"მგო­ნი, სიკ­ვდი­ლის აღარ მე­ში­ნია და ალ­ბათ ამი­ტომ ჩემი სული სა­ბო­ლო­ოდ გა­იხ­სნა უსას­რუ­ლო გრძნო­ბის­თვის, რო­მე­ლიც მხო­ლოდ მარ­ტო­ო­ბა­შია შე­საძ­ლე­ბე­ლი", - ირაკ­ლი ჩარ­კვი­ა­ნი "მშვი­დი ცურ­ვა"...

15 აგ­ვის­ტოს, ცნო­ბი­ლი ქარ­თვე­ლი ავ­ტო­რის და მომ­ღერ­ლის ირაკ­ლი ჩარ­კვი­ა­ნის სა­ღა­მო "ირაკ­ლი ჩარ­კვი­ა­ნი | ის­ტო­რია" გა­ი­მარ­თე­ბა. ეს იქ­ნე­ბა ირაკ­ლის სა­ხე­ლო­ბის ყვე­ლა­ზე მას­შტა­ბუ­რი კონ­ცერ­ტი, რო­მე­ლიც "Check in Georgia"-ს ფარ­გლებ­ში BLACK SEA ARENA-ზე შედ­გე­ბა, "ბრა­ვო რე­ქორდსი"-სა და "Altervision Group"-ის ერ­თობ­ლი­ვი ორ­გა­ნი­ზე­ბით. მსმე­ნელს სა­შუ­ა­ლე­ბა ექ­ნე­ბა მო­ის­მი­ნოს საყ­ვა­რე­ლი სიმ­ღე­რე­ბი ახა­ლი ინ­ტერპრე­ტა­ცი­ით, ცნო­ბი­ლი ქარ­თვე­ლი მომ­ღერ­ლე­ბი­სა და ჯგუ­ფე­ბის შეს­რუ­ლე­ბით. კონ­ცერ­ტში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას მი­ი­ღე­ბენ: "სა­ქარ­თვე­ლოს ეროვ­ნუ­ლი სიმ­ფო­ნი­უ­რი ორ­კესტრი" ნი­კო­ლოზ რაჭ­ვე­ლის ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ბით, სტე­ფა­ნე, ოთო ნემ­სა­ძე, ნინა სუბ­ლა­ტი, ლე­ვან მას­პინ­ძე­ლაშ­ვი­ლი, მა­რი­კო ლეჟა­ვა, მაია დარსმე­ლი­ძე & დათო ევ­გე­ნი­ძე, გვან­ცა ჯა­ფა­რი­ძე, "SOFT EJECT", "GREEN ROOM", "NEW ONE ",რობი კუ­ხი­ა­ნი­ძე & "OUTSIDER", "LOUDspeakers" და "EREKLE DEISADZE & BEQA KUNDALINI".

"პრო­ექტს ქვია "ის­ტო­რია" და პრაქ­ტი­კუ­ლად ეს იქ­ნე­ბა მე-20 სა­უ­კუ­ნის ის­ტო­რია გად­მო­ცე­მუ­ლი ვი­დე­ო­ინ­სტა­ლა­ცი­ე­ბის მეშ­ვე­ო­ბით, რომ­ლე­ბიც კონ­ცერ­ტის პა­რა­ლე­ლუ­რად გავა ეკ­რან­ზე. ეს კად­რე­ბი ასა­ხავს იმ თე­მებს რა­ზეც ირაკ­ლი მღე­რო­და. ეს იქ­ნე­ბა მისი სიმ­ღე­რე­ბის ახ­ლე­ბუ­რი ვერ­სი­ე­ბი, ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სოდ შეს­რუ­ლე­ბუ­ლი და გა­აზ­რე­ბუ­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს მე-20 სა­უ­კუ­ნის ის­ტო­რი­ის ჭრილ­ში. ეს იქ­ნე­ბა დე­მონ­სტრა­ცია, თუ რო­გორ ეხ­მი­ა­ნე­ბო­და ირაკ­ლი თა­ვი­სი შე­მოქ­მე­დე­ბით სხვა­დას­ხვა მოვ­ლე­ნას, რაც სა­ქარ­თვე­ლო­ში ხდე­ბო­და" - აღ­ნიშ­ნავს AMBEBI.GE-სთან სა­უბ­რი­სას "ბრა­ვო რე­კორდსის" პრე­ზი­დენ­ტი ზაზა შენ­გე­ლია.

