სამ­ყა­რო­ში ყო­ველ­თვის არ­სე­ბობ­დნენ ქა­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც ცდი­ლობ­დნენ მსოფ­ლიო უკე­თე­სი გა­ე­ხა­დათ, ან უბ­რა­ლოდ, თა­ვი­ან­თი გა­ბე­დუ­ლე­ბით ყვე­ლას­თვის და­ე­ნახ­ვე­ბი­ნათ, რომ კა­ცობ­რი­ო­ბის გან­ვი­თა­რე­ბა­ში მათი წვლი­ლი დი­დია. ხში­რად ამის გა­კე­თე­ბა სა­კუ­თა­რი სი­ცო­ცხლის ფა­სად უწევ­დათ, მაგ­რამ მათ ბრძო­ლას შე­დე­გი ყო­ველ­თვის ჰქონ­და...

ნერ­ჯა - ტე­რო­რის­ტე­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ

1980-იან წლებ­ში, ამე­რი­კულ­მა ავი­ა­კომ­პა­ნი­ამ Pan Am-მა აზი­ე­ლი კლი­ენ­ტე­ბის მეტი კომ­ფორ­ტის­თვის, ეკი­პა­ჟის ყვე­ლა წევ­რი ინ­დო­ე­ლი აიყ­ვა­ნა. სწო­რედ მა­შინ, 23 წლის ინ­დო­ელ­მა გო­გო­ნამ, ყო­ფილ­მა მო­დელ­მა ნერ­ჯა ბჰა­ტო­ნიმ ბორტგამ­ცი­ლებ­ლის პრო­ფე­სია აირ­ჩია...

1986 წლის 5 სექ­ტემ­ბერს, გამ­თე­ნი­ი­სას, რო­დე­საც Pan Am რე­ი­სი 73-ის თვითმფრი­ნა­ვი მუმ­ბა­ი­დან ამე­რი­კის­კენ მიფ­რი­ნავ­და, პა­კის­ტან­ში, ყა­რი­ჩის აე­რო­პორ­ტში დაფ­რინ­და. ბორტზე ოთხმა შე­ი­ა­რა­ღე­ბულ­მა ტე­რო­რის­ტმა შე­აღ­წია და ეკი­პა­ჟის წევ­რე­ბი და მგზავ­რე­ბი მძევ­ლად აიყ­ვა­ნა. ტე­რო­რის­ტე­ბი ორ­გა­ნი­ზა­ცია "აბუ ნი­და­ლის" წევ­რე­ბი იყ­ვნენ და თა­ვი­ან­თი ტე­რო­რის­ტუ­ლი დაჯ­გუ­ფე­ბის წევ­რე­ბის ცი­ხი­დან გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბას ითხოვ­დნენ. ბორტზე 361 მგზავ­რი და ეკი­პა­ჟის 19 წევ­რი იმ­ყო­ფე­ბო­და... ტე­რო­რის­ტე­ბის ბორტზე გა­მო­ჩე­ნი­სას თვითმფრი­ნა­ვის კა­ბი­ნა­ში იმ­ყო­ფე­ბოდ­ნენ: პი­ლო­ტი, დამ­ხმა­რე და ბორ­ტინ­ჟი­ნე­რი. დაბ­ნე­უ­ლი ბორტგამ­ცი­ლებ­ლე­ბი­დან ერ­თა­დერ­თმა ნერ­ჯამ მო­ა­ხერ­ხა და პი­ლო­ტის კა­ბი­ნას ტე­რო­რის­ტე­ბის თვითმფრი­ნავ­ში ყოფ­ნის ამ­ბა­ვი შე­ა­ტყო­ბი­ნა, რის შემ­დე­გაც, მათ თვითმფი­ნა­ვი ჩუ­მად და­ტო­ვეს. ნერ­ჯა ბორტზე დარ­ჩა, რად­გან ეკი­პა­ჟის დარ­ჩე­ნი­ლი წევ­რე­ბი და მგზავ­რე­ბი ვერ მი­ა­ტო­ვა...

