"თუ ბენდიც დამიკრავს, აბსოლუტური გიჟი ვიქნები..." - როგორ ერგება პედაგოგი ნუკრი კაპანაძე "მხოლოდ ქართულის" კონკურსანტებს

28 მაისს `მხოლოდ ქართული~ ქართულ პატრიოტულ სიმღერებს დაეთმო და კონცერტი ქართველ გმირებს მიეძღვნა. ფაქტია, რომ კონკურსანტები ტურიდან ტურამდე იზრდებიან - ქართულ პოპულარულ სიმღერებს მონდომებით და გულიანად ასრულებენ, ისე, რომ მაყურებლის სიყვარულს იმსახურებენ. მეექვსე ტური ტრადიციულად არ დასრულებულა, რადგანაც პროექტი არც ერთ მონაწილეს არ დაუტოვებია - ასეთი გადაწყვეტილება მიიღო "რუსთავი 2"-ის ხელმძღვანელობამ.

მუსიკალურ კონკურსს მესამე ტურიდან პოპულარული მომღერალი ნუკრი კაპანაძე შეუერთდა. ის კონკურსანტების ვოკალის პედაგოგია. რა პრინციპით მუშაობს მათთან, როგორია მომღერლის მოსაზრება სიმღერების ახლებურ ვერსიებზე - AMBEBI.GE-ს ნუკრი კაპანაძე თავად უამბობს.

- ეს პროექტი ბევრი სხვადასხვა მიმართულებით არის საინტერესო, აუცილებელი და საჭირო. მიმაჩნია, რომ ცოტა ადრეც უნდა დაწყებულიყო, მაგრამ ძალიან გამიხარდა, როცა დაიწყო. სულ მეგონა და ველოდებოდი, რომ ოდესმე გაკეთდებოდა რაიმე მსგავსი. ვინმემ ისე არ გაიგოს, რომ რადგან ქართული სიმღერების მომღერალი ვარ, მხოლოდ ქართულ სიმღერას ვგულშემატკივრობ. ყველას პატივს ვცემ, ვინც უცხოურ სიმღერებს ასრულებს, მაგრამ მიმაჩნია, რომ ყველაფერი ქართულით უნდა დაიწყოს. ეს არ ნიშნავს, რომ პატივს არ ვცემ იმ მუსიკოსს, რომელიც უცხოურიით იწყებს. უბრალოდ, ასეთი ხედვა მაქვს, ასე მიმაჩნია - საქართველოში, ქართულად გაზრდილი ბავშვი სიმღერას ქართულად უნდა იწყებდეს, რადგანაც საშემსრულებლო კულტურის საოცარი ფესვები გვაქვს.

ყველაფერი ჩვენი პოლიფონიიდან მოდის და ჩვენი ესტრადაც ხომ იქიდან იღებს სათავეს. ჩვენს მრავალხმიანობას მთელი მსოფლიო შეჰნატრის. სერიოზული სიმდიდრის პატრონები ვართ. ამის შემდეგ სიმღერა რატომ უნდა დაიწყო უცხოურად? ქართველი ბავშვი ლაპარაკს უცხო ენაზე ხომ არ იწყებს? ამიტომ სიმღერაც ქართულად უნდა დაიწყოს. დღეს ჩვენი ბავშვები ცოტა დაბნეულებიც არიან, ამიტომ ჯერ მიმართულება უნდა მივცეთ და მერე უცხოურ სიმღერასაც კარგად შეასრულებენ. ამ ყველაფერს თუ ერთი გაუგე, მასში იმდენი აღმოსაჩენი და საინტერესო რამ არის, ვერც წარმოიდგენთ. ამდენი წელია ვმღერი და აღმოჩენა ვერ დავასრულე, ჩემი გზა სულ ძიებითაა სავსე. აღმოჩენა მაქვს თითოეულ ფრაზაში, ინტონაციაში...

- კონკურსანტებთან თქვენს ურთიერთობაზე ვისაუბროთ...

