც ხმა არ მომ­ცა. ისიც ვიცი, რომ სხვა­დას­ხვა პარ­ტი­ას აქვს გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი პო­ზი­ცია, თუნ­დაც, ჩემი პრე­ზი­დენ­ტად აღი­ა­რე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით. თუმ­ცა, დღე­ი­დან, კონ­სტი­ტუ­ცი­ით მი­ნი­ჭე­ბუ­ლი უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბით ვი­ღებ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას, ვიყო ყვე­ლას პრე­ზი­დენ­ტი, ყვე­ლა სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქის პრე­ზი­დენ­ტი. ეს დე­მოკ­რა­ტი­ის მთა­ვა­რი პრინ­ცი­პია. ამ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა­სა და ცნო­ბი­ე­რე­ბა­ზე დგას თა­ნა­მედ­რო­ვე სა­ხელ­მწი­ფო.

მე და­ვი­ცავ მო­ქა­ლა­ქის უფ­ლე­ბებ­სა და თა­ვი­სუფ­ლე­ბებს, ვიქ­ნე­ბი კა­ნო­ნის უზე­ნა­ე­სო­ბის გა­რან­ტი; ვიზ­რუ­ნებ იმი­სათ­ვის, რომ გა­ვაძ­ლი­ე­როთ სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბა და ავა­მაღ­ლოთ პო­ლი­ტი­კუ­რი კულ­ტუ­რა. სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი თან­ხმო­ბის მიღ­წე­ვა­ში მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი პო­ზი­ტი­უ­რი რო­ლის შეს­რუ­ლე­ბა შე­უძ­ლია თი­თო­ე­ულ მო­ქა­ლა­ქეს, თა­ვი­სუ­ფალ მე­დი­ა­სა და არა­სამ­თავ­რო­ბო სექ­ტორს. დღეს, რო­დე­საც გავ­ხდი სა­ქარ­თვე­ლოს მე­ხუ­თე პრე­ზი­დენ­ტი, ვა­მა­ყობ იმით, რომ ჩვენ შევ­ძე­ლით პრე­ზი­დენ­ტის თა­ნამ­დე­ბო­ბის გა­და­ბა­რე­ბა მშვი­დო­ბი­ა­ნი და ცი­ვი­ლი­ზე­ბუ­ლი ფორ­მით. ამით კი­დევ ერთი დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი ნა­ბი­ჯი გა­და­იდ­გა.

უნდა აღი­ნიშ­ნოს, რომ და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი და დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს აღმშე­ნებ­ლო­ბის გზა­ზე ყვე­ლა პრე­ზი­დენ­ტმა თა­ვი­სი აგუ­რი დადო: ერთი სა­უ­კუ­ნის წინ, პირ­ვე­ლი რეს­პუბ­ლი­კის მე­თა­უ­რებ­მა იმ დრო­ის­თვის თა­ნა­მედ­რო­ვე და პროგ­რე­სუ­ლი კონ­სტი­ტუ­ცია მი­ი­ღეს; უდი­დე­სი როლი ითა­მა­შა ზვი­ად გამ­სა­ხურ­დი­ამ, როცა და­ნიშ­ნა რე­ფე­რენ­დუ­მი და მი­ი­ღო სა­ქარ­თვე­ლოს და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის აღ­დგე­ნის აქტი; ედუ­არდ შე­ვარ­დნა­ძემ პირ­ველ­მა გაჭ­რა გზა ევ­რო­პუ­ლი და ევ­რო­ატ­ლან­ტი­კუ­რი სივ­რცის­კენ; მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილ­მა თა­ვი­სი მმარ­თვე­ლო­ბის სა­წყის ეტაპ­ზე სა­ფუძ­ვე­ლი ჩა­უ­ყა­რა არა­ერთ მნიშ­ვნე­ლო­ვან რე­ფორ­მას; გი­ორ­გი მარ­გვე­ლაშ­ვი­ლის პრე­ზი­დენ­ტო­ბის პე­რი­ოდ­ში გა­და­იდ­გა ნა­ბი­ჯე­ბი დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი პრო­ცე­სის გაძ­ლი­ე­რე­ბის­კენ, გამ­ყარ­და სტა­ბი­ლუ­რო­ბა.

