დი­ლით მაღ­ვი­ძა­რა მაღ­ვი­ძებს. სამ­სა­ხუ­რი­დან ბერ­შუ­ეთ­ში მგზავ­ნი­ან. ამ სოფ­ლის სა­ხელ­წო­დე­ბა პირ­ვე­ლად ტე­ლე­ვი­ზი­ით გა­ვი­გე, მა­შინ, რო­დე­საც ოკუ­პან­ტებ­მა სა­ზღვა­რი კი­დევ ერთხელ გად­მოს­წი­ეს, ამ­ჟა­მად ცეტ­რა­ლურ მა­გის­ტრალ­თან ძა­ლი­ან ახ­ლოს, სულ რა­ღაც 450 მეტრში. თა­ნაც, აღ­მო­სავ­ლეთ და და­სავ­ლეთ სა­ქარ­თვე­ლოს და­მა­კავ­ში­რე­ბელ ცენ­ტრა­ლურ გზას­თან და არა სად­მე ისეთ სო­ფელ­თან, აქამ­დეც რომ ბევ­რჯერ გაგ­ვი­გია, ისევ სა­ინ­ფორ­მა­ცი­ო­ე­ბი­დან, მერე შევ­წუ­ხე­ბულ­ვართ, შევშმუშ­ნულ­ვართ, გვი­წუ­წუ­ნია და მა­შინ­ვე დაგვვი­წყე­ბია პრობ­ლე­მაც და სოფ­ლის სა­ხე­ლე­ბიც, რო­გორც კი სა­ინ­ფორ­მა­ცი­ო­ე­ბი­დან გამ­ქრა­ლა მათი ხსე­ნე­ბა.

სამ­სა­ხურ­ში მოს­ვლი­სას, რო­გორც წესი ინ­ტერ­ნეტ­ში შევ­დი­ვარ და სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებს ვა­მოწ­მებ. "ფე­ის­ბუ­ქის" "რე­მა­ინ­დერ­მა" შე­მახ­სე­ნა, რომ დღეს 2017 წლის 14 ივ­ლი­სია და მცო­ცა­ვი ოკუ­პა­ცი­ის წი­ნა­აღ­მდეგ და­გეგ­მილ აქ­ცი­ა­ზე ვა­პი­რებ წას­ვლას. ჩემს მსგავ­სად, აქ­ცი­ა­ზე წა­მოს­ვლას აპი­რებს 958 ფე­ის­ბუქ­მომ­ხმა­რე­ბე­ლი, და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლია 2 800. სა­ინ­ტე­რე­სოა რამ­დე­ნი ვიქ­ნე­ბით სი­ნამ­დვი­ლე­ში.

ცოტა ხან­ში მხვდე­ბა სხვა აქ­ცი­ის ანონ­სი. გა­მახ­სენ­და, რომ დღეს "ქარ­თველ­თა მარ­შის" აქ­ცი­ა­ცაა. მო­ნა­წი­ლე­ე­ბი ითხო­ვენ სა­ი­მიგ­რა­ციო პო­ლი­ტი­კის გამ­კაც­რე­ბას, ქვეყ­ნი­დან არა­ლე­გა­ლე­ბის გა­ძე­ვე­ბას, ბი­ნად­რო­ბის უფ­ლე­ბის გა­ცე­მა­ზე და მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბის მი­ნი­ჭე­ბა­ზე კონ­ტრო­ლის გამ­კაც­რე­ბას და ა.შ. ამ აქ­ცი­ა­ზე დას­წრე­ბი­თაც ზუს­ტად იმ­დე­ნი­ვეა და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი, რამ­დე­ნიც მცო­ცა­ვი ოკუ­პა­ცი­ის წი­ნა­აღ­მდეგ და­ა­ნონ­სე­ბუ­ლი აქ­ცი­ით.

სამ­სა­ხუ­რი­დან ოთხნი გა­ვე­დით ბერ­შუ­ეთ­ში და­გეგ­მილ აქ­ცი­ა­ზე: მე, კი­დევ ერთი ჟურ­ნა­ლის­ტი, ფო­ტოგ­რა­ფი და მძღო­ლი.

