"ჩვენ მუსიკას იმისთვის არ ვქმნით, რომ "მარშრუტკაში" ვინმემ გვიცნოს" - ჯგუფი "ნიუტონი" ცნობილ პროექტებსა და კრიტიკოსებზე

ჯგუფი "ნიუტონი" ხარისხიანი მუსიკოსებით არის დაკომპლექტებული, რომლებიც მუსიკის ყველა ჟანრში თანაბარი წარმატებით მოღვაწეობენ. 1995 წლიდან დღემდე დრო, შრომა და წვალება დასჭირდათ, რომ ბევრი ესწავლათ. "ვინც კარგად გვიცნობს, იცის, რომ არ მივეკუთნებით იმ კასტას, რომლებიც სხვა რაღაცების ხარჯზე ახერხებენ შოუბიზნესში დამკვიდრებას. დღეს მუსიკალურ საზოგადოებაში რა სახელიც გვაქვს, რაც ჩვენ გარშემო ხდება, ამას ჩვენი ეტაპობრივი სვლით მივაღწიეთ", - ამბობს ლევან აბშილავა, იგივე ჯოჯო ნიუტონი.

ისინი, მართალია, მუსიკაში მოღვაწეობენ, მაგრამ თავის დროზე, თითოეულს სხვადასხვა განათლება აქვს მიღებული. ლევანი, რომელიც ჯგუფში დრამზე უკრავს და მღერის, სტომატოლოგია, შაკო ღელეყვა, იგივე სალვადორ გრუვერკიპერ ნიუტონი ბასგიტარისტი, პროფესიით ეკონომისტია. თავიანთი პროფესიით სულ ცოტა ხანს იმუშავეს, თუმცა მათი საბოლოო არჩევანი მუსიკაზე შეჩერდა. "ნიუტონს" მაყურებელი არაერთი პროექტიდან იცნობს, ბოლო დროს კი ისინი მუსიკოს ზვიად ბოლქვაძესთან ერთად, აქტიურად "მხოლოდ ქართულში" ჩაერთნენ.

ლევან აბშილავა:

- მუსიკა არ არის მხოლოდ ვოკალისტი, ამას ღიად ვაცხადებ, ვისაც უნდა, ეწყინოს... ხანდახან ადამიანებს ეშლებათ და ავიწყდებათ, რომ არიან მუსიკოსებიც, რომელთა დამსახურებაც ამ მუსიკის შექმნაა. ეს იქნება კომპოზიცია, თუ საავტორო ნამუშევარი. არ უნდა დაავწიყდეთ, რომ სცენაზე მუსიკოსები დგანან და მუსიკას ქმნიან. როცა ამას ივიწყებენ, გულსატკენი და საწყენია...

შაკო ღელეღყა:

- ყოფილა შემთხვევა, რომ გადაცემიდან ჩვენი ნალაპარაკევიც ამოუჭრიათ...

ლევანი:

- ამის შემდეგ, ხანდახან მეჩვენება, რომ ხარისხიანი მუსიკოსების მიზანმიმართული დაბლოკვა მიდის. წლებია ამას ვუყურებ და ამ ხერხებით მუსიკოსების ჩაჩოჩება ხდება.

შაკო:

- ვფიქრობ, რომ ძველი თაობის მუსიკოსების ჩაჩოჩება უფრო ხდება. არადა, მუსიკაში რაც უფრო გამოცდილი ხარ, მაგარი ტიპი ხარ. მუსიკა ძიების პროცესია, მას დრო სჭირდება, ახალგაზრდა შეიძლება ვირტუოზია, მაგრამ მუსიკაში ყოველთვის გამოცდილება ფასობს, რაც დროს მოაქვს.

ლევანი:

- მე და შაკო ამ სფეროში 1995 წლის მერე ვართ, ბევრი რამ გამოვიარეთ. ყოფილა, რომ რადიოში მიტანილი მუსიკა და ტელევიზიებში კლიპები არ გასულა... მაგრამ ეს უკვე წარსულია... ახლა სხვა სიტუაციაა... ამას ვეღარ შვრებიან.

ლევანი:

- მიუხედავად ამისა, დაჩაგრულები არასდროს ვყოფილვართ, მე და შაკოს რაც კი წარმატებული პროექტი ყოფილა, ყველაში მიგვიღია მონაწილეობა. "ჯეოსტარი", "ანა-ბანა", "ვერის უბნის მელოდიები", მაია დარსმელიძის პროექტი, "მხოლოდ ქართული", ჯგუფთან "ირიაო", მთელი მსოფლიოს ყველაზე პრესტიჟული ჯასფესტივალები მოვიარეთ, ევროსაბჭოს სამიტებზე, სტრასბურგში, ყველაზე პოპულარულ პარლამენტის შენობაში ორჯერ დაგვიკრავს.