მას შემ­დეგ, რაც ტე­რო­რის­ტებ­მა გა­არ­კვი­ეს, რომ პი­ლო­ტის კა­ბი­ნა ცა­რი­ე­ლი იყო, თვითმფრი­ნა­ვის ბორტზე მყო­ფი მგზავ­რე­ბის და­ხოც­ვა და­ი­წყეს - ვი­საც აშშ-ს პას­პორ­ტი ჰქონ­და, და­უნ­დობ­ლად კლავ­დნენ... ნერ­ჯამ მგზავ­რე­ბის პას­პორ­ტე­ბი გა­და­მა­ლა და ასე შეძ­ლო 41 ადა­მი­ა­ნის გა­დარ­ჩე­ნა.

ეკი­პა­ჟის წევ­რებ­მა სი­ცო­ცხლის რის­კის ფა­სად თვითმფრი­ნა­ვი­დან ხალ­ხის გაყ­ვა­ნა და­ი­წყეს. რო­დე­საც ნერ­ჯა ბჰა­ტო­ნი სამი ამე­რი­კე­ლი ბავ­შვის გა­დარ­ჩე­ნას ცდი­ლობ­და, მას ტე­რო­რის­ტმა ეს­რო­ლა. გო­გო­ნა სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში მიყ­ვა­ნამ­დე და­ი­ღუ­პა.

წლე­ბის შემ­დეგ, სა­ბე­დის­წე­რო ფრე­ნას ცო­ცხლად გა­დარ­ჩე­ნი­ლი ერთ-ერთი ბავ­შვი, ავი­ა­ხა­ზე­ბის კა­პი­ტა­ნი გახ­და. მისი თქმით, ის ინ­დო­ე­ლი ნერ­ჯა ბჰა­ტო­ნის თავ­გან­წირ­ვამ გა­და­არ­ჩი­ნა და მისი კა­რი­ე­რის შთა­გო­ნე­ბის წყა­როც გახ­და....

მა­ლა­ლა - გა­ნათ­ლე­ბის უფ­ლე­ბის­თვის

ალ­ბათ ბევ­რს წა­უ­კი­თხავს ჩვე­ნი დრო­ის თა­ნა­მედ­რო­ვე გმი­რის, 1997 წელს და­ბა­დე­ბუ­ლი პა­კის­ტა­ნე­ლი გო­გო­ნას - მა­ლა­ლა იუ­საფ­ზა­ის ის­ტო­რია, რო­მელ­საც “თა­ლი­ბე­ბი” გა­ნათ­ლე­ბის მი­ღე­ბის­თვის დევ­ნიდ­ნენ, თუმ­ცა, მა­მის მხარ­და­ჭე­რით (რო­მე­ლიც სკო­ლის დი­რექ­ტო­რი იყო), ის სწავ­ლას ჯი­უ­ტად გა­ნაგ­რძობ­და... 11 წლის ასაკ­ში ინ­ტერ­ნეტბ­ლო­გი შექ­მნა, სა­დაც პა­კის­ტან­ში „თა­ლი­ბე­ბის“ ქმე­დე­ბებს აკ­რი­ტი­კებ­და და გა­ნათ­ლე­ბის მნიშ­ვნე­ლო­ბა­ზე წერ­და. 2012 წელს, სკო­ლა­ში მი­მა­ვალ 15 წლის მა­ლა­ლას, რო­მე­ლიც თა­ნა­ტო­ლებ­თან ერ­თად, მან­ქა­ნის ძა­რა­ზე იმ­ყო­ფე­ბო­და, ტე­რო­რის­ტუ­ლი მოძ­რა­ო­ბა "თა­ლი­ბან პა­კის­ტა­ნის” წევ­რე­ბი და­ესხნენ და თავ­ში ეს­რო­ლეს...

სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბის დახ­მა­რე­ბით, მა­ლა­ლა ბრი­ტა­ნეთ­ში გა­და­იყ­ვა­ნეს, არა­ერ­თი ოპე­რა­ცი­ი­სა და ხან­გრძლი­ვი მკურ­ნა­ლო­ბის შემ­დეგ, ის გა­დარ­ჩა და მსოფ­ლი­ო­ში ყვე­ლა­ზე ახალ­გაზ­რდა და ძალ­ზე გავ­ლე­ნი­ან უფ­ლე­ბა­დამ­ცვე­ლად იქცა... 2013 წელს მი­ი­ღო ანა პო­ლიტ­კოვ­სკა­ი­ას სა­ხე­ლო­ბი­სა და სა­ხა­რო­ვის პრე­მია. 2014 წელს მშვი­დო­ბის დარ­გში ნო­ბე­ლის პრე­მი­ით და­ა­ჯილ­დო­ვეს. გო­გო­ნა დღემ­დე იბ­რძვის მთელს მსოფ­ლი­ო­ში ქა­ლე­ბის­თვის გა­ნათ­ლე­ბის ხელ­მი­საწ­ვდო­მო­ბის მო­სა­პო­ვებ­ლად... 2014 წლის 29 ოქ­ტომ­ბერს, მას მი­ა­ნი­ჭეს კი­დევ ერთი პრეს­ტი­ჟუ­ლი - მსოფ­ლი­ოს ბავ­შვთა პრე­მია, რო­მელ­საც მე­დია ნო­ბე­ლის ბავ­შვთა პრე­მი­ას უწო­დებს.

2017 წელს, მა­ლა­ლა იუ­სუფ­ზაი ოქსფორ­დის უნი­ვერ­სი­ტე­ტის სტუ­დენ­ტი გახ­და. იუ­სუფ­ზაი ფი­ლო­სო­ფი­ის, პო­ლი­ტი­კი­სა და ეკო­ნო­მი­კის ფა­კულ­ტეტ­ზე სწავ­ლობს.

"ავი­ღოთ ჩვე­ნი წიგ­ნე­ბი და კალ­მე­ბი, ისი­ნი ჩვე­ნი ყვე­ლა­ზე ძლი­ე­რი ია­რა­ღე­ბია. ექ­სტრე­მის­ტებს მუ­დამ ეში­ნო­დათ და ეში­ნი­ათ წიგ­ნე­ბის და კალ­მე­ბის. მათ ქა­ლე­ბი­საც ეში­ნი­ათ. მე მინ­და, რომ გა­ნათ­ლე­ბა თა­ლი­ბე­ბის, ტე­რო­რის­ტე­ბი­სა და ექ­სტრე­მის­ტე­ბის შვი­ლებ­მა მი­ი­ღონ. ერთ ბავ­შვს, ერთ მას­წავ­ლე­ბელს, ერთ წიგნს და ერთ კა­ლამს შე­უძ­ლია შეც­ვა­ლოს მსოფ­ლიო. გა­ნათ­ლე­ბა ერ­თა­დერ­თი გა­მო­სა­ვა­ლია. გა­ნათ­ლე­ბა უპირ­ვე­ლე­სია", - ეს მა­ლა­ლას სი­ტყვე­ბია.

ირე­ნა - ჩუმი გმი­რი

ირე­ნა სენდლე­რი ვარ­შა­ვა­ში 1910 წლის 15 თე­ბერ­ვალს და­ი­ბა­და. მამა ექი­მი ჰყავ­და და მუ­დამ გა­ჭირ­ვე­ბუ­ლის დახ­მა­რე­ბას ას­წავ­ლი­და. მისი გარ­დაც­ვა­ლე­ბის შემ­დეგ, ქლიშ­ვილ­მა მა­მის შე­გო­ნე­ბა პირ­ნათ­ლად შე­ას­რუ­ლა, - 1939 წელს პო­ლო­ნე­თის ოკუ­პა­ცი­ის შემ­დეგ, ნა­ცის­ტებ­მა, ვარ­შა­ვა­ში, ებ­რა­ე­ლე­ბის­თვის გეტო შექ­მნეს და ასო­ბით ადა­მი­ა­ნი შე­ყა­რეს...

