პუტინის სისხლიანი გზა - ტერაქტები, რომლებიც რუსეთის პრეზიდენტის სახელს უკავშირდება

ყველაზე გახმაურებული და მასშტაბური ტერაქტები, რომლებიც რუსეთის ფედერაციაში ვლადიმირ პუტინის მმართველობის დროს მოხდა და რასაც ათასზე მეტი უდანაშაულო ადამიანის სიცოცხლე შეიწირა, პრეზიდენტის რეიტინგზე ყოველთვის დადებითად აისახებოდა...

არაოფიციალური ინფორმაციით, რუსეთში პუტინის მმართველობას რამდენიმე ათასი უდანაშაულო ადამიანი შეეწირა, თუმცა, 2018 წლის 18 მარტს, რუსეთის მოსახლეობამ მეოთხე ვადით, ქვეყნის პრეზიდენტად კვლავ ვლადიმერ პუტინი აირჩია...

გასული წლის აპრილში, სანკტ-პეტერბურგში, მეტროსადგურ, “ტექნოლოგიურ ინსტიტუტსა” და “სენნაის მოედანზე” მოხდა აფეთქება, რომელსაც 14 ადამიანი სიცოცხლე ემსხვერპლა, 50-ზე მეტმა ფიზიკური დაზიანება მიიღო... მაშინ, რამდენიმე პოლიტიკოსმა და ექსპერტმა, ასევე, ყოფილმა დეპუტატმა ილია პონომარევმა და ფინანსისტმა სლავა რაბინოვიჩმა, განაცხადეს, რომ ამაში პუტინის ხელი ერია. ეს მას რეიტინგის ასაწევად და ოპოზიციის შესაძლებლობების შესაზღუდად სჭირდებოდა.

თუმცა, “მმართველობის“ ასეთი ფორმა პუტინისთვის ახალი არ არის - 2000 წელს, როგორც კი რუსეთის სათავეში მოვიდა, სამ ქალაქში მასშტაბური ტერაქტი მოხდა: დაღესტანში, ბუინაკსკში, 5-სართულიანი საცხოვრებელი კორპუსების ახლოს 3 ტონამდე ასაფეთქებელი ნივთიერებით დატვირთული სატვირთო მანქანა აფეთქდა; მოსკოვში კი, ერთდროულად ორი აფეთქება მოხდა, - გურიანოვის ქუჩაზე, 9-სართულიანი კორპუსის პირველ სართულზე აფეთქება მოხდა; ასევე, კაშიროვსკის ქუჩაზე, 8-სართულიანი კორუსის სარდაფი აფეთქდა, სახლი აგურის იყო და მთლიანად დაიშალა... მეოთხე ტერაქტი, როსტოვში მოხდა, 9-სართულიან კორპუსთან, სატვირთოს ცეცხლი გაუჩნდა და აფეთქდა...

მთლიანობაში, 307 ადამიანი დაიღუპა და 1700-ზე მეტმა მძიმე დაზიანებები მიიღო... ოფიციალური ვერსიით, - ტერაქტები კავკასიელი ბოევიკების მიერ იყო ორგანიზებული, რომლებიც მოსახლეობის შეშინებასა და ხელისუფლებაში მოსვლას ცდილობდნენ... არაოფიციალური ვერსიით, - აფეთქებებში ФСБ და პირადად ვლადიმერ პუტინი იყვნენ ჩართული. ФСБ-ს ყოფილმა თანამშრომელმა ალექსანდრ ლიტვინენკომ და და ისტორიკოსმა იური ფელშტინსკიმ ამის შესახებ დაწერეს წიგნი - “ФСБ აფეთქებს რუსეთს”.

საქმე ის არის, რომ რუსეთის ხელისუფლებაში მოსვლამდე, პუტინის რეიტინგი 31% იყო, ტერაქტების სერიის შემდეგ, 2000 წლის იანვარში, მისი რეიტინგი 81% აჭარბებდა... 2000 წლის მარტში, რუსეთში საპრეზიდენტო არჩევნებში ვლადიმირ პუტინმა პირველივე ტურში დამაჯერებლად გაიმარჯვა.

ტერაქტების სერია

2002 წლის 23-26 ოქტომბერს, მოსკოვში, კულტურის სახლში, იმ დროს, როდესაც მიუზიკლი “ნორდ-ოსტი” გადიოდა, ტერორისტები შეიჭრნენ და 916 ადამიანი მძევლად აიყვანეს... მათთან მოლაპარაკება სამი დღე გრძელდებოდა, შედეგად 50 ადამიანი გაათავისუფლეს. ამის შემდეგ, ძალოვნებმა შენობაში მომწავლელი გაზი შეუშვეს და შტურმი დაიწყეს...

რუსეთის ხელისუფლების ოფიციალური მონაცემებით, 130 მძევალი დაიღუპა, ხოლო “ნორდ-ოსტის” საზოგადოებრივი ორგანიზაციის ცნობით, - 174; მათ შორის 10 ბავშვი იყო. 700-ზე მეტმა ფიზიკური დაზიანება მიიღო...