- მიუხედავად ამისა, ვფიქრობ, რომ არ ხართ მასობრივები...

ლევანი:

- ჩვენ მუსიკას მიზანმიმართულად იმისთვის არ ვქმნით, რომ "მარშრუტკაში" ვინმემ გვიცნოს. ვინც საჭიროა, იმ ადამიანების ნაწილი, ვისაც პატივს ვცემთ, გვცნობენ. ზოგს კი "ნიუტონი" ქავერჯგუფი ჰგონია და ასევე ტიპები პროექტებში, რომლებიც რაღაცებს ზვიად ბოლქვაძესთან ერთად "ჩალიჩობენ". არადა, ეგრე არ არის, საავტორო მუსიკოსები ვართ... თუმცა ვიღაცეებისგან გვსმენია, ქავერებს რატომ აკეთებთო? ეტყობა, ჰგონიათ, რომ პროექტებში მონაწილეობა ჩვენი არჩევანია. არა, ეს მუსიკა ჩვენით არ აგვირჩევია... "ნიუტონის" დიდი პლუსი, ქავერის ამბავში ვიტყვი, რომ პერფომანსია. მსმენელს იმიტომ მოსწონს, რომ ერთი და იგივე თემა არასოდეს ერთნირად არ იკვრება.

შაკო:

- გეტყვი, რა განსხვავებაა ჩვენს (პროექტებში რომ ვუკრავთ) და აქაურ ელიტურ მუსიკოსებს შორის. მათგან ზოგი ბანკში მუშაობს და საღამოს სადღაც ხარისხიან მუსიკას უკრავს, მაგრამ სხვებს (მაგალითად, ჩვენ) აკრიტიკებს. მას სხვა შემოსავალი ხომ აქვს, ჩვენი შემოსავალი კი მხოლოდ მუსიკაა. ამიტომ, გვირჩევნია, პროექტში დავუკრათ და თუნდაც არსასურველ მუსიკას ვემსახუროთ, ვიდრე სხვაგან ვმუშაობდეთ და ღამე ამას ვაკეთებდეთ, რასაც ვაკეთებთ.

ლევანი:

- ძალიან კმაყოფილები ვართ, არასოდეს ვემხრობოდი მუსიკოსებს, რომლებიც ამბობდნენ, ამას არ ვიზამ... მერე მინახავს, მშივრები როგორ კვდებიან და ერს თავის არსებობას ამადლიან. ეგ ტიპები სახლში სხედან, ბევრი მახათი აქვთ მომარაგებული და დროს სხვის კრიტიკაში ატარებენ. მაგათ "ფეისბუქის" რაინდებს ვეძახი... როგორც შაკომ თქვა, "ნიუტონის" სამივე წევრს მეტი შემოსავალი არ გვაქვს, მაგრამ უკმაყოფილოები არ ვართ. ამიტომ, კი არ უნდა იწუწუნონ, ცოტა გაანძრიონ ერთი ადგილი, პროფესიონალურად მიუდგნენ და სახლში არ ისხდებიან. საქართველოში ვინც ნორმალური მუსიკოსი ვიცი, ოდნავ აზრზეა, ვინც საქმეს აკეთებს, მშიერი არ არის. ხოლო ის ტიპები, ვინც მშიერია, ჩვენნაირებზე "ბაზრობდნენ", აუ, ეგენი პროექტში "იაგუდს" უკრავენო, მოდი, "იაგუნდიც" ჩვენსავით დაუკრან...

- "მხოლოდ ქართულზეც" ვისაუბროთ. მართლაც რატომ "ქართული" და რატომ თქვენ?

შაკო:

- დავთანხმდით იმიტომ, რომ გვჯეროდა, ისეთი ქართული არ იქნებოდა, რაც მიუღებელი იქნებოდა ჩვენთვის. თუმცა რამდენიმე სიმღერა გაჟღერდა, რაც არ უნდა ყოფილიყო, მაგრამ ისიც გათვლილი ჰქონდათ... მაყურებლის, მსმენელის მომაკვდინებელი არაფერი დაგვიკრავს. კიდევ იმიტომ მიგვიწვიეს, რომ უნდოდათ, ცოტა თანამედროვე ჟღერადობით გაკეთებულიყო და არა ისე, როგორც არსებობს ის სიმღერები ორიგინალში. მოკლედ, იმ არსებულს სხვაგვარად შევხებოდით და წარმოვაჩენდით.