ირე­ნა სო­ცი­ა­ლუ­რი დახ­მა­რე­ბის გან­ყო­ფი­ლე­ბა­ში ექთ­ნად მუ­შა­ობ­და, შემ­დეგ კი, ებ­რა­ელ­თა დახ­მა­რე­ბის სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში გა­წევ­რი­ან­და. მოგ­ვი­ა­ნე­ბით, კო­ლა­ბო­რა­ცი­ო­ნის­ტებ­თან ერ­თად, გე­ტო­ში მყო­ფი ბავ­შვე­ბი სიკ­ვდილს ხე­ლი­დან გა­მოგ­ლი­ჯა და მათ თავ­შე­საფ­რებ­სა და ოჯა­ხებ­ში გაგ­ზავ­ნა და­ი­წყო, იქ სა­დაც ბავ­შვე­ბი მშვი­დად იქ­ნე­ბოდ­ნენ... იყო შემ­თხვე­ვე­ბი, რო­დე­საც ებ­რა­ე­ლი დე­დე­ბი შვი­ლებს არ ატან­დნენ, - უცხო ადა­მი­ა­ნის ნდო­ბა რთუ­ლი იყო, მით უფრო, მა­შინ, როცა არა­ვინ იცო­და რა მოხ­დე­ბო­და და მათი უმ­რავ­ლე­სო­ბა სა­კონ­ცენ­ტრა­ციო ბა­ნა­კე­ბი­დან გა­მო­აღ­წევ­და თუ არა...

ირე­ნა ბავ­შვე­ბის გა­მოყ­ვა­ნას სხვა­დას­ხვა გზით ცდი­ლობ­და, - მათ ხან სას­წრა­ფო დახ­მა­რე­ბის მან­ქა­ნა­ში მა­ლავ­და, ხა­ნაც ძველ­მა­ნე­ბის ტომ­რებ­ში, ნაგ­ვის ურ­ნებ­ში და წარ­მო­იდ­გი­ნეთ - კუ­ბო­ებ­შიც კი... გა­დარ­ჩე­ნილ ბავ­შვებს შო­რის ყვე­ლა­ზე გა­მორ­ჩე­უ­ლია, პა­ტა­რა ელ­ზას ის­ტო­რია, რო­მე­ლიც ირენ­მა გე­ტო­დან ხუთი თვის ასაკ­ში, ხის ყუ­თით გა­მო­იყ­ვა­ნა. ერ­თა­დერ­თი ნივ­თი, რაც გო­გო­ნას მშობ­ლე­ბის­გან სახ­სოვ­რად დარ­ჩა, - ვერ­ცხლის კოვ­ზი იყო, რო­მე­ლიც დე­დამ ბავ­შვს სა­ფე­ნებ­ში გა­უხ­ვია.

ირენ­მა 25 000-ზე მეტი ბავ­შვი გა­და­არ­ჩი­ნა. ყვე­ლა მათ­გა­ნის პი­რად მო­ნა­ცე­მებ­სა და ად­გილ­სამ­ყო­ფელს, მე­ზო­ბელ ბაღ­ში და­მა­ლულ ლი­თო­ნის კო­ლოფ­ში ინა­ხავ­და...

ერთ დღე­საც, ნა­ცის­ტებ­მა მას მი­აგ­ნეს, და­ა­პა­ტიმ­რეს და სას­ტი­კად აწა­მეს, თუმ­ცა, გმირ­მა ქალ­მა ყვე­ლა­ფერს გა­უძ­ლო... რე­ჟიმ­მა მას სა­სიკ­ვდი­ლო გა­ნა­ჩე­ნი გა­მო­უ­ტა­ნა. თუმ­ცა, ბედ­მა არ გა­წი­რა - მის­მა თა­ნა­მო­აზ­რე­ებ­მა ჯა­რის­კა­ცე­ბი მო­ის­ყი­დეს და გა­ა­პა­რეს. ირე­ნა სიკ­ვდი­ლამ­დე გა­მო­გო­ნი­ლი სა­ხე­ლით ცხოვ­რობ­და... ომის დას­რუ­ლე­ბის შემ­დეგ, ირენ­მა ჩა­ნა­წე­რე­ბით სავ­სე თუ­ნუ­ქის კო­ლო­ფი იპო­ვა და გა­დარ­ჩე­ნი­ლი ებ­რა­ე­ლე­ბის მო­ძი­ე­ბის კო­მი­ტეტს გა­დას­ცა... 2007 წელს, ირე­ნა სენდლე­რი ნო­ბე­ლის მშვი­დო­ბის პრე­მი­ა­ზე წა­რად­გი­ნეს, თუმ­ცა, ერთი წლის შემ­დეგ, 98 წლის ასაკ­ში გარ­და­იც­ვა­ლა...

