ორი ქართველი ექიმი, რომელთა ამბავმაც ინტერნეტსივრცე გააერთიანა
ჩვენგან მეოთხე სახლში ცხოვრობდა. სვანური გვარი აქვს, თორემ ისე მეგრელიაო, ამბობდნენ და მაინც "სვანი ექიმოს" ეძახდა მთელი სოფელი. ექიმი არა, ფერშალი იყო. ომგამოვლილი, ათასი უბედურების მნახველი. მუდამ ბიქსს დააკონწიალებდა და ისე დადიოდა. მე თვალს არ ვაშორებდი ბიქსს, ოღონდ საფულე მეგონა და სულ მიკვირდა, ფულს ჯიბეში რატომ არ იდებდა.
ბავშვი გაუხდებოდათ ავად თუ დიდი, სვანი იყო მათი ექიმი. ქირურგიც იყო, თერაპევტიც, პედიატრიც, ენდოკრინოლოგიც და რა ვიცი, კიდევ ვინ იყო... რაიონიდან დადიოდნენო სვანთან. არ ყოფილა შემთხვევა - მისი დიაგნოზი არ გამართლებულიყო. -სვანმა დასვა? აბა აწი თუ გინდა მოსკოვში წადი, იგივეს გეტყვიან!
პატარა ვიყავი, ბაბუა ავად რომ გახდა. ძალიან ცუდად იყო.
- ახლა მოინდომა სიკვდილი მაინცდამაინცო, თან წუხდა და თან ბრაზობდა ბებია. წადი შვილო, სვანი მოიყვანეო.
- სვანი ბაბუა, ბებიამ შემოგითვალა მოვიდესო!
- გულხეთქებით მივვარდი სვანს. ხომ მშვიდობააო, სვანმა.
- ბაბუამ ახლა მოინდომა სიკვდილი-მეთქი, გადავეცი ბებიას ნათქვამი. დაავლო ხელი ბიქსს და სინდიყიან წნევის საზომს. გადაიკიდა ფონედოსკოპი. აბა ჩქარაო და გამოქანდა. ბიქსს მე წამოგიღებ-მეთქი, გამოვართვი დიდი ამბით.
წამოაჯინა ბაბუა. დაადო ზურგზე მარცხენა ხელის მტევანი და უკაკუნა მარჯვენა ხელის თითებით. გაშანშალებული ანთება აქვსო. მერე ფილტვებს ფონედოსკოპით მოუსმინა. აბა ჩაახველე სისოევიჩო, აბა სუნთქვა გააჩერეო... ბანკები უნდა დავაყაროთო. თორმეტი მაინც დასჭირდებაო.
გამოიტანა ბებიამ პატარა, მოლურჯო "ბანკები". გამოუსვა სვანმა ცეცხლმოკიდებული სპირტიანი ბამბა და სათითაოდ დაამხო ზურგზე ბაბუას "აგი გამოიტანს სიცხესო. კიდევ კაი, მოვასწარით, თორემ ჩიხოტკაში გადაუვიდოდაო".
ამ დღიდან ხშირად მახსოვს სვანი ჩვენს სახლში. ახლაც თვალწინ მიდგას "კერასინკაზე" შემოდგმული ბიქსი, სვანის თეთრი ცილინდრი და ჩესუნჩის გაქექილი კიტელი. განიერი, შავი, აფშლაგიანი შარვალი და ტილოს ყავისფერი ტუფლები, რომელზეც წვიმიანში კალოშებს შემოიცვამდა ხოლმე.
კაპიკს არ იღებდა არავისგან. არც არავინ სთავაზობდა, მაგრამ, მაინც. ყოფილა - ყოველ ოთხ საათში, დღე და ღამე, მოდიოდა ჩვენთან და პენიცილინსა და სტრეპტომიცინს უკეთებდა ბაბუას.
მაშინ მხოლოდ ის მიკვირდა, ამ ერთი ციცქნა შუშებში ერთი მილიონი წამალი რაფერ ეტეოდა.
ხმა გავარდა, სვანი თბილისში გაწერესო. არ ყოფილა კარგადო. შეიცხადა შეშინებულმა სოფელმა. ერთ კვირაში ჩამოვიდა და ჩვენთან მოვიდა. ფერი არ ედო! რავა ხარ, სისოევიჩო, მიუჯდა ბაბუას. ბიქსი ტაბურეტზე დადო. ახალი წამალი გამოუშვიათ, აგერაა რეცეპტი, აგი 12 საათში ერთხელ გექნება გასაკეთებელი, აწი თუ დაგჭირდესო.
ბებიას მიუბრუნდა სვანი - ამ წამალთან ბანკები არ დასჭირდებაო, თვეში ერთხელ წურბელები მიუჯინე კისერზე, ფეხები თუ დაუსივდეს, ნიახურის ნახარში მიეციო.მოკლედ, წავედი ახლაო. ერთი ჩაის ჭიქა არაყი გადაჰკრა. ერთი ნაჭერი შაშხი და ცივი ღომის ნაჭერი აიღო და ჭამა-ჭამით წავიდა. ხოვო, ჭიშკრიდან დაიძახა, მაგ წამალს კულაშში იშოვით, ურიებშიო. ბიქსი დაგრჩაო, სიტყვა შეაგება ბებიამ. ბიქსი მაგ ბაღანას მოსწონს და ჰქონდეს ჩემგანო!წავიდა და წავიდა. ორ დღეში მოკვდა! მაგან იცოდა რომ მოკვდებოდაო, თქვა ბებიამ. გამოიკეტა სვანის სახლის კარი. წაიკითხეთ სრულად
"ბავშვის დედა კართან მუხლებზე მდგომი დამხვდა, სიტყვებს თავს ვერ უყრიდა" - სცენიდან ომში და ომიდან სამაშველო სამსახურში წასული ბიჭის ამბავი
"ბავშვის ოპერაცია 300 000 ევრო ჯდება და სანამ თანხას არ გადავურიცხავთ, არაფერს უკეთებენ" - პატარა ანიტას დახმარება სჭირდება
