ბო­დე­ნის ტბის თავ­ზე მომ­ხდა­რი ავი­ა­კა­ტას­ტრო­ფი­დან თით­ქმის 16 წელი გა­ვი­და. ტრა­გე­დი­ამ, რო­მელ­საც 71 ადა­მი­ა­ნის სი­ცო­ცხლე ემსხვერ­პლა, ჩრდი­ლო­ეთ ოსეთ­ში მცხოვ­რე­ბი ვი­ტა­ლი კა­ლო­ე­ვის ოჯა­ხის სამი წევ­რი შე­ი­წი­რა. შემ­თხვე­ვა 2002 წლის 1 ივ­ლისს მოხ­და.

ავი­ა­კა­ტას­ტრო­ფის შემ­დეგ გან­ვი­თარ­და მოვ­ლე­ნე­ბი, რომ­ლებ­მაც კა­ლო­ე­ვის შე­სა­ხებ სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი აზრი ორად გაჰ­ყო - ნა­წი­ლი მას ცივ­სის­ხლი­ან მკვლე­ლად მი­იჩ­ნევ­და, რად­გან ავი­ა­დის­პეტ­ჩე­რი ცოლ-შვი­ლის თვალ­წინ მოკ­ლა, ნა­წი­ლი კი მკვლე­ლო­ბას მისი მძი­მე ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბით ამარ­თლებ­და.

ბი­ოგ­რა­ფია

ვი­ტა­ლი კა­ლო­ე­ვი 1956 წლის 15 იან­ვარს და­ი­ბა­და ორ­ჯო­ნი­კი­ძე­ში (ვლა­დი­კავ­კა­ზი). მამა სკო­ლის მას­წავ­ლე­ბე­ლი იყო და ოსურ ენას ას­წავ­ლი­და. დედა სა­ბავ­შვო ბა­ღის აღ­მზრდე­ლი იყო. ვი­ტა­ლი მრა­ვალ­შვი­ლი­ან ოჯახ­ში ყვე­ლა­ზე უმ­ცრო­სი იყო - მას ორი ძმა და სამი და ჰყავ­და.

ასევე დაგაინტერესებთ

13:06 / 13-08-2018

"მე მომკლავთ და თავს მოიკლავთ" - 30 წლის წინ რუსი ოჯახის მიერ გატაცებული თვითმფრინავი და ოვეჩკინების ტრაგიკული ისტორია

09:17 / 21-04-2020

არეულობა ვლადიკავკაზში - "მთავრობამ პროტესტი ისე წარმოაჩინა, თითქოს კორონავირუსის "ფეიკ ვირუსად" აღიარებას ვითხოვდეთ"

სკო­ლა მა­ღალ ნიშ­ნებ­ზე და­ამ­თავ­რა და არ­ქი­ტექ­ტუ­რუ­ლი ხე­ლოვ­ნე­ბის შეს­წავ­ლას შე­უდ­გა. საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის დაშ­ლამ­დე არ­ქი­ტექ­ტო­რად მუ­შა­ობ­და, 90-იანი წლე­ბის და­სა­წყის­ში კი სა­კუ­თა­რი სამ­შე­ნებ­ლო კო­ო­პე­რა­ტი­ვი და­ა­არ­სა. 1999 წლი­დან ცხოვ­რობ­და ეს­პა­ნეთ­ში, სა­დაც სახ­ლებს აპ­რო­ექ­ტებ­და.

კა­ლო­ე­ვის ოჯა­ხი

არ­ქი­ტექ­ტო­რი 1991 წელს და­ქორ­წინ­და სვეტ­ლა­ნა გა­გი­ე­ვა­ზე. სვეტ­ლა­ნას ეკო­ნო­მი­კის ფა­კულ­ტე­ტი ჰქონ­და დამ­თავ­რე­ბუ­ლი და წარ­მა­ტე­ბუ­ლი კა­რი­ე­რის აწყო­ბა მო­ა­ხერ­ხა. თავ­და­პირ­ვე­ლად მუ­შა­ო­ბა ბან­კში, რი­გით თა­ნამ­შრომ­ლად და­ი­წყო, შემ­დეგ კი გან­ყო­ფი­ლე­ბის ხელ­მძღვა­ნე­ლი გახ­და.