ჩემი მი­ზა­ნია, ყვე­ლა­ფე­რი გა­ვა­კე­თო იმი­სათ­ვის, რომ ჩვე­ნი სა­ხელ­მწი­ფოს გან­ვი­თა­რე­ბა, მისი ევ­რო­პუ­ლი მო­მა­ვა­ლი გახ­დეს შე­უქ­ცე­ვა­დი და ვე­რა­ფერ­მა ვერ შე­ა­ფერ­ხოს ჩვე­ნი მთა­ვა­რი მიზ­ნის მიღ­წე­ვა. სა­ხელ­მწი­ფოს გან­ვი­თა­რე­ბის გზა გა­დის გაძ­ლი­ე­რე­ბულ და გა­ცო­ცხლე­ბულ რე­გი­ო­ნებ­ზე. ვფიქ­რობ, ნი­შან­დობ­ლი­ვია, რომ დღეს პრე­ზი­დენ­ტის ინა­უ­გუ­რა­ცია ტარ­დე­ბა არა ქვეყ­ნის დე­და­ქა­ლაქ­ში, არა­მედ ერთ-ერთ რე­გი­ონ­ში, კა­ხეთ­ში, და ეს ჩემი არ­ჩე­ვა­ნია. თა­ნა­მედ­რო­ვე, ევ­რო­პუ­ლი ტი­პის სა­ხელ­მწი­ფო გუ­ლის­ხმობს რე­გი­ო­ნე­ბი­სა და დე­და­ქა­ლა­ქის თა­ნა­ბარ გან­ვი­თა­რე­ბას. სა­ქარ­თვე­ლოს საყ­რდე­ნი ის­ტო­რი­უ­ლად ყო­ველ­თვის იყო მისი მხა­რე­ე­ბი და მათი სიძ­ლი­ე­რე. ჩვენ შეგ­ვიძ­ლია, ეს ის­ტო­რი­უ­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბა და თა­ნა­მედ­რო­ვე ევ­რო­პუ­ლი მა­გა­ლი­თი შე­ვა­ჯე­როთ.

სა­ქარ­თვე­ლოს რე­გი­ო­ნებ­ში არის ძა­ლი­ან დიდი პო­ტენ­ცი­ა­ლი, ამი­ტომ ჩვენ მათ უნდა მივ­ცეთ მაქ­სი­მა­ლუ­რი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბი წინსვლის­თვის და გა­ვუხ­სნათ ახა­ლი პერ­სპექ­ტი­ვე­ბი. ჩემი, და დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, თი­თო­ე­უ­ლი ქარ­თვე­ლის ოც­ნე­ბაა, რაც შე­იძ­ლე­ბა მეტი ადა­მი­ა­ნი, რაც შე­იძ­ლე­ბა მეტი ემიგ­რან­ტი და­უბ­რუნ­დეს თა­ვის სო­ფელს, მი­ტო­ვე­ბულ სახლ-კარს.ეს არის საქ­მე, რო­მელ­საც სჭირ­დე­ბა ძა­ლი­ან დიდი ძა­ლის­ხმე­ვა, მუდ­მი­ვი ურ­თი­ერ­თო­ბა რე­გი­ო­ნებ­ში მცხოვ­რებ ხალ­ხთან. ისე­ვე, რო­გორც დღეს ვარ აქ, თე­ლა­ვე­ლებ­თან, მე ჩა­ვალ ყვე­ლა რე­გი­ონ­ში, ვიქ­ნე­ბი ჩემს ხალ­ხთან! ქარ­თუ­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა ერ­თი­ა­ნია ევ­რო­პუ­ლი მო­მავ­ლის სა­კი­თხის გარ­შე­მო. ჩემი არ­ჩე­ვი­თაც ქარ­თველ­მა ხალ­ხმა კი­დევ ერთხელ ხმა მის­ცა ევ­რო­პულ გზას. ევ­რო­პას­თან ასო­ცი­რე­ბის ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბამ, უვი­ზო მი­მოს­ვლამ ძა­ლი­ან დიდი პერ­სპექ­ტი­ვე­ბი გაგ­ვიხ­სნა.

