სექსი და უსექსობა სსრკ-ში - ვინ იყო ქალი, რომელიც საბჭოთა სექსუალურ რევოლუციას ედგა სათავეში
"ჩვენთან სექსი არ არის" - ეს ლეგენდარული ფრაზა 1986 წელს "ლენინგრადი-ბოსტონის" ტელეხიდის დროს გაისმა. სატელევიზიო შოუში, რომელშიც მხოლოდ ქალბატონები მონაწილეობდნენ, ყოფით საკითხებთან ერთად საუბარი სექსსაც შეეხო. ერთ-ერთი ამერიკელის კითხვაზე, საბჭოთა ქალბატონი წამოდგა და ხმამაღლა განაცხადა - "ჩვენთან სექსი არ არის!". ბოსტონის და ლენინგრადის სტუდიებში სიცილმა და ოვაციებმა იფეთქა. უხერხულ მდგომარეობაში ჩავარდნილმა ვითარების გამოსწორება სცადა - "ჩვენთან ტელე-ეთერში არ არის სექსი".
მართლაც სსრკ-ში სექსი "პრატიკულად არ იყო". ფილმებში ეროტიკული სცენები მინიმუმამდე იყო დაყვანილი ("პერესტროიკის" ეპოქის გარდა). სექსი სსრკ-ში ტაბუდადებულ თემებს მიეკუთვნებოდა და მასზე ღიად არ საუბრობდნენ. თუმცა კომუნისტური ეპოქის გარიჟრაჟზე, ახლად შექმნილ სსრკ-ში სექსისადმი სრულიად საპირისპირო დამოკიდებულება ჰქონდათ. 1917 წლის ცნობილ სამხედრო რევოლუციასთან ერთად, სსრკ-ში კიდევ ერთი - სექსუალური რევოლუცია ბობოქრობდა. ერთს ლენინი ხელმძღვანელობდა, მეორეს - ალექსანდრა კოლონტაი.
საბჭოთა და მსოფლიო ისტორიაში ამ ქალს განსაკუთრებული ადგილი უჭირავს. ის მსოფლიოში პირველი ქალი-მინისტრი და პირველი ქალი-ელჩი გახლდათ.
16 წლის ასაკში ეს ქალბატონი (ქალიშვილობის გვარი დემონტოვიჩი) თაყვანისმცემლების რიცხვს არ უჩიოდა. მისი სილამაზე და ტემპერამენტი მამაკაცებს მაგნიტივით იზიდავდა. ხელის მთხოვნელთა რიცხვში იმპერატორ ალექსანდრე III პირადი ადიუტანტიც - 40 წლის გენერალი ტუტომილინი იყო. ალექსანდრამ მის შემოთავაზებას უარით უპასუხა და ცოლად საკუთარ ბიძაშვილს ვლადიმერ კოლონტაის გაყვა.
გათხოვების შემდეგ, პირადი ცხოვრების გამრავალფეროვნებისთვის, ალექსანდრამ მათთანვე სახლში მცხოვრებ ქმრის მეგობართან რომანი გააბა. 1898 წელს კოლონტაიმ ქმარი და საყვარელი მიატოვა და ევროპას მიაშურა. მისი ახალი გატაცება - რევოლუცია გახდა. სამშობლოში ის 1917 წლის რევოლუციის შემდეგ დაბრუნდა.