რად­გან ჩემი რე­პორ­ტა­ჟი ეხე­ბა უშუ­ა­ლოდ გზას, რო­მელ­საც სამ­სა­ხუ­რი­დან ოკუ­პა­ცი­ის ხა­ზამ­დე გა­ვივ­ლით, ვეც­დე­ბი დე­ტა­ლუ­რად აღვწე­რო ყვე­ლა­ფე­რი, რაც ამ გზა­ზე შეგ­ვხვდე­ბა. სწო­რედ ამი­ტომ ისევ უნდა შე­ვე­ხო უკვე ნახ­სე­ნე­ბი ორი აქ­ცი­ის ერ­თდრო­უ­ლად და­ა­ნონ­სე­ბას, მათ მიზ­ნებს და რე­ა­ლურ შე­დე­გებს. უნდა შე­ვე­ხო, იმი­ტომ, რომ გზა­ში სწო­რედ ამა­ზე ვსა­უბ­რობთ და სა­ვა­რა­უ­დოდ, მთე­ლი გზა ამა­ზე ვი­სა­უბ­რებთ. ერ­თხმად ვთან­ხმდე­ბით, რომ დამ­ნა­შა­ვე აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა და­ი­სა­ჯოს, რო­მე­ლი ეროვ­ნე­ბი­საც არ უნდა იყო, სხვა და­ნარ­ჩენ­ზე კონ­სე­სუ­სის მიღ­წე­ვა ჭირს, ისე­ვე რო­გორც მთელს სა­ქარ­თვე­ლო­ში ამ ორი თე­მის ირ­გვლივ.

ცნო­ბი­სათ­ვის, 2016 წელს ემიგ­რან­ტე­ბის რა­ო­დე­ნო­ბამ 98,3 ათა­სი ადა­მი­ა­ნი შე­ად­გი­ნა, რაც 2015 წლის მაჩ­ვე­ნე­ბელ­ზე 2,4 პრო­ცენ­ტით მე­ტია. ციფ­რე­ბის მი­ხედ­ვით, სა­ქარ­თვე­ლო ეჭ­ვმი­ტა­ნი­ლი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის "წყა­ლო­ბით" მერ­ვე ად­გილ­ზეა იმ ქვეყ­ნებს შო­რის, რომ­ლე­ბიც გერ­მა­ნი­ის პო­ლი­ცი­ის ყუ­რა­დღე­ბის ცენ­ტრში მოხ­ვდნენ, მაგ­რამ ქარ­თვე­ლე­ბი, ჩა­დე­ნი­ლი და­ნა­შა­უ­ლის (ქო­ნე­ბის მო­პარ­ვა, ბი­ნე­ბის ძარ­ცვა) რა­ო­დე­ნო­ბის მი­ხედ­ვით (3838), მე­სა­მე ად­გილ­ზე არი­ან - კო­სო­ვო­ე­ლე­ბი­სა და მა­რო­კო­ე­ლე­ბის შემ­დეგ.

ამ მო­ნა­ცე­მე­ბის გაც­ნო­ბი­სა თუ შეხ­სნე­ბის შემ­დეგ ცოტა შერ­ბილ­და მო­წი­ნა­აღ­მდე­გე­ე­ბის და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა სა­ქარ­თვე­ლო­ში მცხოვ­რე­ბი უცხო­ე­ლე­ბის მი­მართ. ასე თუ ისე, ყვე­ლამ კარ­გად ვი­ცით, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს ეკო­ნო­მი­კა დიდ­წი­ლად სწო­რედ ემიგ­რან­ტე­ბის მიერ გად­მო­რი­ცხულ თან­ხებ­ზე დგას და არ არ­სე­ბობს ოჯა­ხი, რომ­ლის ერთი წევ­რი მა­ინც ემიგ­რა­ცი­ა­ში არ არის.

