მშვი­დო­ბით სე­ნა­ტო­რო!

"არი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი, რო­მელ­თა ცხოვ­რე­ბა იმ­დე­ნად მკა­ფი­ოა, რომ მათი სიკ­ვდი­ლის და­ჯე­რე­ბაც კი ძნე­ლია...", - წერს ჯორჯ ბუში ამე­რი­კე­ლი სე­ნა­ტო­რი­სა და ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე გავ­ლე­ნი­ა­ნი პო­ლი­ტი­კო­სის, ჯონ მა­კ­კე­ი­ნის გარ­დაც­ვა­ლე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით.

"სუ­ლით, და შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, სის­ხლით მებ­რძო­ლი ადა­მი­ა­ნი, ის სიკ­ვდი­ლამ­დე, 60 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ერ­თგუ­ლად ემ­სა­ხუ­რა ამე­რი­კის შე­ერ­თე­ბულ შტა­ტებს", - ასე ახა­სი­ა­თებს მსოფ­ლიო მე­დია ვი­ეტ­ნა­მის ომის ვე­ტე­რანს, რაც გა­და­ჭარ­ბე­ბუ­ლი ნამ­დვი­ლად არ არის.

ჩვენ კი თა­მა­მად და სი­ნა­ნუ­ლით შეგ­ვიძ­ლია ვთქვათ, რომ სა­ქარ­თვე­ლომ ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე მკა­ფიო და ერ­თგუ­ლი მე­გო­ბა­რი და მხარ­დამ­ჭე­რი და­კარ­გა...

ასევე დაგაინტერესებთ

16:27 / 26-08-2018

მიხეილ სააკაშვილი ჯონ მაკკეინის გარდაცვალებას ეხმაურება

20:35 / 26-08-2018

"ჩემი ფოტოები სამუშაო კაბინეტში ჰქონდა გაკრული" - როგორ მოხიბლა წლების წინ, თბილისში მყოფი ჯონ მაკკეინი კრისტი ყიფშიძემ

15:28 / 08-11-2020

"დარწმუნებული ვარ, მისი პრეზიდენტად არჩევა კრემლისთვის ძალიან ცუდი ახალი ამბავია" - რას წერს სააკაშვილი გამარჯვებულ ბაიდენზე და რა ფოტოებს აქვეყნებს "ფეისბუქზე"

ყო­ფი­ლი სამ­ხედ­რო მფრი­ნა­ვი, რო­მელ­მაც ვი­ეტ­ნა­მის ომის დროს ექ­ვსი წელი დაჰ­ყო ტყვე­ო­ბა­ში, ექ­ვსჯერ აირ­ჩი­ეს არი­ზო­ნის შტა­ტის წარ­მო­მად­გე­ნელ რეს­პუბ­ლი­კელ სე­ნა­ტო­რად, მაგ­რამ აშშ-ის საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის ორი­ვე მცდე­ლო­ბა წა­რუ­მა­ტე­ბე­ლი გა­მოდ­გა. ის მრა­ვა­ლი წელი ხელ­მძღვა­ნე­ლობ­და სე­ნა­ტის შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ძა­ლე­ბის კო­მი­ტეტს, მი­იჩ­ნე­ო­და თავ­დაც­ვი­სა და სა­გა­რეო პო­ლი­ტი­კის ერთ-ერთ ყვე­ლა­ზე კომ­პე­ტენ­ტურ ექ­სპერ­ტად.

ყვე­ლა­ზე ცნო­ბილ ამე­რი­კელ სე­ნა­ტორს 2017 წლის ივ­ლის­ში თა­ვის ტვი­ნის სიმ­სივ­ნე და­უდ­გი­ნეს, რა­საც რამ­დე­ნი­მე ეტა­პი­ა­ნი მკურ­ნა­ლო­ბა მოჰ­ყვა. მი­სი­ვე გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბით, ბოლო ხანს არი­ზო­ნა­ში, ოჯა­ხი­სა და მე­გობ­რე­ბის წრე­ში იყო.