1991 წლის 19 ნო­ემ­ბერს ოჯახს პირ­ვე­ლი შვი­ლი შე­ე­ძი­ნა, ბიჭს კონ­სტან­ტი­ნე და­არ­ქვეს. 1998 წლის 7 მარტს კი დი­ა­ნა გაჩ­ნდა.

სა­ბე­დის­წე­რო რე­ი­სი

ვი­ტა­ლი კა­ლო­ევს ოჯა­ხის წევ­რე­ბი 9 თვის მან­ძილ­ზე არ ჰყავ­და ნა­ნა­ხი და მო­უთ­მენ­ლად ელო­და, რო­დის ჩაფ­რინ­დე­ბოდ­ნენ ისი­ნი ეს­პა­ნეთ­ში. კა­ლო­ე­ვის საქ­მი­ა­ნო­ბა ბარ­სე­ლო­ნა­ში საკ­მა­ოდ წარ­მა­ტე­ბუ­ლი იყო, ოჯა­ხის წევ­რე­ბის ჩას­ვლამ­დე კი და­წყე­ბუ­ლი პრო­ექ­ტის ჩა­ბა­რე­ბაც მო­ას­წრო. სვეტ­ლა­ნამ ბი­ლე­თის ყიდ­ვა მოს­კოვ­ში ვერ მო­ა­ხერ­ხა, ვიდ­რე „ბაშ­კი­რე­თის ავი­ა­ხა­ზე­ბის“ კუთ­ვნილ თვითმფრი­ნავ­ში არ გა­მოჩ­ნდა თა­ვი­სუ­ფა­ლი ად­გი­ლე­ბი.

2002 წლის 2 ივ­ლისს, გვი­ან ღა­მით, გერ­მა­ნი­ის თავ­ზე ერ­თმა­ნეთს ორი თვითმფრი­ნა­ვი შე­ე­ჯა­ხა - სამ­გზავ­რო "ტუ-154" და სატ­ვირ­თო "ბო­ინგ 575“. გარ­და­იც­ვა­ლა ორი­ვე ავი­ა­ლა­ი­ნე­რის ეკი­პა­ჟი, 71 ადა­მი­ა­ნი - და­ღუ­პუ­ლებს შო­რის იყო 52 ბავ­შვი, მათი უმე­ტე­სო­ბა უფას ერთ-ერთი სკო­ლის მოს­წავ­ლე­ე­ბი, რომ­ლე­ბიც სას­კო­ლო ოლიმ­პი­ა­დებ­ში მო­პო­ვე­ბუ­ლი წარ­მა­ტე­ბის გამო საგ­ზუ­რე­ბით და­ა­სა­ჩუქ­რეს და ეს­პა­ნეთ­ში მიფ­რი­ნავ­დნენ.

შე­ჯა­ხე­ბა

ეს კა­ტას­ტრო­ფა 21-ე სა­უ­კუ­ნის სა­მო­ქა­ლა­ქო ავი­ა­ცი­ა­ში ყვე­ლა­ზე სა­ში­ნე­ლი იყო. თვითმფრი­ნა­ვე­ბი ერ­თმა­ნეთს გერ­მა­ნი­ის სა­ჰა­ე­რო სივ­რცე­ში შე­ე­ჯახ­ნენ, ამი­ტომ გა­მო­ძი­ე­ბას გერ­მა­ნი­ის პრო­კუ­რა­ტუ­რა და ფე­დე­რა­ლუ­რი ბი­უ­რო აწარ­მო­ებ­დნენ. ავი­ა­კა­ტას­ტრო­ფის მი­ზე­ზის დად­გე­ნას 2 წელი დას­ჭირ­და. გა­მო­ძი­ე­ბის­თვის ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი იყო ორი კი­თხვა - რო­გორ მი­უ­ახ­ლოვ­და ერ­თმა­ნეთს ასე ახ­ლოს ორი თვითმფრი­ნა­ვი და რა­ტომ ვერ შეძ­ლო გა­მაფრ­თხი­ლე­ბელ­მა სის­ტე­მამ კა­ტას­ტრო­ფის თა­ვი­დან არი­დე­ბა. კო­მი­სი­ამ და­ად­გი­ნა, რომ შე­ჯა­ხე­ბა კომ­პა­ნია „სკა­ი­გა­ი­დის“ დის­პეტ­ჩე­რის შეც­დო­მა იყო, არას­წო­რად იმოქ­მე­და "ტუ-154"-ის ეკი­პაჟ­მაც. მოგ­ვი­ა­ნე­ბით, გა­მო­ძი­ე­ბამ აჩ­ვე­ნა, რომ რუსი მფრი­ნა­ვი დამ­ნა­შა­ვე არ იყო, ამი­ტომ მას ბრა­ლე­უ­ლო­ბა მო­ეხ­სნა.

