რჩევები მათთვის, ვისაც ოფლიანობა აწუხებს - რომელი დაავადებების სიმპტომია სხეულის სხვადასხვა ნაწილის ჭარბოფლიანობა

ზაფხულის დადგომასთან ერთად ადამიანების გარკვეულ ნაწილს ჭარბი ოფლიანობის პრობლემა ეწყება, რომელიც დისკომფორტს უქმნის და ხშირად ნევროზის განვითარების მიზეზიც ხდება. ჭარბი ოფლიანობის (ჰიპერჰიდროზი) დროს ადგილი აქვს საოფლე ჯირკვლების გამომყოფი ფუნქციის პათოლოგიურ გაძლიერებას.

ამის ჭეშმარიტი მიზეზი უცნობია, განვითარების მექანიზმი კი კარგად არის შესწავლილი. ოფლის გამოყოფას სიმპათიკური ნერვული სისტემა არეგულირებს და ეს პროცესი თერმომარეგულირებელ როლს ასრულებს. მაგალითად, თუ მოიმატა გარემოს ტემპერატურამ, ოფლი გამოიყოფა, შემდეგ ორთქლდება და აგრილებს სხეულს. ეს მექანიზმი ორგანიზმში ზუსტად არის გათვლილი და არავითარი ზედმეტი მოქმედება არ ხდება. ჰიპერჰიდროზის დროს კი ეს საათივით აწყობილი სისტემა, შეიძლება ითქვას, მწყობრიდან გამოდის.

ნერვული ცენტრებიდან იმპულსები აღმოცენდება ისეთ გაღიზიანებაზე, რომელსაც ტემპერატურასთან საერთოდ არ აქვს კავშირი. მაგალითად, შიშის ან მღელვარების დროს. თუ ზემოთქმულს გავაანალიზებთ, დავინახავთ, რომ ჰიპერჰიდროზი ფიზიოლოგიურიც შეიძლება იყოს და პათოლოგიურიც.

ფიზიოლოგიური ჰიპერჰიდროზი ორგანიზმის დამცველობითი რეაქციაა და მიმართულია სითბოს გამოყოფისკენ, მაგალითად ფიზიკური დატვირთვის, გარემოს ტემპერატურის მატების დროს, ზოგჯერ - ყნოსვისა და გემოვნების ანალიზატორების გაღიზიანებისას, მაგალითად, ცხარე საკვების (წიწაკის, მდოგვის) მიღების შემთხვევაში. შიშის, მღელვარების, სირცხვილის დროსაც იჩენს ხოლმე თავს. პათოლოგიური ჰიპერჰიდროზი კი განპირობებულია ნეიროენდოკრინული დარღვევებით.

• ლოკალური და გენერალიზებული ჭარბი ოფლიანობა

გენერალიზებულ ჰიპერჰიდროზს ანუ მთელი სხეულის მომატებულ ოფლიანობას უამრავი მიზეზი შეიძლება ჰქონდეს. მათ შორის: თირეოტოქსიკოზი, შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპოგლიკემია, კლიმაქსური პერიოდი, ფეოქრომოციტომა, ნერვული სისტემის სიმსივნე, კარცინოიდული სინდრომი, აკრომეგალია, ინფექციური დაავადება (სეპტიცემია, ტუბერკულოზი, მალარია და სხვა), სიმსივნური დაავადება (ლიმფოგრანულომატოზი, ლიმფომა, სიმსივნის მეტასტაზები), ნევროლოგიური დაავადება (პარკინსონიზმი, ნეიროსიფილისი, დიენცეფალური სინდრომი, მუკოვისციდოზი).

ბრალი მიუძღვის ასევე ფსიქოგენურ ფაქტორებს, წამლებს (ასპირინს, ინსულინს, ღებინების საწინააღმდეგო საშუალებებს, მორფინისა და პრომედოლის ჯგუფის ანალგეტიკებს და სხვა), მოწამვლას (ფოსფორორგანული ნივთიერებებით, სოკოთი). ეგრეთ წოდებული "ღამის ოფლის" სიმპტომი ახასიათებს ტუბერკულოზს, რევმატიზმს, ქრონიკულ ტონზილიტს.

გენერალიზებული ჰიპერჰიდროზი ადგილობრივზე სერიოზული პრობლემაა. ამ დროს ადამიანმა უნდა მიმართოს ექიმს, გაიკეთოს სისხლის საერთო ანალიზი და სისხლის ანალიზი შაქარზე, გამოიკვლიოს ფარისებრი ჯირკვალი, ფილტვები და სხვა.

ლოკალური ჰიპერჰიდროზი რამდენიმე სახისაა: ხელისგულების ჰიპერჰიდროზი საკმაოდ გავრცელებული ფორმაა. მკურნალობის თვალსაზრისით კარგ შედეგს იძლევა ხელებზე კონტრასტული აბაზანების გაკეთება. ასევე ეფექტურია ყოველდღე ხელისგულებზე მუხის ქერქის აბაზანების გაკეთება: 2 ს/კ. დანაწევრებულ მუხის ქერქს დაასხით 1 ლიტრი ცივი წყალი, დადგით მდუღარე წყლის აბაზანაზე და ადუღეთ 20 წუთი. შემდეგ დაუმატეთ 1 ს/კ. გულყვითელა და გააჩერეთ 10 წუთი, შემდეგ კი გაფილტრეთ. დილა-საღამოს ხელისგულებზე გაიკეთეთ ამ ნაყენის აბაზანები და გამშრალების გარეშე შეიშრეთ. კარგია გვირილის ნაყენის აბაზანების გაკეთებაც.