ლევანი:

- ეგ ტიპები, ვინც პროექტს აკრიტიკებდნენ, ერთი კასტაა და ალაპარაკდნენ იმის გამო, რომ რატომ ჩვენ. იმიტომ, რომ ზვიად ბოლქვაძისთვის კომფორტული ტიპები ვართ, მთელი ცხოვრება ერთად მოვდივართ, ზვიადის საავტორო მუსიკაშიც ჩვენ ვართ. ეს არის იმ ადამიანების ერთობლიობა, რომლებსაც ერთმანეთის ესმით. იმას, რაზეც სხვებს თვეები სჭირდებათ, ჩვენ რამდენიმე საათში ვაკეთებთ... პირადად მე მიმაჩნია, რომ ჩვენ უკვე ამ პროექტის ნაწილები გავხდით. ისტორია ამ ყველაფერს სხვანაირად დაახარისებს.

- მახსოვს, ბიძინა კვერნაძის სიმღერის ახლებური ვერსიისთვის ერთი-ორი წლის წინ მკაცრად გაგაკრიტიკეს...

- კრიტიკა ერთიც არ მომისმენია, ჩვენ მაშინ გაგვლანძღა კომპოზიტორმა ოთარ ტატიშვილმა. ცინიკურად თქვა და პასუხი არ გავეცით, რადგან არ იყო კოლეგიალური დამოკიდებულება. რეალურად კი რაში იყო საქმე? გარკვეული პროექტისთვის ავირჩიეთ ბიძინა კვერნაძის სიმღერა "შემოდგომის ყვავილებს". გვითხრეს, "საავტორო" ნაყიდია, ყველაფრის უფლება გაქვთ, თუ გინდა, მისამღერი არ გააკეთოთო. ჯერ ერთი, ავირჩიეთ იმიტომ, რომ კარგ მასალად მიგვაჩნდა, როგორც გავაკეთეთ, ბევრ კომპეტენტურ მუსიკოსს მოეწონა, მაგრამ მთავარია, რომ ჯერ ჩვენ მოგვწონდეს, მერე კომერციული გათვლის უნარიც გვაქვს და ბევრი რამ საიმისოდ, რომ ვხვდებოდეთ, რა და როგორ. ამ ვერსიაში კიდევ კომპრომისზე წავედით, ანუ რაღაცები გავითვალისწინეთ და ბოლოს გავაკეთეთ ის, რაც მოგვწონდა... სცენაზე კი ტექნიკური პრობლემა მოხდა, ხმის რეჟისორული კუთხით. ასეთ დროს ბოლოს ჯოხი მაინც მუსიკოსებზე ტყდება... არსებული რთული ვითარების მიუხედავად, ბაბიმ კიდევ მაგრად იმღერა. თუმცა იმ სიტუაციაში ალბათ ჯობდა, გავჩერებულიყავით და პირდაპირ ეთერში სცენიდან ჩამოვსულიყავით...

- ინსტრუმენტი, რომელზეც თითოეული უკრავთ, რა არის თქვენთვის?

ლევან:

- ვერ წარმომიდგენია, მუსიკაზე "ვიკაიფო", თუ თვითონ არ ვუკრავ. ამიტომ, მხოლოდ ვოკალისტი, დიჯეი ვერ ვიქნებოდი, თუმცა არ ვარ ტიპი, რომელიც ორიენტირებულია მხოლოდ დრამერობაზე. არ ვთვლი, რომ ცუდი დრამერი ვარ და შაკო ცუდი ბასისტია, - ჩემთვის პირველია - ჩვენ მუსიკოსები ვართ. შაკო არის ადამიანი, რომელსაც ყველა დეტალზე, ბგერიდან დაწყებული, ნამუშევარი აქვს. მუდმივად უნდა ახალ ინსტრუმენტზე დაუკრას, რისთვისაც შეუძლია მანქანა გაყიდოს და ინსტრუმენტი იყიდოს. მის ხელში ცუდი ინსტრუმენტი არ მინახავს და რაც მთავარია, ხარისხიანად უკრავს... ჯგუფის სამივე წევრი ორგანულად ვართ შერწყმული. კომპოზიციების ავტორებიც ჩვენვე ვართ...

შაკო:

- ინსტრუმენტი ჩემთვის გამოხატვის საშუალებაა, რაც უფრო კარგი ინსტრუმენტი გაქვს, უკეთ გადმოსცემ ნიუანსებს.

- თქვენს მესამე წევრზე, ბაბიზე ვისაუბროთ, ელენე ბაბილუაზე.

ლევანი:

- ბაბი ჩვენთან სამი წელია, რაც არის. ის ნებისყოფის, უდიდესი ძალის, ნიჭიერების მაგალითია. რაც მას გადაუტანია, ქიმიაგაკეთებული მოსულა და ზედიზედ, სხვადასხვა ობიექტზე 2 "ლაივი" ჩაგვიტარებია. მისგან ერთი დაწუწუნება არ გამიგია, შინაგანად მყარი ადამიანია. მეორე ასეთი ადამიანი არ გვინახავს... ასე რომ, შეხმატკბილებულად ვმუშაობთ, ერთმანეთის გვესმის და ვაკეთებთ საქმეს, რომელიც გვიყვარს.