თბილისიდან ლანჩხუთში გადასახლებული ცნობილი იურისტის ცხოვრებაში სიახლეა - ლია მუხაშავრიამ 9 წლის ბიჭუნა იშვილა

რამდენიმე დღის წინ იურისტმა ლია მუხაშავრიამ სოციალური ქსელით მეგობრებს შეატყობინა, რომ პატარა ბიჭუნა იშვილა და ამით ძალიან ბედნიერია: "დიდი მადლობა ჩემო მეგობრებო, გულშემატკივრებო, მოკეთეებო და კეთილის მსურველებო მოლოცვისთვის. სიხარული, სიკეთე და ყოველივე საუკეთესო თქვენ. ვიცი, გაგიხარდებათ - 9-წლიანი ლოდინის შემდეგ ვიშვილე 8 წლის ირაკლი. ეს ჩემი მეორე შვილია და ახლა გურიაში ერთად ვცხოვრობთ ორ ძაღლთან, 3 ცხვართან, 3 ქათამთან და 4 ციცართან ერთად. მხიარულად და კარგად ვცხოვრობთ, როგორც გურულებს შეეფერებათ და ეკადრებათ, ისე. სკოლაშიც შუხუთში დავდივართ და ვგურულობთ, რაც შეგვიძლია. კიდევ ერთხელ მადლობა და მოკითხვა ყველას გურიიდან! მიყვარხართ და მეიმედებით!" - წერს იგი.

სტატუსს უამრავი მილოცვა მოჰყვა. მისი სიხარული ბევრმა ადამიანმა გულწრფელად გაიზიარა. საზოგადოებამ იცის, რომ ცნობილი იურისტი უკვე რამდენიმე წელია, საცხოვრებლად თბილისიდან ლანჩხუთში, სოფელ შუხუთში გადავიდა. იურისტობის პარალელურად, იქ სოფლის მეურნეობასაც მიჰყო ხელი. ლანჩხუთის ცენტრში თხილის საამქრო გახსნა და კარდაკარ სიარულით, კოოპერატივიც ჩამოაყალიბა. არც ფიზიკურ შრომას თაკილობს, თავისი ხელით მოჰყავს ნატურალური პროდუქტები; საკუთარი გემოვნებით მოწყობილ მყუდრო გარემოში ცხოვრობს. ისიც ცნობილია, რომ მას ოჯახი არასოდეს შეუქმნია. მარტოხელამ, წლების წინ პატარა გოგონა იშვილა და დღეს უკვე ორი შვილის დედაა.

- ქალბატონო ლია, გილოცავთ პატარა ბიჭუნას დედობას. გვიამბეთ მის შესახებ.

- ახლა მეორე შვილი მყავს, ირაკლი და ძალიან ბედნიერი ვარ. ირაკლი სექტემბერში 8 წლის გახდა. ბავშვის მშვილებელთა რიგს 2009 წელს შევუერთდი და იმდენი ხანია ველოდები, თითქმის დამავიწყდა რეგისტრაციის დრო. გაირკვა, რომ თურმე, 2009 წლის ივლისში დავმდგარვარ აღრიცხვაზე და სწორედ წელს, ივლისში მივიღე პირველად შემოთავაზება. მითხრეს, რომ იყო გასაშვილებელი ბიჭუნა. ბევრი არ მიჭოჭმანია, ამეყვანა თუ არა. ძალიან კარგად მესმის, თუ გინდა პატარა იშვილო, ასეთი შემოთავაზება ერთზე მეტი, შეიძლება აღარც გქონდეს. დაუყოვნებლივ მივიღე გადაწყვეტილება, წავსულიყავი რუსთავში, სადაც ირაკლი ცხოვრობდა.

- ვისთან ცხოვრობდა?

- ირაკლი ორი წელი რუსთავში, მინდობით აღზრდაში იყო მას შემდეგ, რაც დედა გარდაეცვალა და მარტო დარჩა. ბებია და ბაბუა გარდაცვლილია. ახლობლებიც არ ჰყავდა და ამიტომ გადაწყდა მისი გაშვილება. რუსთავიდან ზაფხულში წამოვიყვანე. სასურველი იყო, ადაპტაცია ზაფხულში მომხდარიყო, რომ მერე სკოლაში არ გასჭირვებოდა. ირაკლიზე ძალიან კარგი შთაბეჭდილება მოახდინა სოფელმა. აქვს დიდი ეზო, სახლი, ჰყავს შინაური ფრინველები, ცხოველები, ძაღლები ძალიან უყვარს. მას აქვს მეტი თავისუფლება და სივრცე, რაც მოეწონა. მეტს ითამაშებს, იმოძრავებს და ახალ რაღაცებს შეისწავლის. შევიყვანე შუხუთის სკოლაში. მესამე კლასშია. ვფიქრობ, რომ ჯერ მისი ადაპტაციისთვისაც კარგი იქნება აქვე იაროს. უფრო იოლად შეეგუება ახალ გარემოს. კლასში სულ 11 მოსწავლეა. გაუჩნდება მეგობრები. კარგი ბავშვები არიან, ძალიან კარგი მასწავლებელი ჰყავს. ამიტომ ადვილად მივიღე ეს გადაწყვეტილება. თანაც, არ ვაპირებ თბილისში საცხოვრებლად წასვლას და ერთად ვიცხოვრებთ სოფელში.

- თქვენი პირველი შეხვედრა როგორი იყო?

- არც მე მიჭირს კომუნიკაცია და თვითონაც ძალიან კომუნიკაბელურია. წინასწარ შეამზადა მიმღებმა ოჯახმა, რომ მოხდებოდა მისი გაშვილება. გასაცნობად რომ ჩავედი, ოჯახის წევრმა მაშინვე მიცნო და ძალიან გაუკვირდა, რომ გაიგო, მე ვიშვილებდი. სამი ვიზიტი იყო აუცილებელი, რომ სოცმუშაკის თანდასწრებით შევხვედროდით ერთმანეთს, რათა მას გაეკეთებინა დასკვნა, ერთმანეთს შევეწყვეთ თუ არა, შეიძლებოდა ჩვენი ერთად ცხოვრება თუ არა. ეს ბარიერი მარტივად გადავლახეთ და მომცეს უფლება, ბავშვი წამომეყვანა. რამდენიმე დღე თბილისში ვიყავით, გაიცნო ჩემი ქალიშვილი და მერე წამოვედით სოფელში. შუხუთში მარტო ვცხოვრობდი. ჩემი გოგონა უკვე 24 წლისაა და თბილისშია, დამოუკიდებლად ცხოვრობს და მუშაობს. აქ კი მე და ირაკლი ერთად ვიქნებით, ერთად გავუძღვებით მეურნეობას. გარდა ამისა, მექნება შესაძლებლობა, კარგი განათლება მივცე, ხელი შევუწყო და უკეთესი ცხოვრება ჰქონდეს. სერიოზულად ვფიქრობ, მერე მას ჩავაბარო ჩემი მეურნეობა. კოოპერატივის წევრიც ვარ. თუ გამოვა კარგი აგრონომი, ეს არაჩვეულებრივი იქნება ოჯახისთვისაც და ქვეყნისთვისაც...განაგრძეთ კითხვა