და­სავ­ლე­ლი მე­გობ­რე­ბის­გან, პარტნი­ო­რე­ბის­გან მტკი­ცე მხარ­და­ჭე­რა გვაქვს. ეს პრო­ცე­სი კი­დევ უფრო უნდა დაჩ­ქარ­დეს. ახალ კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში ასა­ხუ­ლია ქარ­თვე­ლი ხალ­ხის ნება - სა­ქარ­თვე­ლოს შე­უ­ფერ­ხე­ბე­ლი სვლა ევ­რო­კავ­ში­რი­სა და ნა­ტოს­კენ. მე ჩვე­ნი სტრა­ტე­გი­უ­ლი პარტნი­ო­რის - ამე­რი­კის შე­ერ­თე­ბუ­ლი შტა­ტე­ბი­სა და ევ­რო­პე­ლი მე­გობ­რე­ბის დახ­მა­რე­ბით ხელს შე­ვუ­წყობ ამ პრო­ცესს. ამი­სათ­ვის გა­მო­ვი­ყე­ნებ მთელ ჩემს გა­მოც­დი­ლე­ბა­სა და კონ­ტაქ­ტებს სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ებ­სა და ევ­რო­კავ­შირ­ში. ჩვენ თა­ნა­მიმ­დევ­რუ­ლად გა­ვაგ­რძე­ლებთ მიზ­ნის­კენ სვლას, ღირ­სე­უ­ლად გა­ვუმკლავ­დე­ბით შიდა თუ გარე გა­მოწ­ვე­ვებს, ბო­ლომ­დე მი­ვიყ­ვანთ ქვეყ­ნის­თვის მნიშ­ვნე­ლო­ვან რე­ფორ­მებს, კი­დევ უფრო გა­ვაძ­ლი­ე­რებთ დე­მოკ­რა­ტი­ულ ინ­სტი­ტუ­ტებს. დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი ცნო­ბი­ე­რე­ბის ამაღ­ლე­ბა ჩვე­ნი ამო­ცა­ნაა. ჩვენ ევ­რო­პა­ში უთუ­ოდ შე­ვალთ, და უნდა შე­ვი­დეთ ჩვე­ნი ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბით, იდენ­ტო­ბით, კულ­ტუ­რით.

ქარ­თვე­ლებს შეგ­ვიძ­ლია, მსოფ­ლი­ოს გა­მო­ვად­გეთ უძ­ვე­ლე­სი, მდი­და­რი, თვითმყო­ფა­დი კულ­ტუ­რით, რო­მე­ლიც ქრის­ტი­ა­ნო­ბა­ზე დგას. ქარ­თულ ცი­ვი­ლი­ზა­ცი­ას თა­მა­მად შე­უძ­ლია, და­იმ­კვიდ­როს თა­ვი­სი ად­გი­ლი მსოფ­ლი­ო­ში. ჩვე­ნი იდენ­ტო­ბა, ის­ტო­რი­უ­ლად, ტო­ლე­რან­ტო­ბა­ში ვლინ­დე­ბა. სხვა­დას­ხვა წარ­მო­შო­ბის, მრწამ­სის ადა­მი­ა­ნებ­თან მშვი­დო­ბი­ა­ნი თა­ნა­ცხოვ­რე­ბის ტრა­დი­ცია სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში მოგ­ვყვე­ბა. სა­ქარ­თვე­ლო თუნ­დაც იმით არის ცნო­ბი­ლი, რომ აქ არ არ­სე­ბობს ან­ტი­სე­მი­ტიზ­მის არც ერთი მა­გა­ლი­თი. ტო­ლე­რან­ტო­ბა არის ის, რაც დღეს, გარ­კვე­ულ­წი­ლად, და­აკ­ლდა მსოფ­ლი­ოს. ჩვენ ეს ტრა­დი­ცია ისე უნდა გა­ვაძ­ლი­ე­როთ, რომ გავ­ხდეთ მა­გა­ლი­თის მიმ­ცე­მი. უნდა გავ­ზარ­დოთ ქარ­თუ­ლი კულ­ტუ­რი­სა და იდენ­ტო­ბის ცნო­ბა­დო­ბა სა­ერ­თა­შო­რი­სო არე­ნა­ზე. კულ­ტუ­რა არის ის, რა­ზეც დგას სა­ხელ­მწი­ფო!