ამას­თან, შენ­გე­ლია მად­ლო­ბას უხ­დის ეკო­ნო­მი­კის მი­ნისტრს და პრე­მი­ერ მი­ნისტრს, რომ­ლებ­მაც გა­ით­ვა­ლის­წი­ნეს მათი წი­ნა­და­დე­ბე­ბი და წელს ბევ­რად სა­ინ­ტე­რე­სოდ და მრა­ვალ­ფე­როვ­ნად ტარ­დე­ბა "Check in Georgia":

"ეს პრო­ექ­ტი მარ­თლა უნი­კა­ლუ­რია რო­გორც ტუ­რის­ტე­ბის მო­ზიდ­ვის თვალ­საზ­რი­სით, ასე­ვე ეს არის სა­შუ­ა­ლე­ბა, რომ გა­მო­ცო­ცხლდეს ქარ­თუ­ლი შო­უ­ბიზ­ნე­სი. ასე­ვე დიდი მად­ლო­ბა მინ­და გა­და­ვუ­ხა­დო თვი­თონ Black Sea Arena-ს, რომ­ლის გუნ­დი ძა­ლი­ან მა­ღალ პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზმს ავ­ლენს და ურ­თუ­ლეს პრო­ექ­ტებს ახორ­ცი­ე­ლებს".

რო­გორც კონ­ცერ­ტის ერთ-ერთი მო­ნა­წი­ლე ნინა სუბ­ლა­ტი აღ­ნიშ­ნავს, ის ირაკ­ლის ცნო­ბილ სიმ­ღე­რას "ნა­ი­ა­რევს" შე­ას­რუ­ლებს.

"პირ­ვე­ლად ეს სიმ­ღე­რა რამ­დე­ნი­მე წლის წინ ვიმ­ღე­რე, ამი­ტომ ვეც­დე­ბი მას ახ­ლე­ბუ­რად მი­ვუდ­გე და შე­საძ­ლოა, რა­ი­მე ცვლი­ლე­ბაც შე­ვი­ტა­ნო. ქარ­თვე­ლი თა­ნა­მედ­რო­ვე არ­ტის­ტე­ბი­დან ირაკ­ლი ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე გა­მორ­ჩე­უ­ლია. მისი სიმ­ღე­რე­ბის შეს­რუ­ლე­ბა, იმის ფონ­ზეც, რომ ქარ­თულ სიმ­ღე­რებს არც ისე ხში­რად ვმღე­რი, ძა­ლი­ან სა­სი­ა­მოვ­ნოა. გრძნო­ბებს რაც შე­ე­ხე­ბა, ის ყო­ველ ჯერ­ზე გან­სხვა­ვე­ბუ­ლია, " - ამ­ბობს ნინა სუბ­ლა­ტი.

"თუ გსურს, რომ შენი ქმნი­ლე­ბა უკ­ვა­დი გახ­დეს, გა­ნუ­დე­ქი მას, მი­ე­ცი გან­მარ­ტო­ე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა, სუნ­თქვის შან­სი. ყვე­ლა­ზე ძნე­ლია და­შორ­დე იმას, რა­საც მთე­ლი სი­ცო­ცხლის მან­ძილ­ზე ეტ­რფი. დღე და ღამე აშე­ნებ, მაგ­რამ დგე­ბა დრო, როცა უნდა გა­ნუდ­გე, რათა მთლი­ა­ნად და­ი­ნა­ხო ის, რა­საც ქმნი­დი. გა­ან­დო სივ­რცეს ყვე­ლა­ზე დი­ა­დი სა­ი­დუმ­ლო. დაე, დრომ მი­უ­ჩი­ნოს სა­კუ­თა­რი ადი­ლი იმ კა­რა­და­ში, რო­მელ­საც უკ­ვდა­ვე­ბა ჰქვია", - ირაკ­ლი ჩარ­კვი­ა­ნი "მშვი­დი ცურ­ვა".

