მსოფლიო და ამერიკა ჰოლივუდის თვალით - სტერეოტიპები, რომლებსაც აშშ-ის კინოინდუსტრია წლებია თავზე გვახვევს

ჰოლივუდი და, ზოგადად კინოინდუსტრია, ადამიანების აზროვნებისა და შეხედულებების ჩამოყალიბებაზე ძალიან დიდ გავლენას ახდენს. ის, რომ მსოფლიოს უამრავი სტერეოტიპი აქვს თავს მოხვეული, რომელთაგან დღემდე ვერ თავისუფლდება, ნაწილობრივ სწორედ ჰოლივუდის ფილმების დამსახურებაა.

წარმოგიდგენთ სტერეოტიპებს, რომლებსაც ათეული წლებია "ოცნებების ქარხანა" გვაწვდის:

შინამოსამსახურედ ადრე აფროამერიკელები, ახლა მუდამ ლათინოსები არიან

ეს მოცემულობა ისტორიამ შეცვალა - თუ ათწლეულების მანძილზე ფილმებში აფროამერიკელები სოციალურად იმ კლასის წარმომადგენლები იყვნენ, რომელსაც მხოლოდ თეთრკანიანების მოსამსახურედ შეეძლო მუშაობა, უახლესი ამერიკული კინოს ისტორიაში მათი ადგილი მექსიკელებმა დაიკავეს. ადრეულ ფილმებში, მაგალითად საკულტო "კასაბლანკაში" (რომელმაც თითქოს გაათავისუფლა ფერადკანიანები ხელოვნებაში, რადგან აფროამერიკელმა ადამიანმა პირველად სწორედ ამ ფილმიდან მიიღო "ოსკარი"), ისინი წარმოჩენილნი არიან, როგორც თეთრკანიანთა მსახურები, თან მათ ეს სრულად აკმაყოფილებდათ და თავს ბედნიერად გრძნობდნენ. დღეს თუ ფილმში მაღალი კლასის წარმომადგენლის ფეშენებელურ სახლში მოგვახვედრებს რეჟისორი, მის დაქვემდებარებაში აუცილებლად იქნებიან ლათინოსი ქალები სამზარეულოში და კაცები ბაღებში, გაზონის მკრეჭავებად. თან მათი დიდი ნაწილი არალეგალი ემიგრანტი გახლავთ.

კომედიებში ქალების მთავარი განსახილველი თემა კაცებია

ამის გამოსათვლელად სპეციალური ტესტიც არსებობს, რომელსაც "ბეშდელის ტეტსი" ჰქვია. ტესტის მეშვეობით არკვევენ, არის თუ არა ფილმში მინიმუმ ორი ქალი პერსონაჟი, რომლებიც ერთმანეთთან კომუნიკაციისას, მამაკაცის გარდა, სხვა თემაზეც საუბრობენ. ჰოლივუდური პროდუქტი ამ კრიტერიუმს, ძირითადად, ვერ აკმაყოფილებს, რაც ლიბერალი ფემინისტების დიდ აღშფოთებას იწვევს ხოლმე. ამის გამო რეჟისორს ხშირად სექსიზმში ადანაშაულებენ. რომ დაფიქრდეთ, ალბათ თქვენც გაგიჭირდებათ, დაასახელოთ ჰოლივუდური რომანტიკული კომედია, რომელიც ამ ტესტს გაივლის.

როდესაც სხვა რასას უჭირს, მათ გათავისუფლებაზე მუდამ თეთრკანიანი ზრუნავს

როდესაც უცხო რასა გასაჭირში ვარდება, მათ მხსნელად აუცილებლად თეთრკანიანი მამაკაცი გამოჩნდება ხოლმე. მსგავსი თხრობის მიხედვით, უმცირესობები ჩაგვრისგან გათავისუფლებას მხოლოდ თეთრკანიანების დახმარებით თუ მოახერებენ, რადგან თავად ამის საშუალება არ გააჩნიათ. ეს სიუჟეტური ხაზი გვხვდება როგორც ფილმებში, ასევე ანიმაციაში. გავიხსენოთ, მაგალითად, "პოკაჰონტასი", სადაც ინდიელთა ტომის გადარჩენას მხოლოდ მთავარი თეთრკანიანი გმირი, ჯონი ახერხებს, ან თუნდაც ფანტასტიკური ფილმი "ავატარი", სადაც უცხოპლანეტელთა დამპყრობლისგან გათავისუფლებას მათ რიგებში შესული აგრეთვე თეთრკანიანი მამაკაცი ახერხებს.