თავ­და­პირ­ვე­ლად, გორ­ში, მე­რი­ას­თან გავ­ჩერ­დით, სა­დაც ჩემი კო­ლე­გა პირ­და­პირ ეთერ­ში ჩა­ერ­თო რეს­პო­დენ­ტთან ერ­თად. რეს­პო­დენ­ტი, გი­ორ­გი ახალ­კა­ცია, ჟურ­ნა­ლის­ტი, რო­მე­ლიც დიდი ხა­ნია ოკუ­პა­ცი­ის თე­მა­ზე მუ­შა­ობს. პი­რად სა­უ­ბარ­ში მე­უბ­ნე­ბა, რომ ჯერ კი­დევ 2014 წელს გა­ა­კე­თა სი­უ­ჟე­ტი, სა­დაც ამ­ბობ­და, რომ ეს ად­გი­ლე­ბი, რომ­ლებ­ზეც დღეს გაგ­ვიჩ­ნდა პრო­ტეს­ტი, უკვე "ით­ვლე­ბო­და" ოკუ­პი­რე­ბულ ტე­რი­ტო­რი­ად და ახლა მხო­ლოდ ბა­ნე­რე­ბის და­მონ­ტა­ჟე­ბა და მავ­თულხლარ­თე­ბის გაბ­მა მოხ­და.

გი­ორ­გის აზ­რით, ჩვენ ერთჯე­რა­დად კი არ უნდა გვახ­სენ­დე­ბო­დეს ეს თემა, არა­მედ რე­გუ­ლა­რუ­ლად უნდა ჩავ­დი­ო­დეთ ად­გილ­ზე, გვქონ­დეს კო­მუ­ნი­კა­ცია იქ მცხოვ­რებ ადა­მი­ა­ნებ­თან, ჩვე­ნი მოქ­მე­დე­ბა პერ­მა­ნენ­ტუ­ლი ხა­სი­ა­თის უნდა იყოს და ამით და­ვა­ნა­ხოთ რე­ა­ლუ­რი მხარ­ში დგო­მა სა­ზღვარ­თან ახ­ლოს მყოფ ქარ­თვე­ლებს, რო­მელ­თა ყო­ფაც გან­სა­კუთ­რე­ბით გა­უ­საძ­ლი­სი სწო­რედ ამ ერთჯე­რა­დი აქ­ცი­ე­ბის შემ­დეგ ხდე­ბა - გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბუ­ლი ოკუ­პან­ტე­ბი, კი­დევ უფრო აგ­რე­სი­უ­ლე­ბი ხდე­ბი­ან და სწო­რედ ამ პე­რი­ოდ­ში ხშირ­დე­ბა ადა­მი­ან­თა მო­ტა­ცე­ბის ფაქ­ტე­ბიც.

გი­ორ­გის თქმით, მას ოსებ­მა ჯერ კი­დევ 2014 წელს აჩ­ვე­ნეს საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის დრო­ინ­დე­ლი რუკა, რომ­ლის მი­ხედ­ვი­თაც სწო­რედ ის ად­გი­ლე­ბია მო­ნიშ­ნუ­ლი სე­პა­რა­ტის­ტულ ტე­რი­ტო­რი­ე­ბად, რაც ახ­ლაა, ასე რომ ეს სტრა­ტე­გია და გეგ­მა ბევრ ათე­ულ წელს ით­ვლის და მას­ზე მუ­შა­ო­ბა დიდი ხა­ნია და­ი­წყო...

14:30 სა­ა­თია. სო­ფელ ყა­რა­ფა­ლას­თან ამე­რი­კის ელჩს, იან კელს ვე­ლო­დე­ბით. პრეს­სამ­სა­ხურ­მა ჟურ­ნა­ლის­ტებს გან­გვი­მარ­ტა, რომ ელჩი არ უერ­თდე­ბა საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცი­ას, უბ­რა­ლოდ სურს კარ­გად გა­ერ­კვეს გან­ვი­თა­რე­ბულ მოვ­ლე­ნებ­ში და ად­გილ­ზე მო­ი­ნა­ხუ­ლოს ბა­ნე­რე­ბი. ცოტა ხან­ში ელ­ჩის მან­ქა­ნაც მო­ვი­და, რე­გის­ტრა­ცია გა­ვი­ა­რეთ სა­მარ­თალ­დამ­ცვე­ლე­ბის მიერ სა­ხელ­და­ხე­ლოდ მო­წყო­ბილ ბა­რი­ერ­ზე და იან კელს უკან გავ­ყე­ვით.