- ამ ბავშვებთან ურთიერთობიდან ბევრ რამეს ვსწავლობ. რაღაცებს ჩემს თავში ვპოულობ. დიახ, ამ ყველაფრიდან, ბევრი მიმართულებით, ჩემთვისაც ბევრი რამ არის სასწავლი, მხოლოდ ის არა, რომ მათ ფრაზა ვასწავლო. მათ თვალებს ვუყურებ, ემოციას ვაკვირდები... ლირიკული სიმღერა სხვანაირად იმღერება, მაგრამ როდესაც პატრიოტულ სიმღერას აძლევ, რთულია, რაიმე მითითება მისცე, თუ თვითონ არ გაატარა ეს სიმღერა საკუთარ თავში. სიმღერებზე მუშაობისას, ბავშვებმა ჩვენი უახლესი ისტორიიდან უმძიმესი კადრებიც ნახეს. ზოგიერთმა იტირა... ასეა, პირდაპირ სიმღერასთან კი არ უნდა მიხვიდე, ჯერ უნდა გაიაზრო და მსმენელს მერე მოუთხრო და გააერთიანო სამყარო მის გარშემო.

- ის პატრიოტული სიმღერები, რომლებიც კონკურსანტებმა შეასრულეს, წლების წინ არის შექმნილი, თუმცა მათ შეძლეს იმ ემოციის ჩვენამდე ახლებურად მოტანა...

- როდესაც წლების წინ შექმნილ სიმღერებს დღეს სთავაზობ, ცხადია, ბევრი რამ არის გასათვალისწინებელი, მაშინ სხვა რეალობა და დრო იყო, მაგალითად, გოგი დოლიძის "ხმალი ავლესოთ, ქართველებო", დღესაც ბუნებრივი რომ გამოსულიყო, აქაც ისევ იმ პრინციპით მივუდექით, რაზეც ვილაპარაკე. თუმცა დღესაც ხომ ასეთი მდგომარეობაა, ჩვენი ქვეყანა დასაცავია, მერე ეს ადამიანები უფრო გრძნობენ საქართველოს თავისუფლება რა არის, ვიდრე ჩვენ ვგრძნობდით... მოკლედ, ბავშვებმა იფიქრეს, იფიქრეს და ყველაფერი კარგად გაატარეს. ეს ქვეყანა ჩვენი, ყველას მოსავლელია, მაგრამ რადგანაც ეს ის თაობაა, რომელიც XXI საუკუნეს გადაიბარებს, ამათი მოსავლელი უფროა. ამიტომ, ჩვენი მიზანია, მათ სწორი მესიჯები მივაწოდოთ. ეს არის მთავარი.

- ქართული ტრადიციული სიმღერების შემსრულებელი ხართ, ძველი სიმღერების ახალ ჟღერადობაზე რას იტყვით, რომელზეც ურთიერთგამომრიცხავი მოსაზრებები არსებობს.

- როგორც აღნიშნეთ, ტრადიციული ქართული სიმღერის შემსრულებელი, ყოველთვის, ახლებურად ვაკეთებდი ძველ სიმღერას. ნებისმიერი ჩემი ნამუშევარი, სხვადასხვა ეტაპზე ახლებურად არის გააზრებული. ამას ჩემი შინაგანი სამყარო სულ მთხოვდა, სხვანაირად მემღერა. განახლების პროცესი აუცილებელია. თუმცა ვგიჟდები სიმღერებზე, რომლებმაც ჩემს ცხოვრებაში სერიოზული როლი ითამაშეს, მაგრამ მათ იმ ფორმით აღარ გამოვიტან. მაშინდელი იმერეთი ჩემთვის სხვა იყო, დღეს უფრო გააზრებული და სხვანაირია. ტრადიციული კი მიწოდეთ, მაგრამ ყოველთვის მქონდა ნოვაცია. იცით, რომ `თეთრი ვარდები~ ახლებურად ავაჟღერე, იგივე "იაგუნდი". აღმოვაჩინე ჩემს თავში, რომ ექსპერიმენტების დიდი მოყვარული ვარ. ამ საქმეში ისეთ ადამიანებსაც ვეძებ, ვინც ჩემი თანამოაზრეები იქნებიან და ვპოულობ კიდეც. მაგრამ ახლებურ გაჟღერებაში დაცული უნდა იყოს ძველი და ახალიც, რაც მსმენელისთვის მისაღები უნდა იყოს. ეს რთული საქმეა, ბეწვის ხიდზე გასვლაა.