ედი­თი - არის­ტოკ­რა­ტი ფრონ­ტის ხა­ზი­დან

“ბედ­ნი­ე­რე­ბა მსხვრე­ვა­დია, ამი­ტომ მას ფრთხი­ლად უნდა მო­ვე­პყროთ” - წერ­და ამე­რი­კე­ლი მწე­რა­ლი ქალი, ედით უორ­ტო­ნი, რო­მე­ლიც შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, პირ­ვე­ლი სამ­ხედ­რო ქალი ჟურ­ნა­ლის­ტი იყო. ის პირ­ვე­ლი მსოფ­ლიო ომის დროს ფრონ­ტის ხაზ­ზე იმ­ყო­ფე­ბო­და და მნიშ­ვნე­ლო­ვან ინ­ფორ­მა­ცი­ებს აგ­რო­ვებ­და, რო­მელ­საც მა­შინ­დელ გა­მო­ცე­მებს აწ­ვდი­და... იმ წლებ­ში მო­პო­ვე­ბუ­ლი ცნო­ბე­ბი, მან შემ­დეგ, თა­ვის ცნო­ბილ ნა­წარ­მო­ე­ბებ­შიც გა­მო­ი­ყე­ნა.

ცნო­ბი­ლია, რომ ნიუ-იორკში არის­ტოკ­რა­ტულ ოჯახ­ში და­ი­ბა­და, გა­ნათ­ლე­ბა სახ­ლში მი­ი­ღო და პირ­ვე­ლი ნა­წარ­მო­ე­ბი 11 წლის ასაკ­ში და­წე­რა... ის წლე­ბის გან­მა­ლო­ბა­ში აქ­ტი­უ­რად იბ­რძო­და გა­ნათ­ლე­ბის მი­ღე­ბის თა­ნა­ბა­რი უფ­ლე­ბე­ბის­თვის.

გარ­და სამ­წერ­ლო და დი­ზა­ი­ნე­რუ­ლი საქ­მი­ა­ნო­ბი­სა (ედი­თი ფორ­მებს კე­რავ­და ჰოს­პი­ტა­ლე­ბის­თვის) ამე­რი­კელ­მა ნო­ვე­ლის­ტმა მო­ა­ხერ­ხა ასი ათა­სო­ბით დო­ლა­რი შე­ეგ­რო­ვე­ბი­ნა ლტოლ­ვი­ლე­ბი­სა და ტუ­ბერ­კუ­ლო­ზით და­ა­ვა­დე­ბულ­თა და­სახ­მა­რებ­ლად, ამას­თან, ხელ­მძღვა­ნე­ლობ­და ფლან­დრი­ე­ლი (ბელ­გი­ის რე­გი­ო­ნი) ბავ­შვე­ბის გა­დარ­ჩე­ნის კო­მი­ტეტს, რო­მელ­თა ქა­ლა­ქე­ბიც და­ი­ბომ­ბა გერ­მა­ნე­ლე­ბის მიერ.

1916 წელს, საფ­რან­გე­თის მთავ­რო­ბის დევ­ნი­ლებს აქ­ტი­უ­რად ეხ­მა­რე­ბო­და, რის­თვი­საც ლე­გი­ო­ნის სა­პა­ტიო ორ­დე­ნით და­ა­ჯილ­დო­ვეს... 1921 წელს ედით­მა პუ­ლიტ­ცე­რის პრე­მია მი­ი­ღო - ის პირ­ვე­ლი ქა­ლია, ვინ ამ პრე­მი­ის ლა­უ­რე­ა­ტი გახ­და.

ძი­უნ­კო - პირ­ვე­ლი ქალი ევე­რესტზე

ძი­უნ­კო ტა­ბეი იყო პირ­ვე­ლი მთამ­სვლე­ლი ქალი, რო­მელ­მაც ევე­რეს­ტი და­ლაშ­ქრა. მან პირ­ვე­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბა, ჯერ კი­დევ 10 წლი­სამ მი­ი­ღო, რო­დე­საც ია­პო­ნი­ა­ში კლას­თან ერ­თად წა­ვი­და ლაშ­ქრო­ბა­ში და ამო­მა­ვა­ლი მზის ქვე­ყა­ნა­ში ცნო­ბილ ნა­სას მთა­ზე ავიდ­ნენ. გო­გო­ნას ალ­პი­ნიზ­მის მი­მართ ინ­ტე­რე­სის მი­უ­ხე­და­ვად, ოჯახს არ ჰქონ­და ფი­ნან­სუ­რი სა­შუ­ა­ლე­ბა, რომ შვილს ოც­ნე­ბა­ში დახ­მა­რე­ბოდ­ნენ, თუმ­ცა, ამას მის­თვის ხელი სუ­ლაც არ შე­უძ­ლია, - ძი­უნ­კომ ყვე­ლა სი­მაღ­ლის დაპრყო­ბა და­მო­უ­კი­დებ­ლად გა­და­წყვი­ტა.