პი­ტერ ნილ­სე­ნის მკვლე­ლო­ბა

2004 წლის 24 თე­ბერ­ვალს შვე­ი­ცა­რი­ის პა­ტა­რა ქა­ლაქ კლო­ტენ­ში მკვლე­ლო­ბა მოხ­და. სა­კუ­თა­რი სახ­ლის კარ­თან სას­ტი­კად მოკ­ლეს ვინ­მე პი­ტერ ნილ­სე­ნი. მკვლელ­მა მსხვერ­პლს მრავ­ლო­ბი­თი ჭრი­ლო­ბა მი­ა­ყე­ნა ცივი ია­რა­ღით, რო­მე­ლიც მოგ­ვი­ა­ნე­ბით პო­ლი­ცი­ამ შემ­თხვე­ვის ად­გილ­თან ახ­ლოს იპო­ვა.

ცივი ია­რა­ღი სუ­ვე­ნი­რუ­ლი დანა აღ­მოჩ­ნდა, რომ­ლის ღი­რე­ბუ­ლე­ბა 54 შვე­ი­ცა­რი­უ­ლი ფრან­კი იყო.

მოკ­ლუ­ლის მე­ზო­ბელ­მა გა­ნა­ცხა­და, რომ მკვლე­ლო­ბამ­დე რამ­დე­ნი­მე წუ­თით ადრე ადა­მი­ან­მა, რო­მე­ლიც გერ­მა­ნუ­ლად ცუ­დად ლა­პა­რა­კობ­და, ჰკი­თხა, სად ცხოვ­რობ­და ნილ­სე­ნი.

ცხელ კვალ­ზე შე­ად­გი­ნეს ეჭ­ვმი­ტა­ნი­ლის ფო­ტო­რო­ბო­ტი, თუმ­ცა იმის მი­უ­ხე­და­ვად, რომ მკვლე­ლო­ბა პა­ტა­რა სო­ფელ­ში მოხ­და, სა­დაც სახ­ლე­ბი ერ­თმა­ნეთ­თან ახ­ლოს დგას, მკვლე­ლო­ბის მოწ­მის პოვ­ნა ვერ მო­ხერ­ხდა.

დამ­ნა­შა­ვის ვი­ნა­ო­ბის დად­გე­ნა მხო­ლოდ მას შემ­დეგ გახ­და შე­საძ­ლე­ბე­ლი, რაც პო­ლი­ცი­ამ მოკ­ლულ­ზე მო­ი­ძია ინ­ფორ­მა­ცია - პე­ტერ ნილ­სე­ნი სწო­რედ ის დის­პეტ­ჩე­რი იყო, რომ­ლის შეც­დო­მის გა­მოც ორი თვითმფრი­ნა­ვი ერ­თმა­ნეთს შე­ე­ჯა­ხა...