დაბრუნებისთანავე კოლონტაი აქტიურ საქმიანობაში ჩაერთო. სანამ ლენინი პოლიტიკურ-ეკონომიურ საკითხებს აგვარებდა, ალექსანდრას შემოქმედებითი წვა სხვა ფრონტზე ჰქონდა გაჩაღებული. მისი აზრით, საზოგადოების ინტიმური ცხოვრება და მისი განვითარება ისეთივე მნიშვნელოვანი იყო, როგორც სოციალური ყოფა. თავისი მოსაზრებები მან სტატიების სახით გამოაქვეყნა - "ახალი მორალი და მუშათა კლასი", "გზა ფრთოსან ეროსს!", "მშრომელ ფუტკართა სიყვარული". კოლონტაი "ახალი ქალის" კონცეფციას ქმნიდა. მისი შეხედულებით, ახალი დროების ქალს არ უნდა დაემალა საკუთარი სექსუალურობა, უფლება ჰქონდა დაემყარებინა სქესობრივი კავშირები საკუთარი სურვილისამებრ, უნდა ყოფილიყო დამოუკიდებელი და არ აჰყოლოდა გრძნობებს. მასვე ეკუთვნის "წყლიანი ჭიქის თეორიაც" - სიყვარულის უგულებელყოფის პირობებში, კომკავშირელ ქალსა და კაცს შორის სექსუალური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება ისეთივე მარტივი საქმე უნდა ყოფილიყო, როგორც წყლით სავსე ჭიქის დალევა.
სექსუალური რევოლუცია სსრკ-ში ძალებს სწრაფად იკრეფდა. შექმნილი იყო "თავისუფალი სიყვარულის ბიურო". მსუბუქი ყოფაქცევის ქალბატონები ამ დაწესებულებაში აღრიცხვაზე უნდა დამდგარიყვნენ. მამაკაცებს კი პროლეტარიული სექსის მისაღებად - მიმართვა დაეწერათ. ამ ქაღალდის საფუძელზე მამაკაცს მკაცრად განსაზღვრული დროით ქალს გამოუყოფდნენ.
პიკანტური გართობები ყველა დროში იყო პოპულარული. თუმცა სსრკ-მა რომის იმპერიასაც აჯობა და და საფრანგეთის მონარქიასაც. 10-12 კაციანი პროლეტარიული ოჯახები ჩვეული მოვლენა გახდა. ასეთ კომუნებს საკუთარი წესები ჰქონდათ. ინტიმურ წყვილებად დაყოფა იკრძალებოდა. დაორსულება არ იყო მისასალმებელი. ბავშვის დაბადება ახალგაზრდებისთვის ნათელი მომავლის მშენებლობაში ხელისშემშლელ ფაქტორად განიხილებოდა. მალევე პროლეტარიული სქესობრივი რეფორმა მოზარდებსაც შეეხო. საკუთარ დღიურში კოლონტაი წერდა - "სქესობრივი ურთიერთობის ასეთი მრავალფეროვნება ისტორიას არ ახსოვს. ჩვენ არ უნდა გვრცხვენოდეს ჩვენი სურვილების".
1924 წელს მთავრობას მოთმინების ფიალა აევსო. კოლონტაის სქესობრივი შეხედულებების კრიტიკა ლენინმაც დაიწყო. ახალი საზოგადოების მშენებლებს ენერგია სექსუალურ გართობებზე ფუჭად არ უნდა დაეხარჯათ. იმავე წელს ფსიქოლოგმა არონ ზალკინდიმ "რევოლუციური პროლეტარიატის 12 სქესობრივი მცნება" გამოაქვეყნა. დოკუმენტს მუშათა კლასის სექსუალური თავისუფლების ტალღა უნდა დაემშვიდებინა.
სექსუალური რევოლუციის ლიდერი ალექსანდრა კოლონტაი საქმეს ჩამოაშორეს და ნორვეგიაში ელჩად გაუშვეს. ორიოდე წლის შემდეგ აიკრძალა ეროტიკული შინაარსის ფოტოების გადაღება-გავრცელება, ეროტიკული ჟანრის ფერწერა. პორნოგრაფიის გამავრცელებლებს მკაცრად სჯიდნენ.
მოგვიანებით, 1934 წელს საბჭოთა ხელისუფლებამ ჰომოსექსუალიზმი, რომელიც კოლონტაის სექსუალური რევოლუციის ერთ-ერთი ნაწილი იყო, სისხლის სამართლით დასჯადი გახადა. თანდათანობით სსრკ-ში მკაცრი იდეოლოგია დამკვიდრდა, რომელსაც ცნობილი ფრაზა - "ჩვენთან სექსი არ არის" სრულებით ასახავდა.
მოამზადა ნუკრი მგელაძემ
AMBEBI.GE