უნი­ვერ­სი­ტე­ტის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ, ქალ­თა ალ­პი­ნიზ­მის კლუ­ბი და­ა­ფუძნა და ლო­ზუნ­გად გა­ი­ხა­და ფრა­ზა “თა­ვად წა­ვი­დეთ უცხო­ე­თის ექ­სპე­დი­ცი­ებ­ში”. მოგ­ვი­ა­ნე­ბით, ძი­უნ­კო იხ­სე­ნებ­და, რომ ქალ­თა კლუ­ბის გახ­სნა იყო პა­სუ­ხი მა­მა­კა­ცე­ბის და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა­ზე, რომ­ლე­ბიც ქალ­თან ერ­თად მთა­ში წას­ვლა­ზე უარს ამ­ბობ­დნენ... 1965 წელს ის ასე­ვე მთამ­სვლელ მა­ნა­სო­ბუ ტა­ბე­ის შეხ­ვდა, რის შემ­დე­გაც ისი­ნი შე­უღლდნენ და ორი შვი­ლი გა­უჩ­ნდათ...

1972 წელს ძი­უნ­კო ტა­ბეი თა­ვის ქვე­ყა­ნა­ში უკვე აღი­ა­რეს ალ­პი­ნის­ტად. ევე­რეს­ტის და­სა­პყრო­ბად, 15 ქალი შე­იკ­რი­ბა, ორი მათ­გა­ნი, მათ შო­რის ერთ-ერთი ძი­უნ­კო, უკვე დედა იყო... ექ­სპე­დი­ცი­ის­თვის ფი­ნან­სუ­რი მხა­რის მოგ­ვა­რე­ბა მათ ბო­ლომ­დე ვერ შეძ­ლეს, ია­პო­ნი­ის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ თავი არ შე­ი­წუ­ხა, ამი­ტო­მაც ქა­ლებ­მა სა­ძი­ლე ტომ­რე­ბი, ლა­ბა­დე­ბი და ხელ­თათ­მე­ბი თა­ვად და­ამ­ზა­დეს...

1975 წელს, ია­პო­ნელ­მა ქა­ლებ­მა ნე­პა­ლიც და­ლაშ­ქრეს. მა­ი­სის და­სა­წყის­ში, 6 300 მეტ­რის სი­მაღ­ლე­ზე მყოფ ბა­ნაკს ზვავ­მა გა­და­უ­რა. ექ­სპე­დი­ცი­ის წევ­რებ­მა ფი­ზი­კუ­რი და­ზი­ა­ნე­ბა მი­ი­ღეს. ტა­ბეი უგო­ნოდ იყო, თუმ­ცა მა­ლე­ვე გა­მო­ჯან­მრთელ­და და საყ­ვა­რე­ლი საქ­მი­ა­ნო­ბა გა­აგ­რძე­ლა... ალ­პი­ნიზ­მის კვალ­დაკ­ვალ, ის ეკო­ლო­გი­ურ პრობ­ლე­მებ­ზეც მუ­შა­ობ­და და ია­პო­ნი­ა­სა და ჰი­მა­ლა­ის შეს­წავ­ლა­ში მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი წვლი­ლი შე­ი­ტა­ნა...

ტა­ბეი 2016 წელს, 77 წლის ასაკ­ში, სიმ­სივ­ნით გარ­დაც­ვა­ლა. მან თა­ვი­სი ცხოვ­რე­ბით ძა­ლი­ან ბევრ ქალს ჩა­უ­ნერ­გა სა­კუ­თა­რი თა­ვის და ძა­ლე­ბის რწმე­ნა.