ჩვე­ნი მან­ქა­ნა ყვე­ლა­ზე გვი­ან და­იძ­რა ჩარ­თვის ად­გი­ლი­სა­კენ, ამი­ტომ სწრა­ფად გა­და­ვე­დით მან­ქა­ნი­დან და ელ­ჩის გარ­შე­მო უკვე მო­ბი­ლი­ზე­ბულ ოპე­რა­ტო­რებ­სა და ჟურ­ნა­ლის­ტებს შე­ვუ­ერ­თდით. იმის ში­შით, რომ რა­ი­მე არ გა­მომ­რჩე­ნო­და, გარ­შე­მო არც მი­მი­ხე­დავს. მხო­ლოდ ელ­ჩის წას­ვლის შემ­დგომ და­ვათ­ვა­ლი­ე­რე გა­რე­მო, ვი­ყუ­რე­ბო­დი შორს (რამ­დე­ნა­დაც ამას შე­იძ­ლე­ბა ეწო­დოს "შორს"), მთე­ბის­კენ, იმის­თვის რომ აქ ჩა­მოს­ვლის მი­ზე­ზი, ბა­ნე­რი და­მე­ნა­ხა, ერთ-ერ­თმა სა­მარ­თალ­დამ­ცველ­მა, რო­მე­ლიც მიხ­ვდა რა­საც ვე­ძებ­დი, მო­მაბ­რუ­ნა და სულ ახ­ლოს, რამ­დე­ნი­მე მეტრში მდგა­რი ბა­ნე­რი და­მა­ნა­ხა.

ვი­ცო­დი, რომ ოკუ­პა­ცი­ას სა­შინ­ლად სა­ში­ში სახე აქვს უკვე მი­ღე­ბუ­ლი და იმა­ზე ახ­ლო­საა ვიდ­რე ჩვენ გვგო­ნია, მაგ­რამ და­მი­ჯე­რეთ, ად­გილ­ზე ეს შეგ­რძნე­ბა ნამ­დვილ კოშ­მარს ჰგავს. და­უ­ჯე­რე­ბელს ხდის ყვე­ლა­ფერს და გგო­ნია, რომ ყო­ვე­ლი­ვე უბ­რა­ლოდ ცუდი სიზ­მა­რია. რომ 21-ე სა­უ­კუ­ნე­ში შე­უძ­ლე­ბე­ლია მსგავ­სი რამ მოხ­დეს. ვე­რაფ­რით ვხვდე­ბი, რა­ტომ არ დავ­სხე­დით იქვე, მი­წა­ზე და რა­ტომ არ ვბღა­ო­დით მთელს ხმა­ზე. და­სავ­ლეთ სა­ქარ­თვე­ლოს­კენ მი­მა­ვალს, ალ­ბათ აუ­ცი­ლებ­ლად გა­გიჩ­ნდე­ბათ იგი­ვე შეგ­რძნე­ბა, თუკი და­ი­ჯე­რებთ, რომ ეს სი­მარ­თლეა და თქვენ­გან რამ­დე­ნი­მე მეტრში ე.წ. სამ­ხრეთ ოსე­თის ტე­რი­ტო­რი­აა.

მი­უ­ხე­დე­ვად იმი­სა, რომ ამე­რი­კის შე­ერ­თე­ბუ­ლი შტა­ტე­ბის ელჩმა ოპ­ტი­მიზ­მი­სა­კენ მოგ­ვი­წო­და, ჩვე­ნი გან­წყო­ბა ოდ­ნა­ვა­დაც არ ემ­თხვე­ო­და მის რჩე­ვას.