სა­მარ­თალ­დამ­ცვე­ლებ­მა რუ­სე­თის მო­ქა­ლა­ქე ვი­ტა­ლი კა­ლო­ე­ვი და­ა­კა­ვეს. შვე­ი­ცა­რი­ის მიერ ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი გა­მო­ძი­ე­ბის შე­დე­გე­ბით, ბრალ­დე­ბუ­ლი სა­ღა­მოს ყო­ფი­ლი დის­პეტ­ჩე­რის სახ­ლთან მი­ვი­და, და­რე­კა ზარი და რო­დე­საც მას­პინ­ძე­ლი კარ­თან გა­მო­ვი­და, კა­ლო­ევ­მა მას­თან სა­უ­ბა­რი სცა­და. ცოტა ხან­ში სა­უ­ბა­რი ჩხუბ­ში გა­და­ი­ზარ­და და კა­ლო­ევ­მა დანა ამო­ი­ღო. ბრალ­დე­ბულ­მა ნილ­სენს 12 ჭრი­ლო­ბა მი­ა­ყე­ნა.

და­ნა­შა­უ­ლის მი­ზე­ზე­ბი და მო­ტი­ვე­ბი, შვე­ი­ცა­რი­ე­ლი სა­მარ­თალ­დამ­ცვე­ლე­ბის აზ­რით, შე­საძ­ლოა, პი­რა­დი ან­გა­რიშს­წო­რე­ბა ყო­ფი­ლი­ყო. ბო­დე­ნის თავ­ზე მომ­ხდა­რი ავი­ა­კა­ტას­ტრო­ფის დროს კა­ლო­ე­ვის ცოლი და ორი­ვე შვი­ლი გარ­და­იც­ვა­ლა.

„კარ­ზე და­ვა­კა­კუ­ნე, ვუ­თხა­რი ჩემი ვი­ნა­ო­ბა და მო­ვი­თხო­ვე, სახ­ლში შე­ვეშ­ვი, რა­ზეც უარი მი­თხრა და აგ­რე­სი­უ­ლი რე­აქ­ცია ჰქონ­და. მე გავ­ჩუმ­დი, ამო­ვი­ღე ჯი­ბი­დან ფოტო, სა­დაც ჩემი გარ­დაც­ვლი­ლი ბავ­შვე­ბი იყ­ვნენ და ვუ­თხა­რი, სუ­რა­თი ენა­ხა,“ - ამ­ბობს კა­ლო­ე­ვი ჩვე­ნე­ბა­ში და აღ­ნიშ­ნავს, რომ ამის შემ­დეგ არა­ფე­რი ახ­სოვს. არ­ქი­ტექ­ტო­რი ამ­ბობს, რომ მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბე­ბის ნახ­ვის შემ­დეგ ფიქ­რობს, რომ ნილ­სე­ნი მან მოკ­ლა, თუმ­ცა მომ­ხდა­რის გახ­სე­ნე­ბა არ შე­უძ­ლია.

შვე­ი­ცა­რი­ის პრო­კუ­რა­ტუ­რამ რუ­სე­თის მო­ქა­ლა­ქის გან­ცხა­დე­ბა აღი­ა­რე­ბით ჩვე­ნე­ბად მი­იჩ­ნია. თუმ­ცა, ფაქ­ტე­ბის ნა­წი­ლი ბევრ კი­თხვას აჩენს - რა­ტომ წა­ვი­და კა­ლო­ე­ვი დის­პეტ­ჩე­რის მო­საკ­ლა­ვად დე­კო­რა­ტი­უ­ლი და­ნით? რა­ტომ ვერ მო­ა­ხერ­ხა ნილ­სენ­მა გამ­კლა­ვე­ბო­და თავ­დამ­სხმელს, ან შე­სუ­ლი­ყო სახ­ლში, ვიდ­რე მას და­ნით ბევრ ჭრი­ლო­ბას მი­ა­ყე­ნებ­დნენ?