• იღლიების ჰიპერჰიდროზი

იღლიების ოფლიანობის დროს მკურნალობა გულისხმობს კანის ხშირ დაბანას საპნით, ისეთი ანტიბაქტერიული პრეპარატების გამოყენებას, რომლებიც ოფლის დაშლას უშლიან ხელს (ალუმინის პრეპარატები, ანტიბაქტერიული საპონი და სხვა); აგრეთვე ისეთი დეზოდორანტებისა და ადსორბენტების მოხმარებას, რომლებიც აქრობენ ოფლის დაშლის შედეგად წარმოქმნილ მყრალ სუნს და ხელს უშლიან ოფლის წარმოქმნას. ანტიპერსპირანტების გამოყენებისას გაითვალისწინეთ, რომ ხშირი გამოყენება არ არის რეკომენდებული, რადგან შესაძლოა, საოფლე სადინარების დახშობა და ჯირკვლების ტკივილი გამოიწვიოს.

გარდა ზემოთ თქმულისა, ადამიანი უნდა ერიდოს სტრესულ სიტუაციებს და სვას მცენარეული დამამშვიდებელი საშუალებები (ვალერიანი, ბარამბო, ალორა, ნევროსტიმი); არ მოსწიოს სიგარეტი, რადგან ნიკოტინი აძლიერებს ოფლის დენას; ერიდოს ალკოჰოლურ სასმელებს; საოფლე ჯირკვლების ფუნქციის გასაუმჯობესებლად კარგია სალბის და მუხის ქერქის აბაზანები; (ბ) ჯგუფის ვიტამინების კომპლექსი და კალციუმის პრეპარატი. ერთ-ერთ აუცილებელ პირობას წარმოადგენს ბუნებრივი ქსოვილისგან (მაგალითად, ბამბა, აბრეშუმი) დამზადებული ტანისამოსის ტარება.

• ტერფების ჰიპერჰიდროზი

ამ პრობლემის არსებობის დროს ადამიანმა ფეხები ყოველდღე უნდა დაიბანოს თბილი წყლითა და საპნით და უნდა გამოიცვალოს ფეხსაცმელი და წინდები. ფეხსაცმელი უნდა იყოს ნაჭრის, ან ნატურალური ტყავის. წინდები უნდა იყოს ბამბის. მეტად მნიშვნელოვანია პერიოდულად ფეხსაცმლის გარეცხვა და ფეხის დეზოდორანტების გამოყენება. დიდი მნიშვნელობა აქვს ფეხსაცმელში სპეციალური დეზოდორის ჩასხმას და ნესტის შემწოვი საფენების ჩადებას. ტერფების ჰიპერჰიდროზის დროს ეფექტურია ბორი, სალიცილი, ძმარმჟავა, ფორმალინი, ტალკი, ალუმინის ქლორიდი, შაბი.

ტერფებთან ერთად ხელების ძლიერი ოფლიანობისას წყალში ამატებენ ნიშადურის სპირტს თანაფარდობით 1:1 და იკეთებენ აბაზანებს.

• საზარდულის მიდამოს ჰიპერჰიდროზი

იშვიათია, მაგრამ ძლიერ დისკომფორტს იწვევს. ამ დროს ხშირად უნდა დაიბანოთ (საპნით), შემდეგ კარგად გაიმშრალოთ პირსახოცით და ჩაიცვით თავისუფალი ბამბის საცვლები. კარგ შედეგს იძლევა მუხის ქერქის ნახარშის აბაზანა და ტალკი. თუ არ გაქვთ ხშირ-ხშირად შხაპის მიღების საშუალება, მაშინ ერთ ჭიქა წყალში გახსენით 1 ჩაის კოვზი წყალბადის ზეჟანგი (3%). ბამბის ტამპონი დაასველეთ მასში და გაიწმინდეთ პრობლემური არე. გარდა ამისა, თუ ჭარბი წონა გაწუხებთ, შეეცადეთ დაარეგულიროთ თქვენი კვება და დაიკლოთ წონაში.

ჭარბი ოფლიანობის მკურნალობის მეთოდებია ფიზიოთერაპია და ბოტოქსის ინიექციებით მკურნალობა. ამ დროს ადგილობრივი ანესთეზიით კანქვეშ შეჰყავთ ბოტულოტოქსინი. ოფლი პროცედურიდან ორ დღეში ქრება. ეფექტი 6-12 თვე ძლებს. გვერდითი მოქმედება არ ახლავს. ეს ადგილობრივი ჰიპერჰიდროზის მკურნალობის ძალზე ეფექტური მეთოდია.

ასევე კარგ შედეგს იძლევა იონტოფორეზი - ელექტროდენი, წყალი და იონები. პაციენტი კიდურებს ნახევარი საათით ყოფს წყალში, რომელშიც სუსტი დენი გადის. კურსი ათდღიანი და საკმაოდ შედეგიანია.

არსებობს ჰიპერჰიდროზის მკურნალობის ქირურგიული მეთოდიც. თუმცა, უნდა ითქვას, რომ თავდაპირველად მიმართავენ მკურნალობის კონსერვატიულ მეთოდს და მხოლოდ მისი არაეფექტიანობის შემთხვევაში დგება საკითხი ქირურგიული ჩარევის შესახებ.