ამ მხრივ ძა­ლი­ან ძლი­ე­რი სა­ძირ­კვე­ლი გვაქვს. მას სჭირ­დე­ბა დაც­ვა, ყო­ველ­დღი­უ­რი ზრუნ­ვა და გან­ვი­თა­რე­ბა. კულ­ტუ­რას მე ჩემს ერთ-ერთ უმ­თავ­რეს პრი­ო­რი­ტე­ტად ვა­ცხა­დებ.კულ­ტუ­რა გა­ნათ­ლე­ბის გა­რე­შე არ მო­ი­აზ­რე­ბა და მინ­და აქ ყვე­ლა პე­და­გოგს, მას­წავ­ლე­ბელს ჩემი პა­ტი­ვის­ცე­მა გა­მო­ვუ­ცხა­დო, რა­მე­თუ ისი­ნი ზრდი­ან ჩვენს შვი­ლებს, ანუ ქმნი­ან ჩვენს მო­მა­ვალს.მე ვარ პირ­ვე­ლი ქალი პრე­ზი­დენ­ტი სა­ქარ­თვე­ლოს ის­ტო­რი­ა­ში.

ჩემი პრე­ზი­დენ­ტად არ­ჩე­ვით ჩვენ ვაგ­რძე­ლებთ ტრა­დი­ცი­ას: უფრო შორს რომ არ წა­ვი­დეთ, 100 წლის წინ, დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს არ­ჩევ­ნებ­ში ქა­ლე­ბი თა­ნას­წო­რი უფ­ლე­ბე­ბით სარ­გებ­ლობ­დნენ, - არ­ჩე­ულ იქნა 5 ქალი პარ­ლა­მენ­ტა­რი. ეს ევ­რო­პა­ში მა­შინ იშ­ვი­ა­თო­ბა იყო! დღე­საც, ვდგამთ პროგ­რე­სულ ნა­ბიჯს. ეს არის ნა­ბი­ჯი, რო­მე­ლიც ჯერ კი­დევ გა­მო­ნაკ­ლი­სია მსოფ­ლი­ო­ში, სა­დაც მხო­ლოდ 11 ქა­ლია პრე­ზი­დენ­ტი. ამით ვამ­ტკი­ცებთ, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ქა­ლე­ბის როლი ძლი­ერ­დე­ბა და თა­ნას­წო­რო­ბა ჩვენ­თვის უცხო სი­ტყვა არ არის.