ჯონ მა­კ­კე­ი­ნი 1936 წლის 29 აგ­ვის­ტოს პა­ნა­მა­ში, აშშ-ის მიერ კონ­ტრო­ლი­რე­ბად სამ­ხედ­რო ავი­ა­ბა­ზა, "კოკო-სო­ლო­ზე" და­ი­ბა­და. მამა და ბა­ბუა მა­ღა­ლი რან­გის სამ­ხედ­რო­ე­ბი და ოთხი ვარ­სკვლა­ვის მა­ტა­რე­ბე­ლი ად­მი­რა­ლე­ბი იყ­ვნენ, რაც მშვი­დო­ბის დროს, ამე­რი­კის შე­ი­ა­რა­ღე­ბულ ძა­ლებ­ში უმაღ­ლეს წო­დე­ბად ით­ვლე­ბო­და. ჯონი მათ კვალს გაჰ­ყვა. ამი­ტო­მაც ამ­ბო­ბენ, რომ ის შთა­მო­მავ­ლო­ბით სამ­ხედ­რო მე­ზღვა­უ­რი იყო.

მისი პი­როვ­ნუ­ლი კონ­სერ­ვა­ტუ­ლო­ბის გამო, ის მუდ­მი­ვად ექიშ­პე­ობ­და "რეს­პუბ­ლი­კუ­რი პარ­ტი­ის" წევ­რებს. ასე­ვე, ჰქონ­და ძალ­ზე პირ­და­პი­რი და ხის­ტი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა ვლა­დი­მირ პუ­ტი­ნის მი­მართ. 2017 წელს გა­ნა­ცხა­და, რომ მოს­კო­ვი მსოფ­ლი­ოს­თვის ძა­ლი­ან დიდ საფრ­თხეს წარ­მო­ად­გენს, ვიდ­რე თვით "ის­ლა­მუ­რი სა­ხელ­მწი­ფო".

"მემ­კვიდ­რე­ო­ბით სამ­ხედ­რო" და წარ­მა­ტე­ბუ­ლი მომ­ლა­პა­რა­კე­ბე­ლი

პირ­და­პი­რი გან­ცხა­დე­ბე­ბი­სა და ხა­სი­ა­თის მი­უ­ხე­და­ვად, სე­ნა­ტო­რი ძა­ლი­ან კარ­გი მომ­ლა­პა­რა­კებ­ლის ავ­ტო­რი­ტე­ტით სარ­გებ­ლობ­და, კომ­პრო­მის­ზე წას­ვლაც შე­ეძ­ლო და პრობ­ლე­მის ამ­გვა­რი გზით გა­და­წყვე­ტაც. მო­მა­ვალ "რეს­პუბ­ლი­კე­ლებს" სწო­რედ ის და­ეხ­მა­რა და დე­მოკ­რატ ობა­მას­თან და­კავ­ში­რე­ბით რჩე­ვებ­საც აძ­ლევ­და. ის მუდ­მი­ვად აკ­რი­ტი­კებ­და თა­ნა­პარ­ტი­ელ ტრამპს და თა­ვა­დაც ცდი­ლობ­და, პრე­ზი­დენ­ტის სა­ვარ­ძლის და­კა­ვე­ბას. მა­მას სამ­სა­ხუ­რის გამო მუდ­მი­ვად უწევ­და გა­და­ად­გი­ლე­ბა, ამი­ტო­მაც ჯონ­მა რამ­დე­ნი­მე სკო­ლა გა­მო­იც­ვა­ლა. შემ­დეგ მან ამე­რი­კა­ში, მე­რი­ლენ­დის შტატ­ში, ანა­პო­ლი­სის სამ­ხედ­რო-სა­ზაღ­ვაო სკო­ლა­ში ჩა­ა­ბა­რა. მას იქ იც­ნობ­დნენ, რო­გორც ლი­დერ­სა და ადა­მი­ანს, რო­მელ­საც კარ­გი ავ­ტო­რი­ტე­ტი ჰქონ­და. თუ მას საგ­ნე­ბი არ მოს­წონ­და, შე­ეძ­ლო უბ­რა­ლოდ არ ეს­წავ­ლა. მა­კ­კე­ინ­მა აკა­დე­მია ყვე­ლა­ზე ცუდი მოს­წრე­ბით და­ას­რუ­ლა. ამის შემ­დეგ ფლო­რი­დის შტატ­ში მდე­ბა­რე ქა­ლაქ პენ­სა­კონ­ში გა­და­ვი­და, რო­მელ­საც ამე­რი­კა­ში სა­ზღვაო ავი­ა­ცი­ის ფლაგ­მა­ნად მი­იჩ­ნე­ვენ. მან იქ მფრი­ნა­ვო­ბა შე­ის­წავ­ლა და "სა­ღა­მოს წვე­უ­ლე­ბე­ბის მე­ფის" სტა­ტუ­სიც მო­ი­პო­ვა.

