წელს პირველად დავესწარი ზუგდიდში ვლაქერნობის დღესასწაულს, რომელიც 15 ივლისს აღინიშნება, განსაკუთრებულად კი - ზუგდიდში, რადგან სწორედ ამ ქალაქშია დაბრძანებული საქრისტიანოს უდიდესი სიწმინდე - ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის პატიოსანი სამოსელი (კვართი), რომელიც ნარმისგანაა (სელისგან) მოქსოვილი. ამ სამოსელს დედა ღვთისა, თურმე, ლოცვისას შემოიხვევდა ხოლმე და ამიტომაცაა ამოჭრილი მასზე პატარა სატუჩე. ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ბაგეები ეხებოდა მას და ლოცულობდა: `ადიდებს სული ჩემი უფალსა და განიხარა სულმან ჩემმან ღმრთისა მიმართ, მაცხოვრისა ჩემისა, რამე თუ მოხედნა სიმდაბლესა ზედა მხევლისა თვისისასა. რამე თუ, აჰა, ესერა ამიერითგან მნატრიდნენ მე ყოველნი ნათესავნი~.
ვლაქერნის ღვთისმშობლის სასწაულმოქმედი ხატი საქართველოს ხელოვნების მუზეუმში ინახება, ხოლო მსოფლიოს ქრისტიანობის ერთ-ერთი უდიდესი სიწმინდე - ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის პატიოსანი სამოსელი (კვართი) ზუგდიდის ისტორიულ-ეთნოგრაფიულ მუზეუმშია დაბრძანებული. ამ უკანასკნელს 15 ივლისს გამოაბრძანებენ ხოლმე მუზეუმიდან ტაძარში და ერთი დღის განმავლობაში ნებისმიერ მართლმადიდებელს შეუძლია მასთან მიახლება.
ამიტომაცაა, რომ ვლაქერნობას საქართველოს ყოველი კუთხიდან და შეძლებისდაგვარად, მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან უამრავი მორწმუნე სტუმრობს ზუგდიდს. წელსაც ძალიან ბევრმა ადამიანმა მოიყარა თავი - სხვადასხვა ეპარქიის მღვდელმთავრები, ბერმონაზვნები, მრევლი დილით ჯერ სადღესასწაულო წირვას დაესწრნენ ვლაქერნის ღვთისმშობლის ხატის სახელობის დადიანების კარის ეკლესიაში, შემდეგ კი სადღესასწაულო სვლით კვართი ზუგდიდის ივერიის ღვთისმშობლის სახელობის მშენებარე საკათედრო ტაძარში გადააბრძანეს. სადღესასწაულო ლიტურგიას ზუგდიდისა და ცაიშის ეპარქიის მიტროპოლიტი, საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ქორეპისკოპოსი, მეუფე გერასიმე უძღვებოდა.
ჩემს ზუგდიდელ მეგობართან - ზუგდიდის კულტურის ცენტრ "ოდიშის" ხელმძღვანელ ნინო მამფორიასთან ერთად ღვთისმშობლის კვართთან მისაახლებლად ზუგდიდის ღვთისმშობლის სახელობის მშენებარე საკათედრო ტაძრის ეზოში რომ შევედი, მრევლით სავსე დამხვდა იქაურობა. ხალხის ტალღას გავყევით და ეკლესიაში მორჩილად, კვართთან მისაახლებლად საკუთარი რიგის მომლოდინე მრევლს რომ შევხედე, გამიხარდა - ასეთი სიმშვიდე დიდ დღესასწაულზე იშვიათად მინახავს. ძალიან ბევრი ბავშვი, ახალგაზრდა, ჭარმაგი და ღრმად მოხუცი მოთმინებით იდგა და პაპანაქება სიცხესაც კი თითქოს არაფრად აგდებდა.
მანანა გვარამია, ზუგდიდელი:
- ეს არის უდიდეს სიწმინდესთან მიახლების დღე. ბედნიერები ვართ, რომ წელიწადში ერთხელ შეგვიძლია, მოვეახლოთ და ვთხოვოთ, მშვიდობა ჩვენი ქვეყნისთვის, კეთილდღეობა - ჩვენი ოჯახებისთვის...
- ადამიანები ლოცულობენ, სიწმინდეებს მიეახლებიან, შესთხოვენ, მაგრამ ხანდახან მაინც ეჭვი შეეპარებათ ხოლმე მის ძალაში. თქვენ რით გრძნობთ უფლის სიახლოვეს ან სიტყვით თუ შეგიძლიათ, ახსნათ, დღეს რა განცდით მიდიხართ სამოსელთან, რომელსაც ლოცვისას იცვამდა დედა ღვთისმშობელი?
- ასეთ დღეს არ შემიძლია შინ დავრჩე, მინდა, უფალთან ახლოს ვიყო. დავესწარი წირვას ვლაქერნის ღვთისმშობლის ხატის სახელობის ეკლესიაში, ახლა კი აქაც მოვედი, დედაღვთისას სამოსელთან მისაახლებლად. რამდენად ღრმაა ჩემი რწმენა, თავად ვერ შევაფასებ... რა თქმა უნდა, ხანდახან ადამიანს ეჭვიც შეეპარება ხოლმე, მაგრამ მთავარია, მადლობელი ვარ უფლის, დღეს აქ რომ მომიყვანა... განაგრძეთ კითხვა gza.ambebi.ge-ზე