როგორ აღმოაჩინა ტოჩინოშინმა იაპონიაში კახეთი - ქართველ სუმოისტს ბაშოზე ოჯახი ქართული შეძახილებით ამხნევებდა

იაპონიაში ცოტა ხნის წინ დასრულდა აკი ბაშო ანუ შემოდგომის ბაშო. ქართველმა სუმოისტმა - ტოჩინოშინმა ბაშო კარგად დაიწყო, ზედიზედ ორი გამარჯვება იზეიმა. შემდეგ დაიწყო წარუმატებელი გამოსვლები, ქართველი ფალავანი კომოსუბ ტაკაკეიშოსთან და შოდაისთან დამარცხდა.

მიუხედავად ამისა, ლევან გორგაძემ აბი მასატორას დამარცხებით 8 გამარჯვება მოიპოვა და ოძეკის ტიტული შეინარჩუნა.

მიმდინარე ბაშოს დროს ლევანს ოჯახის წევრებიც აძლევდნენ სტიმულს და ამხნევებდნენ - ქართველ ფალავანს იაპონიაში ძმა ლაშა გორგაძე და მისი მეუღლე – მაკო დევნოზაშვილი სტუმრობენ. ტოჩინოშინის რძალმა AMBEBI.GE-სთან შთაბეჭდილებებზე და იმაზე ისაუბრა, თუ როგორ აღმოაჩინეს კახეთი იაპონიაში:

"ქართული შეძახილებით ვამხნევებდით, ჩემი და ლაშას ხმა მთელს დარბაზს ესმოდა! თან ქართული დროშა გვქონდა წაღებული და ძალიან ამაყები ვიყავით! რომ გაიმარჯვა, ხომ საერთოდ, ჩვენს სიხარულს საზღვარი აღარ ჰქონდა! ეს ემოციები მთელი ცხოვრება გამყვება!" - ამბობს მაკო დევნოზაშვილი.

მისივე თქმით, საკუთარი თვალით იხილა, როგორი პატივისცემით ეპყრობიან ტოჩინოშინს იაპონელები:

- ლევანი რომ შემოდის, ხალხის კოლონა ხვდება, ბაშოზე წარმატება რომ უსურვონ. ბაშოზე რომ გამოდის, ხალხის დიდი ზარ-ზეიმია გარეთ. ძალიან დიდი დადებითი ენერგიაა, ქუჩებში ყველა ცნობს, ყველას სურათი უნდა მასთან.

ლევანი ამ ბაშოს ძალიან განიცდიდა, რადგან აუცილებლად უნდა დაეგროვებინა დადებითი ბალანსი და ამდენი ტრავმების მიუხედავად მაინც შეძლო ოძეკის ტიტულის შენარჩუნება.

- მოგვიყევით, ბაშოს შთაბეჭდილებების შესახებ...

- ეს არის ენით აღუწერელი გრძნობა, როცა დარბაზში ხარ და ყველაფერს თვალს ადევნებ. ლევანი რომ გამოვიდა დოჰიოზე, ძარღვებში სისხლმა დუღილი დაიწყო. იქ ყველა ზის, მაგრამ რა თქმა უნდა, ჩვენ დამჯდარი ვერ მოვისვენებდით. როდესაც ერთმანეთს დაეჯახნენ ლევანი და მისი მოწინააღმდეგე, ლამის გული ამომივარდა. სასწაული გრძნობა იყო, ასეთი არასდროს განმიცდია! ქართული შეძახილებით ვამხნევებდით, ჩემი და ლაშას ხმა მთელს დარბაზს ესმოდა! თან ქართული დროშა გვქონდა წაღებული და ძალიან ამაყები ვიყავით! რომ გაიმარჯვა ხომ საერთოდ ჩვენს სიხარულს საზღვარი აღარ ჰქონდა... ეს ემოციები მთელი ცხოვრება გამყვება!

- მიუხედავად დაძაბული გრაფიკისა, თქვენთვის ყურადღება არ დაუკლია...

- დიახ, ყურადღებას არ გვაკლებს, ჯერ კიდევ აქ ვართ და შეძლებისდაგვარად ცდილობს გვანახოს იაპონია. იამანაში ვიყავით, ლევანმა მას იაპონური კახეთი უწოდა, რადგან იქ ბევრი ხეივანია და მეღვინეობას მისდევენ. არნახულად ლამაზი ბუნებაა... ფუჯის მთაზე სულ თოვლია და ულამაზესია, ეს მთა კარგად ჩანს იმ ადგილიდან, სადაც ჩვენ ვიმყოფებოდით. შევწვით მწვადები, გვქონდა ქართული ღვინო და დღემ ძალიან ტკბილად ჩაიარა...

- როგორია ლევანის ყოველდღიურობა იაპონიაში?

- ლევანის ვარჯიშს დავესწარით, ვერც კი წარმოიდგენთ რამხელა ოფლი იღვრება იქ, რა ძნელია ყოველ დღე 6 საათზე ადგე, წახვიდე კლუბში და ივარჯიშო თავდაუზოგავად. ვარჯიშს რომ ვუყურებდი, ცრემლები მომდიოდა. ეს უნდა ნახო, რომ გაიგო, რამხელა შრომის და რამდენი ოფლის ფასად დაუჯდა ლევანს წამატების მიღწევა და რამდენ ენერგიას დებს ამაში!