სწავ­ლე­ბე­ბის შემ­დეგ ის ავი­ა­მო­ი­ე­რი­შე "სკა­ი­რა­ი­დე­რის" პი­ლო­ტი გახ­და. თუმ­ცა, ვიდ­რე პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი გახ­დე­ბო­და, რთუ­ლი გაფ­რე­ნე­ბიც ჰქონ­და, მა­გა­ლი­თად, ხმელ­თა­შუა ზღვა­ში, ეს­პა­ნე­თის ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე ელექტრო­გა­დამ­ცე­მებ­ში შე­იჭ­რა და რე­გი­ო­ნი რამ­დე­ნი­მე დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში უშუ­ქოდ და­ტო­ვა.

სამ­ხედ­რო გმი­რი

1967 წელს, მე­გობ­რე­ბის რე­კო­მენ­და­ცი­ით, ის ავი­ა­მო­ი­ე­რი­შე Forrestal-ზე მოხ­ვდა, რო­მე­ლიც ჩრდი­ლო­ეთ ვი­ეტ­ნამ­ში მიმ­დი­ნა­რე საბ­რძო­ლო ოპე­რა­ცი­ებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ობ­და. იმა­ვე წლის 26 ოქ­ტომ­ბერს, მისი თვითმფრი­ნა­ვი ჰა­ნო­ის თავ­ზე ჩა­მო­აგ­დეს და და­ი­წყო ტყვე­ო­ბა, რო­მელ­მაც ჯონ მა­კ­კე­ი­ნი სი­ცო­ცხლე­ში­ვე ლე­გენ­დად აქ­ცია.

პირ­ველ ხა­ნებ­ში მას ჩვე­უ­ლებ­რივ სა­მე­დი­ცი­ნო დახ­მა­რე­ბას უწევ­დნენ და ამავდვ­რო­უ­ლად მის და­კი­თხვას ცდი­ლობ­დნენ. შემ­დეგ კი მისი წა­მე­ბა და­ი­წყეს, თუმ­ცა რო­დე­საც გა­ი­გეს, რომ ის ად­მი­რა­ლის შვი­ლი იყო, შე­წყვი­ტეს და ფსი­ქო­ლო­გი­ურ წნეხ­ზე გა­და­ვიდ­ნენ. 1968 წელს ის სა­მარ­ტოო სა­კან­ში გა­და­იყ­ვა­ნეს, სა­დაც ორი წელი გა­ა­ტა­რა. რო­დე­საც მა­კ­კე­ი­ნის მამა ვი­ეტ­ნამ­ში ამე­რი­კის შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ძა­ლე­ბის მე­თა­უ­რი გახ­და, მას გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა­ზე და­უ­წყეს სა­უ­ბა­რი, ეს მო­წი­ნა­აღ­მდე­გის მხრი­დან ერ­თგვა­რი ტაქ­ტი­კა იყო. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ორი­ვე ხელი მო­ტე­ხი­ლი ჰქონ­და, მუხ­ლი კი და­ზი­ა­ნე­ბუ­ლი და აწა­მებ­დნენ, ახალ­გაზ­რდა ოფი­ცე­რი უარს აცხა­დებ­და გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა­ზე. ის ამ­ბობ­და, რომ მხო­ლოდ მას შემ­დეგ და­ტო­ვებ­და ვი­ეტ­ნა­მის ცი­ხეს, რაც და­ნარ­ჩენ ამე­რი­კელ ტყვე­ებ­საც გა­უშ­ვებ­დნენ, რომ­ლე­ბიც უგზო-უკვლოდ და­კარ­გუ­ლად ით­ვლე­ბოდ­ნენ. მა­შინ ვი­ეტ­ნა­მე­ლებ­მა მისი სას­ტი­კი წა­მე­ბა გა­ნა­ახ­ლეს... ნა­წა­მებ­მა და დი­ზენ­ტე­რი­ით და­ა­ვა­დე­ბულ­მა ახალ­გაზ­რდა სამ­ხედ­რომ თვით­მკვლე­ლო­ბაც სცა­და. მთლი­ა­ნო­ბა­ში მან სა­ში­ნელ ტყვე­ო­ბა­ში 5-ნა­ხე­ვა­რი წე­ლი­წა­დი გა­ა­ტა­რა. სამ­შობ­ლო­ში დაბ­რუ­ნე­ბის შემ­დეგ შე­ი­ტყო, რომ მისი მე­უღ­ლე ქე­რო­ლი ავ­ტო­კა­ტას­ტრო­ფა­ში მოჰ­ყვა და მძი­მედ და­შავ­და. 1980 წელს ის მე­ო­რედ და­ქორ­წინ­და სინ­დი-ლუ ჰენსლი­ზე.