...დრომ მარ­თლაც და­უმ­კვიდ­რა ირაკ­ლის შე­მოქ­მე­დე­ბას თა­ვი­სი ად­გი­ლი. რაც მეტი დრო გა­დის მით უფრო მეტ სიღ­რმეს და მნიშ­ვნე­ლო­ბას იძენს ირაკ­ლის შე­მოქ­მე­დე­ბა, ამის დას­ტუ­რია ის ფაქ­ტი, რომ ყვე­ლა თა­ო­ბამ იცის და მღე­რის მის სიმ­ღე­რებს. ასე­თი მას­შტა­ბის კონ­ცერ­ტი კი მცდე­ლო­ბაა, კი­დევ ერთხელ გა­ვიც­ნოთ ირაკ­ლი და გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი პრეს­პექ­ტი­ვით და­ვი­ნა­ხოთ მისი შე­მოქ­მე­დე­ბა.

ირაკ­ლის, რო­გორც მომ­ღერ­ლის კა­რი­ე­რას 1976 წელ ჩა­ე­ყა­რა სა­ფუძ­ვე­ლი, რო­დე­საც მან ჯგუფ "არიშ­თან" ერ­თად და­ი­წყო მოღ­ვა­წე­ო­ბა, თუმ­ცა მისი პირ­ვე­ლი კავ­ში­რი ხე­ლოვ­ნე­ბას­თან სწო­რედ ლი­ტე­რა­ტუ­რის მეშ­ვე­ო­ბით მოხ­და. "ის პირ­ველ რიგ­ში იყო, პო­ე­ტი, ავ­ტო­რი და შემ­დეგ მუ­სი­კო­სი", - იხ­სე­ნებს ირაკ­ლის მამა გელა ჩარ­კვი­ა­ნიი.

მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ მის შე­მოქ­მე­დე­ბას ყვე­ლა კარ­გად იც­ნობს, ბევ­რის­თვის ირაკ­ლი ჩარ­კვი­ა­ნი დღემ­დე ამო­უც­ნობ პი­როვ­ნე­ბად რჩე­ბა. სწო­რედ ნამ­დვი­ლი ირაკ­ლის ახ­ლოს გა­საც­ნო­ბად ჩვენ პი­რა­დად გა­ვე­სა­უბ­რეთ მომ­ღერ­ლის მა­მას, გელა ჩარ­კვი­ანს, რო­მე­ლიც ალ­ბათ მას ყვე­ლა­ზე კარ­გად იც­ნობ­და.

"ირაკ­ლის მუ­სი­კაც და ნა­წე­რე­ბიც მრა­ვალშრი­ა­ნია, ამი­ტომ სხვადსხვა ადა­მი­ა­ნი ხე­დავს სხვა­დას­ხვა შრეს, შე­სა­ბა­მი­სად ის ძა­ლი­ან კარ­გად ექ­ვემ­დე­ბა­რე­ბა ინ­ტერპრე­ტა­ცი­ას. ის უს­წრებ­და დროს და ეს ხე­ლო­ვა­ნის­თვის ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი რამ არის. ავ­ტოგ­რაფს როცა მთხო­ვენ, ხში­რად მე­უბ­ნე­ბი­ან, რომ დავ­წე­რო "მე­ფის მამა". ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ირაკ­ლი­ში ის არის, რომ მან რამ­დე­ნი­მე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი გარ­ღვე­ვა მო­ახ­დი­ნა. პირ­ველ რიგ­ში, მან ქარ­თულ ენა­ზე გად­მო­იყ­ვა­ნა როკი, რაც ასე ად­ვი­ლი არ იყო. რო­კის ქარ­თულ ენა­ზე აღ­ქმა არ იყო ად­ვი­ლი, მაგ­რამ ირაკ­ლიმ ეს შეძ­ლო. მან თა­ვი­სი ვი­ზუ­ა­ლუ­რი კლი­პე­ბი­თაც და მუ­სი­კით, რაც მა­შინ მი­უ­ღე­ბე­ლი და მე­ტის­მე­ტად ავან­გარ­დუ­ლი ჩან­და, გა­ხა­და ეს ყვე­ლა­ფე­რი ნორ­მა­ლუ­რი. რაც მან მა­შინ გა­ა­კე­თა, დღეს უკვე მუ­სი­კა­ლურ ყო­ველ­დღი­უ­რო­ბად იქცა.