გა­დავ­წყვი­ტეთ გორ­ში დავ­ლო­დე­ბო­დით აქ­ცი­ის და­წყე­ბას, რო­მე­ლიც სა­ღა­მოს 8 სა­ათ­ზე იყო და­გეგ­მი­ლი სო­ფელ ბერ­შუ­ეთ­თან. ყა­რა­ფა­ლა­დან გო­რამ­დე მან­ქა­ნა­ში ხმა არა­ვის ამო­უ­ღია. გან­წყო­ბა გვქონ­და ძა­ლი­ან მძი­მე და უი­მე­დო. გზი­დან აქ­ცი­ის ერთ-ერთ ორ­გა­ნი­ზა­ტორს, დიპ­ლო­მატ თა­თია დო­ლი­ძეს და­ვუ­რე­კეთ და ვკი­თხეთ, და­ახ­ლო­ე­ბით რამ­დე­ნი ადა­მი­ა­ნი აპი­რებ­და მოს­ვლას აქ­ცი­ა­ზე, თა­თი­ას პა­სუ­ხი მა­ინ­ცდა­მა­ინც და­მა­ი­მე­დე­ბე­ლი არ იყო, რო­გორც მან გვი­თხრა, 20 ადა­მი­ა­ნი მხო­ლოდ ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რე­ბი­დან იქ­ნე­ბო­და, მაგ­რამ წა­მომ­სვლელ­თა რა­ო­დე­ნო­ბა სა­ვა­რა­უ­დოდ იმის 80%, რაც ფე­ის­ბუქ­ზე იყო მი­თი­თე­ბუ­ლი. თა­თი­ას თქმით, აქ­ცია იყო აუ­ცი­ლე­ბე­ლი, სწო­რედ "ქარ­თველ­თა მარ­შის" პა­რა­ლე­ლუ­რად, რათა დაგ­ვე­ნა­ხა რა არის ნამ­დვი­ლი საფრ­თხე და რე­ა­ლუ­რად რა უფრო სა­ში­შია ქვეყ­ნი­სათ­ვის. ასე­ვე მოხ­და დი­ლას და­გეგ­მილ აქ­ცი­ა­ზეც, მო­სა­ლოდ­ნელ­ზე გა­ცი­ლე­ბით ნაკ­ლე­ბი რა­ო­დე­ნო­ბის ადა­მი­ან­მა გა­და­წყვი­ტა და­ეც­ვა სა­კუ­თა­რი ქვეყ­ნის სა­ზღვრე­ბი.

სა­ღა­მოს რვა სა­ა­თი ახ­ლოვ­დე­ბო­და, გა­დავ­წყვი­ტეთ გო­რი­დან სო­ფელ ბერ­შუ­ეთ­ში წავ­სუ­ლი­ყა­ვით და უკვე სტუ­დენ­ტე­ბის მიერ და­გეგ­მილ აქ­ცი­ას შე­ვერ­თე­ბო­დით. ბერ­შუ­ე­თის მიგ­ნე­ბა ად­ვი­ლი საქ­მე არ გე­გო­ნოთ. სოფ­ლის მკვიდრს გა­ვე­სა­უბ­რეთ. ზაქ­რო კვი­ძი­ნა­ძის გაბ­რა­ზე­ბა გა­მო­ეწ­ვია იმას, რომ ერთ-ერთ სა­ინ­ფორ­მა­ციო გა­და­ცე­მა­ში გა­სულ სი­უ­ჟეტ­ში, რო­მე­ლიც დი­ლის აქ­ცი­ას ეძღვნე­ბო­და, ისა­უბ­რა ადა­მი­ან­მა, რო­მელ­მაც თავი ამა­ვე სოფ­ლის მკვიდ­რად გა­ა­სა­ღა, მაგ­რამ სი­ნამ­დვი­ლე­ში მას ბერ­შუ­ე­თე­ლე­ბი ვერ ცნო­ბენ. ზაქ­როს სა­სა­ცი­ლოდ არ ყოფ­ნი­და ჩვე­ნი კი­თხვე­ბი და გვპა­სუ­ხობ­და, რომ ჩვენ უბ­რა­ლოდ ქუ­ლე­ბის და­წე­რა გვინ­და, ზოგს სამ­სა­ხურ­ში, ზოგს ხალ­ხის თვალ­ში და ამი­სათ­ვის ჩა­მოვ­დი­ვართ დრო­დად­რო სა­ზღვარ­თან, წი­ნა­აღ­მდეგ შემ­თხვე­ვა­ში, ვი­ღაც გა­ურ­კვე­ველ ადა­მი­ა­ნებს კი არ ჩავ­წერ­დით, არა­მედ სო­ფელ­ში მი­ვი­დო­დით და სოფ­ლის მო­სახ­ლე­ო­ბი­სა­გან გა­ვი­გებ­დით, რა უჭირთ და რა ულ­ხინთ.