ФСБ-ს მტკიცებით, არაერთი მძევლის სიკვდილის მიზეზი, მათი “ქრონიკული დაავადება” გახდა. ამასთან, კულტურის სახლში შეშვებული სასიკვდილო გაზის შემცველობა დღემდე უცნობია...

ადამიანის უფლებათა დაცვის ევროპულმა სასამართლომ, ოპერაციას "არაადექვატურად დაგეგმილი” უწოდა და რუსეთის მხრიდან წარმოებული გამოძიება მიუღებლად მიიჩნია... მომხდარზე პასუხისმგებლობა, ჩეჩენმა ტერორისტმა შამილ ბასაევმა აიღო.

2004 წლის 6 თებერვალს, მოსკოვში, ჩრდილო კავკასიელმა ტერორისტმა, რომელსაც თან ჰქონდა 4 კგ-მდე რაოოდენობის ტროტილი, მოსკოვის მეტროპოლიტენში თავი აიფეთქა, შედეგად, თვითმკვლელის გარდა, 41 ადამიანი დაიღუპა და 250-ზე მეტი დაშავდა... იმავე წელს, ამ ტერაქტთან კავშირსა და სადგურ “რიჟსკაიაში” განხორციელებული აფეთქების ბრალდებით, სამი ადამიანი გაასამართლეს და სამუდამო პატიმრობა მიუსაჯეს. მეტროს ვაგონებში კი, სათვალთვალო კამერები დააყენეს...

2004 წლის 24 აგვისტოს, ორი ავიალაინერი - Ту 134 და Ту 154, მოსკოვის დომოდედოვოს აეროპორტიდან აფრენიდან ორ წუთში აფეთქდა, - ერთი ვოლგოგრადში მიფრინავდა, - მეორე - სოჭში... ოფიციალური ვერსიით, - აფეთქებები ბორტზე მყოფმა თვითმკველმა ტერორისტებმა მოახდინეს. ტერაქტზე პასუხისმგებლობა დაჯგუფება “ისლამბულის ბრიგადამ” აიღო. ტერაქტის ორგანიზატორად კი, ჩეჩენი ტერორიტი, შამილ ბასაევი დასახელდა.

შედეგად, ორივე ავიალაინერის ყველა მზგავრი და ეკიპაჟი, სულ 89 ადამიანი ადამიანი დაიღუპა. რუსეთის პროკურატურამ, 7 წლით დააპატიმრა მილიციის კაპიტანი მიხეილ არტამანოვი, რომელმაც დომოდევოვოს აეროპორტში დააკავა თვითმკვლელი ტერორისტი, მაგრამ გაუჩხრეკავად გაუშვა. ასევე, წელიწადნახევარი მიუსაჯეს ავიაკომპანიის თანამშრომელს, რომელმაც ტერორისტს ბილეთი პასპორტის წარდგენის გარეშე მიჰყიდა...

2004 წლის ყველაზე მძიმე, "საფინალო ტერაქტი" ბესლანში მოხდა - ჩრდილოეთ ოსეთში, ქალაქ ბესლანის #1 სკოლაში, პირველ სექტემბერს, ტერორისტები შეცვივდნენ და 1 128 მძევალი აიყვანეს, მათ შორის იყვნენ, ბავშვები, მშობლები და სკოლის თანამშრომლები... მძევლები უმძიმეს პირობებში იმყოფებოდნენ - მათ არ აძლევდნენ საკვებსა და წყალს, ასევე მედიკამენტებს და მხოლოდ რუსულ ენაზე საუბრის ნებას რთავდნენ. 20-მდე ადამიანი, ძირითადად, მილიციელები და დაცვის თანამშრომლები, პირდაპირ დახვრიტეს...

ტერორისტებმა რუსეთის ხელისუფლებას შამილ ბასაევის წერილი გადასცეს, სადაც ის მძევლების გათავისუფლების სანაცვლოდ ჩეჩნეთიდან რუსეთის ჯარის გაყვანას მოითხოვდა. მოლაპარაკება თავიდანვე განწირული იყო - მესამე დღეს, ძალოვნებმა შტურმი განახორციელეს. მძევლების დიდი ნაწილი გაათავისუფლეს, თუმცა ორმხრივი სროლების დროს 333 ადამიანი, მათ შორის 186 ბავშვი დაიღუპა, 783 ადამიანი დაშავდა. მომხდარზე პასუხისმგებლობა, შამილ ბასაევმა აიღო.

დოკუმენტურადაც დადასტურებულია, რომ რუსეთის სპეცრაზმი ოპერაციის დროს ცეცხლსატყორცნებს იყენებდა. სკოლის შენობაში გამაგრებული ტერორისტების განადგურებაში, სპეცდანიშნულების რაზმების გარდა, საბრძოლო შვეულმფრენები და ტანკებიც მონაწილეობდნენ... ამ ფონზე კი, უდანაშაულო ადამიანებს გადარჩენის შანსი, რასაკვირველია არ ჰქონდათ...