პროექტს მესამე ტურზე შევუერთდი, რადგანაც მისი მუსიკალური ხელმძღვანელი ზვიად ბოლქვაძეა, რომელიც გახლავთ ამ ახალი ვერსიების ავტორი. ამ მუსიკოსს ვენდობი, მასთან მიმუშავია და ვიცი, როგორი ნიჭიერია. გადაცდომები ყოველთვის შეიძლება იყოს, ყველაფერი კი არ მომწონს ბრმად, ისევე როგორც ყველაფერი არ მომწონს საკუთარ თავში. შეიძლება იყოს გადაცდომა, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სიახლეებისთვის ღია არ იყო. ასე რომ, დღეს სხვა რეალობაა, ვერაფრით შევეგუები ძველის ძველებურად შესრულებას. დროს თავისი პულსი აქვს, პულსაციას უნდა ავყვეთ! სიახლისკენ ვისწრაფი და გადაცდომითი ექსპერიმენტი მირჩევნია, მოძველებულ ვერსიებს და მღერას... მინდა აღვნიშნო, რომ ჩემთან ერთად მუშაობს ორი შესანიშნავი პიანსტი - ნინო გულიაშვილი და ნანა გვარმიანი.

- კონკურსანტები იოლად იღებენ ამ ყველაფერს?

- თითოეული მათგანი სხვადასხვა ფსიქოტიპია. თითოეულს თავის სამყარო აქვს. ზოგი სიღრმეებშია წასული, ზოგი პეპელასავით სადღაც დაჰქრის. ჩემი მიდგომა მათთან ასეთია, ვიცვლები მათი ბუნებიდან გამომდინარე. სიფაქიზით ვეპყრობი ყველას, ხისტი არ ვარ, მათ ბუნებას ვერგები და ჩემს სათქმელს ასე ვაწვდი. ყველასთან ჩემი ენა მაქვს... კარგი ბავშვები არიან, ყველა შემიყვარდა.

- ე.ი. მკაცრი პედაგოგი არ ხართ.

- არა, სიმკაცრე, ეს როგორ შეიძლება?! რა დროს სიმკაცრეა? მეგობრობა და მეგობრობა! ეს არის მთავარი. ვრთხილად ვუდგები ყველაფერს, რომ არ დავურღვიო სიმშვიდე.

- როდესაც სოფო ბათილაშვილმა ძალიან პოპულარული ქალაქური სიმღერა `იაგუნდი~ ერთ-ერთ ტურზე შეასრულა, რას გრძნობდით? ის ხომ თქვენი ცნობილი ჰიტია...

- ნიჭიერი გოგოა, ჭკვიანი. რაზეც მივეცი აქცენტები, ყველაფერი გაითვალისწინა და გააკეთა. გამიხარდა ამ სიმღერის მისეული შესრულება, რატომაც არა. კიდევ ერთი სიმღერა გაახლდა. იცოდნენ ის, უყვარდა მსმენელს, მაგრამ მას 15-16 წლის ბავშვები რომ იმღერებენ, კარგია. საშუალება რომ მომცემოდა, ახლებურად ბენდთან ერთად მეც გავაკეთებდი. ფონოგრამა არ მიყვარს, თუ ფორტეპიანოს თანხლებით ვმღერი, მაშინ ვაკეთებ ამ სიგიჟეებს, მაგრამ თუ ბენდიც დამიკრავს, აბსოლუტური გიჟი ვიქნები. ამ შემთხვევაში, ბენდთან ერთად ახლებურად ძალიან კარგი გამოვიდა და მიხარია.

"იაგუნდის~ წარმატება ისევ ჩემი სიხარული და წარმატებაა! ამასთან, კონკურსანტები ქალაქურ ჟღერადობასაც ეჩვევიან და იგებენ იმასაც, რომ არსებობს კარგი ქალაქური სიმღერა და სულაც არ არის ხელწამოსაკრავი ჟანრი. ასე რომ, ეს პროექტი დროულია და მივესალმები. არასოდეს დავიღლები ჩემი გამოცდილება ამ ადამიანებს გავუზიარო ისე, რომ საკუთარი აზრები არ მოვახვიო, თავისუფლება უნდა დაუტოვო. მე მომწონს ასეთი მუშაობა.

ფოტო: radio.ge