"ისე­თი ადა­მი­ა­ნე­ბი, რო­გო­რიც ირაკ­ლია, ძა­ლი­ან ად­რე­ულ ასაკ­ში ავ­ლე­ნენ თავს. ის სულ პა­ტა­რა იყო, რომ უკვე შე­მოქ­მე­დე­ბი­თად ფიქ­რობ­და, ეს ემ­ჩნე­ო­და მის ენას, ლექსსაც და მე სერ­თოდ მი­მაჩ­ნია, რომ ირაკ­ლის შე­მოქ­მე­დე­ბი­თო­ბის ერთ-ერთი მნიშ­ვნე­ლო­ვი კომ­პო­ნენ­ტი არის პო­ე­ზია, იმი­ტომ რომ, ირაკ­ლი იყო პო­ე­ტი. მხო­ლოდ პო­ე­ტი ხე­დავს სამ­ყა­როს მე­ტა­ფო­რუ­ლად. თუ პო­ე­ტი ხარ, მერე უკვე ხე­ლოვ­ნე­ბის სხვა ჟან­რებ­შიც ბევ­რი რამ შე­გიძ­ლია. პო­ე­ზი­ი­დან იწყე­ბა ხე­ლოვ­ნე­ბა, მე ასე მი­მაჩ­ნია, და ირაკ­ლის ეს თა­ვი­დან­ვე ქონ­და. მე როცა ვუკ­რავ­დი, ის სულ პა­ტა­რა იყო, რომ მო­დი­ო­და და მის­მენ­და. მას უკვე ეტყო­ბო­და, რომ მუ­სი­კა­ში რა­ღაც სა­ინ­ტე­რე­სოს გა­ა­კე­თებ­და. რო­დე­საც მე პირ­ვე­ლად მო­ვის­მი­ნე რო­გორ ას­რუ­ლებ­და სა­კუ­თარ სიმ­ღე­რას, მა­შინ ჯგუფ­ში " არი­ში" მღე­რო­და, ჩემს თავს ვუ­თხა­რი, რომ ის აუ­ცი­ლებ­ლად და­წერ­და კარგ სიმ­ღე­რებს, იმი­ტომ რომ ის სიმ­ღე­რა ძა­ლი­ან მა­ღა­ლი კლა­სის იყო....

ამას­თან ერ­თად, ირაკ­ლი ძა­ლი­ან იყო ლი­ტე­რა­ტუ­რით გა­ტა­ცე­ბუ­ლი. ის წერ­და მო­თხრო­ბებს, და სა­ერ­თოდ 18-19 წლის ასაკ­ში, მას ამ კუ­თხით უფრო იც­ნობ­დნენ, იმი­ტომ რომ მისი მო­თხრო­ბე­ბი და ლექ­სე­ბი "ცის­კარ­ში და სხვა გა­მო­ცე­მებ­შიც იბეჭ­დე­ბო­და. თან­და­თა­ნო­ბით სინ­თე­ზი­რე­ბა მოხ­და ამ ყვე­ლაფ­რის მუ­სი­კას­თან. ამი­ტომ, რო­დე­საც ამ­ბო­ბენ მომ­ღე­რა­ლი ირაკ­ლი ჩარ­კვი­ა­ნი, ეს ჩემ­თვის ცოტა უც­ნა­უ­რია, ის მომ­ღე­რა­ლი იყო, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, მას ქონ­და წარ­მო­უდ­გენ­ლად სა­ინ­ტე­რე­სო ხმა, ტრა­გიზ­მით სავ­სე, რაც ძა­ლი­ან იშ­ვი­ა­თია, თუმ­ცა ის პირ­ველ რიგ­ში ავ­ტო­რი იყო", - იხ­სე­ნებს გელა ჩარ­კვი­ა­ნი.

რო­გორც მუ­სი­კო­სის მამა ამ­ბობს, ირაკ­ლის ორი ბუ­ნე­ბა ჰქონ­და და სწო­რედ ამი­ტომ არის მისი შე­მოქ­მე­დე­ბა ასე­თი კონ­ტრას­ტუ­ლი და მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნი.