...კა­ლო­ე­ვი, და­კა­ვე­ბის შემ­დეგ, ფსი­ქი­ატ­რი­ულ კლი­ნი­კა­ში მო­ა­თავ­სეს. მკურ­ნა­ლო­ბის მთე­ლი პე­რი­ო­დის მან­ძილ­ზე არ­ცერ­თი და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი ექ­სპერ­ტი­ზა არ ჩა­ტა­რე­ბუ­ლა, რო­მე­ლიც და­ა­დას­ტუ­რებ­და, რომ რუ­სე­თის მო­ქა­ლა­ქეს სა­ჭი­რო მკურ­ნა­ლო­ბა უტარ­დე­ბო­და. კა­ლო­ევ­მა კლი­ნი­კა­ში 1 წელი გა­ა­ტა­რა, თუმ­ცა მკვლე­ლო­ბის შე­სა­ხებ კვლავ ვე­რა­ფე­რი გა­იხ­სე­ნა და და­ნა­შა­უ­ლი სა­კუ­თარ თავ­ზე კვლავ არ აუ­ღია.

ვი­ტა­ლი კა­ლო­ე­ვის ტრა­გე­დია

არ­ქი­ტექ­ტო­რი თვითმფრი­ნა­ვის ჩა­მო­ვარ­დნის ად­გილ­ზე პირ­ვე­ლი მი­ვი­და და მაშ­ვე­ლებ­თან ერ­თად სურ­და თვითმფრი­ნა­ვის ნარ­ჩე­ნე­ბამ­დე მის­ვლა. მას შემ­დეგ, რაც გა­ირ­კვა, რომ ავი­ა­ლა­ი­ნერ­ში კა­ლო­ე­ვის მთე­ლი ოჯა­ხი იჯდა, მის­ცეს უფ­ლე­ბა, ახ­ლოს მი­სუ­ლი­ყო. ის დიდი ხანი და­დი­ო­და თვითმფრი­ნა­ვის ნარ­ჩე­ნებს შო­რის, ცდი­ლობ­და ცოლი და შვი­ლე­ბი ეპო­ვა. ბო­ლოს, ჩა­მო­ვარ­დნის ად­გი­ლი­დან სამი კი­ლო­მეტ­რის და­შო­რე­ბით უმ­ცრო­სი შვი­ლის მძი­ვი იპო­ვა, მოგ­ვი­ა­ნე­ბით კი თა­ვად დი­ა­ნაც. კა­ლო­ევ­მა აღ­მო­ა­ჩი­ნა კონ­სტან­ტი­ნეს ცხე­და­რიც.

ვი­ტა­ლის ბოლო წუ­თამ­დე არ და­უ­ტო­ვე­ბია ავი­ა­კა­ტას­ტრო­ფის ად­გი­ლი, სა­დაც მან არა მხო­ლოდ ოჯა­ხი, არა­მედ - მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა და­ტო­ვა...

გა­ნა­ჩე­ნი

2005 წლის 26 ოქ­ტომ­ბერს ვი­ტა­ლი კა­ლო­ე­ვის ის­ტო­რია ყვე­ლა ბეჭ­დურ გა­მო­ცე­მა­ში კი­დევ ერთხელ და­ი­ბეჭ­და. მას 8 წლით თა­ვი­სუფ­ლე­ბის აღ­კვე­თა მი­უ­სა­ჯეს.

ასეთ სას­ტიკ გა­ნა­ჩენს ბევ­რი არ ელო­და. კა­ლო­ევს ცი­ხე­ში უამ­რა­ვი ადა­მი­ა­ნი წერ­და წე­რილს, უსურ­ვებ­დნენ, რომ სა­პყრო­ბი­ლე მალე და­ე­ტო­ვე­ბი­ნა. რამ­დე­ნი­მე მათ­გან­თან არ­ქი­ტექ­ტორს ხან­გრძლი­ვი მი­მო­წე­რაც ჰქონ­და, მათ შო­რის - ერთ-ერთ შვე­ი­ცა­რი­ელ ქალ­თან, რო­მე­ლიც პა­ტი­მარს ღია ბა­რა­თებს 2 წლის მან­ძილ­ზე უგ­ზავ­ნი­და.