ზაქ­რო კვი­ძი­ნა­ძის თქმით, თუ კარ­გად არ იცი ამ სოფ­ლის გზა, ძნე­ლია მო­აგ­ნო, რად­გან არც ას­ფალ­ტია და­გე­ბუ­ლი და არც რა­ი­მე მა­ნიშ­ნე­ბე­ლია, რომ ადა­მი­ან­მა გზა გა­იგ­ნოს. სა­ნამ ინ­ტერ­ვი­უს ჩა­წე­რას და­ვი­წყებ­დით, ზაქ­რომ თა­ვად გვთხო­ვა ბა­ნერ­თან დავ­დგე­ბიო, ბა­ნერ­ზე თა­ნა­სოფ­ლე­ლებს თა­ვად და­უ­წე­რი­ათ "ბერ­შუ­ე­თი". ყვე­ლა­ზე მძი­მე ჩვენ­თვის იმის მოს­მე­ნა იყო, რომ აქ­ცი­ე­ბის შემ­დეგ ოკუ­პან­ტე­ბი გან­სა­კუთ­რე­ბით აგ­რე­სი­უ­ლე­ბი ხდე­ბი­ან და თუ წლის სხვა დროს გარ­კვე­ულ პე­რი­ოდ­ში ერთ ადა­მი­ანს იტა­ცე­ბენ, ეს რი­ცხვი აქ­ცი­ე­ბის შემ­დეგ ხუ­თამ­დეც კი იზ­რდე­ბა. არ ვი­ცო­დით რა გვე­პა­სუ­ხა მის საყ­ვე­დუ­რებ­ზე...

მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ზაქ­რომ დაწ­ვრი­ლე­ბით აგ­ვიხ­სნა საით უნდა წავ­სუ­ლი­ყა­ვით, რომ ახალ­გაზ­რდე­ბის აქ­ცი­ას შე­ვერ­თე­ბო­დით, გზა მა­ინც აგ­ვებ­ნა. რად­გან, ე.წ. სამ­ხრეთ ოსე­თის სა­ზღვარ­თან მყოფ ოკუ­პი­რე­ბულ სო­ფელს ვე­ძებ­დით და და­ვი­კარ­გეთ, იძუ­ლე­ბუ­ლი გავ­ხდით ყო­ველ 50 მეტრში გავ­ჩე­რე­ბუ­ლი­ყა­ვით და შემ­ხვედ­რი­სათ­ვის გზა გვე­კი­თხა. "გზა" ცხა­დია არა­პი­და­პი­რი მნიშ­ნე­ლო­ბით, რად­გან იმა­ზე, რა­ზეც ჩვე­ნი მან­ქა­ნა გა­ჭირ­ვე­ბით და­დი­ო­და, ძნე­ლია უწო­დო გზა, ისიც 21-ე სა­უ­კუ­ნე­ში და ისიც ისეთ ად­გი­ლას, სა­დაც შენს მტერს ესა­ზღვრე­ბი და გსურს და­უმ­ტკი­ცო, რომ შენ­გან გა­რიყ­ვა ცუდი აზრი იყო, რომ შენ ძლი­ე­რი და მო­სახ­ლე­ო­ბა­ზე მზრუნ­ვე­ლი ქვე­ყა­ნა ხარ. ერთ ად­გი­ლას იძუ­ლე­ბუ­ლი გავ­ხდით მან­ქა­ნი­დან გად­მოვ­სუ­ლი­ყა­ვით და მძღო­ლი მარ­ტო გაგ­ვეშ­ვა გზის სა­ძებ­ნე­ლად, რად­გან დიდი იყო შან­სი, სად­მე ჩავ­რჩე­ნი­ლი­ყა­ვით და ორ­მო­დან ვე­ღარ ამოგ­ვეყ­ვა­ნა მან­ქა­ნა.