გზა დიდი პო­ლი­ტი­კის­კენ

1981 წელს მა­კ­კე­ინ­მა სამ­ხედ­რო-სა­ზღვაო ფლოტ­ში თა­ვი­სი კა­რი­ე­რა და­ას­რუ­ლა და არი­ზო­ნას შტა­ტის პა­ლა­ტის წარ­მო­მად­გენ­ლად აირ­ჩი­ეს. ის რო­ნალდ რე­ი­გა­ნის კურსს იზი­ა­რებ­და.

მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ სე­ნა­ტო­რად პირ­ვე­ლი ვა­დით იყო არ­ჩე­უ­ლი, რო­ნალდ რე­ი­გა­ნის წი­ნა­აღ­მდეგ გა­მო­ვი­და და შე­ზღუ­დუ­ლი თავ­დაც­ვი­თი რე­სურ­სე­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, ბე­ი­რუთ­ში სა­ზღვაო ქვე­ი­თე­ბის სამ­შვი­დო­ბო მი­სი­ით გან­თავ­სე­ბა გა­აპ­რო­ტეს­ტა.

მა­ლე­ვე გა­ირ­კვა, რომ მის­მა ინ­ტუ­ი­ცი­ამ გა­ა­მარ­თლა - 1983 წლის ოქ­ტომ­ბერ­ში თვით­მკვლე­ლი თავ­დამ­სხმე­ლი და­ნაღ­მუ­ლი მან­ქა­ნით შე­იჭ­რა ამე­რი­კე­ლე­ბის ყა­ზარ­მა­ში. მა­შინ თავ­დას­ხმას 241 სამ­ხედ­რო ქვე­ი­თის სი­ცო­ცხლე შე­ე­წი­რა.

ამას­თან, რო­დე­საც საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის სა­ზღვრე­ბი ჩა­კე­ტი­ლი იყო და მონ­სტრზე სა­უბ­რის­გან ბევ­რი თავს იკა­ვებ­და, ის არც მა­შინ დუმ­და. იმ დროს ბევ­რმა მას "საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის და­უ­ძი­ნე­ბე­ლი მტე­რიც" უწო­და და სე­ნა­ტო­რი არც უარ­ყოფ­და, რომ ასე იყო.

1984 წელს მისი პო­ლი­ტი­კუ­რი აღ­მავ­ლო­ბის გზა იწყე­ბა... ის პა­ლა­ტის სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­კი­თხე­ბის კო­მი­ტე­ტის წევ­რად აირ­ჩეს. 1987 წელს კი არი­ზო­ნას შტა­ტის სე­ნა­ტო­რი გახ­და. თა­ვი­სი სამ­ხედ­რო წარ­სუ­ლი მას უფ­ლე­ბას აძ­ლევ­და შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ძა­ლე­ბის კო­მი­ტეტ­შიც მო­ე­სინ­ჯა ძა­ლე­ბი.

