თბილისის განაშენიანების გენერალურ გეგმასთან დაკავშირებით ინტერვიუში საკუთარ მოსაზრებას ეკონომისტი სოსო არჩვაძე გამოთქვამს.
- პირველ რიგში მინდა გკითხოთ, ასახავს თუ არა მერიის მიერ დაქირავებული კომპანიისეული გენერალური განვითარების გეგმა თბილისში არსებულ პრობლემებს და შეძლებს თუ არა მათ მოგვარებას?
- პრობლემა საკმაოდ აქტუალურია, რადგან თბილისის გენერალური განვითარების გეგმა 1970 წელს შემუშავდა და ის 2000 წლამდე განსაზღვრავდა ღონისძიებებს, თუმცა შევარდნაძის ბრძანებულებით, რამდენიმე წლით გახანგრძლივდა მისი მოქმედება და შეიძლება, ითქვას, რომ ბოლო 10-20 წელია, ყოველგვარი გეგმის გარეშე ვცხოვრობთ.
- ეტყობა კიდეც თბილისს, რომ არანაირი გეგმა არ არსებობს…
- ქალაქი იზრდება და ვითარდება, მაგრამ თვალშისაცემია, რომ სისტემურობა აკლია მის განვითარებას, ამიტომ ცალკეული ჯგუფები ინტენსიურად ითვისებენ ამა თუ იმ ტერიტორიას, მაგრამ მათ შორის სისტემური კავშირი დარღვეულია. თბილისი იმ სიმფონიურ ორკესტრს ჰგავს, რომელსაც არ ჰყავს დირიჟორი და ამიტომ უკრავს კაკაფონიას. ამიტომ საჭიროა რაღაც წესრიგის შემოტანა, მით უმეტეს, რომ თბილისი არ არის მხოლოდ დედაქალაქი და მხოლოდ ემოციური დატვირთვა არ აქვს მას, თბილისზე მოდის ქვეყნის ეკონომიკის ორი მესამედი, ანუ დედაქალაქში იწარმოება ქვეყნის მთლიანი შიგა პროდუქტის, დაახლოებით, ორი-მესამედი. თბილისის ბიუჯეტი კი არის ქვეყნის მთლიანი ბიუჯეტის, დაახლოებით, 8 პროცენტი. ანუ რამე არსებითი გარღვევა ქალაქმშენებლობის კუთხით მხოლოდ დედაქალაქის მესვეურთა კეთილ ნებაზე ვერ იქნება დამოკიდებული, თუ ცენტრალური ბიუჯეტიდანაც არ იქნა მხარდაჭერა. ესე იგი, შეუძლებელია, მკვეთრი გარღვევა თბილისში, თუ ამის საშუალებას არ იძლევა საგადასახდო კოდექსი.