არაბები ძირითადად ანტაგონისტები არიან

არაბებისა და, ზოგადად, მუსლიმანი ერების წარმომადგენლების ტერორიზმთან გაიგივებაში უდიდესი წვლილი სწორედ ჰოლივუდს მიუძღვის. ფილმებში, წვერმოშვებული, არაბული შესახედაობის პირები აუცილებლად ამერიკის უშიშროებას ემუქრებიან. საკმარისია, გაიხსენოთ რომელიმე ფილმი არნოლდ შვარცნეგერის მონაწილეობით - ყველა ასეთ ფილმში ანტაგონისტი ყოველთვის არაბული შესახედაობის ადამიანია.

რუსები ყოველთვის ბოროტების სამსახურში დგანან

ამერიკულ ბოევიკებში რუსეთი ყოველთვის ანტაგონიზმის მწარმოებელი ქვეყანაა. გინახავთ,  ამერიკულ ფილმში ერთი დადებითი პერსონაჟი მაინც, რომელიც რუსია? "წითელი სიცხე" მაგალითად არ გამოდგება, რადგან აქ მთავარ გმირს - რუსს არნოლდ შვარცნეგერი თამაშობს. სხვაგან, ყველგან რუსები უპირობო ბოროტების სადარაჯოზე დგანან და ამგვარად წარმოადგენენ არა მხოლოდ კონკრეტულ პირებს, არამედ მთელ ერს. ამისთვის საუკეთესო მაგალითი "როკი 4"-ია, სადაც ივან დრაგო არა მხოლოდ საბჭოთა სპორტსმენი, არამედ მთელი "დერჟავის" სახეა.

გეი პერსონაჟები ყოველთვის სასაცილოდ არიან გამოყვანილი

გეი გმირების სიუჟეტში მოხმობა ძირითადად იმისთვის ხდება, რომ სასაცილო ეპიზოდები შეიქმნას. მათი აღწერა ხდება ფემინური მანერიზმით, რაც ძალიან მყარ და მავნებელ სტერეოტიპს ამყარებს.

ინდოელები ან სუპერმარკეტის გამყიდველები არიან, ან ტაქსის მძღოლები

აზიელებთან ერთად, ინდოელების მიმართ ჰოლივუდი ყველაზე მწყრალი სტერეოტიპებით შემოიფარგლება. ინდოელები, ყოველ მეორე ფილმში, ან სუპერმარკეტის დახლთან დგანან, ან ტაქსის საჭეს უზიან, აზიელები კი შამანურ ცოდნას ფლობენ და ბედისწერის განსაზღვრა შეუძლიათ. ეს, მეტწილად, მსუბუქ კომედიებში ხდება, მაგრამ სტერეოტიპის შესაქმნელად სრულიად საკმარისია.

იტალიელი კაცები მაგიდასთან უმკლავებო მაისურებით სხედან, ქალს მუდამ სპაგეტი შემოაქვს

გაიხსენეთ განგსტერული ფილმები, სადაც კრიმინალები მაგიდას უსხედან, მათი დრესკოდი "შევარდნაძის მაისურებით" შემოიფარგლება, მენიუში კი მაკარონის მეტი არასოდეს არაფერია. იშვიათ შეთხვევაში, შეიძლება პიცაც შეგვხვდეთ მათ რაციონში, მაგრამ ძალიან იშვიათად.

სამხრეთელები მუდამ "რედნეკები" არიან

ამერიკელები უმოწყალონი არიან სამხრეთ შტატების მოსახლეობის აღწერისას. სამხრეთელები მუდამ "რედნეკები", უინტელექტო, ამორალური და ბინძური ადამიანები არიან, რომლებიც ან აცინებენ მაყურებელს, ან აბრაზებენ.

აფროამერიკელი ქალები ყოველთვის უკულტუროდ იქცევიან, ხმამაღლა საუბრობენ და წყობიდან მარტივად გამოდიან

თუ ამერიკულ კომედიაში საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილზე ჩოჩქოლი ტყდება და სიმშვიდე ირღვევა, უმეტეს შემთხვევაში ამის ჩამდენი ფერადკანიანი ქალია. გახსოვთ, ის სცენა "ძალიან საშიში კინოდან", სადაც აფროამერიკელი პერსონაჟი კინოთეატრში ხმამაღლა საუბრობს? ეს ერთ-ერთი საუკეთესო ნიმუშია ამ თხრობის მანერისა, რადგან, საბოლოოდ, მასზე ძალადობს შურისძიების სურვილით აღვსილი ყველა კონფესიისა თუ რასის წარმომადგენელი, ოღონდ გააჩუმოს.

დაჩი ასათიანი

AMBEBI.GE