ჩრდი­ლო­ეთ ოსე­თის მო­სახ­ლე­ო­ბა მო­ი­თხოვ­და, სა­მარ­თალ­დამ­ცვე­ლებს კა­ლო­ე­ვის საქ­მე გა­და­ე­ხე­დათ. ისი­ნი მი­იჩ­ნევ­დნენ, რომ საქ­მეს არ ჰყავ­და მოწ­მე და მხო­ლოდ ერთი უმ­ნიშ­ვნე­ლო ნივთმტკი­ცე­ბის გამო 8 წლით თა­ვი­სუფ­ლე­ბის აღ­კვე­თა ძა­ლი­ან მკაც­რი გა­ნა­ჩე­ნი იყო.

გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა

შვე­ი­ცა­რი­ის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ და­პა­ტიმ­რე­ბი­დან 2 წლის შემ­დეგ კა­ლო­ე­ვი გა­ა­თა­ვი­სუფ­ლა. ის სახ­ლში დაბ­რუნ­და. თავ­და­პირ­ვე­ლად სა­საფ­ლა­ო­ზე წა­ვი­და, სა­დაც დიდი ხნის მან­ძილ­ზე დას­ტი­რო­და ცოლ­სა და შვილს.

არ­ქი­ტე­ტორს, ბო­ლოს და ბო­ლოს, სა­შუ­ა­ლე­ბა მი­ე­ცა, მშვი­დად ესა­უბ­რა მომ­ხდარ­ზე. რო­გორც კა­ლო­ე­ვი ჰყვე­ბა, მან უარი თქვა ფუ­ლად კომ­პენ­სა­ცი­ა­ზე და კომ­პა­ნი­ის­გან მხო­ლოდ ბო­დი­შის მოხ­დას მო­ი­თხოვ­და. რად­გა­ნაც მათ არა­ნა­ი­რი სი­ნა­ნუ­ლი არ გა­მო­უ­ხა­ტავთ მომ­ხდარ­თან და­კავ­ში­რე­ბით, გა­და­წყვი­ტა დის­პეტ­ჩე­რი პი­რა­დად ენა­ხა. ნილ­სე­ნი კი თავ­ხე­დუ­რად ესა­უბ­რა და ხე­ლი­დან გა­მოგ­ლი­ჯა გარ­დაც­ვლი­ლი შვი­ლე­ბის სუ­რა­თი. რა მოხ­და შემ­დეგ, კა­ლო­ე­ვი კვლავ ვერ იხ­სე­ნებს...

სხვა ცხოვ­რე­ბა

სახ­ლში დაბ­რუ­ნე­ბის შემ­დეგ ვი­ტა­ლი კა­ლო­ევს არ­ქი­ტექ­ტუ­რის მი­ნის­ტრის მო­ად­გი­ლის თა­ნამ­დე­ბო­ბა შეს­თა­ვა­ზეს. ის მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას იღებ­და ყვე­ლა სა­ჯა­რო ღო­ნის­ძი­ე­ბა­ში. ყვე­ლა, ვი­საც კი კა­ლო­ევ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა ჰქო­ნია, მას კე­თილ და ყუ­რა­დღე­ბი­ან ადა­მი­ა­ნად ახა­სი­ა­თებს.

2014 წელს ის მე­ო­რედ და­ქორ­წინ­და. სა­კუ­თა­რი პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბის შე­სა­ხებ ინ­ფორ­მა­ცი­ას არა­ვის უზი­ა­რებს. ცნო­ბი­ლია მხო­ლოდ ის, რომ კა­ლო­ე­ვი იმა­ვე სახ­ლში ცხოვ­რობს, სა­დაც წლე­ბის წინ პირ­ველ ცოლ­თან და შვი­ლებ­თან ერ­თად ცხოვ­რობ­და.

მისი ცხოვ­რე­ბის შე­სა­ხებ გა­და­ღე­ბუ­ლია ფილ­მი „შე­დე­გი“ (Aftermath), სა­დაც ვი­ტა­ლი კა­ლო­ე­ვის როლს არ­ნოლდ შვარცნე­გე­რი ას­რუ­ლებს. ფილ­მის რე­ჟი­სო­რია ელი­ოტ ლეს­ტე­რი, მას­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ი­ღეს, ასე­ვე, სკუტ მაკ­ნე­ი­რიმ, მეგი გრე­ის­მა და მარ­ტინ დო­ნო­ვან­მა.