"კი­დევ ერთი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი რამ, რაც ირაკ­ლის ახა­სი­ა­თებ­და, ის იყო, რომ მას გა­ო­რე­ბა ქონ­და, ის ქმნი­და ორი ტი­პის ნა­წარ­მო­ებს. ერთი - ცოტა მი­ა­მი­ტურ-ბავ­შვუ­რი, და­და­ის­ტუ­რი ნა­წარ­მო­ე­ბე­ბი, რომ­ლე­ბიც რთულ ტექ­ნო­რიტ­მებ­ზე იდე­ბო­და და იყო ძა­ლი­ან ეპა­ტა­ჟუ­რი, ხოლო მის მე­ო­რე მხა­რეს რაც შე­ე­ხე­ბა, იყო ძა­ლი­ან კარ­გი მე­ლო­დის­ტი. ეს იყო მისი ნამ­დვი­ლი ბუ­ნე­ბა, ის ბუ­ნე­ბით იყო ავან­გარ­დუ­ლი, მას ყო­ველ­თვის უნ­დო­და რა­ღაც შე­ეც­ვა­ლა. რო­დე­საც ირაკ­ლიმ და­ი­წყო ეს ყვე­ლა­ფე­რი, არ იყო მარ­ტი­ვი, მა­შინ საკ­მა­ოდ ძლი­ე­რი იყო კონ­სერ­ვა­ტიზ­მი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში, ამი­ტომ ამას ხე­ლად ყვე­ლა ვერ იღებ­და. მე ძა­ლი­ან მომ­წონ­და რა­საც აკე­თებ­და, იმი­ტომ რომ ვგრძნობ­დი, რომ ეს იყო გარ­ღვე­ვა, მაგ­რამ ისიც ვი­ცო­დი, რომ ეს შე­იძ­ლე­ბა არ მო­წო­ნე­ბო­და ჩემი თა­ო­ბის ბევრ ადა­მი­ანს, რად­გან ეს მათ­თვის ძნე­ლი მი­სა­ღე­ბი იქ­ნე­ბო­და. თვი­თონ არ გა­ნიც­დი­და ამ კრი­ტი­კას, პი­რი­ქით, უხა­რო­და, იმი­ტომ რომ ყო­ველ­თვის ამ­ბობ­და, რომ ად­რე­ნა­ლი­ნი მო­ე­მა­ტა სა­ზო­გა­დო­ე­ბას. თუმ­ცა ის ძლი­ე­რი იყო, არა მარ­ტო ამ ეპა­ტა­ჟი­სა და სი­თა­მა­მის გამო, არა­მედ იმ ძა­ლი­ან ღრმა მე­ლო­დი­უ­რი სიმ­ღე­რე­ბის გამო, რომ­ლე­ბიც ხალ­ხში პო­პუ­ლა­რუ­ლია და ადა­მი­ა­ნე­ბი დღემ­დე მღე­რი­ან.

ის თვლი­და, რომ წერ­და ქარ­თვე­ლე­ბის­თვის და ქარ­თვე­ლი ახალ­გაზ­რდო­ბის­თვის, მო­მავ­ლი­სათ­ვის, რო­მე­ლიც დღეს არის. ირაკ­ლის შე­ეძ­ლო ინ­გლი­სუ­რად ეწე­რა და სა­ერ­თოდ ლონ­დონ­ში დარ­ჩე­ნი­ლი­ყო, იქაც მი­აღ­წევ­და წარ­მა­ტე­ბას, მაგ­რამ ის ვერ ძლებ­და ვერ­სად, იმი­ტომ რომ ძა­ლი­ან თბი­ლი­სე­ლი იყო. მისი სული მა­ინც ძა­ლი­ან ქარ­თუ­ლია, მის სიმ­ღე­რებ­ში, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ძა­ლი­ან არა­ქარ­თუ­ლია, ქარ­თუ­ლი სუ­ლის­კვე­თე­ბა იგ­რძნო­ბა. სწო­რედ ერთხელ ნიკა რაჭ­ველ­მა თქვა "სა­ო­ცა­რია, რო­გო­რი არა­ქარ­თუ­ლი და ქარ­თუ­ლი მუ­სი­კა­აო," - ამ­ბობს გელა ჩარ­კვი­ა­ნი.

ამას თვით ირაკ­ლიც ადას­ტუ­რებს სა­კუ­თარ წიგნ­ში "მშვი­დი ცურ­ვა": "ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რი, რაც მარ­ტო­ო­ბა­ში ვიგ­რძე­ნი, ის არის, რომ ჩვე­ნი ქვეყ­ნის სიყ­ვა­რუ­ლი არა­სო­დეს მი­მა­ტო­ვებს."

ლიკა ჭიღ­ლა­ძე

AMBEBI.GE