რამ­დე­ნი­მე ასე­უ­ლი მეტ­რი ფე­ხით ვი­ა­რეთ გა­უ­და­ბუ­რე­ბულ ყა­ნებ­ში, რო­მელ­თაც ეტყო­ბო­და, რომ ცოტა ხნის წინ მო­უხ­ნავთ, და­უ­თე­სავთ და შემ­დეგ უპატ­რო­ნოდ და­უგ­დი­ათ, ცხა­დია ეს იმა­ზე მე­ტყვე­ლებ­და, რომ ტე­რი­ტო­რია მო­სახ­ლე­ო­ბას ში­ში­სა­გან მი­ე­ტო­ვე­ბი­ნა. ცხა­დია ჩვენც გაგ­ვიჩ­ნდა შიში, მთელს სხე­ულ­ზე ვგრძნობ­დით ვი­ღა­ცის მზე­რას, არ ვი­ცო­დით სად "მთავ­რდე­ბო­და" სა­ქარ­თვე­ლო და სად იწყე­ბო­და ე.წ. სამ­ხრეთ ოსე­თი. ში­შის გა­სა­ფან­ტად, ვმსჯე­ლობ­დით იმა­ზე, თუ რამ­დენს მო­ი­თხოვ­დნენ სამი ადა­მი­ა­ნის და­პა­ტიმ­რე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში. გზად ფო­ტოგ­რაფ­მა ფო­ტო­ა­პა­რა­ტის დე­ტა­ლი და­კარ­გა, რამ­დე­ნი­მე წა­მით გა­დავ­წყვი­ტეთ უკან დავ­ბრუ­ნე­ბუ­ლი­ყა­ვით და მოგ­ვე­ძებ­ნა, ბო­ლოს ისევ მან გა­დაგ­ვა­ფიქ­რე­ბი­ნა და გვი­თხრა, რომ არ ღირ­და ამის­თვის გა­რის­კვა. რამ­დე­ნი­მე წა­მით ჩუ­მად ვი­ყა­ვით, არ ვიცი ისი­ნი რაზე ფიქ­რობ­დნენ, მაგ­რამ მე მა­ინც არ მჯე­რო­და ის რაც ჩემს გარ­შე­მო ხდე­ბო­და, არ მჯე­რო­და ისე, რო­გორც ახ­ლო­ბე­ლი ადა­მი­ა­ნის გარ­დაც­ვა­ლე­ბას ვერ იჯე­რებ თვე­ე­ბის მან­ძილ­ზე, მა­ნამ, სა­ნამ არ შე­ე­გუ­ე­ბი. რო­გორც იქნა ჩვე­ნი მან­ქა­ნა გა­მოჩ­ნდა, აგ­ვიყ­ვა­ნა და ცოტა ხან­ში ჩვენს უკან გა­მო­ჩე­ნილ "პი­კა­პის" ტი­პის ავ­ტო­მან­ქა­ნებს ავე­დევ­ნეთ. ცხა­დია ისი­ნიც იქ მი­დი­ოდ­ნენ, სა­დაც ჩვენ. აქ­ცი­ის მო­ნა­წი­ლე­ებ­მა და­აგ­ვი­ა­ნეს, რად­გან მა­თაც გა­უ­ჭირ­დათ გზის გაკ­ვლე­ვა.

აქ­ცი­ა­ზე იყო ძა­ლი­ან ცოტა ხალ­ხი. რო­გორ გი­თხრათ, ჩვე­ნი­ვე უსაფრ­თხო­ე­ბი­სათ­ვის მო­ბი­ლი­ზე­ბუ­ლი სამ­ხედ­რო პო­ლი­ცია გა­ცი­ლე­ბით მეტი იყო ჩვენ­ზე. ეს იყოს სირ­ცხვი­ლი. მთე­ლი ერის სირ­ცხვი­ლი. ერის, რო­მელ­საც სურს, ყვე­ლა­ფე­რი რო­მე­ლი­მე წმინ­დან­მა, გმირ­მა და მი­სი­ო­ნერ­მა მო­უგ­ვა­როს, თა­ვად კი ხე­ლის გან­ძრე­ვა ეზა­რე­ბა.

ეს ყვე­ლა­ფე­რი ხდე­ბო­და 14 ივ­ლისს. სწო­რედ ამ დღეს, 156 წლის წინ, ჩარ­გალ­ში და­ი­ბა­და ლუკა რა­ზი­კაშ­ვი­ლი, შემ­დგომ­ში სა­ყო­ველ­თა­ოდ ცნო­ბი­ლი ვაჟა-ფშა­ვე­ლა, რო­მელ­მაც უამ­რავ სა­კულ­ტო ლექსს, პო­ე­მა­სა და მო­თხრო­ბას­თან ერ­თად გვა­ჩუ­ქა "სტუ­მარ­მას­პინ­ძე­ლი"....

მაგ­და მა­რი­დაშ­ვი­ლი

AMBEBI.GE