მისი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით მი­ი­ღეს ამე­რი­კა­ში კა­ნო­ნი, რო­მე­ლიც კო­რე­ე­ლებს კა­ზი­ნო­ში თა­მა­შის უფ­ლე­ბას აძ­ლევ­და, თა­ვად მა­კ­კე­ი­ნი ძა­ლი­ან აზარ­ტუ­ლი პი­როვ­ნე­ბა და ძლი­ე­რი მო­თა­მა­შე გახ­ლდათ. მის მე­წყვი­ლედ თა­მა­ში ყვე­ლას სურ­და, მის წი­ნა­აღ­მდეგ კი - ცო­ტას.

1999 წელს მან პირ­ვე­ლად გა­ნა­ცხა­და, რომ "რეს­პუბ­ლი­კუ­რი პარ­ტი­ი­დან" ამე­რი­კის პრე­ზი­დენ­ტო­ბის კან­დი­და­ტო­ბა სურ­და.

ძლი­ე­რი მო­თა­მა­შე და ღირ­სე­უ­ლი ოპო­ნენ­ტი

2001 წლის 11 სექ­ტემ­ბრის ტე­რაქ­ტის შემ­დეგ, მან ავ­ღა­ნეთ­სა და ერაყ­ში საბ­რძო­ლო ოპე­რა­ცი­ებს ღიად და­უ­ჭი­რა მხა­რი, თუმ­ცა, რო­დე­საც ერა­ყის საბ­რძო­ლო კამ­პა­ნია და­ი­წყო, მან ბუ­შის ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ის სტრა­ტე­გი­ის სის­წო­რე­ზე და­ი­წყო მსჯე­ლო­ბა.

ჯონ მა­კ­კე­ი­ნი რომ ძლი­ე­რი პი­როვ­ნე­ბა იყო, ამა­ზე არც მისი ოპო­ნენ­ტე­ბი და­ვო­ბენ. თუ მათი პო­ზი­ცია არას­წო­რად მი­აჩ­ნდა, ის უკან არ იხევ­და არც პრე­ზი­დენ­ტე­ბის, მათ შო­რის თა­ნა­პარ­ტი­ე­ლი პრე­ზი­დენ­ტე­ბის კრი­ტი­კა­ზე.

ცნო­ბის­თვის, მა­კ­კე­ი­ნი პრე­ზი­დენ­ტე­ბის, ჯორჯ ბუ­ში­სა და ბა­რაკ ობა­მას კრი­ტი­კას ერი­დე­ბო­და. რო­გორც აღ­ვნიშ­ნეთ, თუ ბუშს მა­გა­ლი­თად, ერაყ­ში აშშ-ის სტრა­ტე­გი­ას უწუ­ნებ­და, ობა­მას პო­ზი­ცი­ას იზი­ა­რებ­და სი­რი­ის კონ­ფლიქტთან და­კავ­ში­რე­ბით.

მის მწვა­ვე შე­ფა­სე­ბებს ვერც აშშ-ის ამ­ჟა­მინ­დე­ლი პრე­ზი­დენ­ტი გა­და­ურ­ჩა. მათ ბევ­რჯერ სა­ჯა­როდ გა­მო­უთ­ქვამთ ერ­თმა­ნე­თის მი­მართ მწვა­ვე კრი­ტი­კა: მა­კ­კე­ი­ნი დო­ნალდ ტრამპს გმობ­და რუ­სე­თის პრე­ზი­დენ­ტის ქე­ბის­თვის, ასე­ვე იმიგ­რან­ტებ­ზე სტე­რე­ო­ტი­პუ­ლი შე­ხე­დუ­ლე­ბე­ბის გამო.

თა­ვის მხრივ, ტრამპმა მას "არა­კომ­პე­ტენ­ტუ­რი სე­ნა­ტო­რი" უწო­და და ისიც კი თქვა, მა­კ­კე­ი­ნი ვი­ეტ­ნა­მის ომის გმი­რად არას­დროს მი­მაჩ­ნდა, გმი­რი რომ ყო­ფი­ლი­ყო, ტყვედ არ ჩა­ვარ­დე­ბო­დაო.

