ვისკი ადრეც უყვარდა, განსაკუთრებით შოტლანდიური ვისკი, თუმცა, მოსწონდა ირლანდიური, ამერიკული და წარმოიდგინეთ, იაპონურიც. "ყველა ვისკი კარგია, რომელიც პატიოსნად არის დაყენებული და მწარმოებლის სულია ჩადებული", - გვეუბნება ალექსანდრე კვერნაძე, პირველი ქართველი, რომელმაც ქვევრში ქართული ვისკი გამოხადა.
- პროფესიით ფიზიკოსს, თეთრიწყაროს რაიონის სოფელ ალექსეევკაში აგარაკი გაქვთ და მეურნეობას მისდევთ. თბილისელი კაცი როგორ აღმოჩნდით იქ?
- დღეს თბილისი დრამატულად განსხვავდება იმ ქალაქისგან, რომელიც მიყვარდა და მთელი ცხოვრება იქ გავატარე.
გადავწყვიტე, აქაურობას გავცლოდი. მოგეხსენებათ, ყველა ქართველში ჩადებულია ღვინის სიყვარული. ღვინის დაყენების ტრადიცია ჩვენს ოჯახშიც იყო და მეც ბავშვობაში მამაჩემს ვეხმარებოდი.
კურიოზია, რომ ღვინოს ტიპური ქალაქური სახლის XI სართულზე ვაყენებდით.
გადავწყვიტე, ჩვენს აგარაკზე, ალექსეევკაში მომეწყო მარანი და მეღვინეობა მესამე პროფესიად გამეხადა, იქ დავფუძნებულიყავი და მეუღლესთან ერთად მეურნეობას გავძღოლოდი. დღეს ჩვენი აგარაკი უკვე ტურისტული ობიექტია. ვცდილობთ, ვუმასპინძლოთ ღვინითა და აგროტურიზმით დაინტერესებულ ადამიანებს, გავაცნოთ ქვემო ქართლის, ალგეთის ეროვნული პარკის ბუნება და ისტორიულ-კულტურული ძეგლები, მაღალმთიან რეგიონში ღვინის დაყენების სპეციფიკა და ჩვენი ექსკლუზივი - ქვევრში გამოხდილი დისტილატისგან დაყენებული ვისკი.
+ფოტოები