სა­ქარ­თვე­ლო დიდი გა­მოწ­ვე­ვე­ბის წი­ნა­შე დგას. აფხა­ზე­თი და სამ­ხრეთ ოსე­თი ოკუ­პი­რე­ბუ­ლია რუ­სე­თის მიერ. არ­სე­ბობს სა­ო­კუ­პა­ციო ხაზი, რო­მე­ლიც შე­მო­დის ქვეყ­ნის ტე­რი­ტო­რი­ის სიღ­რმე­ში და სა­ი­და­ნაც ჩვენს მო­ქა­ლა­ქე­ებს იტა­ცე­ბენ. ეს სუ­ვე­რე­ნუ­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლია. ჩვენ ამას არ შე­ვე­გუ­ე­ბით!ჩვენს მო­სახ­ლე­ო­ბას სჭირ­დე­ბა მეტი ყუ­რა­დღე­ბა და გაზ­რდი­ლი უსაფრ­თხო­ე­ბა. ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით უფრო მჭიდ­როდ უნდა ვი­თა­ნამ­შრომ­ლოთ პარტნი­ო­რებ­თან და ევ­რო­კავ­ში­რის სა­დამ­კვირ­ვებ­ლო მი­სი­ას­თან.უსაფრ­თხო­ე­ბის უფრო მა­ღა­ლი დო­ნის მი­საღ­წე­ვად გვჭირ­დე­ბა მეტი თა­ნამ­შრომ­ლო­ბა ნა­ტოს­თან. შავი ზღვის უსაფრ­თხო­ე­ბის გაძ­ლი­ე­რე­ბა ასე­ვე ჩვე­ნი ერთ-ერთი მთა­ვა­რი მი­ზა­ნია. ამ კუ­თხი­თაც მეტი, ძლი­ე­რი მხარ­და­ჭე­რა გვჭირ­დე­ბა.

მე აქ­ტი­უ­რად ვიქ­ნე­ბი ჩარ­თუ­ლი ამე­რი­კელ და ევ­რო­პელ პარტნი­ო­რებ­თან მო­ლა­პა­რა­კე­ბებ­ში, რათა რაც შე­იძ­ლე­ბა მალე მი­ვაღ­წი­ოთ და­სა­ხულ მი­ზანს. სა­ქარ­თვე­ლოს თავ­დაც­ვი­სუ­ნა­რი­ა­ნო­ბა და­მო­კი­დე­ბუ­ლია ჩვე­ნი სამ­ხედ­რო ძა­ლე­ბის პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მზე, მზად­ყოფ­ნა­ზე, თა­ნა­მედ­რო­ვე აღ­ჭურ­ვი­ლო­ბა­ზე, მტკი­ცე სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რივ ცნო­ბი­ე­რე­ბა­ზე.მე ვუ­ცხა­დებ სრულ ნდო­ბას სა­ქარ­თვე­ლოს შე­ი­ა­რა­ღე­ბულ ძა­ლებს. გა­მოვ­ხა­ტავ პა­ტი­ვის­ცე­მას ჩვე­ნი ჯა­რის­კა­ცე­ბი­სა და ვე­ტე­რა­ნე­ბის მი­მართ. მინ­და იყოთ დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი, რომ მთლი­ა­ნად ვიქ­ნე­ბი ჩარ­თუ­ლი შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ძა­ლე­ბის თავ­დაც­ვი­სუ­ნა­რი­ა­ნო­ბის ამაღ­ლე­ბა­ში. ჯა­რის გაძ­ლი­ე­რე­ბა და ქვეყ­ნის დაც­ვის უზ­რუნ­ველ­ყო­ფა არის ჩემი მი­ზა­ნი.

რო­გორც მთა­ვარ­სარ­დალ­მა, აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა გან­ვა­ცხა­დო, რომ ჯა­რის იდე­ო­ლო­გი­უ­რი და პო­ლი­ტი­კუ­რი ნიშ­ნით და­ყო­ფის მცდე­ლო­ბე­ბი, რა­საც ად­გი­ლი ჰქონ­და ბოლო პე­რი­ოდ­ში, არის სრუ­ლი­ად მი­უ­ღე­ბე­ლი. ეს აზა­რა­ლებს სა­ხელ­მწი­ფოს და აძ­ლი­ე­რებს მტერს. მე ჩა­ვალ ავ­ღა­ნეთ­ში ჩვე­ნი ქვეყ­ნის ჯა­რის­კა­ცებ­თან, რომ­ლე­ბიც ღირ­სე­უ­ლად და ზოგ­ჯერ სი­ცო­ცხლის ფა­სად იბ­რძვი­ან ჩვე­ნი პარტნი­ო­რე­ბის გვერ­დით. ისი­ნი ებ­რძვი­ან გლო­ბა­ლურ საფრ­თხე­ებს, რო­მე­ლიც ემუქ­რე­ბა მშვი­დო­ბას მსოფ­ლი­ო­ში, რე­გი­ონ­ში და ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში.მშვი­დო­ბა და სტა­ბი­ლუ­რო­ბა არის უმ­თავ­რე­სი პი­რო­ბა კა­ცობ­რი­ო­ბის წინსვლის­თვის. მშვი­დო­ბი­ა­ნი და სტა­ბი­ლუ­რი კავ­კა­სია სჭირ­დე­ბა არა მხო­ლოდ რე­გი­ონს, არა­მედ მთელ მსოფ­ლი­ოს. სა­ქარ­თვე­ლომ უნდა გა­აძ­ლი­ე­როს თა­ვი­სი პო­ზი­ცია კავ­კა­სი­ა­ში. ჩვენ შეგ­ვიძ­ლია ამ რე­გი­ონ­ში ჩვე­ნი ის­ტო­რი­უ­ლი რო­ლის დაბ­რუ­ნე­ბა და ამ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის აღე­ბა!

