პროექტი "12" - პეტრე ოცხელის თანამედროვე ინტერპრეტაციები

პროექტი "12" წელს მთლიანად პეტრე ოცხელის შემოქმედებას მიეძღვნა. ახალგაზრდა არტისტებმა შექმნეს მისი ნამუშევრების ინტერპრეტაციები და მათი გამოფენა უჩვეულო ფორმით განსხვავებულ სივრცეში ჩატარდა.

შეიძლება ითქვას, რომ მფრინავი მღებავის სხვადასხვა ფიგურა ყველაზე ხშირად იყო არჩეული არტისტების მიერ, როგორც ინსპირაციის წყარო. პერსონაჟი, რომელსაც ფრენა შეუძლია და რომელსაც ძალუძს სამყაროს შეცვლა მხოლოდ ფერის გამოყენებით, ალბათ ყველა არტისტში ცხოვრობს.

პირველ რიგში, გამოფენა ყურადღებას იქცევდა ნამუშევრების ფორმატების მრავალფეროვნებით. დარბაზის ყველა კუთხე გვთავაზობდა განსხვავებულ მედიუმში შექმნილ ნამუშევრებს და არცერთი მათგანი არ მეორდებოდა. თანამედროვე ხელოვნების ფაქტიურად, ნებისმიერი ფორმატის და მიმდინარეობის მოყვარული ნახავდა თავისი გემოვნების შესაბამის ნამუშევარს.

დარბაზის პირველ ნახევარში გადიოდა შალვა ცხოვრებაძის სტოპ-მოუშენ ტექნიკით გადაღებული ანიმაცია, რომელშიც პეტრე ოცხელის ესკიზების მიხედვით შექმნილი სცენოგრაფიული მაკეტები გაცოცხლდა. ყველა დეტალი ხელით იყო გაკეთებული "კრაფტისაგან" და ხელნაკეთ პატარა სამყაროს გვიჩვენებდა თეატრალურ სცენაზე. ანიმაციის ეკრანის საპირისპირო მხარეს კი მოტივებზე ქეთევან საქარელის მიერ შექმნილი მინანქრის დახვეწილი სამკაულები იყო გამოფენილი.

დარბაზის ერთ-ერთი კედლის დიდი ნაწილი ეკავა გრაფიკული დიზაინერ მარიამ საშას მასშტაბურ პოსტერს, რომლისთვისაც ავტორმა ერთ-ერთი მფრინავი მღებავის ფიგურა გამოიყენა, რომელსაც წითელი ვარსკვლავი ახატია. მარიამის მღებავს ხელში RGB თოფი უჭირავს - ანუ თოფი, რომელიც წითელი, ლურჯი და მწვანე ფერების სხივებს ისვრის და რომელიც ე.წ. ციფრული, ანუ კომპიუტერულად შერეული ფერებითაა დამუხტული, ის თავისნაირ გამოსახულებებს ქმნის, რომ შეღებოს ისინი. ნამუშევარის ზომები ძალიან შთამბეჭდავია. თუმცა, მის გვერდით შედარებით მომცრო ეკრანზე კიდევ ერთი მფრინავი მღებავიც არანაკლებ ყურადღებას იქცევდა. გიორგი მიქიაშვილის ეს ინტერაქციული 3D ფიგურა სპეციალური მოწყობილობის მეშვეობით ხდებოდა მართვადი და მისი დათვალიერება ყველა მხრიდან იყო შესაძლებელი. პეტრე ოცხელის ნამუშევრების მიხედვით მუსიკაც კი დაიწერა. თორნიკე ქარჩხაძის კომპოზიცია 3D მოდელის საუნდტრეკი გახდა.

კიდევ ერთი საინტერესო კოლაბორაცია ვიზუალურ არტისტ ნიკოლოზ კაპანაძეს და მუსიკოს გაჩა ბაქრაძეს შორის შედგა. ეს სამწუთიანი ვიდეო-არტი, რომელიც პეტრე ოცხელის ნამუშევრებს ახალ მედიუმებში აცოცხლებს ძალიან მედიტაციური იყო და მუსიკის თანხლების გამო გიჩნდებოდა სურვილი, რომ ზედიზედ რამდენჯერმე გეყურებინა.

ვინაიდან პროექტის ერთ-ერთი მონაწილე, გიგი შუკაკიძე, არქიტექტორია, შესაბამისად პეტრე ოცხელისგან მიღებული ინსპირაცია, გამოფენაში მაკეტით გამოიხატა. ახალგაზრდა არქიტეკტორმა შეარჩია ოცხელის დეკორაციის ესკიზები სპექტაკლისთვის "მუნჯები ალაპარაკდნენ". საბოლოოდ მივიღეთ პავილიონის ტიპის სტრუქტურის მქონე სამი სხვადასხვა წრიული ზედაპირი, რომელსაც მულტიფუნქციური დატვირთვა ექნება.

სივრცეში, არამედ ჯერ დაუსრულებული ფართის "შავ კარკასში", სადაც რკინა და ბეტონი არ არის დეკორატიული მასალებით შელამაზებული. სივრცის თავისებური აღქმა და დიდი ყურადღება განათებისადმი, ყოველთვის გამოარჩევდა ოცხელის სცენოგრაფიას. გამოფენაზეც განათებას დაეთმო განსაკუთრებული ყურადღება.

ძალიან საინტერესოა ის ფაქტიც, რომ მხატვარი პროექტის მონაწილეების თანატოლი გახლდათ. ის 30 წლის ასაკში დახვრიტეს. შესაბამისად, ახალგაზრდა ხელოვანი ისეთივე ძიებაში იყო ახალი ფორმებისა და ფორმატების, როგორც პროექტის მონაწილე არტისტები. ალბათ ეს კიდევ ერთი მიზეზია, რატომაც შეძლეს პროექტის ახალგაზრდა მონაწილეებმა ასე კარგად აეტაცებინათ მისი მრავალფეროვნებისადმი მისწრაფება და ძიების სურვილი თავიანთ დღევანდელ ნამუშევრებში.

უახლოეს პერიოდში იგეგმება პეტრე ოცხელის თემატიკაზე შექმნილი თანამედროვე ფორმატის ნამუშევრების თბილისში, სხვადასხვა ლოკაციაზე განთავსება. ჯერ ყველა ლოკაცია არ არის შერჩეული, მაგრამ ფაქტია, რომ მეოცე საუკუნის დასაწყისში მოღვაწე ხელოვანი ოცდამეერთე საუკუნის დასაწყისის არტისტების ხმით სრულიად ახლებურად გაიჟღერებს ახალ, ურბანულ სივრცეში.

როგორც პროექტის მონაწილემ თემო მაჭავარიანმა თქვა თავის ნეონის მფრინავ მღებავზე: "ჯერ რუსთაველის მეტროსთან გაანათებს კედელს და მერე საით გაფრინდება, რას შეღებავს, ჯერ არ ვიცი..."

თამარ კვაჭაძე

R