30
მაისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
"გზის" #7-ში დაიბეჭდა ემიგრანტი გოგონას წერილი, სათაურით: "ტირანმა დედამ მეძავად მაქცია", რომელსაც უამრავი გამოხმაურება მოჰყვა. წერილის ავტორს ბევრი ადანაშაულებს იმაში, რომ მას სურს, საკუთარი ავხორცობა მშობლებს გადააბრალოს. გთავაზობთ რამდენიმე მკითხველის მესიჯს, რომლებიც რჩევა-დარიგებას არ იშურებენ საქართველოდან შორს მყოფი ახალგაზრდა დედისთვის.
წერილების სტილი დაცულია:
სალომე, 32 წლის:
"და რა უნდოდა ამ გოგოს, რომ ეთქვა? მისი თავგადასავალი გულს ვერავის აუჩუყებს. თუმცა, რაც მართალია, მართალია: საქართველოში ჯერ კიდევ ვაჟების კულტია. განსაკუთრებით დედები ცდილობენ, ვაჟებს არაფერი მოაკლონ და ნარჩენებს ქალიშვილებს უყრიან. მეც ასეთ "ტრადიციულ" ოჯახში ვიზრდებოდი, გულით ბოღმასაც ვატარებდი, მაგრამ ამის გამო სულით არ დავცემულვარ და საკუთარი თავისთვის არაფერი დამიშავებია. ადამიანმა სწორად უნდა იცხოვროს, უპირველეს ყოვლისა, თავისი თავისთვის!"
ლალი, სოხუმიდან:
"დედა არ მეზიზღება, მაგრამ ვიცი, მას აუცილებლად დასჯის უფალი. ყველა ჩემი უბედურების სათავე ის არის!" _ შენ გგონია, ეს სიტყვები გააკეთილშობილებს შენს წერილს? არა მგონია, ჭკუათამყოფელმა ადამიანმა დაიჯეროს, რომ წმინდა სული გაქვს და შენ მიერ გავლილი გზა, შენი შეცდომები უნებურად არის დაშვებული. ჩემი აზრით, შენ საზღვარგარეთ წახვედი იმისთვის, რომ იქ თავისუფლად გეკეთებინა ის, რასაც აქ ვერ აკეთებდი, რადგან მშობლები გაკონტროლებდნენ. აშკარაა, დედ-მამა მკაცრად გექცეოდა იმიტომ, რომ მოეთოკათ შენი ვნებები, რათა შენ გამო, შენი ძმაც არ დასჯილიყო. მშობლები ცდილობდნენ, შენი სახელი გადაერჩინათ სირცხვილისგან, მაგრამ არ გამოუვიდათ.
ცხადია, არ მოეწონებოდათ, ბავშვით ხელში რომ დაბრუნდი საქართველოში. აბა, ეს რომელ ქართველ მამას ან დედას მოეწონება? ჩვენ ქართველები ვართ და "თავისუფალი ცხოვრების" სტილს ვერ ვეგუებით. ჩვენთვის თავისუფლება სულ სხვა რამეა, ეს სულის თავისუფლებაა, ხოლო "შენს თავისუფლებას" გარყვნილება ჰქვია.