რუ­სეთ­მა, რო­გორც კავ­კა­სი­ის მე­ზო­ბელ­მა, უნდა გა­აც­ნო­ბი­ე­როს, რომ თუ მას სა­ერ­თა­შო­რი­სო თა­ნა­მე­გობ­რო­ბის სრულ­ფა­სო­ვან წევ­რად ყოფ­ნა სურს და ამ რე­გი­ონ­ში ნორ­მა­ლუ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის აღ­დგე­ნას აპი­რებს, უნდა და­ამ­ტკი­ცოს, რომ სი­ტყვი­ე­რა­დაც და ფაქ­ტობ­რი­ვა­დაც აღი­ა­რებს სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­მარ­თლის ყვე­ლა ნორ­მას. ეს აუ­ცი­ლე­ბე­ლია მის მე­ზობ­ლებ­თან თა­ნას­წო­რი და მშვი­დო­ბი­ა­ნი კავ­ში­რე­ბის და­სამ­ყა­რებ­ლად.სა­ქარ­თვე­ლო მდე­ბა­რე­ობს რე­გი­ონ­ში, რო­მე­ლიც მსოფ­ლი­ოს­თვის სა­ინ­ტე­რე­სო ეკო­ნო­მი­კუ­რი პრო­ექ­ტე­ბის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბის შან­სებს იძ­ლე­ვა. ჩვენ უნდა გავ­ხდეთ ამ რე­გი­ონ­ში ეკო­ნო­მი­კუ­რი უსაფრ­თხო­ე­ბი­სა და სტა­ბი­ლუ­რო­ბის კერა და ამით გავ­ზარ­დოთ ქვეყ­ნის მიმ­ზიდ­ვე­ლო­ბა.ამი­სათ­ვის გვჭირ­დე­ბა რაც შე­იძ­ლე­ბა მეტი ინი­ცი­ა­ტი­ვა და ინო­ვა­ცია. ეს არის ახალ­გაზ­რდე­ბის და­ნიშ­ნუ­ლე­ბა და მო­ვა­ლე­ო­ბა ქვეყ­ნის წი­ნა­შე და წარ­მო­ად­გენს რე­ა­ლურ პერ­სპექ­ტი­ვას მო­მა­ვა­ლი თა­ო­ბის­თვის. მთე­ლი ჩემი ძა­ლე­ბით მზად ვარ, გვერ­დით და­ვუდ­გე მათ, ერ­თად მო­ვი­ზი­დოთ ინ­ვეს­ტი­ცი­ე­ბი და ხელი შე­ვუ­წყოთ ახა­ლი იდე­ე­ბის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბას.

ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გაძ­ლი­ე­რე­ბის­თვის უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სია სო­ლი­და­რო­ბა, - პირ­ველ რიგ­ში, თა­ო­ბა­თა შო­რის სო­ლი­და­რო­ბა, რაც ის­ტო­რი­უ­ლად გვა­ხა­სი­ა­თებ­და. ეს არ უნდა და­ი­კარ­გოს. ასე­ვე, სო­ცი­ა­ლურ სო­ლი­და­რო­ბა­ზე დგას ძლი­ე­რი სა­ხელ­მწი­ფო. იქ, სა­დაც არის თა­ნაგ­რძნო­ბა, ერ­თმა­ნე­თის გა­ტა­ნა, მხარ­და­ჭე­რა, არის სტა­ბი­ლუ­რო­ბა და იხ­სნე­ბა ყვე­ლა გზა წინსვლის­კენ. სო­ლი­და­რო­ბა ნიშ­ნავს იმას, რომ გვახ­სოვს და გვერ­დით ვუდ­გა­ვართ ყვე­ლას, ვი­საც თა­ნად­გო­მა სჭირ­დე­ბა: სო­ცი­ა­ლუ­რად და­უც­ვე­ლებს, მარ­ტო­ხე­ლა დე­დებს, შე­ზღუ­დუ­ლი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბის მქო­ნე ადა­მი­ა­ნებს.

მე ვიქ­ნე­ბი ჩვე­ნი დევ­ნი­ლე­ბის გვერ­დით. მე კარ­გად ვიცი, რაზე დგას მათი ოჯა­ხე­ბი - ძა­ლი­ან დიდ მოთ­მი­ნე­ბა­ზე, სიმ­ტკი­ცე­ზე და იმედ­ზე! და ეს იმე­დი გვა­ერ­თი­ა­ნებს! მჯე­რა, რომ სა­ქარ­თვე­ლო გამ­თლი­ან­დე­ბა. უნდა გვახ­სოვ­დეს, რომ ოკუ­პი­რე­ბულ ტე­რი­ტო­რი­ებ­ზე ცხოვ­რო­ბენ ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც ჩვე­ნი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი არი­ან, და ისი­ნი უნდა შე­მო­ვი­რი­გოთ. ჩვენ აფხა­ზებ­თან და ოსებ­თან გავ­ლი­ლი გზა გვა­ერ­თი­ა­ნებს, ერ­თმა­ნე­თის ნა­თე­სა­ვე­ბი ვართ, შე­რე­უ­ლი ოჯა­ხე­ბი გვყავს! უნდა მოვ­ნა­ხოთ ახალ თა­ო­ბას­თან მი­სას­ვლე­ლი გზე­ბი და მათ გა­ვუკ­ვა­ლოთ გზა ევ­რო­პის­კენ. დღეს, რო­გორც არას­დროს, აფხა­ზურ ენა­სა და იდენ­ტო­ბას დაც­ვა სჭირ­დე­ბა! ჩვენს ქვე­ყა­ნას სჭირ­დე­ბა დამ­შვი­დე­ბა და გან­ვი­თა­რე­ბა.

ჩვენ გვაქვს ძლი­ე­რი ადა­მი­ა­ნუ­რი რე­სურ­სი, გვაქვს ეკო­ნო­მი­კუ­რი პო­ტენ­ცი­ა­ლი, მო­დის შე­სა­ნიშ­ნა­ვი, 1ნი­ჭი­ე­რი თა­ო­ბა. მთა­ვა­რია, დავ­რწმუნ­დეთ სა­კუ­თარ თავ­ში, სა­კუ­თარ შე­საძ­ლებ­ლო­ბებ­ში და ავი­ღოთ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა ჩვენს მო­მა­ვალ­ზე. მე ჩა­მო­ვე­დი, მე დავ­ბრუნ­დი იმი­ტომ, რომ ჩემი ქვეყ­ნის მჯე­რო­და და მჯე­რა! ჩვენ უნდა გვჯე­რო­დეს სა­ქარ­თვე­ლოს მო­მავ­ლის! და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი, ძლი­ე­რი, თა­ვი­სუ­ფა­ლი, თა­ნა­მედ­რო­ვე, ევ­რო­პუ­ლი, ღირ­სე­უ­ლი ქვე­ყა­ნა - ეს არის სა­ქარ­თვე­ლოს მო­მა­ვა­ლი!ღმერ­თი ფა­რავ­დეს სა­ქარ­თვე­ლოს!