მას სხვა მო­წი­ნა­აღ­მდე­გე­ე­ბიც ჰყავ­და, უწუ­ნებ­დნენ არა­თან­მიმ­დევ­რულ პო­ზი­ცი­ას სა­ი­მიგ­რა­ციო პო­ლი­ტი­კის, აბორ­ტის, გა­და­სა­ხა­დე­ბის შეკ­ვე­ცის სა­კი­თხებ­ში, დას­ცი­ნოდ­ნენ ვიცე-პრე­ზი­დენ­ტო­ბის კან­დი­და­ტად სარა პე­ი­ლი­ნის არ­ჩე­ვის­თვის. ვლა­დი­მერ პუ­ტინ­მა მას "ძველ დრო­ში" ჩარ­ჩე­ნი­ლიც უწო­და, რაც რბი­ლად რომ ვთქვათ, ობი­ექ­ტუ­რო­ბას ნამ­დვი­ლად მოკ­ლე­ბუ­ლია.

პუ­ტინს ნამ­დვი­ლად ჰქონ­და მის მი­მართ უარ­ყო­ფი­თი გან­წყო­ბის მი­ზე­ზი - სე­ნა­ტო­რი აქ­ტი­უ­რად უჭერ­და მხარს ნატო-ს გა­ფარ­თო­ე­ბას და რუ­სეთს მუდ­მი­ვი კრი­ტი­კის ქარ­ცე­ცხლში ატა­რებ­და. მან არც ისე მო­რი­დე­ბუ­ლად გა­ნა­ცხა­და, რუ­სე­თი "ავ­ტო­გა­სა­მარ­თი სად­გუ­რია, რო­მელ­საც აქვს ბენ­ზი­ნი და თავი სა­ხელ­მწი­ფოდ მო­აქ­ვსო".

ჯონ მა­კ­კე­ი­ნი არა­ერ­თხელ სტუმ­რობ­და სა­ქარ­თვე­ლოს - ბო­ლოს 2017 წლის იან­ვარ­ში პირ­და­პირ აე­რო­პორ­ტი­დან გა­ემ­გზავ­რა ოკუ­პი­რე­ბულ სო­ფელ ხურ­ვა­ლეთ­თან - იქ, სა­დაც რუ­სე­თის ჯა­რე­ბის უკა­ნო­ნო სა­სა­ზღვრო პოს­ტია.

"ყვე­ლა­ფერს გა­ვა­კე­თებთ სა­ქარ­თვე­ლოს სრუ­ლი და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის, თა­ვი­სუფ­ლე­ბი­სა და ტე­რი­ტო­რი­უ­ლი მთლი­ა­ნო­ბის მხარ­და­სა­ჭე­რად" - ეს სი­ტყვე­ბი მას ეკუთ­ვნის, ადა­მი­ანს, რო­მე­ლიც წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში გა­ნუხ­რე­ლად იყო ჩვე­ნი ქვეყ­ნის მე­გო­ბა­რი და რო­მე­ლიც თა­ვის სი­ტყვებს საქ­მი­ა­ნი გან­ცხა­დე­ბი­თაც ამ­ტკი­ცებ­და.

და ბო­ლოს, მა­კ­კე­ინ­მა 2018 წლის 10 აგ­ვის­ტოს რუ­სე­თის წი­ნა­აღ­დეგ ახალ სან­ქცი­ებს სა­სი­ა­მოვ­ნო უწო­და: "სა­სი­ა­მოვ­ნოა, როცა ხე­დავ, რომ სა­ხელ­მწი­ფო დე­პარ­ტა­მენტს ახა­ლი საქ­ცი­ე­ბი შე­მო­აქვს რუ­სე­თის წი­ნა­აღ­მდეგ, დიდ ბრი­ტა­ნეთ­ში ქი­მი­უ­რი თავ­დას­ხმის ფაქ­ტის გამო", - წერ­და მა­კ­კე­ი­ნი.