ამასთან, თავიდანვე ნათელი იყო, რომ რუსეთის პრეზიდენტის, ვლადიმერ პუტინისთვის ტერორისტების მოთხოვნების შესრულება ფაქტიურად პოლიტიკური კარიერის დასასრულს ნიშნავდა. მანაც ტემპი აკრიფა, მით უფრო, რომ ჩრდილოეთ კავკასიაში გეგმები ჰქონდა... ყოველი ტერაქტი, რუსეთის ხელისუფლებისთვის ჩრდილო კავკასიაში “თავისუფალი” მოქმედებებისთვის ანთებული მწვანე შუქი იყო, - მთლიანობაში, პუტინის ხელისუფლებამ ჩეჩნეთში მიმდინარე ორი ომის განმავლობაში, 200 000 ადამიანი, მათ შორის 40 000 ბავშვი დახოცა.

უამრავი ფოტო, ვიდეო და დოკუმენტურად მომზადებული კომპრომატების მიუხედავად, რომელსაც ჟურნალისტები საკუთარი სიცოცხლის ფასად ამზადებდნენ, რათა საერთაშორისო საზოგადოებისთვის რეალობა ეჩვენებინათ, პუტინს მხოლოდ ძალის არაადეკვატურად გამოყენებაში ადანაშაულებდნენ... ისიც არჩეულ გზას მიჰყვებოდა, ისევე, როგორც ტერორისტები, რომელთა უკანაც, უმეტეს თუ არა, ხშირ შემთხვევაში ФСБ იდგა...

2010 წლის 29 მარტს, კავკასიური წარმომავლობის ორმა თვითმკვლელმა, მოსკოვში მეტროსადგურ “ლუბიანკასა” და “კულტურის პარკში” თავი აიფეთქეს, რასაც 41 ადამიანი შეეწირა, 88 - დაშავდა... ამჯერად, მომხდარზე პასუხისმგელობა ტერორისტული ორგანიზაცია “კავკასიური ემირატის” ლიდერმა, დოკუ უმაროვმა აიღო.

2011 წლის 24 იანვარს, მოსკოვში, დომედოვოს საერთაშორისო აეროპორტის ფრენების დარბაზში, ბომბი აფეთქდა, რა დროსაც 37 ადამიანი დაიღუპა და 170 დაშავდა... დაღუპულებს შორის იყო, უკრაინელი იანა იაბლონსკაია, რომელიც ოდესიდან მოსკოვში ჟურნალ “კინო ხელოვნების” პრემიის მისაღებად ჩავიდა... უმაროვმა აღარ დააყოვნა, ესეც მისი დაჯგუფების “ანგარიშს” მიაწერა. ამასთან დაანონსა, რომ რუსეთი თავდასხმებს კიდევ უნდა ელოდოს...

2013 წლის 29-30 დეკემბერს, ვოლგოგრადში, თვითმკვლელმა ტერორისტმა ასკერ სამედოვმა, რომელიც ქალაქის რკინიგზის სადგურის მოსაცდელ დარბაზში შეღწევას ცდილობდა, თუმცა, ინსპექტორმა შეაჩერა, თავი შესასვლელშივე აიფეთქა... ინცინდეტს 18 ადამიანი ემსხვერპლა და 45 დაშავდა... მეორე დღეს, ამავე ქალაქში სამედოვის თანამოაზრემ, სულეიმან მაგომედოვმა ტროლეიბუსში აიფეთქა თავი, რა დროსაც, 16 ადამიანი დაიღუპა და 25 ფიზიკური დაზიანება მიიღო.

2015 წლის 31 ოქტომბერს, ეგვიპტეში, სინას ნახევარკუნძულზე Airbus A321, რომელიც შარმ ელ შეიხიდან სანკტ-პეტერგურგში მიფრინავდა, აფრენიდან 23 წუთში, რადარებიდან გაქრა. ავიაკატასტროფის შედეგად, ბორტზე მყოფი 224 მგზავრი დაიღუპა. 2015 წელს, ФСБ-ს ხელმძღვანელმა ალექსანდრე ბორტნიკოვმა გააკეთა განცხადება, რომ ეს ტერაქტი იყო - აფეთქება, ბორტზე მყოფი ტერორისტის მიერ ამოქმედებულმა ხელნაკეთმა ბომბმა გამოიწვია...

მომხდარზე პასუხისმგებლობა “ისლამურმა სახელმწიფომ” აიღო. ტერაქტამდე ერთი თვით ადრე, 2015 წლის 30 სექტემბერს, რუსეთის ფედერაციამ სირიაში, “ისლამური სახელმწიფოს” წინააღმდეგ სამხედრო კამპანია წამოიწყო, რასაც გაგრძელები რუსეთში დღემდე აქვს...

პ.ს. ეს პუტინის მმართველობას შეწირული ადამიანების არასრული სიაა - მის კრიტიკას, ან უბრალოდ, მისი პოზიციის მიუღებლობას, არაერთი ჟურნალისტი, პუბლიცისტი და პოლიტიკოსი შეეწირა, რომელსაც მომდევნო სტატიაში შემოგთავაზებთ...

გამოყენებულია gordonua.com-ის და svoboda.org-ის მასალები